Dagblaðið - 09.09.1981, Blaðsíða 20
20
DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 9. SEPTEMBER 1981.
Ágúst Einarsson fulltrúi LÍÚ:
Á erfitt með
að sjá að
aflinn farí
í500 þús-
und tonn
— má áætla að þorskaf linn fari
í440-450 þúsund tonn
„Ég á erfitt með að sjá að heildar-
þorskafiinn fari i 500 þúsund tonn á
þessu ári,” sagði Ágúst Einarsson full-
trúi hjá Landssambandi íslenzkra út-
vegsmann í gær. Endanlegur afli í
fyrra var tæp 411 þúsund tonn og ef
við lítum á aflatölur nú og berum þær
saman við tölur frá sama tima i fyrra,
þá sést að aflinn nú er 29 þúsund
tonnum meiri.
Þetta þarf engum að koma á óvart.
Afli vertíðarbáta var um 20 þúsund
tonnum meiri en í fyrra og auk þess var
loðnuskipum leyft að fara á þorsk-
veiðar og áætlað er að þau hafi fengið
um 20 þúsund tonn. Aflinn frá því í
september og fram í desember í fyrra
var 68 þúsund tonn og ég sé enga
ástæðu til þess að veiðin verði meiri nú.
Það má því áætla að afli ársins verði
um 440—450 þúsund tonn. Það er
ofætlun að afiinn verði um 500 þúsund
tonn. Þorskafli báta á þessu tímabili er
takmarkaður og ég hef enga trú á því
að togararnir tv< f aldi a fla sinn.
Það hefur alltaf verið stefna LÍÚ að
fylgja leiðsögn fiskifræðinga um
hámarksafla, en ætíð hefur þó verið
farið nokkuð upp fyrir. Ég ætla mér
ekki að leggja mat á það hvaða áhrif
það hefur, það er fiskifræðinganna að
segja til um hvaða áhrif það hefur á
uppbyggingu þorskstofnsins”.
-JH.
Þorskveiðin hefur verið mikil og góð það sem af er árinu, kannski of góð? Um það eru menn ekki allir sammála en þó virðist
Ijóst að þorskaflinn i ár fer eitthvað yfir þau mörk sem stjórnvöld settu sér i upphafi árs. Fiskifræðingarnir vildu leyfa að
veiða 400 þúsund tonn en sjávarútvegsráðherra 430 þúsund tonn.
Fer þorskaflinn yfir 500
þúsund tonn á þessu ári?
Bráðabirgðatölur Fiskifélags
íslands um afla, fyrstu átta mánuði
ársins, liggja nú fyrir eins og fram
kom í DB í gær. Þorskaflinn er nú
kominn yfir 372 þúsund lestir, en
samkvæmt stefnu stjórnvalda var
miðað við 430 þúsund tonna heildar-
afla þorsks á árinu. Heildarafli
þorsks, á sama tíma í fyrra, var
rúmlega 343 þúsund tonn.
Það stefnir því í mun meiri þorsk-
afla í ár en í fyrra og í DB í gær
sagði Ingólfur Arnarson hjá Fiski-
félagi íslands að aflinn gæti farið í
500 þúsund tonn með sama áfram-
haldi.
Þá hefur veiði annarra botnlægra
fisktegunda en þorsks verið mun
meiri en í fyrra, en það er afleiðing
skrapdaga togaranna.
Dagblaðið bar spádóm Ingólfs
Arnarsonar um 500 þúsund tonna
ársafla undir Ágúst Einarsson hjá
LÍÚ og Jón B. Jónasson hjá sjávarút-
vegsráðuneytinu og fara svör þeirra
hér á eftir. Þeir telja að um ofætlun
sé að ræða og miða báðir við 450
þúsund tonn sem líklegan ársafla.
Eftirtektarvert er i svari Jóns, að
hann óttast ofveiði ýsu, ufsa og
karfa, sem gæti leitt til stöðvunar
togaranna í stað skrapdaganna.
-JH.
Jón B. Jónasson
deildarstjóri
ísjávarútvegs-
ráðuneytinu:
„Fiskifræðingarnir lögðu til að
veidd yrðu 400 þúsund tonn af þorski á
árinu, en stjórnvöld tóku sína ákvörð-
un og miðuðu við 430 þúsund tonna
afla,” sagði Jón B. Jónasson deildar-
stjóri í sjávarútvegsráðuneytinu í gær.
„Dreifing afla á þau tímabil sem menn
settu sér raskast nokkuð endaerfittað
„MER FINNST ÞETTA LITIÐ
HAFA FARIÐ ÚR BÖNDUNUM”
— ekki mikið þótt aflinn fari upp í450 þúsund tonn
— menn uggandi úm karfa, uf sa og ýsu
hafa það upp á tonn. Mér finnst þetta
lítið hafa farið úr böndunum og tel
ekki mikið þótt aflinn fari jafnvel upp í
450 þúsund tonn. Það yrði með því
minnsta sem farið hefur verið fram úr
þeim kvóta sem settur hefur verið á
undanförnum árum.
En aukningin hefur einnig orðið í
veiðum á öðrum botnfisktegundum en
þorski. Þar er aflinn um 20 þúsund
tonnum meiri en í fyrra og er það
afleiðing af skrapinu. Menn eru því
uggandi um að gengið sé of langt í
veiðum annarra fisktegunda, karfa,
ufsa og ýsu. Ef svo er, þá er engin tak-
mörkun á veiðum möguleg nema
algert stopp.
Þorskafli haustmánaðanna hefur
verið mjög breytilegur undanfarin ár.
Hann var óvenjumikill á þessum tíma í
fyrra, t.d. 18 þúsund tonn í september,
en meðalafli þriggja septembermánaða
á undán 9-þúsund tonn. Þá var aflinn í
október 12 þúsund tonn en sama
meðaltal þriggja októbermánaða á
undan er 7 þúsund tonn.
Ef miðað er við meðaltal áranna
verð'ur aflinn ekki langt frá því sem
ætlað var, en verði allt á dampi fer
aflamagnið fram- úr áætlun, en minna
má á, að togararnir eiga 40 skrapdaga
eftir”. -JH.
Nýi stéttarsambandsformaðurinnvaldamesti landbúnaðarforingi landsins?
„Ekki óeðlilegt að sami einstakl-
ingur gegni öllum þessum störfum”
— segir Ingi Tryggvason, sem nú gegnir f jórum toppstöðum í íslenzkum landbúnaði
„Mér er efst í huga þakklæti til
þeirra er treystu mér til að takast
þetta starf á hendur og ég vona að
stjórn Stéttarsambands bænda og
Framleiðsluráðs takist að leysa sem
farsællegast fyrir bændur, og þá um
leið alla landsmenn, þau vandamál er
að steðja hverju sinni,” sagði Ingi
Tryggvason nýkjörinn formaður
Stéttarsambands bænda í samtali við
DB í gær.
„Það er gott að taka við þessu
starfi sem forveri minn hefur sinnt af
mikilli kostgæfni en að sama skapi
erfitt að feta í fótspor hans.
í íslenzkum landbúnaði í dag
skiptast á skin og skúrir. Fram-
leiðslutakmarkanir hafa mjög sett
svip sinn á landbúnaðinn, en hann
hefur oæði staðið það af sér og
önnur áföll. Þá er það einnig erfitt
fyrir bændur þegar verðið á land-
búnaðarafurðum er ákveðið eins og
gert er nú samkvæmt framleiðslu-
ráðslögunum en laun bænda síðan að
nokkru leyti heimt af þeim aftur
vegna örðugleika á að ná réttu verði.
Hvað útflutninginn varðar þá
fáum við ekki það verð á erlendum
mörkuðum sem við þurfum fyrir
afurðir okkar. Ör verðbólga hér
heima hefur gert okkur, eins og
öðrum atvinnuvegum sem flytja út
meira og minna af framleiðslu sinni,
erfitt fyrir. Þá er bezti markaður
okkar fyrir dilkakjöt, Noregur, í
nokkurri hættu. Bæði er vaxandi
sauðfjárrækt í Noregi og þá hefur
neyzla á dilkakjöti dregizt saman í
landinu, vegna minnkandi niður-
greiðslna. Er hugsanlegt að út-
flutningur til Noregs af dilkakjöti
haustsins i haust verði allt að 1000
tonnum minni í ár en í fyrra.
Björtu hliðarnar í landbúnaðinum
eru þær að framleiðsla og framleiðni
hefur aukizt og efnahagur bænda
eins og annarra þegna farið batnandi.
Náttúrlega eru einstaklingar innan
bændastéttarinnar misjafnlega vel
settir fjárhagslega. einkum eiga þeir
sem staðið hafa i framkvæmdum
síðustu árin erfitt um vik vegna
þungrar lánabyrði.
Bændur verða eins og áður að
miða sína framleiðslu við að þeir
fái fullt verð fyrir framleiðslu sína.
Mér er það mikið áhugamál að byggð
í landinu haldist í aðalatriðum eins og
hún er núna og ef við ætlum að tak-
marka framleiðslu í hinum hefð-
bundnu landbúnaðargreinum
verðum við að sjá þeim hinum sömu
bændum fyrir vinnu og tekjum við
aðrar búgreinar. Það er vaxandi
, 2
■ Í
Ingi Tryggvason:
landbúnaðinum.
skin og skúrir i
áhugi meðal bænda fyrir
loðdýrarækt, fiskirækt og garðrækt,
og likur benda til að þeim bændum
fjölgi sem fást við þær búgreinar.”
— Nú ert þú formaður Stéttar-
sambandsins, Framleiðsluráðs og
Grænmetisverzlunar landbúnaðar-
ins, auk þess sem þú átt sæti í
sex manna nefndinni sem ákveður
búvöruverð. Finnst þér eðlilegt að
sami maðurinn hafi svo marga þræði
í hendi sér?
„Öll þessi störf tengjast náið og
t.d. hefur lengi verið litið á
formannsstöðurnar i Stéttar-
sambandinu og Framleiðsluráði sem
eitt starf. Mér finnst ekki óeðlilegt
að sami einstaklingur sé í öllum
þessum störfum,” sagði Ingi
Tryggvason, formaður Stéttar-
sambands bænda. -SA.