Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1922, Qupperneq 49

Um samröðun blóma.
Þeir sem við blómrækt hafa fengist til muna, hafa sjálf-
sagt að einhverju leyti tekið eftir áhrifum þeim, sern hinir
mismunandi litir blómanna og samröðun þeirra hafa á
fegurðartilfinningu þeirra. En litáhrifin eru víðtækari. Mis-
munandi litir, jafn fallegir, vekja mismunandi kendir. En
mjög er líklegt, að þeir menn sjeu færri, sem verða varir
við eða taka eftir þessum kendum eða áhrifamismun, sem
algerlega er óháður fegurðarsmekk mannsins. En menn
hafa fyrir löngu tekið eftir þessum sjerkennilegu eigin-
leikum litanna og skift þeim niður eftir því í heita og
kalda liti. Heitu litirnir hafa fjörgandi áhrif, en hinir köldu
friðandi. Rautt, rauðgult, gult og hvítt eru nefndir heitir
litir; en blátt, fjólublátt og svart kaldir litir. Orænt og
purpurarautt eru hlutlausir litir, hvorki heitir nje kaldir.
Pegar blómum er raðað, annaðhvort í blómbeð eða blóm-
vendi, er það venjulega gert nokkurn veginn af handa-
hófi; en svo slíkt verði gert eftir lögum listarinnar, þá þurfa
þeir, er um slíkt fjalla, að þekkja a. m. k. einföldustu at-
riði litfræðinnar. Pví er eins varið með þetta og tónlist-
ina. Til þess að semja laglegt lag með öllum röddum,
þarf dálitla þekkingu í söngfræði. En eins og tónskáldin
geta breytt samstilling tónanna, svo að segja takmarka-
laust, þannig er og með samröðun blómlitanna, tilbreytn-
in er óþrjótandi. Hver garðyrkjumaður hefir sina sam-
4*