Dagblaðið Vísir - DV - 17.03.2001, Blaðsíða 31

LAUGARDAGUR 17. MARS 2001
43
3>V
Helgarblað
- Þið sendið parið í ferðalag sam-
an og skemmtun. Er þetta hið full-
komna stefnumót?
„Við reynum að dekra við fólkið
og gera því kleift að kynnast við
ólíkar aðstæður. Þorsteinn Erlings-
son hjá Travel-2 hefur skipulagt
ferðirnar. Það fær að upplifa að
vera kóngur og drottning í einn
dag.“
- Hefur þetta stundum mistekist -
að kveikja neistann?
„Það hefur gerst að fólk hafi farið
saman út og ekki verið að fíla hvað
annað. Það sést þá yfirleitt vel.“
- Nú eruð þið nokkuð ágengar við
fólkið eftir stefnumótið og viljið fá
að vita hvort fólk hafí „gengið alla
leið“ og stundum svarar fólk því ját-
andi undir rós. Er það algengt?
Margir fara alla leiö
„Fólk þarf ekki að svara okkur
frekar en það vill. Stundum segir
það frá og stundum ekki. Við virð-
um rétt fólks á þessu sviði en það er
óhætt að segja að fólk hefur oft far-
ið lengra en komið hefur fram í
þáttunum."
- En hefur þú ekki í gegnum þetta
kynnst samskiptum ungs fólks á
þessu sviði? Ertu ekki orðin sér-
fræðingur í stefnumótum?
„Vinir og starfsfélagar kvarta
undan óþarfa afskiptasemi af ásta-
málum þeirra. Ætli ég sé ekki alltaf
í vinnunni."
Láttu bara vaöa
- Ef ég væri 25 ára og væri hrif-
inn af stelpunni í bakaríinu -
hvernig ætti ég að fara að því að
bjóða henni á stefnumót?
„Ég er enginn sérfræðingur í al-
vörunni en ég myndi hvetja þig til
að láta vaða. Lífið er of stutt fyrir
hugleysi. Ég stend alltaf fast á því
að hreinskilnin sé besta leiðin.
Þetta er gamla klisjan: Að vera mað-
ur sjálfur. Ég hef aldrei þolað leiki
og meðan ég var laus og liðug þoldi
ég aldrei herra sem voru með ein-
hverja sýndarmennsku. Annað-
hvort vil ég eitthvað eða vil það
ekki. Mér finnst lífið svo stutt og ef
við erum hrifin af einhverjum þá er
að grípa stundina og gera eitthvað i
málinu. Ekki sitja og bíða.“
- Á ég þá bara að svífa á hana í
bakaríinu og bjóða henni út?
„Það er áreiðanlega vandræðalegt
með alla kúnnana í biðröðinni svo
að líklega væri betra að hringja í
hana í þessu tilviki."
Þetta er allt að koma
- Margir þekkja hinn ameríska
stefnumótaleik þar sem ókunnugt
fólk býður hvað öðru út og um sam-
skiptin gilda ákveðnar reglur. Sumt
má á fyrsta stefnumóti og annað á
öðru og svo framvegis. Er þessi þátt-
ur staðfesting þess að íslendingar séu
farnir að tileinka sér þennan leik?
„Fólk er orðið ófeimnara við að
bjóða á stefnumót. Það á ekki síður
við um stelpur sem hika ekki við að
bjóða strákum sem ég held að áður
fyrr hafi ekki verið gert.
Ég hef oft gagnrýnt íslenska stráka
fyrir að þora ekki að nálgast stúlkur
fyrr en á 10. glasi og þá varla talandi
og enn síður girnilegir.
Ég held að það sé orðinn meiri
kúltúr í kringum þetta. Valentínus-
dagurinn er orðinn hátíðisdagur á
fáum árum og fólk farið að taka
meira þátt í leiknum.
Hér áður fyrr held ég að fólk hafi
farið heim saman eftir gott ball og ef
fólk fór þrisvar sinnum heim saman
þá var það komið á fast.“
Margir lesendur munu án efa
kannast við atburðarás eins og þá
sem lýst er hér að ofan. Svo virðist
sem tU skamms tíma hafí íslendingar
talið að kynlíf milli ókunnugra væri
með einhverjum hætti viðkunnan-
legra en að sofa hjá einhverjum sem
maður þekkir. Ef marka má strauma
samfélagsins er einhver áhugi á að
snúa þessu við svo fólk hafi rætt um
stund saman yfir kaffibolla áður en
neysla sterkari drykkja tekur við og
náin kynni verða í framhaldinu.
Áfram stelpur
Dóra segir að hún sérstaklega
ánægð með kynsystur sínar sem séu
stöðugt að verða ákveðnari og taki
meira frumkvæði í samskiptum
kynjanna.
„Stelpur eru öruggari með sig en
áður og ef þær hafa áhuga á ein-
hverjum þá hika þær ekki við að
stiga fyrsta skrefið. Ég hef líka
heyrt sumar stelpur tala um að þær
verði svolítið vandræðalegar þegar
strákar bjóða þeim út og „tríta“ þær
vel og vita ekki almennilega hvern-
ig þær eiga að haga sér.
Við kunnum að höndla það þegar
einhver klípur í rassinn á okkur og
segir: Komdu að dansa. Við höfum
ekki verið alveg eins vandar á að ís-
lenskir karlmenn séu herramenn.
En ég held að bæði kynin séu að
taka sig á í þessum efnum.“
Bændur inn við beinið
- Þú talar um okkur eins og við
séum hálfgerðir drumbar. Erum við
það?
„íslendingar eru bændafólk og
durgurinn býr enn í karlmönnum.
Menn eru hræddir við að stíga
fyrsta skrefið af ótta við höfnun;
þora ekki að opinbera sig.“
- Eru íslendingar fjöllyndir?
„Mér leiðist þegar íslendingar
segja aö þeir séu lauslátir. Það get-
ur enginn sagt þetta án þess að telja
sjálfan sig með. Ég held að við séum
alls ekkert lauslátari en aðrar þjóð-
ir. Fjöllyndi og framhjáhald er ekk-
ert algengara hér en í öðrum lönd-
um. Það er sýnilegra hérna í fá-
menninu þar sem allir þekkja alla.
íslendingar eru fullir orku og
frjálslyndir og eru fullir af sjálfs-
trausti. Ég hef búið bæði í Banda-
ríkjunum og Bretlandi og mér
finnst þetta sterka sjálfstraust og
óþol einkenna íslendinga. Þeir vilja
fá það sem þá langar í strax. Ekki á
morgun. Þetta á líka viö um marga
þeirra í samskiptum við hitt kynið.“
Greddan eins og bylgja
- Dóra kom aftur heim til íslands
fyrir tæpum tveimur árum eftir nokk-
urra ára dvöl í Bretlandi. Hvað fannst
henni mest áberandi þegar hún kom
aftur heim til íslands?
„Þegar ég kom heim eftir fyrstu tvo
mánuðina þá hrökk ég svolítið við.
Allt í einu fannst mér fólk svo
agressíft og gratt. Maður kom í dyrn-
ar á skemmtistað og fann gredduna
skella á sér eins og bylgju en þetta er
orka, gríðarleg orka. Við erum full af
orku. íslendingar vinna mjög mikið
og þurfa að losa mikla orku um helg-
ar með drykkju, dansi, tali eða
kannski kynlífí."
- Er alltaf best að vera á íslandi?
„Það eru alger forréttindi að fæðast
hér. ísland er eins og mamma eða for-
eldrar. Maður elskar þá og þó maður
fari að heiman yfirgefur maður þá
aldrei. ísland er landið mitt og hérna
er hjartað mitt og hér á ég heima.“
Dópisti og hjónadjöfull
- Dóra tilheyrir þeim hópi fólks á
íslandi sem er eiginlega hálfgerð þjóð-
areign. Allir þekkja hana alls staðar
og vita, eða þykjast vita, aUt um hana
og hennar einkalíf. Hvernig höndlar
hún frægðina?
„íslendingum finnst óþægilegt að
vita ekki aUt um fólk. Ef þeir vita ekki
hið sanna þá búa þeir bara til eitthvað
og því neikvæðara því betra. Þegar ég
byrjaði 15 ára gömul að vinna í sjón-
varpinu var ég mjög viðkvæm fyrir
þessu. Ég var saklaus stúlka frá Seyð-
isfirði og var allt í einu stimpluð
dópisti, hjónabandsdjöfull og ég veit
ekki hvað. Ég skildi ekki hvaðan þess-
ar árásir komu en svo vandist ég
þessu.
Eftir þátt sem við gerðum um eitur-
lyf, þegar ég sá um unglingaþáttinn Ó,
gengu miklar sögur um dópneyslu
mína. Fyrst í stað særði þetta oft fjöl-
skyldu mína. Mamma sat kannski á
hárgreiðslustofu þegar einhverjar
konur voru að masa um þessa voða-
legu stúlku.
Fjölskylda mín kannaðist ekkert
við þessa manneskju sem verið var að
lýsa og ég hef oft þurft að róa fólkið
mitt niður út af söguburði. Fólkið
mitt veit hver ég er og þekkir mig og
vill vernda mig og það er eina fólkið
sem skiptir mig máli en ég er sjálf
löngu búin að brynja mig fyrir umtali.
Ég get heldur ekki ætlast til að öll-
um líki við mig. Það getur það enginn
og maður verður bara að vera maður
sjálfur."
íslendingar eru fullir
orku og frjálslyndir og
eru fullir af sjálfstrausti.^L
Ég hef búið bœði í
Bandaríkjunum og Bret-
landi og mér finnst þetta
sterka sjálfstraust og óþol
einkenna íslendinga.
Þeir vilja fá það sem þá
langar í strax.
Ekki á morgun.
Hrafn var I símanum
- Fimmtán ára stelpan frá Seyðis- *
firði hefur greinilega haft nægt sjálfs-
traust. Hvernig fór hún að því að fá
vinnu í sjónvarpinu?
„Hrafn Gunnlaugsson sá mig í
myndbandi með hljómsveit sem hét
Rickshaw og hann hringdi i mig og ég
kom upp í sjónvarp og var sett upp
við vegg, réttur míkrófónn og sagt:
Segðu eitthvað. Ég stökk bara út í þótt
ég vissi ekkert hvað ég væri að gera.“
Kokkteilboðin eru verst
- Þú virkar á skjánum eins og þú
sért aldrei feimin. Er það rétt?
„Ég er ekki feimin fyrir framan
myndavélina eða i vinnunni yfirhöf-
uð. En í kokkteilboðum, afmælum
og fermingarveislum, þar sem ég er.-.
kannski innan um fólk sem ég
þekki lítið eða ekki, þá líður mér
ekkert rosalega vel. Kokkteilboðin
eru oft ógurlega vandræðaleg og ég
held reyndar að ég sé ekki ein um
að finnast þau erfið. Ég held að það
líði öllum svona sem eru þar.“
Sæki það sem ég vil
- En hefur þú mikla reynslu af
því að fara á stefnumót sjálf?
„Ég held að ég hafí farið einu
sinni á stefnumót á íslandi. Einu
sinni fór ég á stefnumót í Ameriku'
en kunni ekki leikinn og ég sat bara
og flissaði og fannst þetta ferlega
óþægilegt. Ég held að flestum stelp-
um finnist samt innst inni gaman
þegar er komið fram við okkur eins
og drottningar því við erum allar
prímadonnur inn við beinið."
- En hefur þá drottning stefnu-
mótanna fundið ástina sjálf?
„Ég er afar hamingjusöm, enda
sótti ég það sem mig langaði í.“
-PÁÁ
Dóra vill ganga hreint til verks
„Lífiö er of stutt fyrir hugleysi. Ég stend alltaf fast á því að hreinskilnin sé besta leiðin. Þetta er gamla klisjan: aö vera maöur sjálfur. Ég hef aldrei þolaö leiki
og meðan ég var laus og liöug þoldi ég aldrei herra sem voru meö einhverja sýndarmennsku. Annaöhvort vil ég eitthvaö eöa vil þaö ekki. “
DV-MYNDIR E.ÓL.
inn okkar með sama hugarfari. “
Dóru