Morgunblaðið - 09.05.2002, Side 33

UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 9. MAÍ 2002 33
Verð kr. 39.863
M.v. hjón með 2 börn, 2 – 11 ára.
Flug, gisting, skattar, 22. maí, viku-
ferð. Staðgreitt. Alm. verð kr. 41.860.
Verð kr. 49.950
M.v. 2 í íbúð, 22. maí, vikuferð.
Flug og gisting, skattar.
Staðgreitt. Alm. verð kr. 52.450.
Verð kr. 49.865
M.v. hjón með 2 börn, 2 – 11 ára.
Flug, gisting, skattar, 22. maí, 2 vikur.
Staðgreitt. Alm. verð kr. 52.360.
Skógarhlíð 18, sími 595 1000.
www.heimsferdir.is
Ótrúlegt tilboð á síðustu sætunum til
Benidorm þann 22. maí í 1 eða 2 vikur. Sumarið er komið og yndislegt
veður á þessum vinsælasta áfangastað Íslendinga. Þú bókar núna, og
tryggir þér síðustu sætin, og 4 dögum fyrir brottför hringjum við í þig
og tilkynnum þér hvar þú býrð. Og að sjálfsögðu nýtur þú traustrar
þjónustu fararstjóra Heimsferða allan tímann.
Aðeins 18 sæti í boði
Stökktu til
Benidorm
22. maí
frá 39.863
HINN 26. apríl sl.
sendi Flugráð frá sér
ályktun þar sem vakin
er athygli á því hvaða
afleiðingar það hefur
að loka tveimur flug-
brautum af þremur á
Reykjavíkurflugvelli
og ætla að bjóða upp
á flugvöll með einni
flugbraut.
Viðmiðunarhlutfall
um nýtingu sem Al-
þjóðaflugmálastofnun-
in gerir ráð fyrir að
sé 95% fellur niður í
82% eða flugvöllurinn
verður að jafnaði lok-
aður 64 daga á ári
eingöngu vegna hliðarvinds.
Varla þarf að taka fram að staðl-
ar og viðmiðunarkröfur Alþjóða-
flugmálastofnunarinnar eru byggð-
ir á áratuga reynslu og
rannsóknum.
Flugmálastjórn Íslands hefur
lagt gríðarlega vinnu og fjármuni í
rannsóknir á íslenskum flugvöll-
um, ekki síst á Reykjavíkurflug-
velli vegna endurbyggingar flug-
brauta og ekki síður til að upplýsa
um staðreyndir vegna atkvæða-
greiðslu, þar sem 18,4% af Reyk-
víkingum á kjörskrá vildu að
Reykjavíkurflugvöllur færi úr
Vatnsmýri eftir árið 2016.
Með þetta í huga og ekki síður
að skipulagsyfirvöld Reykjavíkur-
borgar þekkja kröfur Alþjóðaflug-
málastofnunarinnar og rannsóknir
Flugmálastjórnar kom tillaga um
eina flugbraut á Reykjavíkurflug-
velli verulega á óvart.
Ekki kom síður á óvart hvernig
formaður Skipulagsnefndar
Reykjavíkur brást við ályktun
Flugráðs.
Formaðurinn hélt því fram í við-
tölum við fjölmiðla:
„að hægt sé að halda
úti flugi á einni braut.
Að vísu geti það verið
erfitt á Íslandi vegna
veðurs og því gæti
verið að nýtingin
verði ekki sú sama.
Það eru hins vegar
rekstrarlegar for-
sendur en ekki flug-
öryggisforsendur.“
Í fyrri hluta ofan-
greindrar tilvitnunar
kemur fram að þrátt
fyrir allt gerir for-
maðurinn sér grein
fyrir því um hvað
þetta mál snýst. Það er vegna veð-
ur- og vindafars sem engum sem
kemur nálægt flugi dytti í hug að
bjóða upp á flugvöll með einni
flugbraut í þessum landshluta.
Síðasta setningin þar sem for-
maðurinn heldur því fram að ekki
sé um flugöryggislegar heldur
rekstrarlegar forsendur að ræða
lýsir hins vegar mjög alvarlegum
misskilningi.
Það hefur verið sýnt fram á það
með rannsóknum að áhætta í flugi
vex með hliðarvindi og eftir að
ákveðnum hliðarvindi er náð vex
hún í veldishlutfalli. Inn
í þetta spila einnig fleiri sí-
breytilegar veðuraðstæður sem
eru ríkjandi hér á landi og ekki
síst á suðvesturhorninu.
Ein flugbraut mun þýða að
stórum hluta lendingar í hliðar-
vindi og mjög oft nálægt ystu ör-
yggismörkum og er þá um að ræða
samspil vinds, skyggnis, skýjafars
og brautaraðstæðna. Þetta kallar
formaður Skipulagsnefndar
Reykjavíkuborgar rekstrarlegar
forsendur. Þetta eru hins vegar
hreinar flugöryggisforsendur.
Það væri hægt að tala um
rekstrarlegar forsendur ef áætl-
unarflugið gæti valið sér
eftir veðri þá daga sem hentaði
því að fljúga. Flugvöllurinn er
hjarta innanlandsflugsins en um
hann fara yfir 90% farþega í inn-
anlandsflugi sem krefst fyrst og
fremst flugöryggis en á sama tíma
rekstraröryggis til að tryggja fjár-
hagslegan grundvöll.
Ég ætla yfirvöldum í Reykjavík
ekki að vilji þeirra standi til að
skerða flugöryggi á Reykjavíkur-
flugvelli en það er því miður það
sem í tillögum þeirra felst.
Í svörum formanns Skipulags-
nefndar sem ekki eru öll tíunduð í
þessari grein kemur fram hroki
gagnvart notendum innanlands-
flugsins, flugrekendum og sam-
gönguyfirvöldum. Ef áhugi er á
því að finna leið sem sætt gæti ólík
sjónarmið um það hvort Reykja-
víkurflugvöllur á að fara eða vera
þá er afstaða formanns Skipulags-
nefndar ekki vænleg leið.
Um rekstrarlegar
forsendur og flug-
öryggisforsendur
Hilmar B.
Baldursson
Reykjavíkurflugvöllur
Vegna veður- og vinda-
fars dettur engum sem
kemur nálægt flugi í
hug, segir Hilmar B.
Baldursson, að bjóða
upp á flugvöll með einni
flugbraut í þessum
landshluta.
Höfundur er formaður Flugráðs og
starfandi flugstjóri.
ÉG er í kosningabar-
áttu þessa dagana og
orðin gjörkunnug
kosningaloforðum R-
og D-lista.
R-listinn hamrar
stöðugt á því að á
Reykjavík skuli vera
alþjóðlegur borgar-
bragur. Ég held að R-
listinn hafi nú þegar
náð að mynda alþjóð-
legan borgarbrag í
miðborginni. Mér
finnst miðborgin nefni-
lega minna æ meir á
melluhverfi í stórborg-
um erlendis – með afar
alþjóðlegum blæ: nektarstöðum með
vændi og búllum sem menn veltast
út af síðla nætur og venjulegir borg-
arbúar voga sér þar hvergi nærri af
ótta við líkamsárásir. Einmitt þannig
er þetta víða í stórborgum erlendis –
oftast þó í úthverfum en ekki í hjarta
borganna, því sá atvinnurekstur sem
hér var lýst hefur afar neikvæð áhrif
á fasteignaverð. Það var líka vanda-
mál til skamms tíma að unglingar
söfnuðust saman í stórum hópum í
miðborginni um helgar. Nú heyrir sá
vandi sögunni til; það þorir enginn í
bæinn.
En af því að R-listinn er svo menn-
ingarlega sinnaður hefur verið
ákveðið að verja 6 milljörðum króna í
tónlistar- og ráðstefnuhöll við höfn-
ina. Ég er hlynnt tónlistarhöllinni en
því miður virðist skipulag hennar
vanhugsað því svo er að sjá sem þess
sé vandlega gætt að
menningarhöllin sé
ekki í neinum tengslum
við miðborgina – hún er
reyndar skorin úr öll-
um tengslum við hana
með hraðbraut. Þetta
er væntanlega gert til
þess að menningarvit-
arnir þurfi ekkert að
hafa af sollinum að
segja þegar þeir ganga
inn í þennan grjótkas-
tala til að njóta há-
menningarinnar þar.
Eitt helsta kosninga-
loforð D-listans er að
bæta hag eldri borgara
og öryrkja. Núna, þeg-
ar barist er um völdin í Reykjavík,
lofar Sjálfstæðisflokkurinn að bæta
hag eldri borgara og öryrkja. En
hvernig eiga borgarbúar að geta trú-
að því að Sjálfstæðisflokkurinn beri
skyndilega hag öryrkja svo mjög fyr-
ir brjósti? Er þetta ekki sami flokk-
urinn og sneri sig út úr Öryrkja-
dómnum í fyrra og hefur alls ekki
sýnt það í landsmálunum að hann
vilji gera það fyrir öryrkja og aldr-
aða sem hann lofar nú í borginni?
Oddvitar framboðanna eru sífellt
spurðir að því hvað kosningaloforð
þeirra kosti. D-listinn hefur ekki gef-
ið skýr svör, giskað er á 10 milljarða,
en R-listinn áætlar að kosningalof-
orð hans muni kosta 2,5 milljarða.
Sjálfa fýsir mig reyndar meira að
vita hvað kosningaherferðir þeirra
R- og D- lista kosta.
Við í F-listanum fullyrðum að
kostnaðurinn snúist ekki um peninga
heldur gildismat. Þar sem hinir ætla
að eyða meiru ætlum við að breyta
forgangsröðun en ekki auka álögur á
borgarbúa. Við í F-listanum munum
ekki ráða ein, en við trúum því að við
getum haft áhrif til góðs á það afl
sem velst til að stjórna.
Það er nefnilega ekki svo ýkja dýrt
að setja velferðar-, umhverfis- og ör-
yggismál í forgang, það kostar frek-
ar vilja en peninga.
Kosningabrellur
R- og D-lista
Margrét
Sverrisdóttir
Höfundur skipar 2. sæti á F-lista
frjálslyndra og óháðra.
Reykjavík
Við í F-listanum, segir
Margrét Sverrisdóttir,
munum ekki ráða ein,
en við trúum því að við
getum haft áhrif til
góðs á það afl sem
velst til að stjórna.
ÞAÐ hefur verið at-
hyglisvert að fylgjast
með umræðum um
ríkisábyrgð til Ís-
lenskrar erfðagrein-
ingar (ÍE) á Alþingi
síðustu vikur. Sumir
eru á móti ríkisábyrgð
sem prinsip, en aðrir
notuðu tækifærið enn
einu sinni til að fá út-
rás fyrir neikvæðni.
Hvers vegna er fólk
með neikvæðni í garð
stærri fyrirtækja eins
og t.d. Íslenskrar
erfðagreiningar, álfyr-
irtækja svo og virkj-
ana á hálendinu sem
tengjast orkufrekum iðnaði? Af
hverju er fólk neikvætt út í virkjun
við Kárahnjúka, – jafnvel fólk sem
hefur engan áhuga á þessari nátt-
úru? Auðvitað er jákvætt að geta
keyrt hraðbrautir yfir hálendið
sem víðast, stoppað á fallegum
stöðum og andað að sér ómenguðu
fjallalofti, fengið sér göngutúr og
teygt úr sér. Virkjun þýðir ný tæki-
færi til að komast til að sjá stór-
brotna náttúru – hvort sem það eru
gljúfrin við Kárahnjúka eða eitt-
hvað annað. Við getum ekki notið
þessar náttúru nema komast á
staðinn! Það er nóg eftir af gljúfr-
um við Kárahnjúka þótt virkjun
verði byggð, en þá er fyrst auðvelt
að komast á svæðið. Af hverju geta
sumir ekki hugsað sér að skoða
neitt á hálendinu nema hossast um
í rykmekki eða drullufeni? Er það
til að geta skemmt sér í fúlustu al-
vöru (njóta náttúrunnar í geð-
vonskukasti með öll vit full af
ryki)?
Hvað skyldi það
hafa kostað þjóðina
mörghundruðfaldar
ríkisábyrgðir til ÍE
allt eineltið á Einari
Ben., skáldi og at-
hafnamanni? Eða
Skúla á Laxalóni sem
vildi fyrstur hefja eldi
á regnbogasilungi?
Neikvætt kerfisapp-
arat þvældist fyrir
Skúla í áratugi, en
apparatið rauk svo
sjálft til að fjárfesta –
„nú get ÉG“ – sem
auðvitað mistókst með
stórtjóni. Skattborg-
ararnir greiddu langt-
um hærri upphæð á brölti kerfisins
í fiskeldi og lánamokstri ríkisins í
fiskeldi, að frumkvæði þess kerfis
sem þvældist fyrir Skúla, en um-
rædda 20 milljarða ábyrgð í ÍE!
Þótt það hafi „tekist vel“ hjá nei-
kvæðum að djöflast á Einari Ben.,
Skúla og fleiri ónefndum frum-
kvöðlum er mér nóg boðið vegna
ábyrgðarlausrar framkomu nei-
kvæðra og læknaklíkunnar út í
Kára og ÍE.
Auðvitað er neikvæð umfjöllun
skaðleg fyrir ÍE. Er það ekki til-
gangurinn?
Það gilda svipuð lögmál í at-
vinnurekstri og íþróttum. Hvatning
skilar árangri. Neikvætt umtal
veldur tjóni! Hvað myndi gerast í
þróttum ef gert væri út sérstakt lið
til að hía á þá sem keppa fyrir okk-
ur í íþróttum?
Auðvitað er áhætta fólgin í 20
milljarða ríkisábyrgð á láni til ÍE.
Sumir ættu samt að hugleiða – um
leið og þeir skammast sín (ef þeir
kunna) – að þótt þessir 20 millj-
arðar myndu falla á ríkissjóð er það
vasapeningur með gati miðað við
allan þann skaða sem neikvæðni og
öfund út í frumkvöðla og atvinnu-
rekendur hafa valdið hérlendis. Ef
Einar Ben. hefði náð að virkja fyrir
100 árum, byggja orkufrekan iðnað
(m.a. áburðarverksmiðju), leggja
járnbrautir og margt margt fleira
með fjármagni erlendra athafna-
manna, eins og hann var búinn að
útvega, hefðu lífskjör hérlendis
batnað hraðar og fátækt verið eytt
langtum fyrr. Er það ekki merki-
legt að sumir þeir, sem djöflast á
ÍE (reyna að skerða lífskjör hér-
lendis), skuli vaða uppi samtímis
með málflutning um að fátækt hér-
lendis sé nú öðrum að kenna!
Er kannski djöfulgangurinn síð-
ustu vikur ótti við að Kára og ÍE
takist að einangra genið sem veld-
ur neikvæðni og öfund og finna upp
mótefni við þessum verstu plágum
Íslandssögunnar fyrir utan svarta-
dauða og móðuharðindi?
Ótti við erfðagreiningu?
Kristinn
Pétursson
Ríkisábyrgð
Er kannski djöfulgang-
urinn síðustu vikur ótti
við, segir Kristinn
Pétursson, að Kára og
ÍE takist að einangra
genið sem veldur
neikvæðni og öfund?
Höfundur er fiskverkandi.