Dagblaðið Vísir - DV - 28.03.2002, Side 28

28
FIMMTUDAGUR 28. MARS 2002
Helgarblað
DV
Eg bað alltaf til Drottins um að
ég fengi að vera með. Ég vildi
fá að boða orð hans en ég vildi
ekki gera það nema á þann hátt sem
hann vildi. Ég var orðinn sannfærö-
ur um að hann ætlaði að senda mig
til Afríku eða eitthvað þess háttar.
Mér fannst einhvem veginn að ég
fengi ekki nógu góðar viðtökur
hérna heima. Ég var að reyna að
halda samkomur og prédika hans
orð en mér fannst ég ekki ná til
nógu margra og var orðinn mjög
sáttur við að fara úr landi. Svo var
ég einn daginn að aka i gamla
Cadillacnum mínum eftir Miklu-
brautinni, þá hringdi síminn.
Þetta var simtal frá kristilegu
sjónvarpsstöðinni Omega, kurteis
karlmaður kynnti sig og spurði
hvort þetta væri Guðlaugur Lauf-
dal. Sá er maðurinn svaraði ég, þá
bar hann upp erindi sitt við mig
sem var hvort ég vildi taka að mér
að vera með vikulegan þátt á sjón-
varpsstöðinni.
Ég fór á fund þeirra, ræddi við
sjónvarpsstjórann Eirik Sigur-
bjömsson og fór síðan heim, ég bað
til Guðs og var að reyna að átta mig
á því hvort þetta væri hans vilji. Þá
rifjaðist upp fyrir mér sýn sem ég
hafði séð 1992 þegar ég var i biblíu-
skóla í Ameríku. Mér hafði birst
sýn, þar sem ég sá sjálfan mig á
hvíta tjaldinu og þegar Heilagur
andi hafði minnt mig á þetta skynj-
aði ég viija Guðs og ákvað að segja
já og þetta varð símtalið sem breytti
lífi mínu.“
Þannig lýsir Guðlaugur Laufdal
kristniboði þvi í samtali við DV
hvernig Drottinn ætlaði ekki að
senda hann til Afríku að sinni held-
ur hafði not fyrir hann héma
heima. Omega er í þann veginn að
stíga út fyrir landsteinana með
fagnaðarerindi sitt.
„Nú erum við þó að hefja útsend-
ingar í gegnum gervihnött inn í
Evrópu til að byrja með.“
Guðlaugur hefur vakið athygli
með framkomu sinni og tónlistar-
túlkun á Omega þar sem hann flyt-
ur sjálfsprottin lög og texta Guði til
dýrðar og leikur á tólf strengja gít-
ar.
Syngur fyrir Drottin hvar
sem er
Guðlaugur var í hljómsveitum á
sínum yngri árum og segist alltaf
hafa haft gaman af tónlist þótt hann
vari við því að öll tónlist önnur en
lofgjörðartónlist sé frá Djöflinum
komin og á efsta degi mun henni
verða varpað í eldsdíkið með Djöfl-
inum ásamt öllum fylgjendum hans.
Guðlaugur fer ekki alltaf hefð-
bundnar leiðir í prédikun sinni.
Hann spilar og syngur í sjónvarp-
inu í eins konar óæfðu flæði með
heilögum anda. Hann hikar ekki við
að fara með gítarinn inn á krár og
syngja og spila fyrir fólkið og hann
hefur komið fram með þekktum
hljómsveitum eins og Ný Dönsk á
Nasa sem er einn vinsælasti
skemmtistaður bæjarins um þessar
mundir.
„Ég var Guði þakklátur fyrir að
hafa ekki verið púaður niður á Nasa,
ég hafði eiginlega búið mig undir það
en fólkið tók mér mjög vel og strák-
arnir í hljómsveitinni voru skemmti-
legir og mér góðir. Ég nota hvert
tækifæri sem gefst til þess að boða
Guðs heilaga orð, ég leita leiðsagnar
heilags anda hvort ég sé að gera rétt
og hann segir mér það.“
í fótspor Frelsarans á krána
Svo segir Guðlaugur mér frá því
þegar hann var staddur á Sauðár-
króki og það var laugardagskvöld og
samkomu hans var lokið og hann
stóð einn með gítarinn og sá að fólk
streymdi eftir götum bæjarins. Það
var að fara á krámar.
„Ég spurði Drottin og hann sagði
mér að fara inn á krána meðal fólks-
ins. Þetta gerði Jesús frelsari okkar
lika. Hann dvaldi meðal þeirra ber-
syndugu, ekki til að vera með þeim í
því sem þau voru að gera heldur til
að kenna þeim um Guðs riki og frelsa
sálir þeirra. Ég fór á fleiri en eina krá
og talaði við fólk um Guð og spilaði
og söng. Þannig notar maður hvert
tækifæri.“
Prédikarinn
- Guðlaugur Laufdal sjónvarpsprédikari talar um baráttuna við holdið og
Djöfulinn, sértrúarsöfnuði og samtöl við Frelsarann um Faðirvorið.
Heimurinn er að farast
Guðlaugur er einn þeirra manna
sem hafa játast Drottni og geflð sig
honum á vald. Hann talar hiklaust
um það hvemig Frelsarinn vitrast
honum og heilagur andi talar í
gegnum hann og leiðbeinir honum.
Hann leggur mjög ríka áherslu á að
maðurinn þurfi að endurfæðast og í
rauninni þurfi hið gamla að deyja
til þess að fæðast aftur í trúnni.
Hann liggur ekkert á þeirri skoðun
sinni að heimurinn eins og við
þekkjum hann nálgast endalok sín
og þá mun allt veldi Djöfulsins líða
undir lok og aðeins þeir sem gengið
hafi inn í örkina sem er Jesús
Kristur muni hólpnir verða.
„Nú er síðasta tímabilið áður en
Jesús Kristur kemur," segir Guð-
laugur.
„Þetta er brúðartímabilið, brúð-
urin helgast út úr kirkju Krists, við
erum brúður sem væntir komu
brúðguma síns. Jesús segir í Jó-
hannesi 9:4: Oss ber að vinna verk
þess sem sendi mig meðan dagur er.
Það kemur nótt þegar enginn getur
unnið. Þá er náðartími Guðs gagn-
vart syndaranum búinn og enginn
getur frelsast lengur. Þá er of seint
að iðrast, þú hefur þá misst af hjálp-
ræðinu. Eins og var á dögum Nóa.
Nói var hjálpræðismaður síns tíma,
lýðnum stóð til boða að ganga um
borð í örkina en vildi ekki. Þeir
sögðu; Nói er klikkaður, og gerðu
grín að öllu saman. Kannski segir
þú: Guðlaugur er klikkaður og hans
líkir en ég segi þér: Dagurinn kem-
ur. Vertu tilbúinn."
Baráttan vid holdið
Guðlaugur segist ekki efast um að
koma Frelsarans sé í nánd. Um það
séu allir biblíufróðir menn heims-
ins sannfærðir um. Auðvelt sé að
lesa í samtímann sem einkennist að
sögn Guðlaugs af ísrael, klukku
Guðs.
„Syndin er böl mannsins, menn
þurfa að sigra syndina sem liggur í
holdinu, Guðs orð segir holdsins
verk vera augljós. Þau eru frillulífi,
óhreinleiki, saurlífi, skurðgoða-
dýrkun, fjölkynngi, fjandskapur,
deilur, metingur, reiði, eigingimi,
ofdrykkja, svall, kynvilla og græðgi.
Engir munu bjargast nema þeir sem
vilja iðrast, beygja hné sín fyrir
Drottni og játast undir vald hans og
gefa honum líf sitt.“
Guðlaugur viðurkennir að þeir
séu fáir.
„Syndin liggur í holdinu. Þetta er
stöðug barátta góðs og ills, menn
eru í stöðugu sambandi ýmist við
ljósið eða myrkrið og við verðum
alltaf að leita leiðsagnar heilags
anda í kærleika, ef við hrösum þá
biðjum við Frelsarann að fyrirgefa
okkur og reynum betur.
Allur boðskapur nútímans inni-
heldur andlegt innihald, annað-
hvort anda lífs eða dauða, Boðskap-
ur heimsins færir þér andlegan
dauða sem leiðir til óhamingju, ein-
manaleika, tilgangsleysi, lífsleiða og
reiði. Fólk reynir að fmna sér gleði
í dauðlegu ástandi sínu meö því að
taka þátt í athöfnum heimsins og
vímuefnum og með því að tyggja og
sjúga þá dauðlegu fæðu sem heim-
urinn hefur upp á að bjóða en síðan
tekur tómleikinn aftur við. Þegar
árin liða hefur fólk ekkert gaman af
þessu lengur, segir að þetta sé til-
gangsleysi og vitleysa. Meira að
segja ungt fólk tekur líf sitt af því að
því finnst lífið tilgangslaust og öm-
urlegt.“