Frjáls verslun - 01.03.1983, Síða 61

Míkrótölvan á eftir aða verða jafn-
sjálfsagður hlutur á skrifstofu
stjórnenda íslenskra fyrirtækja
eins og símatæki.
Rannsókna- og vísindastarfsemi
er minni á íslandi en í nokkru
nágrannalandi.
vegna þess hve minitölvur hafa
lækkað íverói að undanförnu.
Möguleikar —
bönn og fordómar
Ég hef lýst þeirri skoðun
minni hér á undan aó mikró-
tölvuvæðingin hérlendis sé
enn aðeins í augsýn. Þaö eru
nokkur atriði sem benda til
þess að enn kunni að vera
nokkuó langt í land. Mikrótölv-
um má á einfaldasta máta
skipta í tvo flokka, annars veg-
ar leikföng, svo sem tóm-
stunda- og heimilistölvur sem
einnig má nota til kennslu á
lægri skólastigum, en hins
vegar mikrótölvur til nota í at-
vinnu, í rekstri, í viðskiptum og
ekki síst í rannsókna- og vís-
indastörfum. Víða erlendis er
langstærsti markaðurinn fyrir
mikrótölvur á sviöi iðnaðar,
vísinda og vióskipta. Hætt er
við því að þróunin á þessum
sviðum sé afar hægfara hér-
lendis. Ein ástæöan er sú hver
rannsóknarstörf eru fábreytt á
íslandi. Þótt viö séum að burö-
ast vió aö halda úti rannsókn-
arstofnunum á nokkrum svið-
um er þaó af vanefnum og
kveöur jafnvel svo rammt að,
aó farió er að tala um ,,hagnýt-
ar“ rannsóknir eins og til séu
einhverjar rannsóknir sem séu
,,óhagnýtar“. Meðan svona
svartnætti ríkir, þar sem topp-
arnir í þjóðfélaginu halda að
hægt sé aö krefjast þess aö
rannsókna- og vísindastarf-
semi leiöi fyrirfram af sér hag-
nýtingu í einhverri mynd, gæt-
um við í raun átt von á því að öll
önnur þekkingarleit yrði einn
daginn bönnuð með lögum.
Þessi nesjamennska er ástæð-
an fyrir því að hérlendis er variö
til rannsóknastarfa einungis
broti af hlutfalli þjóðartekna
miðið við t.d. nágrannalöndin.
Afleiðingarnar eru margs
konar og þær draga úr eðlilegri
þróun tölvutækninnar, á einn
hátt meö því að halda fram-
leiöni íslensks iðnaðar niðri.
Tækniþróun er því ekki sem
skyldi á íslandi og eftirspurn
eftir tölvum því minni en hún
ætti að vera.
Bönn viö hagnýtingu tölvu-
tækninnar í upplýsingaskyni
eru mjög vinsæl í flestum ban-
analýðveldum, þ.e. bönnin
gilda fyrir alla aöra en þá sem
völdin hafa hverju sinni. Hér á
landi starfar apparat sem mig
minnir aó kallist Tölvunefnd og
hefur vald til að banna notkun
tölvuskráa ríkisins í þágu ann-
arra aðila. Þessi nefnd er sér-
staklega vel á verði þegar um
er aö ræða að nota tölvutækn-
ina til þess að gera skrár sem
hugsanlega er unnt að nota í
söluskyni, samanber þá kenn-
ingu vinstrisinna að sala sé
árás á einstaklinginn en ekki
þjónusta sem hann þarf á að
halda, persónunjósnir gætu
hafist í stórum stíl.
Fordómar eru landlægir, þó
ekki væri nema vegna ein-
61