Dagblaðið Vísir - DV - 08.02.2003, Blaðsíða 19

LAUGARDAGUR 8. FEBRÚAR 2003
Helcjarblacf I>V
I 9
„Leikhúsið liefur ótvíræða eiginleika fram yfir sjónvarp og kvikmyndir og það er hinn lifandi líkaini og náhegð
hans við áhorfandann. Eðli sínu samkvæmt eru sjónvarp og kvikmyndir eftirlíking af raunveruleikanum á þann
hátt sem leikhús er alls ekki. Leikritun þarf að miðast við þetta. Hún verður að leita fram á við inn í aukið
frelsi; ekki aftur á bak inn í eftirlíkingu af raunveruleikanum," segir Sigurður Pálsson.
DV-myndir Hari
aldrei á dagskrá að persónusköpunin yröi hefðbundin.
En ef ég væri að skrifa leikrit einungis til að fá hrós frá
íslenskum leiklistargagnrýnendum væri ég hættur að
fást við leikritun fyrir löngu."
dásainlega furðulegt leikrit“
Þú skrifaðir fyrsta verkið sem sýnt var í Nemendaleik-
húsinu.
„Já, og það var einnig mitt fyrsta leikverk. Ég tók mér
hlé frá námi áður en ég fór í framhaldsnám í leikhúsfræð-
um, tók magister-próf og fyrri hluta af doktorsgráðu. Ég
hafði kennt við SÁL-skólann og þegar Nemendaleikhúsið
hóf göngu sína árið 1976 var fyrsta sýningin Undir suð-
vesturhimni sem ég skrifaði við tónlist Gunnars Reynis
Sveinssonar tónskálds. Ég leikstýröi sjálfur. Þá var ég 27
ára og nú eru 27 ár síðan. Árið eftir skrifaði ég Hlaupvídd
sex sem Þórhildur Þorleifsdóttir leikstýrði, en það verk
var leikið víða um land næstu ár á eftir.
Undir suðvesturhimni var dásamlega furðulegt leikrit.
Ég er mjög stoltur af því. Ég held að fá verk hafi fengið
jafn hrikalega dóma. Og ég er vanur slæmum dómum,
góðum dómum og allt þar á milli. Þriðja verkið var Mið-
jarðarfór sem Hallmar Sigurðsson leikstýrði og sýnt var
árið 1983. Það er eftirlætisverk mitt; þar hef ég komist
lengst í því að brjóta upp leikritunarformið, en verkið
hafði ákveðinn undirstrúktúr sem ekki var sjáanlegur.
Tattú er því fjórða verkið sem ég hef skrifað fyrir Nem-
endaleikhúsið. í tilefni af sýningum á Tattú munu leiklist-
amemar leiklesa eldri verkin í húsnæði leiklistardeildar
LHÍ við Sölvhólsgötu næstu þtjú þriðjudagskvöld.
Ég hitti í fyrra bráðgáfaða manneskju sem hafði séð
Undir suðvesturhimni; sýningin var komin á minningar-
stigið hjá henni og orðin að mikilli upplifun. Ég bjóst ekki
við því að neinn myndi eftir þessari leiksýningu.
í þessu verki fékk ég nýlistadeild Myndlista- og hand-
íöaskólans til að gera leikmyndina."
Hina alræmdu nýlistadeild ...
„Já, ég held að fæst þeirra hafi komið í leikhús þá. Þau
höfðu, held ég, engan áhuga á leikhúsinu; litu á það sem
hefðbundið dót. Fyrir utan ágæta leikmynd komu út úr
þessu starfi tvö hjónabönd sem enn lifa góðu lífi. Það var
þvi ekki til einskis - Undir suðvesturhimni.
Ég held að sumt í verkinu sem virkaði fáránlega á þess-
mn tíma sé eitthvað sem við þekkjum núna betur úr
greinmn Agnesar Bragadóttur um íslenskt viðskiptalif, til
dæmis harkalegri valdabaráttu en menn ímynduðu sér að
væri í gangi. Þetta leikrit virkar á mig núna sem undar-
leg blanda af timalausu og skringilega aktúel verki.“
Er ekki eitthvert miðilselement í góðum höfundum?
„Jú, ætli það ekki. Höfúndar eru útvarpstæki. Það verð-
ur að vera hægt að stilla á allar bylgjulengdir." -sm