Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1966, Blaðsíða 12

14
ur á þau tún. Allt í allt virðist þetta hafa haft þau áhrif, að
fosfórmagn heysins virðist óháð ábornu magni af tilbúnum
fosfóráburði. Bent gæti þetta til þess að á þeim bæjum, sem
sýnin voru tekin, hafi notkun fosfóráburðar ekki verið
fjarri réttu lagi. Sennilega mun þó sjaldnast rétt að sleppa
því alveg að bera á tilbúinn fosfóráburð.
c) Kalí- og magnesiummagn í heysýnum.
í töflu 3 er sýnt kalímagn heysýna við mismunandi magn-
esíummagn. Eins og ljóslega sést af tölunum er magn af
magnesíum fallandi með vaxandi magni af kalí í heyinu.
Magnesíum er nauðsynlegt skepnum. Of lítið magn af
því í fóðri getur valdið krampa hjá nautgripum og jafnvel
TAFLA 3. Kalímagn í heysýnum, af norðlenzkum túnum
sumarið 1965, við mismunandi magnesíumagn.
Fjöldi heysýna % Mg magnesíum % K kalí
8 0.14 2.54
16 0.16 2.44
10 0.18 2.58
13 0.20 2.30
24 0.22 1.91
8 0.24 1.86
12 0.26 1.64
11 0.28 1.70
5 0.30 1.34
2 0.32 1.18
dauða. Mikið af aðgengilegu kalí í jarðvegi minnkar mögu-
leika plöntunnar á að ná í nægilegt magnesíum, í annan
stað hindrar mikið kalí í fóðri nýtingu af nragnesíum. Mik-
ið kalí í jarðveginum veldur þarna tvöföldu ógagni, fyrst
að hindra plönturnar í að ná magnesíum úr jarðveginum