Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1941, Qupperneq 58

60
annast efnagreiningar á heyi og jarvegi á efnagreininga-
stofu sinni.
En hvort sem þessi veiki á rætur sínar að rekja til illa
framræstra nýrækta eða einhvers annars, mun fátt eins
aðkallandi hér viðvíkjandi ræktun, eins og þurkun mýr-
lendisins, og vil ég í því sambandi minna á, að hér í
Eyjafjörð er nú komin skurðgrafa, sem hæf mun vera til
skurðgraftrar fyrir túnrækt. Þessi skurðgrafa mun verða
notuð í Staðarbygðamýrum næstu ár, en verkefni fyrir
slíka gröfu er mikið hér við Eyjafjörð. Má t. d. nefna:
mýrarnar í Kræklingahlíð, mýrarnar suður af Galmar-
strönd, mýrarnar í Svarfaðardal og Elöfðahverfi, og þann-
ig má sennilega finna meira og minna í hverjum hKeppi.
Virðist því full ástæða til að athuga, hvort ekki væri
unt að fá aðra skurðgröfu hingað, og virðist liggja beint
við að hreppabúnaðarfélögin hefðu forgöngu í þessu
máli í samráði við B. S. E., sem óefað mundi styðja alla
viðleitni til aukinna framkvæmda á þessu sviði með
ráðum og dáð.
Margt fleira mætti segja um jarðabætur, bæði unnar
og óunnar, en hér læt ég staðar numið að sinni. Eitt vil
ég þó nefna enn, sem unnist hefir við jarðrækt síðari ára,
og það er reynsla, og hana skyldu bændur notfæra sér
svo sem föng eru á. Eg er þess fullviss, að við erum á
framfaraleið í ræktunarmálum, og því ættu allir þeir,
sem við jarðrækt fást, að fylgjast vel með öllu, sem um
þau mál er ritað og rætt á hverju ári. Ef menn gera það
og haga síðan framkvæmdum sínum eftir því, sem
reynsla þeirra sjálfra og annara bendir til að bezt muni
reynast, þá er ég ekki í vafa um að árangurinn verður
góður og Ijatnandi.
Akureyri, 28. desember 1942.
Eyvindur Jónsson.