Dagblaðið Vísir - DV - 17.12.2003, Blaðsíða 2

2 MIÐVIKUDAGUR 17. DESEMBER 2003
Fréttir DV
Otgáfufélag:
Frétt ehf.
Útgefandi:
Gunnar Smári Egilsson, ábm.
Ritstjórar.
Illugi Jökulsson
MikaelTorfason
Fréttastjórar
Kristinn Hrafnsson
Kristján Guy Burgess
DV: Skaftahlíð 24, Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjóm:
550 5020 - Aðrar deildin 550 5749
Ritstjóm: ritstjorn@dv.is - Auglýsing-
an auglysingar@dv.is. - Dreifing:
dreifing@dv.is
Setning og umbrot Frétt ehf.
Prentvinnsla: Isafoldarprentsmiðja
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni
blaðsins í stafrænu formi og í gagna-
bönkum án endurgjalds.
Slagurinn á Rás 2
Alls sóttu 62 um starf
dagskrárgerðarmanns
á Rás 2 sem auglýst var
á dögunum. Útvarps-
ráð sá sig
knúið til að
fjalla um
umsóknirn-
ar, auk þess
sem hlutað-
eigandi voru
settir í próf varðandi
almenna þekkingu, ís-
lenskukunnáttu og
raddbeitingu. Útkom-
an varð sú
að af 62 um-
sækjendum
þóttu 34
standast
lágmarks-
kröfúr Rík-
isútvarpsins. Lögðu
fúlltrúar stjórnmála-
flokkanna í útvarpsráði
blessun sína
yfir eftir-
talda um-
sækjendur,
sem eru:
Alda Helen
Sigmunds-
dóttir, Ámi Geir Magn-
ússon, Áslaug Skúla-
dóttir, Björn Friðrik
Brynjólfsson, Björn
Gíslason, El-
ísabet
Brekkan,
Elva Björk
Sverrisdótt-
ir, Erla
Þrándar-
dóttir, Geir Magnús-
son, Greipur Gfslason,
Guðlaugur Berg-
mundsson, Guðmund-
ur Hörður
Guðmunds-
son, Guðrún
Heimisdótt-
ir, Hafsteinn
G. Einars-
son, Hafsteinn
Thorarensen, Hall-
grímur Indriðason,
Hallur Guðmundsson,
Hákon
Skúlason,
Helga Rún
Viktorsdótt-
ir, Helga
Vala Helga-
dóttir, Jon
Hákon Halldórsson,
Katrfn Oddsdóttir,
Kristinn Pálsson, Krist-
ín Jónsdóttir, Linda H.
Blöndal, Ólöf Rún
Skúladóttir, Ólöf Snæ-
hólm Baldursdóttir,
Páll Ásgeir Ásgeirsson,
Rebekka Jónsdóttir,
Sigríður Guðfinna Ás-
geirsdóttir, Sigtryggur
Magnason, Sólrún
Helga Ingibergsdóttir,
Steinn Kárason og
Þröstur Sverrisson.

Tekið skal fram að
launin sem í boði eru
fýrir starf dagskrár-
gerðarmanns á Rás 2
eru 220-240 þúsund
krónur á mánuði auk
lífeyrisréttinda hjá því
opinbera.
Eldur að eigin köku
Lífeyrisfrumvarpið fræga hefur nú verið
samþykkt og er orðið að lögum. f Kastljósi
Sjónvarpsins í fyrrakvöld hélt Davíð Oddsson
uppi skörulegum vörnum fyrir frumvarpið og
hélt því fram af festu að um væri að ræða rétt-
lætismál sem öldungis sjálfsagt hefði verið að
samþykkja.
Á því hefur verið staglast svo oft að nauð-
synlegt hafi verið að lagfæra lífeyrisréttindi
æðstu embættismanna ríkisins, forseta, ráð-
herra og þingmanna að eiginlega allir eru
farnir að trúa því. Meira að segja hörðustu
andstæðingar lífeyrisfrumvarpsins eru farnir
að draga dám af þeirri trú og hafa gjarnan
þann formála á gagnrýni sinni að „vissulega
hafi verið þörf á að lagfæra lífeyrisréttindi
ráðherra, en ..." og svo fylgja aðfinnslur
þeirra.
Umsjónarmenn Kastljóssins gerðu heiðar-
lega tilraun til að spyrja Davíð að því hver
þessi þörf hefði verið en fengu við því lítil og
fáfengileg svör.
Enda engin svör til. Þörfin var í raun og
veru alls engin. Það er að minnsta kosti fárán-
legt að tala um „þörf ‘ í sambandi við leiðrétt-
ingu á lífeyrismálum þingmanna og ráðherra
þegar margvíslega aðra og raunverulega
„þörf ‘ er að finna í þessu samfélagi okkar.
Og ætti vissulega að vera óþarfi að taka
fram hvar sú þörf liggur. Ekki hjá alþingis-
mönnum. Ekki hjá ráðherrum.
Heldur hjá mörgum þeim þjóðfélagshóp-
um sem minnst mega sín í samfélaginu.
Það er afar sérkennilegt „réttlætismál" hjá
ráðherrum og þingmönnum að af öllu því
óréttlæti, allri þeirri ósanngirni, öllum þeim
ójöfnuði, allri þeirri misskiptingu og allri
þeirri neyð sem þeir gætu séð í kringum sig,
ef þeir héldu augunum opnum, þá skuli þeir
helst kjósa að leiðrétta þetta - það svívirði-
lega óréttlæti sem þeim þykir felast í því að
þeir sjálfir hafi ekki nógu góð eftirlaun.
I gegnum tíðina hefur mátt fyrirgefa Davíð
Oddssyni margt og mikið vegna þess að þótt
maður kunni að hafa haft ýmislegt upp á verk
hans að klaga, þá hefur maður aldrei trúað
því að hann væri að neinu fyrir sjálfan sig.
Hann hugsaði ekki um að skara eld að sinni
eigin köku. Hann hefur að sönnu hugsað full-
mikið um það gegnum árin að gera ýmislegt
fyrir vini sína og skara eld að köku þeirra - en
maður hefur trúað því að hann sjálfur væri
vammlaus og hugsaði aldrei um að maka eig-
in krók.
Sú trú hefur nú orðið fyrir miklu og þungu
áfalli. Því verður einfaldlega ekki á móti mælt
að lífeyrisfrumvarpið er - hvort sem Davíð
vill viðurkenna það eða ekki - eins og glæsi-
legur starfslokasamningur fyrir hann sjálfan.
Og reyndar - eins og DV skýrði frá í gær -
fyrir Halldór Ásgrímsson líka. Hann þarf að-
eins að sitja sem forsætisráðherra þau ár sem
eftir eru af kjörtímabilinu, eins og fyrirhugað
er, til að vera þá kominn með full eftirlaun
forsætisráðherra - eins og Davíð.
Illugijökulsson
fN
'<T3
CC
*<TJ
C
C
nj
*s\
«o
0)
Þótt þau knáu ungmenni sem
halda úti Múmum á Netinu hafi
einna mestan áhuga á pólitík og
Fyrst og fremst
skrifi um þau hugðarefni sin margan
pistilinn, þá er þó fleira á Múmum
en stjómmálin ein. Menn skrifa þar
um ýmis sérkennileg áhugamál, eins
og knattspymu í Asíu og aimað
framandlegt í þeim dúr, auk þess
sem sögulegur fróðleikur af ýmsu
tagi er Múrverjum afar hugleikinn.
Að undanfömu hafa öðm hvom
birst á Múmum fróðleiksmolar úr
sögu vesturferða íslendinga og
snemma f desember birtist þar sjötti
molinn af því tagi, en greinaflokkur-
inn heitir reyndar Sáldur úr sögu
vesturferða.
í þessari sjöttu grein kemur fram
að Múrverjar hafa lagst f bandarísk
manntöl og fundið þar hvorld meira
né minna en tvo íslenska kúreka.
Orðrétt hljóðar greinin svo:
„Fátt er skemmtilegra en mann-
töl, sérstaklega efþau eru gömul. ís-
lendingar státa af elsta þekkta alls-
herjarmanntali heimsins en það var
einmitt tekið fyrir 300 árum. Tekin
hafa verið mörg siík hér á landi síð-
an þá og hafa þau flest nokkuð til
síns ágætis.
Einn helsti gallinn á íslensku
manntölunum er bersýnilega að í
þeim koma ekki fram neinir kúrekar.
Þess vegna er gaman til þess að vita
að strax í bandaríska manntalinu
1880 birtast tveir Islendingar sem
bera þennan glæsilega titil. Þar að
auki eru nokkrír sem kváðust hafa
þann starfa að reka kýr eða halda
þeim til beitar. Hér verður þó vita-
skuld aðeins staldrað við þessa tvo
sönnu kúreka sem hægt er að
ímynda sér að hafi stoltir gefíð upp
stöðu sína frammi fyrir skrásetjur-
um hins opinbera í Bandaríkjum
Norður-Ameríku.
Það kann að þykja skringilegt að
annar kúrekinn okkar kom fram í
New York-ríki þegar manntalið var
tekið. Þetta var enginn annar en
John Quinn, 16ára einhleypur harð-
jaxl úr níu manna fjölskyldu. John
hefur bersýnilega látið sem vind um
eyrun þjóta brýningu séra Jóns
Bjarnasonar á þjóðminningarhátíð-
inni íMilwaukee sumarið 1874. Eins
og flestum er kunnugt skoraði Jón
þá á Islendinga í Vesturheimi að apa
ekki þá viúeysu eftir Norðmönnum
vestra að breyta nöfnum sínum íátt
til engilsaxneskra hefða.
Hinn kúrekinn gætti gripa öllu
vestar eða í Minnesota. Manntals-
fulltrúinn skrifaði Segfín Good-
mundsson á skýrslu sína en við blas-
ir að hér var kominn Sigfmnur Guð-
mundsson, tíu ára pjakkur sem kail-
aði ekki allt ömmu sína. Hann var
fæddur á íslandi.
Það er sameiginlegt með þessum
tveimur íslensku kúrekum að ekkert
meira er um þá vitað. Miklar vonir
eru þó bundnar við að frekari rann-
sóknirgeti bætt þar úr.
Sértæka lexían afþessari grein er
sú að þrátt fyrir að manntpl séu
skemmtileg þá gefa þau yfírleitt of
lítið af sér án stuðnings frá öðrum
heimildum. “
Við tökum undir með „sh“ sem
skrifar greinina á Múmum um að
skemmtílegt væri að finna frekari
upplýsingar um þessa íslensku
kúreka. Og treystum engum betur
en Múrveijum tíl að leggjast í þvílík-
ar grundvallarrannsóknir.
Við erum enn að velta fyrir okkur
hvernigíósköpunum standiáþvíað
heilbrigðisyfírvöld ílandinu líti ekká
á tennursem hluta líkamans, en það
kom fram íblaðinu ígær í viðtali við
Heimi Sindrason, nýkjörinn for-
mann Tannlæknafélags íslands.
Eins og Heimir sagði þar frá vilja
heilbrigðisyfírvöld ekki taka þátt í
greiðslu á tannlæknakostnaði en
eins og Heimir bendir á: „Ef fólk ...
slítur krossbönd og þarfí aðferð sem
kostar 260 þúsund krónur borgar
það ekki nema 18 þúsund. Þetta
þykir okkur skrýtið og það ætti fólki
líka að þykja. “
V7ð fínnum enga skýringu á
þessu nema þá að enn eimi ístjórn-
kerfí eftir af þeim hugsunarhætti
sem hér var lengi landlægur að
tennur ætti helst að draga úr fólki
strax við fermingu og skjóta síðan
upp í fólk nýju „stelli". Tíðkaðist
meira að segja að gefa fermingar-
börnum „stefí" um leið og þau voru
tekin í kristinna manna tölu. Við
héldum þó að þessi hugsunarháttur
væri úr sögunni með nýrri kynslóð
stjórnarherra en svo virðist þó ekki
vera.
Gamanvefurinn Baggalútur fjall-
ar eins og aðrir um handtökuSadd-
ams Husseins og virðist reyndar
liggja óvenju mikil alvara milli lín-
anna hjá Baggalút að þessu sinni:
Jæja, þá em þeir búnir að góma
sjálfan Saddam Hussein austur í
Babýlon. Dorguðu hann upp úr holu
- eins og lunda. Skeggjaðan, skítug-
an, þreyttan lunda.
Og nú keppast menn við að hía á
hann og kalla hann ræfilstusku og
karlgrey og aula. Davíð Oddsson
furðar sig á því að hann hafi ekki
bara kálað sér og einhvemveginn
finnst fólki hann hafa svikið það
með því að hafa ekki falið blásým-
hyiki undir endajaxlinum.
Ekki var nú híað á Saddam í þá
átta mánuði sem honum tókst að
fela sig fýrir öflugasta her veraldar -
og það í heimabæ sínum. Mér þættí
gaman að sjá þá George Bush, Tony
Blair og Davíð Oddsson grafa sig í
jörð og hggja þar jafnvel vikum sam-
an vegna sannfæringar sinnar og
baráttuþreks.
Ekki misskilja mig - í mínum
huga er Saddam Hussein viður-
styggilegur drullusokkur, og þetta
fullyrði ég án þess að þekkja mann-
inn nokkuð frekar en aðrir. Við skul-
um samt ekki afgreiða hann sem
lúser og aumingja. Því hann er það
ekki og við skulum heldur ekki
gleyma hvaðan fréttimar koma sem
við lepjum hér upp eins og heilagan
sannleik. Fréttimar um gamal-
mennið og vesalinginn Saddam
Hussein - aumingjann með horið,
sem í ræfildómi sínum hefur tekist
að fela sjálfan sig og gffurlegt magn
gereyðingarvopna fyrir öflugasta og
tæknivæddasta her veraldar í tæpt
ár.
Hann er sagður ósamvinnufús og
neita því að í landinu séu gereyðing-
arvopn - afhveiju ætli það sé nú?
Gætí hann nokkuð verið að segja
satt - þessi bugaði, uppgefiú aum-
ingi og ræfill?"