Frjáls verslun - 01.07.1961, Síða 1

FRJALS VERZLUN
Útg.: Frjáls \'orzlun Utgáfufélag h/f
liitstjóri:
Valdimar Krislinsson
Ritncjnd:
Birgir Kjaran, formaður
Gisli Einarsson
Gunuar Magnússon
í ÞESSU HEFTI:
JÓHANNES NORDAL:
Þjóðhagslegt gildi ísienzka
neyzluvöruiðnaðarins
★
Söluiyrirkomulag hraðfrystihúsanna
Umræður ó fundi
Verzlunarráðs Islands
*
BIRGIR KJARAN:
Vorar við höfn og tjöm
★
IÓN Ó. HJÖRLEIFSSON:
Er cinkasala á viðtækjum
nauðsynleg á Islandi?
★
GÍSLI I. ÁSTÞÓRSSON:
Sómi Islands í Genf
★
o. m. fl.
Stjóm útgájufclags
FRJÁLSRAR VERZLUNAR
Dirgir Kjaran, formaður
Gunnar Magnússon
Helgi Ólafsson
Sigurliði Kristjánsson
Þorvarður J. Júlíusson
Skrijstofa:
Vonarstræti 4, 1. hæð
Sími 1-00-86 — Pósthólf 1103
VfKINGSPRENT H.F.
PRENTMÓT hf
FRJÁLS
VERZLUN
21. ÁRGANGUR — 3. HEFTI — 1961
Verðbólga á ný?
Verðbólga er einn lævísasti óvinur, sem steðjað getur að
efnahagsHfi þjóðanna. Þetta stafar af því, að allt getur virzt
slétt og fellt á yfirborðinu á sama tíma, sem meinsemdin
grefur um sig og eyðileggur shilyrðm til raunverulegra fram-
fara. Islenzka þjóðin hefur reynt áhrif verðbólgunnar á fram-
faraviðleitnina, og í árslok 1958 var jafnvel óðaverðblóga og
lirun framundan. En fyrir nágrannaþjóðimar, sem betur hafa
kunnað fótum sínum forráð, hefur síðasti áratugur verið
mesta framfaraskeið í sögu þeirra.
Hvernig gat staðið á slíkum mismun? — liér var þó meira
en næg atvinna og aldrei meira byggt kann einhver að segja.
En það er elcki fjárfestingin í heild, sem ræður hagsældinni,
heldur fyrst og fremst það, hve hagkvœm hún er. Mörgum
liefur sézt yfir þetta mikilvœga atriði á undanfömum árum,
þar sem verðbólgan hafði spillt svo peningakerfinu, að eng-
inn réttur mælikvarði var lengur til um þjóðfélagslegt gildi
hlutanna. Enda hefur þjóðin lengi orðið að gjalda afleiðing-
anna, þar sem lífskjörin hafa elcki farið batnandi, þrátt fyrír
allar óslcir og kröfur um hið gagnstæða.
Efnahagsráðstafanir ríkisstjómarinnar voru gerðar í sam-
ræmi við þá almennu skoðun, að við svo búið mætti ekki
lengur standa. Blaðinu var snúið við og fetað í fótspor ná-
grannaþjóðanna. En til þess þurfti mikið átak, ekki sízt þegar
aflaleysi og verðhrun á sumum útflutningsafiirðumtm varð
um sama leyti.
Ljóst var þó, að þjóðin myndi standast. erfiðleikana, ef
eklci yrðu gerðar óhóflegar kröfur á hendur atvinnuvegunum.
Nú hefur það þó því miður veríð gert, og er nýtt verðbólgu-
skeið, með öllum sínum geigvænlegu afleiðingum, framund-
an, ef livikað verður frá settrí stefnu. I þeim efnum getur
ekki veríð um neitt val hjá ríkisstjóminni að ræða. Kyrr-
stöðutímabilið — hvað snertir bœtt lífskjör — má ekki hef j-
ast á ný.