Morgunblaðið - 04.09.2001, Side 41

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 4. SEPTEMBER 2001 41
Sími 562 0200
Erfisdrykkjur
1 

#
  " 
&


! &3
!
 


 
 

   


$ 
 

$ 


3

6?@
22&

&
##?

09 9!;
 /3 9/"
'(  " 
6)(9()"  6) 6)(+)
:6" 
6  
 9  6) 
!)(
   !     "

$  

64 6


&
##  9( *>)+ABC
 /3 9/
'()
1) !--
    
 5 
 
+

   
 + 

6( -,,7

!)3 !
 

) 
 

 
!3 / )"



 
  


3

 



2 $?45




0  
3   // .D
+

 '


 + 3
 
8( -877
9  +
 
!
( 2 
! " 
*
((
  
 
:+ (+ 

9
!)3
43 2  *   9 

!)32  7 !11
2 )43 
 43 
 
!)3
9
!)3 % <


 *9
!)3

)7'% "

 
 
  $  
 

3
$ 



:
6 ?
"

&
## 2 E /9 ..
 /3 9/
+

 
(+
 + 3

0( -,,7
#!!
#!! 
43 <#!!  6)(  
4 ! #!!    
+ 
!   "

  
($  
&&6 76
@
<
#




))>;
 /3 9/
   
5
+
3

 '


 + 

0( -877
7  
"7 !>
69  "< 
 !<"< 
< < 
 < 

3 < 
!3 / )"
1 

#
  " 
&


! &!

 
 
   


 

$

$ 


3


#%
76
@
&
##?  >(
6 ( =
'()/3) )D"
1 
 #
     
  $  2 (
 
'

( 6)(+)) 
7 !>6)(+)
 43 /4 
, 6)(+) 6)(> 3 
 7"6)(+)
)0* 2 + 
   !     "
Hann sagðist hlakka til að komast á
golfvöllinn þar sem hann átti sín síð-
ustu spor og gáskafullu orðin. Þar féll
hann í faðm guðsgrænnar náttúrunn-
ar.
Far vel, kæri vinur.
Guðmundur Páll Ólafsson.
Á Halldórsstöðum í Laxárdal
standa tvö hús á sama hlaði. Þar bjó
margt fólk fram eftir tuttugustu öld-
inni og þar var íslensk bændamenn-
ing eilítið krydduð erlendum keim,
bæði vegna utanfarar heimamanna
til nágrannalanda, en þó ekki síst fyr-
ir áhrif Lissýjar sem var skosk og
settist að á Halldórsstöðum. Einnig
eimdi eftir af þeim tíma er Halldórs-
staðir voru mjög í þjóðbraut vegna
tóvinnuvéla sem þar voru reknar
seinni hluta nítjándu aldar og fyrri
hluta þeirrar tuttugustu.
Í eldra húsinu, sem af heimafólki
var kallaður Bærinn, ólst Ásgeir
Torfason upp í sex systkina hópi.
Foreldrarnir, Kolfinna Magnúsdóttir
og Torfi Hjálmarsson, voru bæði list-
hneigð og skipaði tónlist háan sess á
heimili þeirra þar sem Torfi spilaði á
fiðlu og Kolfinna á orgel. Í Húsinu
sem svo var nefnt voru tvö heimili; í
vesturenda bjuggu Hallgrímur Þor-
bergsson og Bergþóra Magnúsdóttir
ásamt Þóru dóttur sinni og í austur-
enda Páll Þórarinsson og Lissý (El-
isabeth MacGrant) med sonum sínum
Williami og Þór.
Þessi þrjú heimili voru menningar-
heimili hvert á sinn hátt.
Andlegt atgervi var ekki síður
metnaður fólksins en búskapurinn.
Þótt þetta fólk væri væri sitt með
hverju móti lagði hver sitt til í þá
heild sem gerði Halldórsstaðaheim-
ilið svo sérstakt. Þegar gesti bar að
garði var gjarnan slegið upp veislu og
farið á milli húsa og oftar en ekki end-
aði veislan inni í Bæ í stofunni hjá
Kolfinnu og Torfa. Þar söng Lissý og
Kolfinna spilaði. Þannig var gestum
veitt af lífi og sál.
Systurnar Kolfinna og Bergþóra
krydduðu frásagnir sínar oft með
myndrænum áherslum sem litað hafa
frásagnarhefð margra afkomenda
þeirra. Fólkið sem ólst upp á Hall-
dórsstöðum samtíða Ásgeiri fékk að
njóta þessa og mótast af.
Uppvöxtur í þessu umhverfi ásamt
vænum skammti af hæfileikum gerði
Ásgeir að þeim ógleymanlega manni
sem hann var. Ásgeir var góður
íþróttamaður á yngri árum enda lík-
amlegt atgervi eitt af því sem hann
fékk í vöggugjöf. Í Árbók Þingeyinga
ársins 1991 kemur meðal annars
fram að þegar hann var fimmtán ára
vann hann það afrek að bjarga sér og
þremur öðrum með harðfylgi úr klóm
Laxár. Tónlistarhæfileika hafði hann
í ríkum mæli eins og hann átti ættir
til og gat komið lagi úr flestum hljóð-
færum. Harmonikan var þó hans að-
alhljóðfæri. Listhneigð Ásgeirs og
hæfileikar til sköpunar sýndu sig
best í því þegar hann rúmlega fertug-
ur hætti búskap á Halldórsstöðum,
flutti til Reykjavíkur og gerði út-
skurð í tré að atvinnu sinni. Urðu
gripir hans fljótt eftirsóttir, hafa ver-
ið síðan og bera best vitni um færni
hans.
Það varð hlutskipti Ásgeirs að taka
við búi á Halldórsstöðum af foreldr-
um sínum ásamt konu sinni Hrafn-
hildi Ólafsdóttur (Hiddu). Þau
byggðu sér nýtt hús neðar í túninu og
bjuggu þar til ársins 1969, að þau
fluttu til Reykjavíkur.
Synirnir þrír, Ólafur, Hallgrímur
og Torfi, fæddust fyrir norðan en
dóttirin Hanna í Reykjavík.
Síðustu árin á Halldórsstöðum
voru þau Ásgeir og Hrafnhildur stoð
og stytta gamla fólksins þar og gerðu
því mögulegt að búa á Halldórsstöð-
um til dauðadags.
Heimili Hrafnhildar og Ásgeirs
varð eins og okkar annað heimili, sér-
staklega eftir að þau fluttu til
Reykjavíkur. Engin ferð til Reykja-
víkur var fullkomnuð nema heim-
sækja Hiddu og Geira. Saman mynd-
uðu þau hjón sérstakan heimilisanda
sem bæði fjölskylda og gestir nutu,
hún með sínu jafnvægi og ljúfa fasi,
hann með gáskanum og græskulausu
stríðninni og báðum var þeim alúð og
gestrisni eðlileg. Í húsi þeirra leið
okkur og börnunum okkar eins og
heima hjá okkur. Í slíku andrúmslofti
hlýtur líka að vera gott að alast upp
enda bera afkomendur þeirra gott
vitni þar um.
Minningarnar um Ásgeir Torfa-
son, eða Geira eins og okkur var tamt
að kalla hann, eru bjartar og þar ríkir
öðru fremur gott skopskyn og hlýja.
Þar er sagnamennska iðkuð af list,
þar eru hlátrasköll mikil og í bak-
grunni ómar stundum harmonikuspil
– mest á svörtu nótunum. Ásgeir var
mikill gleðigjafi, hvort sem hann um-
gekkst eldri kynslóðina eða yngri, og
honum var lagið, líkt og fleirum í ætt-
inni, að draga upp ógleymanlegar
myndir af atvikum hversdagslífsins í
örfáum orðum. Öðrum þræði var Ás-
geir viðkvæmur áhyggjumaður, enda
lífið gjarnan blanda af gamni og al-
vöru. Við, sem áttum því láni að fagna
að eiga margar samverustundir með
Ásgeiri og fjölskyldu hans um ára-
tugaskeið; fyrir norðan eða sunnan, á
samkomum, hátíðum eða ferðalögum,
geymum dýrmætar myndir í hugan-
um.
Eftirfarandi vísu skrifaði Baldvin
Jónatansson skáldi, þá heimilismaður
hjá Torfa og Kolfinnu, á jólakort til
Ásgeirs árið 1933. Hún á einnig vel
við nú á kveðjustundu:
Verði þér aldrei örðug leið
en ótal gæfuskjólin.
Þitt við endað æviskeið
eilíf dýrðarjólin.
Megi minning um góðan dreng
verða huggun harmi gegn.
Hallgrímur og Halldór,
Björg og Oddný.
Elsku afi. Nú ert þú farinn frá okk-
ur. Við systkinin hefðum viljað hafa
þig miklu lengur hjá okkur. Þú varst
alltaf í góðu skapi og svo góður við
okkur. Við munum ekki eftir því að
þú hafir nokkru sinni verið reiður. Þú
sagðir okkur svo margt m.a. um Hall-
dórsstaði sem við systurnar þurfum
að muna og segja Ásgeiri litla bróðir
okkar frá. Við söknum þín mikið en
við trúum því að nú líði þér vel og
spilir golf eins og þú vilt.
Leiddu mína litlu hendi
ljúfi Jesús þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti sjáðu
ljúfi Jesús að mér gáðu
Sara Snædís, Hrafnhildur,
Berglind og Ásgeir.
Dagur er horfinn, og húmið
hnígur af dimmvængja nótt
sem örn láti fjöður fall á fluginu,
hægt rótt.
(Þýð Sigurður Sig. frá Arnarholti.)
Enn á ný erum við minnt á hverf-
ulleik lífsins er við kveðjum móður-
bróður okkar Ásgeir Ragnar Torfa-
son. Skyndilegt og ótímbært fráfall
hans minnir okkur enn á hversu stutt
getur verið á milli lífs og dauða. Fyrir
rúmum fjórum mánuðum fylgdum
við Sirrý móðursystur okkar til graf-
ar. Nú standa eftir tvö af sex systk-
inum, Hjálmar og Dúnna. Alla tíð var
mjög kært á milli systkininna og er
missir þeirra mikill.
Ásgeiri var annt um heimahagana,
Halldórsstaði í Laxárdal, og var hann
mjög áhugasamur um endurbygg-
ingu æskuheimili síns, sem fjölskyld-
an hefur notað sem sumardvalarstað.
Hann var mjög fróður um sögu Hall-
dórsstaða og átti auðvelt með að
segja frá á sinn einstaka og kómíska
hátt. Stóð til að skrásetja þessar sög-
ur en því miður entist honum ekki
aldur til.
Ásgeir var mikill húmoristi átti
auðvelt með að sjá skoplegu hliðarn-
ar á málum og var hann óspar á grín-
ið þegar það átti við. Hin seinni ár fór
Ásgeir að stunda golfíþróttina af
kappi og var hann tíður gestur á golf-
vellinum. Stutt er síðan fjölskyldan
hittist á árlegu fjölskyldugolfmóti og
lét hann ekki sitt eftir liggja til að
gera mótið eftirminnilegt.
Ásgeir var mikill listamaður og má
finna glæsilega útskorna muni eftir
hann, víða um heim. Eitt af hans síð-
ustu verkum var að skera út verð-
launagrip sem hann gaf til golfmóts
fjölskyldunnar.
Kæri frændi. Við systkinin þökk-
um þér fyrir allar eftirminnilegu og
skemmtilegu stundirnar. Megi minn-
ing þín lifa um ókomna tíð.
Elsku Hidda, Óli, Torfi, Hallgrím-
ur, Hanna og fjölskyldur. Megi góður
Guð styrkja ykkur í sorginni.
Torfi, Magnús, Andrés
og Margrét Sif.
 Fleiri minningargreinar um Ás-
geir Ragnar Torfason bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.