Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1950, Blaðsíða 30

610
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
8KAK
Tefld á Norræna skákmótinu i
Reykjavik 1950.
HVÍTT: Storm Herseth
(Noregur)
SVART: Baldur Möller
(tsland)
HoUensk vörn.
1. c2—c4 e7—e6
2. Rgl— f3 f7— f5
3. g2-g3 Rg8— f 6
4. Bfl—g2 Bf8—e7
5. 0- 0 c7—c6 (1.
6. d2—d4 0— 0
7. Rbl—c3 d7—d5 (2.
8. b2—b3 (3. Dd8—e8
9. Bcl—b2 Rb8—d7
10. Rf3—g5 (4. Be7—d6
11. f2— f4 Rf6—e4
12. Rg5xe4 d5 x e4 (5.
13. e2—e3 Rd7— f6
14. Ddl—e2 De8—g6
15. Hfl—el Bc8—d7
16. Bg2— fl Dg6—h6
17. De2—g2 Bd7—e8
18. Bfl—e2 Be8—h5
19. Be2 x h5 Dh6 x h5
20. a2—a3 (6. g7—g5!
21. b3—b4 g5x f4!
22. e3 x Í4 (7. Kg8— f7!
23. Bb2—cl Hf8—g8
24. Bcl—e3 Hg8—g6
25. Hal—dl Ha8—g8
26. Hel—e2 Rf6—g4 (8.
27. Dg2— fl Dh5—h6
28. Be3— cl e4—e3!
29. He2—g2 Rg4— f2
30. Hg2 x f2 (9. Bd6— f4!!? (10.
31. Hf2 x Í4 (11. Hg6xg3+!
32. h2xg3 (12. Hg8xg3
33. Dfl—g2 Dh6 x f4
G e f i ð.
ATHUGASEMDIR:
1. Flóknara er 5. 0 — 0. Aðrlr mögu-
leikar, sem þá koma til greina eru
6. R — e4, d6, b6 og c6 næst
d5. Verður vart um það dæmt
hver möguleikinn er sigurvænleg-
astur. Um val afbrygða ræður
meira mat hvers teflanda á kom-
andi stöðu og er því í rauninni
smekksatriði.
2. Grunnstaðan í þessu afbrygði.
3. Best er talið 8. D — c2.
4. Vindhögg, betra væri 10. R — d2,
hafandi f hyggju að opna taflið
með f3 og e4, sem þyrfti að undir-
búa með D — c2 og Ha — el.
5 Með 12. f x e4 fær svart sterk-
ara miðborð. Hinn gerði leikur er
hornsteinninn að fyrirhugaðri
kóngssókn.
6. Hvítt á mjög erfitt með að finna
verulegt mótspil. Hinsvegar hefir
—
það sýnt sig að sókn svarts er
mjög frumleg og vel skipulögð.
7. Þvingað. Hvítt stenzt ekki sókn á
opinni g-línu, því riddari svarts er
geigvænlegur í samleik með hrók-
unum og drotningunni.
8. Hótar R x e3 og síðar B x f4.
9. Undanfarið hefir svart hótað að
brjóta varnir hvíts í hverjum leik
með B x f4. Nú ógnar að auki
R — h3+ og næst B x f4. Þar
með er sú hótun fullkomin og
verður eigi lengur varin. Hvítt er
neitt til að láta skiptamuninn,
vegna framangreindra hótana.
10. Glæsilega leikið, en tæplega nógu
afgerandi miðað við styrkleika
stöðunnar. Einfalt og sannfærandi
er. 30. e3 x f2+ 31. D x f2,
D — h3 (Hótar H x g3) 32. R —
e2 (þvingað) h7 — h5 hótar h5 —
h4, og staða hvíts er vonlaus.
11. Best var 31. H — g2! B x g3!f
32. K — hl, B — f4 33. H — c2,
H — g4. 34. H — el, H — h4.
35. He — 2, H — g3, næst H — h3.
37. D — gl, D — h5, hótar D — Í3,
sem er afgerandi. Hvítt þiggur
fórnina sem er þó gersam-
lega vonlaust, staðan virð-
ist þó sjáanlega unnin á svart en
á allt annað en auðveldan hátt,
samanber fyrgreinda athugun.
12. Meira viðnám veitti 32. K — hl,
en eftir 32. H — gl+, 33. D x gl,
H x gl+. 34. H x gl. D x f4 hef-
ur svart vinningsstöðu.
Það má ef til vill segja um þessa
skák, að hún sje vel heppnuð hjá
Baldri Möller. Eigi að síður sýnir hún
afar þróttmikinn árásarstíl og væri vel
samboðin því að vera úrvalsskák á ís-
lenskan mælikvarða. Ó. V.
skæð fyrir norðan. Á jólum önduðust
i Reykjadal i þremur kirkjusóknum
34 persónur.
1699. t Trjekyllisvík urðu 4 menn
bráðkvaddir, sá fyrsti á aðfangadags-
kvöldið, annar á jóladags, þriðji á ann-
ars dags og hinn fjórði þriðja jóla-
dagskvöldið. í þeirri sveit höfðu menn
i fyrndinni ekki alltíð orðið sóttdauð-
ir. heldur bráðkvaddir. En áður en
einhver varð bráðkvaddur, heyrðist
ógnarlegt hljóð, svo fjöllin tóku eftir,
og kölluðu þeir það náhljóð eða ná-
góL
1724. Frá þvi á aðfangadaginn og
fram yfir jól, gengu skaðnæmir sunn-
anstormar.
1725. Seint á jólum hejTðust drun
til kálfs í kú í Hítardal, tvisvar eða
þrisvar, hjer um fimm vikur áður en
hún bar, sakaði þó ekkert. í Knarrar-
tungu í Breiðavik brann baðstofan um
dægramótin á jóladagsmorguninn. Fóik
var alt í kirkju. Þar brann mest alt
inni, sem fjemætt var. Fór flestalt karl-
mannafólk frá kirkjunni bænum til
hjálpar og hjó frá þessa baðstofu, svo
ekki brann meira.
1731. Á jóladagskvöldið kom búand-
inn í Þrúðardal, nálægt Felli í Kolla-
firði, heim til sín með nokkra áburð-
arhesta, týndi um nóttina fiskabögg-
um af einum hestinum. Á annan dag
jóla fór hann til kirkju, en kona hans
og piltur fóru upp á fjall að leita eftir
böggunum, komu þau eigi aftur, meint-
ist að hrapað hefðu fyrir björg eða
orðið fyrir snjóflóði.
1737. Um veturinn fyrir jól hljóp
Hvítá austur úr sínum farveg og flóði
suður um allan Flóa, austur fyrir
Gaulverjabæ og út að Laugardælum.