Dagblaðið Vísir - DV - 27.01.2001, Blaðsíða 24

24
Helgarblað
LAUGARDAGUR 27. JANÚAR 2001
x>v

yjj|. s .
wsmí, i " .r
■HL \wm

■ffS5| [iBBP • • • 'mmm W&r ip. w
Æmz'm |$k P1 fe '9|

Hér er hljómsveit Geirmundar Valtýssonar fyrir tæpum 30 árum
Myndin er tekin 1973 og sá meö kústinn er Geirmundur, maöurinn í börunum er Hilmar Sverrisson og viö þær styöja Viöar Sverrisson (t.v.)
og Höröur G. Ólafsson.
sungu: „Bíddu við“. Fólkið var kom-
ið í biðröð löngu fyrir tíu til að
kaupa miða. Við áttum náttúrlega
alls ekki von á þessum geysilegu
viðtökum og áttuðum okkur alls
ekki á því hvað var eiginlega í
gangi. Þetta var hreint ótrúlegt
sumar, Bíddu við var efst á vin-
sældalistanum í Lögum unga fólks-
ins alveg frá því í byrjun júlí, þegar
platan kom út, frá byrjun sláttar og
fram að réttum um miðjan septem-
ber.“
Bændur berjast um toppinn
„Ég man eftir að við hjónin vor-
um á leið heim frá Akureyri um
miðjan september á þriðjudags-
kvöldi og þá voru einmitt „lög unga
fólksins" í útvarpinu. Þáttastjórn-
andinn, líklega Hemmi Gunn, sagði
að það væri nú svo skemmtilegt að
það væru tveir bændur á toppnum
núna, þá var einmitt bítillinn Paul
McCartney nýbúinn að kaupa bú-
garð og fluttur út í sveit. Bíddu við
var búið að berjast við lag hans,
Mary had a little lamb, allt sumarið
og My friend and I, Magga Kjartans
og Trúbrots, og hafa betur. Og svo
var einnig að þessu sinni, breski
bóndinn í öðru sætinu og sá skag-
firski í því fyrsta. Við áttum ótrú-
legum vinsældum að fagna þetta
sumar og þetta var bara byrjunin á
góðum og vinsælum ferli hljóm-
sveitarinnar.
Um haustið kom svo út seinni
platan okkar með laginu „Nú er ég
léttur". Þegar við spiluðum þessi
lög inn veturinn áður var planið að
þetta lag yrði aðalnúmerið, „Bíddu
við“ var hugsað sem svona upphit-
unarlag sem átti að vekja athygli á
hljómsveitinni sem „Nú er ég létt-
ur“ átti síðan að fullkomna. En
þetta snerist alveg við. „Nú er ég
léttur" náði ekki ofar en í 5. sæti á
vinsældalistanum.“
Þrumustuð í
þrjár kynslóðir
Árin í kringum 1970 voru mikið
gróskutímabil í íslensku skemmt-
analífi. Þá stóð bítlamenningm i
blóma og aragrúi popp- og dans-
hljómsveita var starfandi. Félags-
heimilin höfðu sprottið upp hvert
af ööru og um hverja helgi, sér-
staklega að sumrinu, voru dans-
leikir svo aö segja í hverju
„krummaskuði" í landinu, svo not-
að sé þekkt orð um landsbyggðina.
í auglýsingatímanum í útvarpinu í
hádeginu var langur lestur í lið
sem hét „fundir og mannfagnaðir"
og seinna „skemmtanir" og þar
mátti heyra hvar böllin væru þá
helgina og hvaða hljómsveitir spil-
uðu. Og unglingarnir og yngra
fólkið fór að skipuleggja skemmt-
anir helgarinnar.
1 dag er þetta mikið breytt en
samt er það ein hljómsveit og einn
tónlistarmaður sem hefur haldið
velli í öllu þessu umróti síðustu
þrjá áratugina. Það er konungur
„skagfirsku sveiflunnar", Geir-
mundur Valtýsson, sem um þessar
mundir fagnar 30 ára afmæli
hljómsveitar sinnar. Allan þennan
tíma er Geirmundur búinn að
standa á sviðinu, lífsgleðin upp-
máluð, og hefur spilað og sungið
stuð í landann.
„Ég er búinn að dansa eftir tón-
unum frá Geirmundi eins lengi og
ég man,“ sagði fullorðinn maður í
Reykjavík í samtali við blaðamann
á dögunum og þannig er það með
svo marga.
Fyrst með Rómó og Geira
Áður en Geirmundur stofnaði
sína eigin hljómsveit var hann bú-
inn að spila fullan áratug, fyrst með
Rómó og Geira, síðan Hljómsveit
Hauks Þorsteinssonar og svo
Flamingó sem hætti í lok sjöunda
áratugarins.
„Hljómsveit Geirmundar varð til
um áramótin 1970 og 71 og fyrsta
ballið sem við spiluðum á var árshá-
tíð Lionsklúbbs Sauðárkróks 6. febr-
úar. í hljómsveitinni með mér voru
strákar sem þá voru búnir að vera í
unglingahljómsveit þarna áður,
Bassi, Jói Friðriks og Guðni Frið-
riks. Við spiluðum mikið þennan
vetur, á þorrablótum og árshátíð-
um, Sæluviku og sveitaböllum í
Skagafírði og um allt Norðurland
um sumarið. Það var nóg að gera
enda böll í mörgum félagsheimilum
um hverja helgi yfir sumarið á þess-
um árum.
Þarna um veturinn tók ég upp
efni á tvær litlar hljómplötur ásamt
hljómsveitinni Trúbrot og í hönd
fór eitt viðburðaríkasta sumarið í
spilamennskunni. Á fyrri plötunni,
sem út kom í byrjun júlí, var lagið
„Bíddu við“ og það hlaut strax því-
líkar vinsældir og setti okkur svo
rækilega inn á landakortið að það
var hreint með ólíkindum."
Allir sungu: „Bíddu við“.
Við sáum það glöggt á böllum
sem við spiluðum á í Skjólbrekku í
Mývatnssveit þetta sumar. Þau voru
síðustu helgina í júní, júlí og ágúst.
Okkur var alltaf vel tekið þarna fyr-
ir austan en fyrir ballið þarna i lok
júlí, eftir að platan var komin út,
mættum við bara þarna í rólegheit-
um skömmu fyrir níu og fórum að
stilla hljóðfærunum upp, ballið átti
aö byrja klukkan tíu og standa til
tvö eins og balltíminn var þá.
En fljótlega upp úr níu fóru að
renna þarna að bílar og heilu rút-
umar upp að húsinu og brátt var
fjöldi fólks saman kominn og allir
skagfirski sveiflugæðingurinn
Geirmundur Valtýsson
á 30 ára starfsafmæli
Miðgarður var toppurinn
- Þið voruð að spila úti um allt
land á þessum árum, var þetta ekki
mikið í föstum skorðum, spilað á
þessum stað kannski ákveðna helgi
ár eftir ár?
„Jú, það var svoleiðis. Við vorum
mikið að spila hérna í Skagafirði og
um allt Norðurland, á árshátíðum,
þorrablótum, vorfögnuðum, sveita-
böllum, slægjuböllum og réttarböll-
um, bæði fyrir norðan og austan.
Víðihlíð í Húnavatnssýslunni var
nú einn af þessum stöðum sem við
spiluðum mjög oft á. Hljómsveit
Geirmundar hefur leikið þar á böll-
um í yfir 200 skipti.
Skjólbrekka í Mývatnssveit var
mjög vinsæll staður um áraraðir og
þannig mætti áfram telja og að sjálf-
sögðu spiluðum við geysilega mikið
i Miðgarði á gullaldarárunum á átt-
unda áratugnum, þegar verslunar-
Hér er hljómsveit Geirmundar árið 1993 til 1994
Taliö frá vinstri: Geirmundur Valtýsson, Kristján Baldvinsson, Eiríkur Hilmisson og Sólmundur Friöriksson.