Frjáls verslun - 01.12.1968, Síða 56

32
FRJALS VERZLUN
laði og öðru sælgæti, sem við
framleiðum, að suðusúkkulaði
undanskildu. Mjólkurduít verðum
við að kaupa á óniðurgreiddu
verði. Síðast þegar við keyptum
duft, greiddum við 91,20 kr. fyrir
kílóið. Útflutningsverð er hins
vegar 21,75 kr. fyrir hvert kíló-
Svo er 40% tollur á aðalhráefn-
um til súkkulaðigerðar s. s. kak-
ao-baunum og kakao-smjöri og 70
—90% tollur á mörgum öðrum
hráefnum. Af vélum, sem notað-
ar eru til framleiðslunnar, er 25%
tollur og að auki 7,5% söluskatt-
ur, sem leggst á heildsöluverð-
mæti. Fólk kvartar oft undan háu
verði á sælgæti og það er ekki að
ástæðulausu. Og það veit hamingj-
an, að við vildum gjarnan hafa
lægra verðlag og selja þá meira,
en það er bara ekki i okkar hönd-
um. Ef við höldum áfram að ræða
um tolla get ég sagt þér, að mikið
af hráefnunum, sem við notum til
konfektgerðar eru tolluð 70—
90%.
Tökum til dæmis páskaegg, sem
eru tiltölulega dýr. Það er auð-
vitað að hluta vegna hráefnis-
tolla og tollvörugjaldsins, en þar
kemur annað til. Allt skraut, sem
við setjum á þau, er í hæstu toli-
flokknum. Páskaeggjaframleiðsl-
an er lítið vélvædd og vinnuþátt-
urinn því hár hluti verðmyndun-
arinnar. Og kaupið síðastliðin sex
ár hefur hækkað um 112—154%,
svo að þú sérð, að það er ýmislegt,
sem við þurfum að fást við. Þar
við bætist svo, að smásöluálagn-
ing hér er hærri en í nágranna-
löndum okkar, af ýmsum ástæð-
um.
— Hverjir eru aðrir helztu erf-
iðleikar ykkar?
— Þá er líklega að telja mjög
lítinn markað, sem aftur tak-
markar fjöibreytni í framleiðsl-
unni. Stærsti samfelldi markaður-
inn er auðvitað Reykjavík og ná-
grenni, en það selst einnig mikið
úti á landi. Við höfum okkar eig-
ið sölukerfi hér á Reykjavíkur-
svæðinu og svo umboðsmenn úti á
landi. Innanbæjar höfum við okk-
ar eigin bíla í útakstri, en varn-
ingurinn út á land fer annaðhvort
með skipum, flugvélum eða bílum.
Sölukerfið er sameiginlegt fyrir
allar þi'jár verksmiðjurnar.
— Hvernig farið þið að því að
búa til nvtt sælgæti?
— Oft kaupum við uppskriftir
erlendis og framleiðum sælgætið
hér heima. Ég fer alltaf út a. m. k.
einu sinni á ári til að fylgjast
með nýjungum. Svo höfum við
okkar eigin litlu efnarannsóknar-
stofu. Hennar hlutverk er einkum
að fylgjast með framleiðslunni og
annast gæðaeftirlit. Þess í milli eru
kannaðar nýjar vörur, en það tek-
ur langan tíma, svo að það verður
að fylgjast með því, sem kemur
á markað erlendis. Auk þess nota
ég svo tækifærið til að kynna mér
markaðsmál, verðsveiflur og ým-
islegt fleira. Ef svo fer, að við
göngum í EFTA, þýðir ekkert
annað en að vera búinn að búa
sig undir það og semja um nægi-
lega langt aðlögunartímabil. Að
lokum má nefna, að hráefni til
súkkulaðiframleiðslu, kakao-baun-
ir og kakao-smjör, fara síhækk-
andi á heimsmarkaðinum vegna
aukinnar eftirspurnar á þessum
vörum.
En þótt erfiðir tímar séu fram-
undan, er enginn uppgjafartónn
hjá þeim í Nóa, Hreini og Siríusi.
Þvert á móti stælast þeir við raun-
ina. í stað þess að draga saman
seglin og reyna að spara og spara
eins og margra er siður, þegar
illa árar, leggur Hallgrímur út
í mikinn kostnað til að auka hag-
ræðingu og nýtni. Á þessu ári
voru t. d. ráðnir tæknifræðingur,
sem á að sjá um hagræðingu í
verksmiðjunni, og viðskiptafræð-
ingur, sem á að snúa sér að við-
skiptahliðinni.
Sem fyrr segir eru Nói, Hreinn
og Siríus rekin sameiginlega og
hafa ennfremur sameiginlegt sölu-
og dreifingarkerfi. Hallgrímur er
forstjóri allra fyxártækjanna, en
hvert þeirra um sig hefur sérstaka
stjórn. Til þess að auka enn hag-
ræðinguna er nú verið að undir-
búa að færa allt aðalbókhald og
viðskiptabókhald í tölvu, og gerist
það með stækkun húsnæðisins.
Fyrii'tækin voru löngu búin að
sprengja af sér upphaflegt hús-
næði, og því var ákveðið að
stækka. Eru nú skrifstofurnar
þegar fluttar í nýja álmu og til
stendur að stækka verksmiðjuna.
Búið er að fá leyfi til að byggja
tvær viðbótaihæðir ofan á gamla
vei’ksmiðjuhúsið og teikningar
liggja þegar fyrir. Þá er ætlunin
að bæta við vélum til að lækka
framleiðslukostnað og einnig að
auka fjölbreytni í framleiðslu. Þá
verður að sjálfsögðu einnig að
bæta við það 65—85 manna starfs-
lið, sem fyrii'tækin hafa í þjónustu
sinni.
Sælgætisframleiðslan hefur
aukizt töluvei't á síðustu áratug-
um. Árið 1935 var t. d. heildar-
framleiðsla í landinu á suðusúkku-
laði 10,5 tonn, en árið 1965 var
hún orðin 108,2 tonn. Þetta er í
sjálfu sér ekki mikil aukning mið-
að við fólksfjölgun, en átsúkku-
laði átti betra gengi að fagna. Ái'-
ið 1935 voi'u aðeins framleidd
rúmlega 5,6 tonn, en 1965 voi’u
þau orðin rúml. 95 tonn. Á næstu
árum jókst framleiðslan enn mjög
ört þannig, að 1967 voru fram-
leidd 138 tonn af átsúkkulaði. Þá
má einnig nefna bi'jóstsykur. Ái'-
ið 1935 voru framleidd tæp 30
tonn af honum, en 1965 voru fram-
leidd rúmlega 111 tonn.
íslendingar borða sífellt meira
og meira sælgæti, svo að þetta er
enn að aukast. Og Nói. Hi'einn og
Siríus stefna að því fullum fetum
að fá sinn skei'f af þeirri aukn-
ingu.
Verktakar —
Verkfræðistörf
ALMENNA
BYEGiNGAFÉLAGIÐ
SUÐURLANDSBRAUT 32
5ÍMI 3B59D