Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1941, Blaðsíða 59

Hesjur.
í Noregi er mikið gert að því að þurka hey á hesjurn,
en hér á landi hefir það verið mjög lítið reynt. Til þess
liggja fyrst og fremst þær orsakir, að efni í hesjurnar er
mörgum sinnum dýrara hér, en í Noregi. Mest þeirra
heyja, sem aflað er hér á landi, eru of smágerð til þess að
unt sé að láta þau tolla á hesjum og svo skortir menn
yfirleitt kunnáttu til þess.
Hér verður í stuttu máli gerð grein fyrir þessari hey-
þurrkunaraðferð eins og hún hefir verið framkvæmd hjá
Ræktunarfélagi Norðurlands.
Hesjurnar eru gerðar úr mjóum, sívölum staurum og
sléttum vír. Gott er að staurarnir séu 2,5 m. á lengd og
5—7 sm. í þvermál. Vírinn má vera venjulegur heybind-
ingsvír, en best er að hann sé húðaður, svo hann eyði-
leggist ekki af ryði. Holur eru gerðar fyrir staurana með
járni og millibil þeirra haft 2—3 m. Hæla þarf að reka
niður við báða enda til þess að strengja vírinn á frá enda-
staurunum. Þurfa hælarnir að vera vel fastir, og öflugt
stag á þeim frá endastaurunum, annaðhvort úr sérstök-
um gildum vír, eða úr hespuvírnum, sem maður streng-
ir þá um hælana við hverja umferð, sem vérstrengur er
settur á staurana. Staurarnir mega helst ekki vera í þráð-
beinni línu. Hesjan verður stöðugri, ef þeir eru settir á
víxl utan við þá línu, sem maður hugsar sér dregna beint
milli hælanna, sem um var getið. Þetta þarf þó ekki að
vera með nákvæmni gert. Þegar búið er að koma staur-