Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1941, Page 25

Garðyrkjuskýrsla 1941.
Það mátti heita snjólaust og mikið farið að þorna í
Gróðrarstöðinni um mánaðamótin apríl og maí, víða
orðið stunguþítt ofan á klaka.
Var því með fyrra móti hægt að fara að taka upp trjá-
plöntur, stinga upp fyrir matjurtir o. þ. h. Það mátti því
segja, að alt kallaði að í einu.
Trjárœkt. Veturinn var snjóléttur og alment talinn
góður. Stærri tré og runnar stóðu líka vel, ekkert brotið
eða sligað, og ekki áberandi toppkál á lauftrjánum. Aftur
var greni sumstaðar með kalinn topp.
Á ungviði í græðibeðum bar dálítið á toppkali, þó var
það ekki nærri eins mikið og stundum áður hefur verið.
I sáðbeðum var margt illa farið, en það vill altaf verða
svo, að á fyrsta og öðru ári fækkar plöntunum mest.
Það gengur heldur seint með upeldið á grenitrjánum.
Það verða margir erfiðleikar á þeirri leið. Þó er vonandi,
að sú tíð komi, að grenitré prýði víða okkar land, að við
finnum þá tegund, sem hér getur þroskast vel.
Ekki vantar það, að fólk langar til að eignast greni-
plöntur, sem vel eru komnar á veg. En því miður er sag-
an oft sú sama, af þeim greniplöntum, sem liéðan ern
látnar í burtu, þær deyja, þó vel eigi með þær að fara.
Á meðan grenitrén eru ung, þurfa þau sérstaklega skjól,
og mér virðist þau vaxa best í skjóli af öðrum stærri
gróðri.
Græðlingar eru settir af nokkrum runnategundum á