Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1922, Qupperneq 58

60
mörku í þes?a ált. Meiri hlutinn eða 73°/o þeirra plantna,
sem upp komu af fræi, er sáð var til 6. apríl, hljóp i
njóla; aðeins 8°/o af þeim, sem sáð var til 15. apríl, en
engin þeirra, sem sáð var til eftir 1. maí. Bendir þetta á,
að sáningartími fræsins hefir mikið að segja að öðru
jöfnu.
Hjer í Gróðrarstöðinni var gulrófnafræi sáð í reiti
(vermi- og sólreiti) óvanalega snemma í þetta sinni (1923),
vegna vorhlýindanna. Og er enginn vafi á því, að slíkt
hefir gert sitt til að hleypa plöntunum i njóla.
Mikið af gulrófnaplöntum var selt hjeðan úr reitum til
ýmsra manna, og er sama hörmungasagan að segja um
þær flestar: njólahlaup, blómgun.
En er ekki hægt að koma í veg fyrir trjenun rófnanna,
ef nægilega snemma er tekið í taumana? munu margir
spyrja. Slíkt er ókleyft nema að litlu leyti. Reynandi er
að nema í burtu stöngul og blómmyndun óðara og á
því bólar.
Sje rótin tekin allmjög að þroskast, þegar stöngul-
myndun byrjar, er heppilegast að taka upp rófurnar; eru
þær þá vel ætar. En varhugavert er að geyma þær rófur
lengi, sem byrjaðar eru að trjena.
Að lokum ætla jeg að gefa þeim mönnum, sem fegnir
vilja losna við njólahlaupsfarganið (og það vilja sjálfsagt
flestir), nokkrar varúðarreglur. En það verða þeir að hafa
hugfast, að þær eru aðeins hjálparmeðul en engin óbrigð-
ul lyf:
1. Kaupið ekki nema valið fræ.
2. Leitist við að hafa garðmoldina eins gljúpa og unt er.
3 Berið vel í garðinn, en forðist nýja mykju að vorinu.
4. Sáið ekki í vermireiti.
5. Ef þið sáið í kalda reíti (sólreiti), sem þörf er á i
sumum hjeruðum landsins, þá gerið það eigi fyr en
eítir 10. maí.