Morgunblaðið - 28.02.2001, Page 35

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 28. FEBRÚAR 2001 35
Í dag, 28. febrúar, er
60 ára afmælisdagur
þinn. Ég man þegar þú
hélst upp á einn afmæl-
isdaginn milli tvítugs og
þrítugs. Þá sagðir þú:
„Krakkar, við skulum
vera glöð í kvöld. Hvað vitum við,
hvað við lifum lengi?“ Þú reiknaðir
alltaf með því að dauðinn myndi
sækja þig unga, út af fötlun. Ég varð
vond og skammaði þig fyrir slíka
hugsun, því í mínum augum varst þú
sterkasta kona, sem ég hafði kynnst á
ævinni.
Þá sagðir þú: „Jæja, ef ég verð fer-
tug, þá hef ég staðið mig vel.“ Og hvað
á ég að segja! Við héldum upp á 50 ára
afmælið þitt hér hjá mér í Lünebur-
ger Heide, og þetta var ógleymanleg-
ur dagur. Þú náðir 8 árum í viðbót,
þótt þetta væru erfið ár, en þú stóðst
þig eins og hetja.
Í lokin var samt gott, að þú kastaðir
handklæðinu inn í hringinn. Þú hafðir
alltaf gengið sem sigurvegari úr hon-
ELSA
STEFÁNSDÓTTIR
✝ Elsa Stefánsdótt-ir fæddist í
Reykjavík 28. febr-
úar 1941. Hún lést á
gjörgæsludeild
Landspítalans 15.
október síðastliðinn
og fór útför hennar
fram í kyrrþey.
um. Þangað til, en svo
kom augnablikið, að þú
vildir ekki berjast leng-
ur á móti staðreyndinni,
að það voru til sterkari
öfl enda varst þú orðin
þreytt á sál og líkama.
Ég átti erfitt með að
samþykkja það, að þú
værir farin til betri
heima, en svo las ég í
enskri bók eftirfarandi
orð, og þau sættu mig
dálítið við fráfall þitt.
Ég las: „Dauðinn er
alls ekki neitt. Hann
skiptir ekki máli. Ég hef
aðeins farið inn í næsta herbergi.
Ekkert hefur komið fyrir. Ég er ég,
og þú ert þú, og gamla góða lífið, sem
við áttum saman í vináttu, er óbreytt,
ósnert. Af hverju á ég að vera horfin
úr þínum huga? Því þú sérð mig ekki
lengur? Ég býð eftir þér, hér og þar,
einhvers staðar, kannski rétt handan
við hornið! Allt er gott.“
Nú sit ég hér í Lüneburger Heide
og hugsa þil þín. Ég er að hlusta á lög
eftir Sigfús Halldórsson. Gömul og
góð lög í nýrri útgáfu. „Við eigum
samleið“ heitir þessa nýja útgáfa og
minnir mig með þakklæti á 52 ára
gamla vináttu. Til hamingju með af-
mælið, Elsa mín.
Þín,
Lísa.
✝ Sigurbjört ClaraLútherdóttir
fæddist í Reykjavík
12. ágúst 1911. Hún
lést á Vífilsstöðum
18. febrúar síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Steinunn
Jónsdóttir húsmóðir
og Lúther Hróbjarts-
son umsjónarmaður
við Austurbæjarskól-
ann. Systkin Clöru
voru Skarphéðinn,
Hróbjartur, Rebekka
(Lóa), Hilmar, Helga
og Björgvin. Öll eru þau látin nema
Lóa.
Clara giftist Jóni Inga Guð-
mundssyni sundkennara 14.maí
1930. Þau slitu samvistir. Börn
þeirra eru 1) Hafdís J. Bridde, f.
22.7.1930, gift Guðna Bridde raf-
virkjameistara sem lést 18.10.
1985. Þeirra börn eru Andrés Þór,
kona hans er Anna María Hannes-
dóttir, þau eiga tvö börn, Hermann,
kona hans er Fjóla Rut Rúnarsdótt-
ir, þau eiga þrjá syni, Alexander,
kona hans er Ingibjörg Sigurðar-
dóttir, þau eiga tvö börn, Þórdís
Klara, maður hennar er Bjarni
Júlíusson, þau eiga
tvö börn, Guðni, kona
hans er Sigrún Her-
mannsdóttir, þau eiga
tvær dætur. 2) Lúther
Jónsson, f. 18.1. 1936.
Hann kvæntist Ragn-
heiði Dís Atladóttur.
Þau slitu samvistir.
Þeirra börn eru Breki
Már, hans kona er
Susanne Nyholm, þau
eru búsett í Dan-
mörku og eiga fjögur
börn, Hrefna Dís mað-
ur hennar er Simon
Minshull, þau er búsett á Barbados
og eiga tvær dætur, Dana Lind,
maður hennar er Magnús Einars-
son. Seinni kona Lúthers er Anna
Atladóttir og eiga þau eina dóttur.
Seinni maður Clöru var Her-
mann Guðmundsson, þau giftust
16. nóv 1940. Hermann var fæddur
27. apríl 1916 og lést 10. nóv. 1989.
Clara vann lengst af við verslunar-
störf í versluninni Vogue og síðar á
Hótel Sögu og hætti ekki fyrr en
um sjötugt.
Útför Clöru fer fram frá Foss-
vogskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Þó svo að fréttin af andláti ömmu
Clöru kæmi í sjálfu sér ekki á óvart
er sorgin alltaf hin sama og sökn-
uðurinn jafnsterkur. Síðustu dagana
dró hægt og rólega af henni ömmu
og það var sýnt hvert stefndi. Hún
kvaddi sunnudaginn 18. febrúar sl.
Amma Clara, eins og hún var alltaf
kölluð, var sérlega glæsileg kona í
alla staði og sérstaklega báru handa-
verk hennar þess merki. Allt lék í
höndunum á henni, hvort heldur það
var að sauma, prjóna eða hvað annað
sem viðkemur handavinnu. Ófáar
voru þær, lopapeysurnar sem hún
prjónaði á okkur barnabörnin, og svo
þegar barnabarnabörnin komu til
fengu þau að njóta þess líka.
Frá þeim tveimur börnum sem
amma átti eru nú komnir 25 afkom-
endur. Þrátt fyrir háan aldur átti
hún amma ekki í miklum erfiðleikum
með að muna eftir nöfnum, afmælum
og öðrum fjölskylduatburðum.
Hvort sem það voru barnabörn eða
barnabarnabörn þá vissi hún alltaf
hvað allir hétu og hverjir áttu afmæli
í það og það sinnið. Hún amma hafði
mikla unun af því að vera með ung-
viðinu í ættinni. Hún var sérlega nett
kona og gat setið á hnjánum á gólfinu
og leikið sér við barnabörnin eins og
væri hún barn sjálf. Ungu konurnar í
fjölskyldunni áttu það til að öfunda
hana eilítið af þessum kostum.
En af öllum hennar hugðarefnum
var það lestur góðra bóka sem hún
unni hvað mest. Hún las feiknarlega
mikið af bókum og ef við vorum í
vandræðum með jólagjöfina þá var
alltaf hægt að bjarga sér með því að
gefa henni góða bók. Hún fylgdist
alla tíð vel með því sem var efst á
baugi hverju sinni, las blöð og tíma-
rit og þannig fylgdist hún með því
sem var að gerast í nútímanum. Hún
gat rætt við eldra fólkið um stjórn-
mál og hvaðeina og gat svo jafnvel
talað við unglingana um nýjustu
hljómsveitir eða einhverja sérstaka
söngvara sem voru vinsælir. En því
miður fóru augun að gefa sig með
aldrinum og fyrir nokkrum árum var
svo komið að hún gat ekki lesið leng-
ur.
Slæmt þótti henni að missa bæk-
urnar en allra verst að geta ekki
lengur fylgst með í blöðunum.
Amma og afi (Hermann Guð-
mundsson) voru afar samrýnd hjón
og gerðu alla hluti saman. Skemmti-
legast þótti okkur að fá þau í heim-
sókn á laugardögum því að þá komu
þau alltaf með gott eða eitthvað ann-
að skemmtilegt ofan af „velli“ en afi
vann þar. Amma vann lengstum í
Vogue og Hótel Sögu við það að gefa
starfsfólkinu að borða og þær voru
ófáar heimsóknirnar til hennar þeg-
ar maður fór í bíó eða kom svangur
af skautum frá Melavellinum.
Ömmu þótti alltaf ánægjulegast að
vera nálægt sínum nánustu. Hún
lagði stundum mikið á sig til að svo
gæti orðið. Það er við hæfi að rifja
upp eina ágæta sögu af henni í þessu
sambandi. Þannig var að fjölskyldan
hafði fengið sumarbústað á leigu í
Munaðarnesi að sumarlagi og voru
flestir fjölskyldumeðlimir staddir
þar. Amma hafði dvalið um skeið í
Hveragerði sér til heilsubótar. Þegar
dvölinni þar lauk og hún kom heim
leiddist henni.
Enginn í bænum en hún vissi af
öllum skaranum í Munaðarnesinu.
Þar sem þetta var fyrir tíma GSM-
símanna átti hún ekki gott með að
láta vita af sér.
En þeirri gömlu héldu engin bönd,
hún ákvað einfaldlega að skella sér í
sveitina og heilsa uppá sitt fólk. Hún
tók því bara næstu rútu, og lét bíl-
stjórann setja sig út við afleggjarann
að Munaðarnesi og þaðan fór hún svo
bara á puttanum og eftir gott ferða-
lag komst hún til okkar alsæl. Þá var
hún amma nærri áttræð og lét sér
ekkert fyrir brjósti brenna.
Síðasta sumar, þegar hún varð 89
ára, ákvað hún að halda rækilega
upp á afmælið sitt. Öllum fjölskyldu-
hópum var boðið og haldin alvöru af-
mælisveisla. Þetta hafði hún aldrei
gert áður nema ef um stórafmæli
væri að ræða. Það var rétt eins og
hún vissi að þetta yrði síðasta afmæl-
isveislan sem hún héldi.
Hún amma Clara hefði orðið níræð
12. ágúst á þessu ári og við munum
örugglega minnast sérlega duglegr-
ar og elskulegrar ömmu okkar þann
dag.
Andrés, Hermann, Alexander,
Þórdís Klara, Guðni Bridde
og fjölskyldur.
Blómið óx og dafnaði, lifði björtu lífi,
en nú er blómið fölnað en blöð þess
dreifast út um allt,
minning blómsins hverfur aldrei og þegar
það er komið upp til himna,
blómstrar það og verður enn fegurra.
Katrín Ósk og Guðni.
SIGURBJÖRT CLARA
LÚTHERSDÓTTIR
A 

 
     
  B  

  ,B 
 
,
  !
  



 
'

4>
$011 :),) ,"7E
 !/
-


  
 !   #7 % 1
 *

 ) 

 
 ! ,
  
1
 *

@ ' & & 

'
,B
5 9,!'!#',&" ")
 '2()
:"' !#',&"   5 - '(

)" ,F )' "))
"-''(
    (6  6 /
%
 






:
1>
 !  ' !)9
  
$
.

' 
!9


 


(
#7
!'6
"- ,&"
- @0'")# , ,&"
 ),:"'"  9 ''(    5 9,!'
"& ',&"
(
"&  9  ),''( /
)


 & ,B,


  !

 


 '

'





'
<G4B=5 $
5 $011  - "  -"
-%&'!7H
( )) 6   - !/
-


  
 "


& !
'
"  &'
 &)9
- '( 5 )),& 4/-# ,',&"
5 )),&/
- '(
-) ?/
- ,&" 0) 9%/-# ,''(

)" 
- '(
6  6 6  6  6
(6  6  6  6 /

 

 




?B:
<
$011 "-3 "7
 !
  
 
 ! 2 
  '


#((
5   
  
 ,
   !
)

 
;

 

. 5/4&2 ''(
,!'< ,&"

) $!'
. ',&"/
A 


  

 
B 

  
 ,B,
 
 ! 
 ' 


' 

' 





1I$J$
:


 '"9"-"/

 ,*',&"(9)'), /
A 


  & 
 B

 
 
,
 


 !





 
%0$
%
:
$011
3'2()"/

"!-
 D2*-" ',&"
- )6
 D2*-" ',&"/
MIKIL áhersla er lögð á, að
handrit séu vel frá gengin, vél-
rituð eða tölvusett. Sé handrit
tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Þá
er enn fremur unnt að senda
greinarnar í símbréfi (569 1115)
og í tölvupósti (minning@mbl.-
is). Nauðsynlegt er, að síma-
númer höfundar/sendanda
fylgi.
Um hvern látinn einstakling
birtist formáli, ein uppistöð-
ugrein af hæfilegri lengd, en
aðrar greinar um sama einstak-
ling takmarkast við eina örk,
A-4, miðað við meðallínubil og
hæfilega línulengd, - eða 2.200
slög (um 25 dálksentimetra í
blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða
ljóð takmarkast við eitt til þrjú
erindi. Greinarhöfundar eru
beðnir að hafa skírnarnöfn sín
en ekki stuttnefni undir grein-
unum.
Æskilegt er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer fram.
Frágangur
afmælis- og
minningar-
greina