Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1950, Blaðsíða 29

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Ö09
^Kjartan CJlafi
Sóon:
KIRKJAN
(Tileinkað Akraneskirkju)
Pú stendur við götunnar grýttu slúd
svo göfug í tign fnnni og inildi,
og bendir til hiinins með Ijós þiu og Ijúð
jiess lí/s, sem cr stöðugl í gildi,
því altaf fá boðorð þin bwtt hverju þjúð,
sein blessunar njúta þar vildi.
TU þín luifa kynslúðir sigurinn sútt
i sorguin og fögnuði búið,
og þegar að heldimm varð harmunna nútt
til liuggunar þinnar var flúið.
Pín kenning á mál, sem er iniskunurliljútt,
og myrkri í Ijós gelur snúið.
Jeg man þig frá œskunnar inndadu tið,
svo ofl naut jeg barn þinna hljóma,
og mœndi á altarisblómin þín blíð
í birlu og hátíðurljóma,
mjer fansl þú svo há, og svo himinvíð
með heilaga vígsludúma.
Og klerkinn jeg man við bruuð sitt og borð,
sem barn mig hann frteða vildi,
að heilrœðum vald'unn þin vísdómsorð,
svo vann hann af þjónandi mildi.
En œvinnar seinna þá súl lýsti slorð
þín sannindi betur jeg skildi.
Pví verður mjer altaf kirkjan svo katr
hún kallar til mín yfir glauminn
hún rjettir mjer arm, og afl mjer Ijtér
við örlaga þunga strauiiiinn,
og svo mun það hún er sœtt mig fatr
við síðasta jarðneska drauminn,
Pó berumsl við gjarnan með gölunnat straum
þar ginna oss raddir og kalla,
þá munutn kirkjunni úð gefa gaum,
hún geymir sitt Ijús fyrir alla,
Og við skulum halda hennar taum
já, hvernig sem dúmarnir falla.
J
ur cmnalufn
1G37. Frá jólum og fram að atta-
degi (nýársdegi) stíflaðist upp og þorn-
aði Sogið, sem rennur úr Þingvalla-
vatni; voru teknir silungar úr þvi á
þurru.
1652. Sjóai'gangur á Eyrarbakka
um jól, gerði skaða dönskum og ís-
lenskurri húsum, sjerdeilis á Hrauni og
góssi er þar var inni fyrir, og naut-
um og einum sjúkum manni. — Sjen
cometa i desember og sást undir sjö-
stirni í sjö daga, merkti 7 ára stríð
og sjúkdom.
1664. Fyrir sjálf jól og’ um jólin sást
í loftinu ein cómeta með löngum geisl-
um til landsuðurs sem vöndur væri;
hún sást fyrst á kvöldin í dagmála-
stað og gekk svo til vesturs, lítið und-
an og lægra en sjöstirni.
1668. Druknaði og . deyði i diotni
Teitur Torfason, ráðsmaður Skálholtg-
kirkju, fjórða ctag í jólum seint um
kveldið, þar sem hann reið upp til
Skálholts að standa sinn reikningsskap,
í einum ós eða skurðfarvegi ér Vár
fyrir honum í myrkrinu, hvar úti
iiann sætt sofnað og látist hefur; fanst
líkami hans síðan og var heiðarlega
jarðaður að Skálhoiti. (Var Teitur tal-
inn mesti atgervismaður til sálar og
líkama)..
1680. Um veturinn nærri kálfum
mánuði fyrir jól og frarn á þorra, sást
halastjarna í vestri með löngum geisla
rjett upp í lpftið sem regnbogi; var
fyrst lágt við vesturhafið, en hækk-
aði síðan óðum dag frá degi. Lærðir
menn segja, að cometurnar boði stór-
an háska og umbreytingar. bæði í and-
legri stjett og veraldlegri, sem værx
bardagar og blóðsúthellingar, ávaxta-
leysi jarðar, hungur og sjúkdómar með
al manna og margan meðfylgjandi
voða, hvað sjerdeilis fyrirsagt var af
lærðum mönnum um þá cómetu (eð-
ur halastjörnu), sem sást á jólum önd-
verðum 1C64. Ljós og teikn sáust i loft-
icu viða. Gekk sótt mUóI o$ mane-