Morgunblaðið - 15.02.2001, Qupperneq 62

62 FIMMTUDAGUR 15. FEBRÚAR 2001 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100  Símbréf 569 1329
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
UNDANFARIÐ hafa fulltrúar frá
Landsvirkjun og Línuhönnun hf.
farið hér um sveitina og kynnt land-
eigendum hugmyndir sínar um
hugsanleg línustæði vegna væntan-
legrar lagningar Sultartangalínu 3
að spenni- og aðveitustöðinni á
Brennimel, en þar koma fjölmargar
leiðir til greina að þeirra mati. Á
þeim fundum hafa menn skipst á
skoðunum af fullri alvöru og prúð-
mennsku. Það skal upplýst að íbúar
Hvalfjarðarstrandarhrepps eru
gjörsamlega mótfallnir öllum hug-
myndum um fleiri háspennuloftlínur
um sveitina sína, enda eru þær 3 fyr-
ir. Því til staðfestingar hafa íbúar frá
hverju einasta heimili hér ritað nöfn
sín á lista þar sem slíku verklagi er
algjörlega hafnað. Ennfremur hafa
nær 100% sumarbústaðaeigenda og
eigendur annarra fasteigna í Hval-
fjarðarstrandarhreppi ritað nöfn sín
á listann, alls 505 manns. Þá hafa all-
ar sveitarstjórnir í hreppunum sunn-
an Skarðsheiðar þ.e. Hvalfjarðar-
strandarhrepps, Leirár- og Mela-
hrepps, Skilmannahrepps og Innri-
Akraneshrepps, formlega lýst yfir
stuðningi við sjónarmið heima-
manna. Sömuleiðis hreppsnefnd
Kjósarhrepps, Búnaðarsamtök
Vesturlands, bæjarráð Akraness,
Samtök sveitarfélaga í Vesturlands-
kjördæmi, Náttúruverndarsamtök
Íslands, Náttúruverndarsamtök
Vesturlands, Sól í Hvalfirði, um-
hverfisnefnd Hvalfjarðarstrandar-
hrepps og fleiri. Undirskriftirnar
voru afhentar forstjóra Landsvirkj-
unar mánudaginn 5. feb. kl. 14.
Hvalfjarðarstrandarhreppur vill
ekki fórna meira af skógi vöxnum
hlíðum né öðru landi undir fleiri há-
spennuloftlínur enda er það þegar
upptekið eða frátekið til annarra
nota. Um þetta ríkir slík samstaða að
það á sér ekki fordæmi hérlendis.
Það er orðið tímabært að ráðamenn
Landsvirkjunar staldri við og íhugi í
alvöru breytt verklag við lagningu
háspennulína þar sem farið er um
blómlegar sveitir og í námunda við
heimili og önnur híbýli fólks. Oft
verða stór landsvæði óbyggileg með
öllu auk annarra óþæginda og lýta
sem loftlínur valda í okkar við-
kvæmu náttúru. Landeigendur hafa
hingað til mátt sín lítils í viðskiptum
sínum við Landsvirkjun vegna lagn-
inga háspennulína um bújarðir og
önnur eignarlönd. Hér þarf að verða
breyting á. Til skemmri tíma litið er
kostnaðarsamara að leggja jarð-
strengi og fulltrúar Landsvirkjunar
hafa upplýst að þeirra hlutverk sé að
finna ódýrustu leiðina og því muni
þeir ekki leggja til að neinir jarð-
strengir verði lagðir hér. Hér virðast
mannleg sjónarmið þurfa að víkja
fyrir skammtímagróða. Samkvæmt
upplýsingum frá Landsvirkjun
hyggjast þeir ekki láta staðar numið
eftir þessa línulögn að Brennimel,
heldur áforma þeir „hringtengingu“
þaðan til höfuðborgarsvæðisins með
annarri loftlínu líklega samhliða
Hvalfjarðarlínu að Geithálsi. Báðar
þessar línur eiga að verða verulega
stærri en fyrirliggjandi línur. Það er
óþolandi að Landsvirkjun geti geng-
ið svo harkalega á rétt hundruða
manna að þeir bíði stórtjón af bæði á
eignum sínum og tilfinningum. Og
það er andleg áþján að eiga sífellt yf-
ir höfði sér heilsuspillandi rafmeng-
un.
21. öldin er hafin. Tækni og þekk-
ing á sviði háspennujarðstrengja og
lagning þeirra tekur stöðugum fram-
förum. Það væri Landsvirkjun til
sóma ef hún tileinkaði sér hana og
sýndi um leið íslenskri náttúru meiri
nærgætni. Fyrir það myndi hún upp-
skera almenna virðingu fólksins sem
byggir þetta land.
REYNIR ÁSGEIRSSON,
Svarfhóli,
301 Akranesi.
Mótfallnir fleiri
háspennuloftlínum
Frá Reyni Ásgeirssyni:
HVAÐ meinarðu? Er þetta hægt?
Þetta hafa verið fyrstu viðbrögð við
uppástungu minni um kennslu í
Smáralind. Hugmynd mín er sú að
nýta þá fimm sali, sem eiga að vera
fyrir kvikmyndasýningar, til kennslu
á daginn fyrir hluta af nemendum
Menntaskóla Kópavogs (MK) og
vera með sýningar seinni part dags
og á kvöldin; líkt nýtingu Háskóla Ís-
lands á Háskólabíói. Það er ekki boð-
legt að Kópavogsbúar skuli þurfa að
sækja skóla í Grafarvog. Á síðasta
ári var um eitt hundrað nemendum
synjað um skólavist í MK vegna þess
að skólinn gat ekki tekið við fleiri
nemendum. Flestum þeirra stóð til
boða skólavist í Borgarholtsskóla í
Grafarvogi. Næsta haust munum við
aftur standa frammi fyrir því að ekki
fá allir þeir nemendur úr Kópavogi
sem óska eftir skólavist í Mennta-
skólanum í Kópavogi inni þar. Því tel
ég að það væri vel þess virði að skoða
þennan möguleika. Auðvitað eru til
fleiri lausnir, s.s. lausar kennslustof-
ur við MK, en sú lausn myndi auka
enn frekar á umferð bifreiða á
Digranesvegi og Álfhólsvegi. Að
mínu mati er kennsla í ,,Smárabíói“
það besta sem hægt er að gera í stöð-
unni fyrir nemendur á framhalds-
skólaaldri í Kópavogi, þar til annar
framhaldsskóli verður byggður. Ég
geri mér grein fyrir því að sá sem er
að byggja þetta bíó er ekki „einka-
vinur“ menntamálaráðherra, en von-
andi getur hann litið framhjá því og
skoðað þessa lausn. Tíminn líður
hratt, það er stutt í næsta haust og
framkvæmdir í Smáralind vel á veg
komnar. Skora ég því á menntamála-
ráðherra að kynna sér málið sem
allra fyrst og kanna síðan hvort eig-
endur ,,Smárabíós“, þ.e.a.s. Norður-
ljós, eru tilbúnir til viðræðna.
ÓMAR STEFÁNSSON,
varabæjarfulltrúi
Framsóknarflokksins í Kópavogi.
MK í Smáralind
Frá Ómari Stefánssyni: