Dagblaðið Vísir - DV - 09.11.2002, Síða 23

f
LAUGARDAGUR 9. NÓVEMBER 2002
Helgarblaö X>V
23
Nýlega kom út á ís-
lensku bókin „Hvem-
ig stendur á því að
karlar hlusta aldrei og
konur geta ekki bakk-
að í stæði“. Bókin er
skrifuð af hjónunum
Allan og Barbara Pea-
se og minnir hún að
mörgu leyti á leikritið
Hellisbúann og bók-
ina „Konur eru frá
Mars en karlar frá
Venus“ þar sem hún
Qallar um muninn á
kynjunum og hvað sé
til ráða. Blaðamaður
DV pikkaði út nokkr-
ar staðreyndir úr bók-
inni er varða hlustun-
arhæfni karlmanna.
Daglegt meðaltal karls er um það bil 7000 orð til tjáskipta sem er að-
eins ríflega þriðjungur þess sent gerist og gengur hjá flestum konum.
Hvernig á að fá karl-
mann til að hlusta?
’il þess að sýna að karlar séu að hlusta nota
•ir eins konar muldur eða uml. Konur kvarta
'ir þessu sem skýrir að sumu leyti af hverju
:onur ásaka karla um að hlusta ekki. Oftast
lær er karlgarmurinn þó að hlusta, hann lítur
ara ekki út fyrir það. Konur í viðskiptalifmu
skyldu hafa hugfast að það er tíðum peningalykt
af muldrinu. Þegar kona skýrir karlmanni frá hugmynd er
mikilvægt að hafa í huga að þegar karlinn fær orðið þá á kon-
an ekki að éta upp það sem hann segir heldur nægir að sitja
sviphrigðalaus, kinka kolli, muidra svolítið og umfram allt
ekki grípa fram í. Konur sem nota þessa aðferð vega þungt á
trúverðugleika karla.
Til að fá karlmann til að hlusta er ráð-
gt að gera honum viðvart með góðum
Tirvara og láta honum í té málefnaskrá.
legið til dæmis: „Heyrðu elskan, mig
angar til að ræða við þig um það sem
„rnðist í vinnunni i dag. Hvemig væri t.d.
eftir kvöldmat? Ég þarfnast ekki neinna lausna á
vandamálinu, ég vil bara að þú hlustir." Flestir karl-
ar munu umsvifalaust samþykkja slíka umleitan því
hún felur í sér stað og stund og ekki síst tilgang - allt
saman atriði er höfða til karlheilans.
'ítningar karla eru styttri en kvenna og skipu-
gri. Þær hafa yfirleitt einfalda byijun, augljóst
mtak og afgerandi niðurlag. Það er auðvelt að
tta sig á því hvað karl er að fara eða til hvers
lans ætlast. Ef kona tvinnar saman nokkrum um-
æðuefnum í samtali við karl tapar hann áttum.
Rað er því mikOvægt fyrir konu sem vill vera sann-
færandi og fær um að telja karlmanni hughvarf að einskorða sig
við eina afmarkaða hugsun eða hugmynd í einu.
Daglegt meðaltal karls er um það hil 7000 orð til tjáskipta sem
er aðeins ríflega þriðjungur þess sem gerist og gengur hjá
>tum konum. Þessi mismunur á orðgnótt verður
að kveldi þegar karlinn og konan setjast sam-
I WmMm 0 ^ borðs. Hann er búinn með sín 7000 orð og fýs-
V r lítt að eiga frekari munnleg tjáskipti. Ástand
** KJB iennar veltur á því hvað hún hafi haft fyrir stafni
m daginn og hversu mikið hún er húin með af sín-
um orðakvóta. Þegar hún byijar að nota eftirstöðvar af kvóta
ósagðra orða á dagsgrundvelli lítur maðurinn á það sem nöldur.
Það fyllir konuna gremju og henni flnnst hún vera hunsuð. TO-
gangur konunnar með því að tala er að tala. En karlinn túlkar
linnulaust tal hennar um vandamál sem ákaO á lausnir. Þegar
kona er að klára daglegan orðakvóta sinn vill hún ekki að gripið
sé fram í fyrir sér með uppástungum um lausnir á vandamálun-
um. Þegar kona hefur lokið máli sínu er hún búin að létta af sér
og er ánægð. Auk þess sem henni finnst maðurinn sinn vera un-
aðslegur að vOja hlusta á hana.
%°“kum þeirrar tOhneigingar kvenna að tjá
; með óbeinum skOaboðum spyrja þær
natt spuminga sem heflast á geturðu eða
Etirðu:„Geturðu farið út með ruslið?"
Geturðu náð í krakkana?" Karlinn túlkar
>rð konunnar bókstaflega þannig að þegar
..ún spyr: „Geturðu skipt um ljósaperu,"
heyrir hann: „Hefurðu hæfileika tO að skipta um ljósa-
peru?“ Rökrétt viðbrögð hans eru því að svara að hann
geti skipt um ljósaperu en þau orð fela ekki í sér neinar
skuldbindingar um að hann ætli að gera það. TO að
hvetja karl tO dáða ætti að spyija hann spurninga sem
byrja á vOtu eða ætlarðu. Kona er betur sett með því að
fá nei við spumingu sem byijar á ætlarðu eða vOtu held-
ur en að fá já við öUum spumingum sem byrja á geturðu
eða gætirðu. Karl sem biður konu um að giftast sér seg-
ir „VOtu giftast mér?“. Hann myndi aldrei segja: „Gæt-
irðu gifst mér?“
f bókinni er fjallað um
allt er varðar
sainskipti kynjanna.
m.a. um af hverju
karlar þola ekki j
búðarráp og hvers 4.
vegna þeir þurfa að
fara út með strákunum
L