Dagblaðið Vísir - DV - 17.03.2001, Blaðsíða 27

LAUGARDAGUR 17. MARS 2001
27
X>V
Helgarblað
DV-MYND GVA
Afslappaöur keppnismaöur
„Mér leiö ekki vel eftir Ólympíuleikana í Sydney, “ segir Jón Arnar. „Ég vissi ekki hvort ég ætti aö standa í þessu áfram. Ég hugsaöi þó sem svo aö ef ég vildi halda áfram væri betra aö halda sér í
góöu formi. Ég breytti æfmgunum, létti þær, en ég haföi æft rosalega síöustu sex árin undir miklu álagi. “
Jón Arnar Magnússon kom, sá og sigraði í Portúgal:
Ýmist hetja eða skúrkur
Á silfurstundu
ísland haföi beöiö eftir þessu augnabliki; beöiö eftir því aö fylgjast meö Jóni
Arnari í sínu rétta formi á stórmóti.
„Þetta var góö tilfmning, sér-
staklega fyrir egóiö. Núna veit ég
aö ég get haldiö ófram. “
Jón Arrnr Magnússon, tug- og
sjöþrautarkappi, sneri í upphafi
vikunnar heim frá heimsmeistara-
mótinu í Portúgal meö silfur-
medalíu í farteskinu. ísland hafði
beöiö eftir þessu augnabliki; beöiö
eftir því að fylgjast meö Jóni Arn-
ari í sínu rétta formi á stórmóti.
Það er sagt um Jón Amar að hann
sé náttúrubam, frjálsíþróttamaður frá
náttúrunnar hendi. Lífleg framganga
hans og persónutöfrar hafa heillað
þjóðina. Við munum eftir honum í At-
lanta, þar sem hann var með skegg í
fánalitum, og hafa menn fylgst vel með
skeggvexti hans síðan.
Um síðustu helgi segjast margir
hafa séð annan Jón Amar Magnússon
í íþróttahöllinni í Portúgal. Hann var
afslappaður, yflrvegaður og glaður.
Stofuspekingamir sögðust sjá í honum
sunnlenska strákinn sem hefur verið í
ungmennafélagi frá þvi hann man eft-
ir sér, fullur af krafti, tækni og gleði;
laus við áhyggjur og óendanlegar kröf-
ur.
Erfiöir Ólympíuleikar
„Mér leið ekki vel eftir Ólympíuleik-
ana í Sydney," segir Jón Arnar. „Ég
vissi ekki hvort ég ætti að standa í
þessu áfram. Ég hugsaði þó sem svo að
ef ég vildi halda áfram væri betra að
halda sér í góðu formi. Ég breytti æf-
ingunum, létti þær, en ég hafði æft
rosalega síðustu sex árin undir miklu
álagi.“
Jón Amar er fluttur í Kópavoginn
og starfar sem yfirþjáifari World Class
í Austurstræti. Hann hefur gengið til
liðs við Breiðablik og segist ekki vilja
sleppa takinu af ungmennafélagshreyf-
ingunni.
„Ég vil ekki missa af landsmótunum
- þeirri stemningu sem þar ríkir. Það
er partur af prógramminu að mæta á
landsmót og sýna sig. Þá hefur al-
menningur kost á því að sjá mig keppa
en það er til dæmis mjög sjaldgæft að
sjá bestu keppnismenn Reykvíkinga á
mótum úti á landi.“
Inn á milli stórmóta í sumar verður
Landsmót UMFÍ á Egilsstöðum og þar
mætir Jón Amar. Að þessu sinni verð-
ur hann ekki í tjaldi HSK þótt hann
segist ætla að líta í heimsókn þangað.
„Ég vona að mér verði ekki hent
út,“ segir hann og aðspurður um hvort
hann muni taka þátt í pönnuköku-
bakstri og dráttarvélarakstri segir
hann að frjálsu íþróttimar verði að
nægja í þetta sinn.
„Alvöruuvinna
„Ég hafði miklar fjárhagslegar
áhyggjur fyrir Ólympíuleikana og
kannski það hafi komið niður á ár-
angrinum þar,“ segir Jón Arnar, en
allt miðaðist við Ólympíuleikana í
Sydney, bæði markmið og styrkir. Eft-
ir erfiða Ástralíuferð var Jón Amar
aðeins með einn styrktaraðila, Lands-
símann, en því samstarfi lauk um ára-
mótin.
„Það er í rauninni ekkert hlé og eng-
in tilslökun. Það er mikið í húfi og
skiljanlegt að styrktaraðilar endur-
skoði sín mál og í hvað þeir leggi pen-
ingana sina.“
Varðandi spurninguna um hvort
fjárhagsáhyggjur hefðu haft áhrif á
gengi hans í Sydney segir Jón Amar:
„Kannski, kannski ekki. En það var
óþægilegt að hafa það líka á bakinu
þvi að ég á stóra fjölskyldu. Erlendis
standa samböndin og stórir stuðnings-
aðilar á bak við menn. Hér á landi er
það fyrst núna sem sérsambandið er
að komast á núllið fjárhagslega. Þá get-
ur það kannski gert eitthvað."
Jón Amar er hættur að treýsta á
styrktaraðila og farinn að stunda „al-
vöru“vinnu.
„Ég er kominn með mína átta tíma
á dag og miklu fleiri æfingafélaga. Það
era ýmsir brjálæðingar að æfa með
mér sem peppa mig upp. Hugarfarið er
breytt og einbeitingin er sterkari eins
og sást á mótinu í Portúgal. Ég komst
strax í annað sæti og hélt þvi til loka
keppninnar. Pressan þarf að vera rétt.
Einhvers staðar em mörkin sem ráða
þvi hvort ég er með eða ekki.“
Mikið lagt undir
Umræðan um Jón Amar hefur
rokkað eftir því hvemig honum hefur
gengið.
„Ég er ýmist hetja eða skúrkur.
Stundum hef ég verið talinn alveg bú-
inn; skotinn alveg niður. Menn hafa
sagt að ég ætti að taka sjúkratöskum-
ar með og annað þess háttar. Það er
ágætt að geta rekið hnefann í andlitið
á þeim núna. Ég vissi að ef ég væri
heill þá gæti ég náð þessum árangri.
Sumir brotna undan þessari um-
ræðu. íslendingar gera miklar kröfúr.
Það kemur ekkert annað til greina en
að vera bestur. Það gera sér ekki allir
grein fyrir því hversu mikið er lagt
undir í þessari baráttu."
Bræðrahópurinn
Þegar við fylgjumst með Jóni Am-
ari á stórmótum komumst við ekki hjá
að taka eftir þvi að hann keppir yfir-
leitt við sömu mennina:
„Við erum eiginlega eins og bræðra-
hópur,“ segir Jón Amar. „Einn og
einn dettur út vegna meiðsla annað
slagið en annars er þetta yfirleitt sami
mannskapurinn. Við þekkjumst vel;
þekkjum veikleika hver annars og
styrkleika.
Utan móta erum við í sambandi og
yfirleitt fara samskiptin fram með
hjálp tölvupósts. Bestu vinir mínir í
þessum hópi eru Erki Nool og Roman
Seberle. Samskiptin við Rússana em
heldur erfiðari vegna lítillar tölvunotk-
unar þeirra.“
Flokkur sérútbúinna
Umræðan um lyfjanotkun íþrótta-
manna er síst í rénun. Ekki er langt
síðan heilt landslið skíðagöngumanna
í Finnlandi var nánast þurrkað út
vegna lyfjaneyslu. Mest hefur lyfja-
notkunin verið umrædd í kringum
frjálsíþróttir. Hver man ekki eftir þvi
þegar Ben Johnson féll á lyfjaprófi eft-
ir að hafa unnið Carl Lewis í mögnuðu
hlaupi og sett heimsmet? Það vom
margir sviknir eftir það hlaup og ljóst
að fólk tekur lyfjanotkun og öðm
svindli í íþróttum mjög illa.
Jón Amar segir að andinn á stór-
mótum sé oft sérstakur vegna þessarar
umræðu.
„Það er mikið rætt um þetta og
menn oft sakaðir um lyfjanotkun.
Spjótin beinast helst að þeim sem
keppa í lengri hlaupum. En prófin sem
fólk þarf að gangast undir verða sífellt
fleiri og strangari.
Sumir hafa talað um að það þyrfti
að skipta fólki í flokka eins og gert er
í torfærunni: keppa í flokki götubíla og
sérútbúinna. Fagteymið sem er í
kringum keppendur skiptir sífellt
meira máli. Læknar sérhæfa sig í því
að fmna lyf til að ekki sé hægt að finna
ólögleg efhi í líkama keppenda. Núna
er tæknin hins vegar að verða til þess
að hægt er að finna lyfin sem „blokka"
ólöglegu lyfin.“
Núna er keifið þannig að þrir efstu
menn em teknir í próf og aðrir af
handahófi. Jón Amar vonar að prófin
verði fleiri en það sé hins vegar mjög
dýrt.
„Menn hafa stundað þetta því tækn-
in til að finna efnin í líkamanum hef-
ur ekki verið til staðar. Það verður
meira lagt upp úr því að finna allt og
þegar það næst verður það stórkostleg-
ur áfangi."
Góður stuðningur
Jón Arnar hefur alltaf búið og æft
heima á íslandi.
„Ég er einfaldlega heimakær. Ég sé
ekki eftir því núna að hafa ekki farið
út en kannski mun ég gera það seinna.
Líklega hef ég ekki þorað að breyta til.
En ég þorði þó að flytja á höfuðborgar-
svæðið."
Og þegar Jón Amar fer út að
skemmta sér:
„Þá fæ ég lítinn frið. Fólk vill mikið
tala við mig. En ólíkt mörgum íþrótta-
fréttamönnum þá hefur almenningur
alltaf stutt mig. Ég hef lifað á því að al-
menningsálitið er mér hliðhollt og það
hefur ýtt mér áfram. Ég á líka góða
fjölskyldu; góða konu og yndisleg böm.
Og svo frábæra stórfjölskyldu. Það er
mjög mikilvægt að fá góðan stuðning
því þessi barátta getur farið alveg með
rnenn." -sm