Frjáls verslun - 01.06.1979, Blaðsíða 3

frjáts
verzfun
6. tbl. 1979
Sérrit um efnahags-, viðskipta-
og atvinnumál.
Stofnað 1939.
Útgefandi: Frjáist framtak hf.
FRAMKVÆMDASTJÓRI:
Jóhann Briem.
RITSTJÓRI:
Markús Örn Antonsson.
FRAMKVÆMDASTJÓRI:
Pétur J. Eiríksson.
FRAMLEIÐSLUSTJÓRI:
Ingvar Hallsteinsson.
BLAÐAMAÐUR:
Margrét Sigursteinsdóttir.
AUGLÝSINGADEILD:
Linda Hreggviðsdóttir.
Guðlaug Sigurðardóttir.
LJÓSMYNDIR:
Loftur Ásgeirsson.
SKRIFSTOFUSTJÖRN:
Anna Kristín Traustadóttir.
Anna Lísa Sigurjónsdóttir.
Martha Eiríksdóttir.
Tímaritið er gefið út í samvinnu
við samtök verzlunar- og
athafnamanna.
Skrifstofa og afgreiðsla:
Ármúla 18.
Símar: 82300 - 82302.
Auglýsingasími: 82440.
SETNING OG PRENTUN:
Prentstofa
G. Benediktssonar
BÓKBAND:
Félagsbókbandið hf.
LITGREINING KÁPU:
Korpus hf.
PRENTUN Á KÁPU:
Prenttækni hf.
Askriftarverð kr. 1495 á mán-
uði. Jan—apríl kr. 5980.
öll réttindi áskilin varðandi efni
og myndir.
FRJÁLS VERZLUN er ekki ríkis-
styrkt blað.
Til lesenda...
Hér hefur áöur verið sagt aö Islendingar
búi í þjóöfélagi opinberra tilskipanna.
Er það hér með Itrekað af tilefni þess að
nú hefur æösti yfirmaður Pésts og síma,
samgönguráðherra, sem einnig er menntamála-
ráðherra ákveðið aö íslenzk blöð skuli
sundurgreind í burðargjaldflokka eftir þvi
hvort þau eru pélitísk eöa ekki. Sem sagt
ef blaðið heitir Stéttarbaráttan, Réttur
eða hvað þau nú heita flokksmálpipurnar,
þá skal það greiða hálft péstburðargjald
á við éháð og málefnaleg blöð eins og
Frjálsa verzlun, Sjávarfréttir og önnur
sérrit. Þetta er slðasta dæmið um heimsku-
pör hinna opinberu tilskipenda og stjórn-
leysið, sem rlkir I verðlagsmálum og kemur
þeim einum I koll, sem slzt skyldi - neyt-
endum. flnnars eru burðargjöld Pósts og
síma, sem um slðustu mánaðamót hækkuðu um
lC5/o hvað Frjálsa verzlun snertir, oröin
svo há að útgáfufyrirtæki sjá sér orðið
hag I að dreifa sjálf blööum. Þannig
verður Póstur og sími af tekjum þrátt fyr-
ir allar hækkanir.
En það er orðið alvarlegt mál þegar mennta-
málaráðherra landsins ætlar að fara að
rlfa upp blöð til að athuga hvort þau eru
pólitlsk eða ekki og ákveöa þannig burðar-
gjöld. Slíkt er hlægilegt og manninum ekki
sæmandi. Honum skal þvl bent á að aldrei
er of seint að iðrast og leiðrétta fyrri
ákvarðanir.
Ddhann Briem
3