Dagblaðið Vísir - DV - 22.03.2003, Síða 40

4-*
Helcjarblacf DV
LAUCARDAGUR 22. MARS 2003
„í rífluga tuttugu ár liafði pólitíkin sett sterkan svip á líf mitt og ég uppgötvaði að mig hafði alltaf langað til að eiga fleiri líf í þessu stutta lífi sem mér er gefið hér á
jörðinni. Ég ákvað því að skapa mér möguleika á nýju lífi í þessu lífi.“
Eftir átta ára þingsetu, fgrst fyrir Þjóð-
i/aka og síðan fgrir Samfglkinguna, kveð-
ur Svanfríður Jónasdóttir Alþingi íslend-
inga og sngrsér að öðrum störfum. Af
hverju ákvað hún að hætta?
• • áv*.' -•"■'•1
.... ■3l§s ' "v "g|
„Ég held að það komi að því í lífi hverrar mann-
eskju að hún velti því fyrir sér hvað hún hafi eigin-
lega ætláð að gera við sitt líf. Þessi spurning varð á
ákveðnum tíma nokkuð ágeng við mig. Ég var komin
á miðjan aldur og ýmsar aðstæður í míriu lífi voru
þannig að mér fannst fyllsta ástæða til að velta þessu
fyrir mér. í ríflega tuttugu ár hafði pólitíkin sett
sterkan syip á líf mitt og ég uppgötaði að mig hafði
alltaf langað til að eiga fleiri líf í þessu stutta lífi sem
mér er gefíð hér á jörðinni. Ég ákvað því að skapa
mér möguleika á nýju lífi í þessu lífi. Til að undirbúa
það hafði ég samband við minn gamla skóla, Kennara-
háskólann, og var þar sem gestanemandi í fyrra. Það
gekk vel og var spennandi. Núna er ég í framhalds-
námi í stjórnun og ef allt fer að óskum ætla ég að
ljúka mastersverkefni næsta vetur.“
Vil njóta tínians
Er ekki erfitt aö hœtta núna þegar svona vel gengur
hjá Samfylkingunni?
„Ég ætla að halda áfram að vinna með Samfylkingunni
þótt ég ætli ekki að vera stjórnmálamaður að atvinnu.
Stór flokkur eins og Samfylkingin þarf fólk á marga pósta
„f og nieð er ég auðvitað að hætta af því að mig langar til að fá betri tíma
til að hugsa, lesa og gera ýinislegt sem ég hef þurft að leggja til hliðar á
síðustu árum. Mig langar til að njóta tímans betur en ég hef gert. Ég er
búin að lifa mjög hratt og það er ganian að gera það um tíma en nú er
komið að því að hægja aðeins á og snúa sér að öðru."
og til ýmissa verka og ég geri fastlega ráð fyrir að ég
haldi áfram að vinna fyrir Samfylkinguna og með Sam-
fylkingunni. Mér fmnst afar skemmtilegt hvað flokkur-
inn hefur nú mikinn byr og vegna þess er líka að sumu
leyti auðveldara að hætta. Ég er þeirrar gerðar að ef ég
væri að hætta þegar ekki gengi vel fyndist mér ég vera
að hlaupa frá og svíkjast um. En nú er auðvelt að fara úr
hlutverki þingmannsins af því að það verða svo margir
góðir tilbúnir að taka við og gegna þvi.“
Hvers helduröu aö þú munir sakna mest?
„Ég held að ég muni sakna mest þeirrar spennu og
ögrunar sem felst í stjórnmálastarfi og sem segja má
að ég hafi verið orðin nokkuð háð. En um leið er þetta
líka nokkuð sem mig langar til að vinda ofan af. í og
með er ég auðvitað að hætta af því að mig langar til
að fá betri tíma til að hugsa, lesa og gera ýmislegt
sem ég hef þurft að leggja til hliðar á síðustu árum.
Mig langar til að njóta tímans betur en ég hef gert. Ég
er búin að lifa mjög hratt og það er gaman að gera það
um tíma en nú er komið að því að hægja aðeins á og
snúa sér að öðru.“
Að færa út landamærin
Hvað er þér minnisstœöast úr þínu pólitíska starfi?
„Þegar ég lít til baka finnst mér merkilegast, og
skipta mestu máli, að hafa verið virkur gerandi í sam-
einingarferli jafnaðarmanna, allt frá árinu 1986 þegar
ég var oddviti í sameiginlegu framboði á Dalvík og al-
veg fram til dagsins í dag. Það eru nokkrar vöröur á
þeirri leið. Sú sem ég tel merkasta er stofnun þing-
flokks jafnaðarmanna haustið 1996, þegar þingflokkar
Þjóðvaka og Alþýðuflokksins voru gerðir að einum og
við byrjuðum að vinna undir fyrirsögninni „Samstarf
jafnaðarmanna“. Þar hófst sameiningarferlið fyrir al-
vöru. Ég tel að það skref skipti mestu máli um það að
við eigum í dag þá breiðfylkingu jafnaðarmanna,
Samfylkinguna, sem mörg okkar höfðu látið sig
dreyma um svo lengi. Síðar á kjörtímabilinu varð svo
til fyrsti þingflokkur Samfykingarinnar þegar nokkr-
ir þingmenn Alþýðubandalagsins gengu til liðs við
okkur fyrir kosningarnar 1999 og Samfylkingin varð
til sem kosningabandalag. Nú, þegar ég er að hætta,
er þetta eitt af því sem ég er hvað stoltust af að hafa
tekið þátt í og skilað af mér.“
Þaö hefur vakiö athygli aö í stjórnmálaumroeöunni
beittir þú þér í málum þar sem konur hafa ekki veriö
mjög áberandi, eins og í sjávarútvegsmálum.
„Mér hefur alltaf þótt það skipta miklu máli að kon-
ur tækju sem víðast þátt og væru sýnilegar. Ég met
það þannig að ég hljóti að hafa fært út landamærin í
pólitískri umræðu, þannig að það verði auðveldara og
sjálfsagðara fyrir aðrar konur að koma inn á þetta
svið og taka þátt í umræðunni. Ég vona það að
minnsta kosti.“
Þú útilokar þó varla aö snúa aftur á þing?
„Ég er búin að læra það að útiloka aldrei neitt í
þessu lífi. Það er svo skrýtið að þótt maður reyni
sjálfur að leggja línur þá er það nú þannig að maður
hefur ekki vald nema á tiltölulega takmörkuðum þátt-
um lífsins. Lífið er alltaf að koma aftan að manni með
einhverjum hætti og stundum mjög óvæntum. Þannig
að ég útiloka ekkert en ég ætla mér ekki aftur á þing.“
Hef áhuga á öllu
Hver eru þín helstu áhugamál?
„Ég er svo heppin að mér finnst aflt skemmtilegt
sem ég geri og fæ áhuga á öllu sem ég byrja að kynna
mér. Ég hef alltaf haft mikinn áhuga á þjóðfélagsmál-
um, hagfræöi og félagsfræði. Ég les mikið og vil gjarn-
an geta lesið meira. Ég hef lesið mjög mikið af ljóðum
undanfarin ár. í tímaleysinu hefur ekki verið mikill
tími fyrir annars konar texta en ljóð sem fanga til-
finninguna og augnablikið og maður getur notið án
þess að vera með bókina á rúmstokknum vikum sam-
an, eins og vifl henda ef maður ætlar aö lesa stærri
skáldsögur en skýrslurnar bíða vegna vinnunnar."
Mér finnst gaman að elda mat og gefa fólki að
borða. Ég held að það sé ömmuarfurinn minn, því að
amma Svanfríður var matráðskona og setti upp eld-
hús og seldi mat víða. Ég held að ég fái útrás fyrir
sköpunarþörf í gegnum matreiðsluna og ég sýni vin-
um mínum ást mína með því að bjóða þeim í mat og
gefa þeim gott að borða. En í rauninni hef ég áhuga á
öllu af því að mér finnst lífið spennandi og áhugavert.
Mig langar líka til að hlusta meira á tónlist. Ég fer
mikið á tónleika og á eftir að hlusta á mikið af tón-
list. Ég á mikið af tónlist, rétt eins og ég á stafla af
ólesnum bókum sem ég á eftir að njóta. Ég hef verið
þátttakandi í tónlist, til dæmis með því að syngja í
kórum. Núna er ég að syngja með Söngfélaginu sunn-
an heiða, þar sem félagar eru Svarfdælingar búsettir
á höfuðborgarsvæðinu sem geta ekki hætt að syngja
þótt þeir hafi flutt suður. Við erum núna um helgina
að fara að frumflytja Stemmur sem Gunnsteinn Ólafs-
son hefur samið og verðum með forsöngvara og
kvæöamann með okkur, á Svarfdælskum marsi fyrir
norðan."
Heiniamaður alls staðar
Þú býró í Reykjavík og átt hús á Dalvík. Ertu meiri
sveitamanneskja en borgarmanneskja eöa öfugt?
„Mörður Árnason hélt á sínum tíma afskaplega fal-
lega ræðu í fertugsafmælinu mínu og sagði þar að ég
væri heimamaður alls staðar. Það er hægt að vera
heimamaður alls staðar en hafa samt á tilfinningunni
að maður eigi hvergi heima. Fyrst eftir að ég byrjaði
að eiga tvö heimili, á Dalvík og í Reykjavík, fannst
mér ég hvergi eiga heima en smám saman áttaði ég
mig á því að það eru fullkomin forréttindi að geta
búið á báðum stöðum. Ég ætla að gera það áfram og
njóta þess besta, bæði úr minni svarfdælsku byggð,
sem er svo rík af menningu og góðu mannlífi, og fjöl-
breytileikans í Reykjavík, sem er dásamleg borg.“
-KB