Frjáls verslun - 01.12.1968, Blaðsíða 12

FRJALS VERZLUN
Þegar bjórmálið bar á góma,
bárum við það undir Tómas, hvort
möguleiki væri á að framleiða hér
á landi bjór til útflutnings.
„Sumir láta sig dreyma um
það“, svaraði Tómas, „en það eru
draumar einir saman. Slíkt er með
öllu ógerlegt, eins og málin standa
nú, því til framleiðslunnar þarf
að flytja allt inn nema vinnuna
og vatnið.
Erlend ölgerðarfyrirtæki hafa
öll sín hráefni og umbúðir við
hendina í heimalandi sínu og þar
að auki hafa þau aðalmarkaðinn
þar. Þessi munur gerir það að
verkum, að við þurfum ekki að
láta okkur dreyma um, að við sé-
um samkeppnisfærir á þessu
sviði“.
— 0 —
Og áttræður getur Tómas Tóm-
asson vissulega litið um öxl með
nokkurri velþóknun. Hann hefur
séð ávöxt síns erfiðis í því, að litla
ölgerðin, sem hann setti á stofn
fyrir fimmtíu árum með litilli
kunnáttu og ennþá minni fjárhags-
getu, er nú orðin stærsta fyrir-
tæki sinnar tegundar í landinu.
Það eitt gefur manninum góða
einkunn.
I riti því, sem Gísli Guðmunds-
son gerlafræðingur skrifaði í
fimmtán ára minningu um Ölgerð-
ina Egil Skallagrímsson, segir
hann svo um Tómas vin sinn: „Það
bar þegar í stað á því, þegar hann
kom austan úr Rangárvallasýslu
árið 1906, að hjer yrði ekki um
meðalmann að ræða. Tómas var
áræðinn, framúrskarandi þraut-
seigur og góður drengur; en það
eru þeir kostir, sem koma mönn-
um jafnan langt áleiðis. Má vel
heimfæra upp á Tómas það, sem
sagt var um Jacobsen bruggara,
en það var, að hann væri svo
slyngur að stjórna ölgerð, eins
vandasamt verk og það er, eitt af
erfiðustu hlutverkum. sem for-
stjóra verða fengin, að ekki mundi
völ á öðrum slíkum manni nema
einu sinni á öld hverri“.
Þegar við spyrjum Tómas,
hverju hann þakki fyrst og fremst
viðgang fyrirtækis síns, svarar
hann án minnsta hiks: „Það hefur
alla tíð verið mín gæfa að hafa
prýðis starfsfólk í minni þjónustu.
Viðgangur Ölgerðarinnar byggist
framar öllu öðru á góðu og dyggu
starfsfólki“.
Lagerkjallarinn hjá Ölgerðinni.
Þverholt stækkað og þar kom upp
vélaviðgerðarverkstæði, skömmu
síðar umbúðaverksmiðja og bíla-
verkstæði. En þegar að þrengdist,
var bílaverkstæðið flutt í leigu-
húsnæði. Síðari hluta árs 1967
reis svo enn ein byggingin á Þórs-
lóðinni og verða þar til húsa nýj-
ar og fullkomnar átöppunarvélar,
sem notaðar verða við alla ölfram-
leiðslu fyrirtækisins.
Hf. Ölgerðin Egill Skallagríms-
son framleiðir nú þrjár tegundir
öls og margar tegundir gos-
drykkja. Hjá fyrirtækinu starfa
milli 80—90 manns og margt
skólafólk bætist í þann hóp yfir
sumartímann og um jól, þegar
mestu annirnar eru.
— 0 —
Ekki verður svo skilið við þetta
stutta ágrip af framkvæmdasögu
Tómasar í Ölgerðinni, að ekki
verði minnzt á Egil sterka, eða
Polar Beer, eins og verksmiðju-
heiti hans er.
„Á seinni stríðsárunum“„ segir
Tómas, ,fengum við leyfi til að
framleiða sterkt öl fyrir herinn og
erlendu sendiráðin. Bjórinn líkaði
vel, en þegar fram liðu stundir
reyndist okkur ókleyft að keppa
við erlendar ölgerðir um verð og
dróst þá bjórframleiðsla okkar
saman. íslenzku flugfélögin buðu
farþegum sínum í eina tíð upp á
Polar Beer, en nú þykir þeim hann
ekki lengur henta vegna umbúð-
anna.
Nú framleiðum við bjórinn að-
eins í litlum mæli og seljum hann
í sendiráðin“.