Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1934, Qupperneq 72

74
II. Skýrsla trúnaðarmanns.
Starfsemi mín var í öllum höfuðdráttum sú sama og
undanfarin ár, og læt ég fylgja hér með útdrátt úr
búnaðarskýrslunum, sem sýnir jarðabótaframkvæmdir
hvers búnaðarfélags, ásamt heildarjarðabótum í allri
sýslunni. Við samanburð á þessa árs skýrslu við til-
svarandi skýrslu árinu áður, sést, að jarðabæturnar
hafa aukist allmikið. Er þá einkum áberandi, hvað
bygging áburðarhúsa og safnþróa hefur aukist, sem
stafar meðfram af aðstoð búnaðarsambandsins við
framkvæmd þeirra jarðabóta. — Jarðabætur mega yf-
irleitt teljast vel unnar og allvíða ágætlega. Það sem
ég tel mest ábótavant er það, að allvíða er landið tætt
og unnið jafnframt og landið er framræst og sum-
staðar kemur framræslan á eftir. Þetta er vitanlega
alveg öfug aðferð, sem þeir bændur, sem láta þannig
vinna, baka sér stórtjón með. Stafar þetta vitanlega
af fólkseklu og of lágum styrk til framræslunnar sam-
anborið við aðrar jarðabætur. Mál þetta þarf því
einkum að takast til meðferðar af búnaðarsambandinu
hin næstu ár, svo að þessu verði kipt í lag hið bráð-
asta. — Á árinu hafa verið keyptar af mér 18 tn. af
útsæði á sambandssvæðinu og ennfremur hef ég út-
býtt gulrófnaplöntum, til þeirra, sem þess hafa óskað.
í skýrslu síðastliðins árs gat ég um, að ég hefði gert
ráðstafanir til tilrauna í komrækt. Var sú tilraun
framkvæmd á Hólum með þeim árangri, að bygg
fékst fullþroskað en hafrar ekki. En kominu var
seint sáð, undir maílok, og því ekki að búast við mik-
illi sprettu. Þessi tilraun sýnir það, að vel getur borg-
að sig fyrir bændur, að sá komi í dálítinn reit og
nota uppskeruna til fóðurs handa alifuglum og öðrum
búfénaði. Vigfús Helyason,