Dagblaðið Vísir - DV - 02.02.2002, Síða 22

22
LAUGARDAGUR 2. FEBRÚAR 2002
Helgarblað _______________________________________________________________________________________________DV
Skar eiginmann-
inn í 60 hluta
Á páskadag árið 1996 var lög-
reglubil ekið meðfram árbakka í
New Jersey, sunnan New York.
Voru tveir lögreglumenn í bílnum í
venjulegri eftirlitsferð. Þá óku þeir
fram á bíl með opna farangurs-
geymslu og maður kom hlaupandi
frá ánni í átt að bílnum. Var greini-
legt að hann hafði verið að kasta
einhverju í ána. Framan viö bílinn
voru nokkrir plastpokar sem eitt-
hvað var í. Lögreglan stöðvaði
manninn og bað um aö fá að sjá
ökuskírteini hans. Hann rétti þeim
það og voru hendumar ataöar blóði
og huldar sárabindum að nokkru.
Blóð var á plastpokunum. Þegar
einn þeirra var opnaður kom inni-
haldið í ljós, blóðugt baðforhengi,
öxi og hnífar. í næsta poka var lifur
og fleiri innyfli og í þeim þriðja
hauskúpa sem skinnið var fláð af.
Lögreglumennimir höfðu fyrir til-
viljun rekist á morðingja sem var
að reyna að farga sönnunargögnum.
Sérstæð sakamál
Maðurinn benti á annan bíl sem var
þama rétt hjá og sagði á bjagaðri
ensku: „Meira, meira“. í þeim bíl
fundust enn fleiri plastpokar með
líkamsleifum sem skomar voru í
smáhluta. Síðar varð upplýst aö lík-
aminn var hlutaður i 60 parta.
Þetta var endir á ameríska
draumnum sem snerist upp í
martröð.
Tveir snauðir gyðingar sem vom
ofsóttir fyrir trú sína í Sovétríkjun-
um komust til fyrirheitna landsins.
Þeir vom hjón og komst frúin fyrst
úr landi. í Bandaríkjunum barðist
hún í nokkur ár fyrir að fá mann
sinn lausan og endaði baráttan með
því að frúin lagði á sig 18 daga mót-
mælasvelti fyrir utan skrifstofu að-
alfuiltrúa Sovétríkjanna hjá SÞ. Þá
fékk maður hennar leyfi til að flytja
úr landi og fóðmuðust þau Yakov og
Rita Gluzman á Kennedy-flugvelli í
desember 1971. Framtíðin blasti við
þeim, hún var bráðdugleg og séð
viðskiptakona og hann gáfaður og
vel menntaður vísindamaður. En 26
árum síðar endaði draumurinn í
hryflilegri martröð.
Leiöir skilja
Eftir að hafa starfað hjá rafeinda-
fyrirtæki stofnaöi Rita eigið firma
og þénaði vel. Hún naut lífsins,
verslaði dýrt og eyddi frium á dýr-
ustu stöðum á eyjum Karíbahafs.
Yakov var snjall lífeðlisfræðingur
og gerði merkar uppgötvanir varð-
andi frumubyggingu og starfaði
m.a. með nóbelsverðlaunahafa í
greininni.
Lífið brosti við þeim og þau
keyptu sér hús í dýru hverfi, Saddle
River í New Jersey. Þá fór að halla
undan fæti. Rita kunni ekki viö sig
Eftir að hafa starfað hjá
rafeindafyrirtœki stofn-
aði Rita eigið firma og
þénaði vel. Hún naut lífs-
ins, verslaði dýrt og eyddi
fríum á dýrustu stöðum
á eyjum Karíbahafs. Ya-
kov var snjall lífeðlis-
frœðingur og gerði merk-
ar uppgötvanir varðandi
frumubyggingu og starf-
aði m.a. með nóbelsverð-
launahafa í greininni.
í fina hverfinu og vfldi
flytja. Maður hennar var
orðinn þreyttur á hröðum
spretti hennar í sam-
kvæmislífinu, eyðslu henn-
ar og lífsmáta yfirleitt og
neitaði að flytja úr róleg-
heitunum sunnan árinnar.
Foreldrar Yakovs höfðu
flutt til ísraels og heimsótti
hann þá oft á ári. í einni
ferðinni árið 1994 kynntist
hann bakterlufræðingnum
Raisa Kombilt sem flutti
frá Sovétríkjunum fjórum
árum áður. Hún var 29 ára
gömul og vann á rannsókn-
arstofu í Hadera. Hún féll
fyrir vísindamannium
fræga og tóku þau upp ást-
arsamband ári síðar. Hann
var fyrsti maðurinn sem
hún naut ásta með.
Ritu þótti tiðar ferðir
manns síns til Israels grun-
samlegar og komst að þvi
að hann sendi peningaupp-
hæðir þangað annað slagið.
Hún gekk á mann sinn og
spurði hver fengi þessar
sendingar og var svarað að
hann væri að greiða foður
sínum gamalt lán. Rita
trúði ekki orði af því.
Sambúð hjónanna var nú
orðin óþolandi og eftir 27
ára hjónaband ákváðu þau
að skflja. Rita var þá 47 ára gömul
og Yakov 49 ára. Hann flutti að
heiman og skilnaðarlögfræðingar
hófu málarekstur.
Vopnakaup og morö
5. april 1996 áttu hjónin að mæta
á fund þar sem gera átti út um
eignaskiptin. En Rita mætti ekki.
Þess í stað haföi hún samband við
frænda sinn, Vladimir Zelenin,
sem hún hafði hjálpað til að flytja
frá Úkraínu til Bandaríkjanna.
Hann var fertugur og bjó í New
Jersey. Hann talaði varla neina
ensku og var háður frænku sinni á
allan hátt og vann hjá henni. Hann
var einstæður faðir og átti tvö
böm. Vladimir þekkti vel til einka-
mála frænku sinnar og vissi að
ekki væri víst að hún héldi öflu fyr-
irtæki sínu eftir skilnaðinn.
Rita sannfærði frænda sinn um
að þau gætu bæði átt góða efnalega
framtíð ef þau ryddu Yakov úr
vegi, en það yrði að gerast fyrir 7.
apríl, en þá myndi hann koma og
hirða eigur sínar og gert yrði út
um skiptin.
Kaupa þyrfti axir af mismunandi
stærðum, hnífa og sterka plast-
poka. Ráðgert var að skera og
höggva Yakov í 60 hluta og setja í
poka og blýlóð með og sökkva öllu
þessu í Passaic-ána. Þar var Vla-
dimir gripinn glóðvolgur á páska-
dagsmorgni.
Næstu klukkustundimar sagði
hann rannsóknarlögreglumönnum
allt hið létta og átti reyndar ekki
annars úrkosti þar sem hann var
staðinn að verki með líkamshlut-
ana í höndunum. Vladimir skýrði
svo frá að kvöldið áður hefði verið
von á Yakov á fyrrverandi heimili
sitt og Ritu þar sem hún bjó nú ein.
Hann ætlaði að ná í einhverjar per-
sónulegar eigur. Þau biðu hans í
myrkvuðu húsinu og þegar hann
kom inn var Rita við útidymar
með misstórar axir sína í hvorri
hendi. Hún hjó þeim báðum í höfuð
eiginmannsins um leið og hann
gekk inn um dymar og braut höf-
uðkúpuna. Það var hennar leið til
að enda skilnaðarferilinn og til að
halda öllum eignunum sjálf.
í látunum við að höggva Yakov,
sem var stór maður og þungur,
slæmdi hún öxi í hönd frænda síns
Vladimirs sem enn var ekki farinn
að taka til hendinni í sameiginlegu
verkefni þeirra. Þau drösluðu lík-
inu inn í baðkar og þar var það
skorið og höggvið í búta og jámsög
notuð þar sem við þurfti. Slátrinu
var svo komið fyrir í plastpokum
sem í vom blýklumpar. Þau óku
með farminn aö ánni hvort í sínum
bíl og Vladimir keyrði Ritu síðan
heim þar sem hún fór að hreinsa
íbúðina, sem ekki veitti af, því
gangar, stofa og bað litu út eins og
sláturhús í fullum gangi.
Vladimir ók aftur að ánni til að
bera plastpokana úr báðum bílun-
um út í ána og sökkva þeim þar. En
þá bar lögreglubílinn að.
Helmlllð
Ríkmannlegt heimili Giuzmanhjónanna í fínu hverfi i New Jersey.
Hræöileg martröð
Kaupsýslukonan Rita Gluzman og eiginmaöur
hennar, vísindamaöurinn Yakov, uppliföu amer-
íska drauminn en hjá þeim, sem bæöi voru
flóttamenn frá Sovétríkjunum, endaöi hann í
hræöilegri martröö.
Vladlmir
Var staöinn aö verki þar sem hann
var aö kasta líkamspörtum afmanni
út í á. Fljótlega kom í Ijós aö hann
átti sér vitorösmann.
Öllum ráðum beitt
Þegar lögreglan bankaði upp á á
heimili Ritu var hún að heiman.
Við eftirgrennslan hafðist uppi á
henni í varðhaldi hjá lögreglunni á
Long Island. Þar var hún tekin er
hún var í óleyfi inni á lóð rann-
sóknarfyrirtækis sem maður henn-
ar hafði áður unnið hjá. Það var í
sjálfu sér ekki svo saknæmt en
þegar í ijós kom að bíllinn sem
hún ók var með stolin New York-
númer og að í bílnum fundust egg-
vopn, háralitir, nokkur fölsk vega-
bréf og vegakort af Sviss þótti kon-
an grunsamleg og var hún sett í
varðhald.
Rita var ákærð fyrir morð og
stóð rannsókn á máli hennar yfir í
átta mánuði. Þar var m.a. upplýst
að hún hafði reynt að kúga fé út úr
manni sínum og var fufl heiftar
vegna sambands hans við stúlkuna
í ísrael. Hún hafði fengið einkalög-
reglumann til að taka myndir af
Yakov og Raisu saman í einni af
ferðum hans til ísraels. Hún
reyndi líka að fá einkaspæjarann
til að koma eiturlyfjum fyrir á
heimili Raisu og láta lögregluna
vita. Þegar hann neitaði að beita
slíkum bolabrögðum bað Rita
hann um að koma á kreik orðrómi
um að stúlkan væri smituð af
eyðni til að koma í veg fyrir að
hún fengi vegabréfsáritun til
Bandaríkjanna.
Við réttarhöldin reyndi Rita aö
koma sem mestu af sökinni á
frænda sinn Vladimir og lýsti hon-
um sem hinu versta illmenni sem
trúandi væri til alls. Aftur á móti
stóð bunan upp úr Vladimir og
sagði hann lögreglunni og fulltrú-
um saksóknara allt sem hann vissi
um málið og dró ekki úr eigin sök.
Hann átti von á vægari refsingu ef
hann liðkaði fyrir rannsókninni
eftir bestu getu.
Reynt var að komast að því
hvert samband þeirra frændsystk-
inanna hefði verið og hvort það
gæti verið orsök morðsins. En ekk-
ert benti til annars en að samband-
ið væri það sama og virtist á yfír-
borðinu. Vladimir var ekkjumaður
með tvö böm á framfæri, mállaus í
ókunnu landi. Hann átti allt rrndir
frænku sinni sem hjálpaði honum
að komast til Bandaríkjanna, kom
honum þar fyrir og fæddi og
klæddi böm hans og útvegaði hon-
um sjálfum vinnu í fyrirtæki sínu.
Hann átti allt undir Ritu, en hann
var aftur á móti eini maðurinn í
veröldinni sem hún gat treyst full-
komlega og skipað fyrir verkum.
Að því athuguðu komst Rita ekki
upp með moðreyk þegar hún
reyndi að skella sökinni á frænda
sinn og halda því fram að hann
hefði átt frumkvæði að glæpnum.
15. maí 1997 var Vladimir Zelen-
in dæmdur til að afplána 22 ára
dóm í fangelsi áður en hann fær
tækifæri til að sækja um náðun. Á
gamlársdag sama ár var Rita
Gluzman dæmd í lífstíðarfangelsi
fyrir morð að yfirlögðu ráði.
Stútur við stýrishjólið
Nýríkur athafnamaður í Texas
var nýlega dæmdur í 85 ára fangelsi
fyrir að hafa orðið fimm manns að
bana vegna ógætilegrar siglingar.
Sá efnaði var nýbúinn að kaupa öfl-
ugan hraðbát og var á fullri ferð
undan strönd Flórída þegar hann
sigldi á 60 mílna hraða á snekkju
þar sem 5 manns voru um borð.
Snekkjan sneiddist í tvennt og svo
fór einnig fyrir tveim farþegum.
Aðrir um borð slösuðust illa og lét-
ust ýmist af sárum sínum eða
drukknuðu.
Viö rannsókn reyndist athafna-
maðurinn frá Texas vera með
þrisvar sinnum meira áfengismagn
í blóðinu en leyfilegt er ef aka á bíl
eða stjórna bát. Svo vfldi til að hann
slapp lifandi frá árekstrinum til
þess eins að hljóta dóm og sitja ævi-
langt í fangelsi. Hann áfrýjaði
dómnum.
Lík notað sem mubla
Fíkniefnasali sem bjó í Darby í
Englandi er ákærður fyrir aö mis-
bjóða líki. Kunningi hans og starfs-
bróðir hvarf og seint og um síðir fór
lögreglan að leita hans. Fljótlega
var vinurinn, Nicholas Redfern,
heimsóttur til að spyrjast fyrir um
ferðir þess týnda. Ekki þurfti lengra
að leita.
Vídeótæki stóð á þúst sem var
undir gólfteppinu. Þegar gægst var
undir var lík þar, rotið og illa farið.
Af leifunum var ekki hægt að sjá
hvert banameinið var en nefið var
brotið og tennur slegnar úr gómn-
um. Engar sannanir fundust sem
bentu tfl að maðurinn hefði verið
myrtur og var því ekki hægt að
ákæra húsráðanda fyrir slíkan
glæp. Hins vegar var hann dæmdur
fyrir að leyna dauðsfalli og að hafa
lík í fórum sínum án þess að hafa
tilskilin leyfi til slíkrar varðveislu.
Þá tókst honum að móðga dómar-
ann og var honum einnig gefið að
sök að sýna réttinum óvirðingu og
fékk viðbótardóm fyrir þá yfirsjón.
Að koma sér í mjúkinn
hjá djöflinum
Brasilískur galdrakarl af afrísk-
um uppruna situr í varðhaldi,
ákæröur um líkrán og morð. í must-
eri hans fundust 16 hauskúpur og
aðrar líkamsleifar. Þegar góflíð var
rifið upp var þar lík af barni. Haus-
kúpurnar voru fengnar úr nálægum
kirkjugarði þar sem seiðkarlinn
fékk grafara þar tfl aö hjálpa sér að
grafa líkin upp.
Sterkur grunur leikur á að sá
sem stóð fyrir djöfladýrkuninni hafi
einnig blótað bömum og fullorðnu
fólki við athafnir þar sem djöflinum
var sungið lof og prís og hann beð-
inn að blessa söfnuðinn. í húsi
galdramannsins, sem stendur á fer-
tugu, prýddu myndir af Satan veggi.
Helgiathafnir djöfladýrkendanna
fóru fram undir bumbuslætti og
taktföstum dansi sem dáleiddi söfn-
uðinn. Kallaðir voru fram púkar og
aðrir sendlar þess 1 neðra og treysti
söfnuðurinn á að þeir bæðu þann
æðsta um blessun sér til handa. Það
var einkum efnað millistéttarfólk og
þeir sem standa því ofar í goggunar-
röð samfélagsins sem sóttu svörtu
messurnar hjá seiðkarlinum