Morgunblaðið - 20.06.2002, Qupperneq 36

Morgunblaðið - 20.06.2002, Qupperneq 36
MINNINGAR 36 FIMMTUDAGUR 20. JÚNÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ Síðastliðinn fimmtu- dagsmorgunn mun aldrei líða úr minni mínu því það fyrsta sem pabbi sagði við mig þennan morgun var að hún mamma væri dáin. Hún hafði ekki verið veik svo andlát hennar er reiðarslag fyrir okkar litlu fjölskyldu. Faðir minn hefur misst lífsförunaut sinn sem hann hefur verið samvistum með í yfir hálfa öld og missir hans er mikill og óhætanlegur. Þau kynntust þegar móðir mín var 14 ára og hafa ekki skilið síðan. Mamma var einkadóttir hjónanna Helgu Oddsdóttur og Gunnars Ólafssonar. Þau bjuggu í Reykjavík og fyrstu árin bjó mamma í Skerja- firði en vegna byggingar flugvall- arins urðu húsin að víkja og fluttist fjölskyldan á Hrísateig. Í húsinu bjuggu einnig tvær systur afa og þeirra fjölskyldur og langafi minn Ólafur Þórarinsson. Gunnar afi minn var vörubifreiðarstjóri í yfir GUÐRÚN KATRÍN GUÐNÝ GUNNARSDÓTTIR ✝ Guðrún KatrínGuðný Gunnars- dóttir fæddist í Reykjavík 6. nóvem- ber 1934. Hún lést 6. júní síðastliðinn og var útför hennar gerð frá Langholts- kirkju 14. júní. 50 ár og hann gat ferðast á bílnum með fjölskyldu sína og voru þá börnin uppi á pall- inum í boddíinu. Odd- ur afi mömmu bjó í Sælingsdal og þangað fór mamma fermingar- árið sitt og kom aftur að hausti. Þá strax um haustið fór hún að vinna fyrir sér og hóf störf hjá Rúgbrauðsgerðinni og þar kynnist hún föður mínum því hann var við vinnu á Trésmíða- verkstæðinu Rauðará. Hún vann úti þar til hún gekk í hjónaband og eignaðist mig. Foreldrar mínir byggðu hús í Gnoðarvoginum og unnu bæði af miklum krafti við byggingu hússins. Það sama var er þau byggðu sér hús í Skipasundi áratugum síðar. Móðir mín var mik- ill dugnarðarforkur við alla bygg- ingarvinnu og samhent byggðu þau okkur dætrum sínum heimili. Hún hvatti okkur til að læra og sá alltaf eftir því að hafa ekki menntað sig meira. Hún var sílesandi og hafði mikinn áhuga á ættfræði og það höfum við dætur hennar erft. Hún hafði hlust- aði mikið á útvarp og hafði gaman af bíómyndum og minnist ég ótal ferða í bíó með foreldrum mínum. Mamma var frændrækin og hafði oft samband við vini sína og ætt- ingja, sem hafa komið til okkar og stutt okkur í sorg okkar. Hún var félagslynd og naut þess að umgangast fólk og kynnast nýju fólki til að víkka sjóndeildarhring sinn. Starf hennar í Langholtsskóla þar sem hún var við störf meðal unglinganna gaf henni mikið og ég veit að þeim þótti vænt um hana. Skyndilegt brotthvarf hennar úr okkar litlu en samhentu fjölskyldu er okkur óskiljanlegt því við töldum ekki hennar tíma vera kominn og að við myndum njóta hennar um ókomin ár. Í dag þegar við kveðjum hana í Langholtskirkju þá erum við ekki að kveðja hana, heldur minnast hennar og þakka fyrir liðnar stund- ir . Framundan eru erfiðir tímar hjá okkur fjölskyldunni og verður hún aldrei sem áður því annar mikilvæg- asti hlekkurinn er brostinn og ekki getur neitt komið í stað hans. En við höfum fjársjóð með ótal minningum um gleðistundir þar sem við vorum öll saman og spil- uðum vist eða manna, þar sem gleðin réð ríkjum. En við hefðum viljað fá tækifæri til að kveðja hana og þakka fyrir allt. Minningarnar eru mikils virði fyrir okkur og þær munu orna okk- ur um ókomna framtíð. Helga Erlendsdóttir. Það er komin kveðjustund. Fyrir sólarupprás sofnaðir þú svefninum langa. Við lútum höfði með söknuð í hjarta og sendum þér nokkur þakk- arorð fyrir hugljúfar samverustund- ir. Elsku Guðrún. Þú hleyptir sólar- geislum inn um sérhverja rúðu skólans svo þeir gætu skinið í öll horn. Þú upplýstir mörg hjörtu og nærðir sálir okkar með brosi, hjálp- arhönd og minningum. Þrjóska, glæsileiki, viska, kærleikur og um- hyggjusemi voru eiginleikar sem einkenndu Guðrúnu. Í frímínútum voru oft mikil læti og prakkarastrik framin og var það Guðrún sem yf- irleitt strunsaði að vígvellinum og sá til þess að þeir sem komu lát- unum af stað yrðu ekki til ama það sem eftir var vetrar. Margt af því sem Guðrún sagði við okkur, kenndi okkur eða skammaði okkur fyrir er eitthvað sem sérhver nemandi á eft- ir að geyma í huga sér um ókomna tíð. Því þó að allt á milli himins og jarðar muni brátt aðskilja okkur frá þér viljum við að þú vitir að þú átt góða að og Guðrún Katrín lifir áfram í huga okkar og hjarta. Ekki vitum við hvort þú ert engill sem flýgur eða hvort þú hefur farið fót- gangandi. En við erum viss um að þú ferðist á þann hátt sem þú hefur kosið sjálf. Við viljum því óska þér góðrar ferðar hver sem þinn næsti áfangastaður verður. Við viljum að lokum senda þér lít- ið ljóð sem er eftir einn af þeim höf- undum sem við höfum lært um. Allt eins og blómstrið eina upp vex á sléttri grund fagurt með frjóvgun hreina fyrst um dags morgunstund, á snöggu augabragði af skorið verður fljótt, lit og blöð niður lagði, – líf mannlegt endar skjótt. (Hallgr. Pét.) Nú þegar kemur að því að kveðja, er hugur okkar allur hjá eiginmanni Guðrúnar, börnum hennar, nánustu ættingjum og vinum á þessari erf- iðu kveðjustund. Við vottum ykkur okkar dýpstu samúð. Megi guð styrkja okkur öll í þessari miklu sorg. Aldís Guðbrandsdóttir. Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disk- lingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin Word og Wordperfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í bréfasíma 569 1115, eða á netfang þess (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við með- allínubil og hæfilega línulengd – eða 2.200 slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar- nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.                                   ! "      #       $ ! %%&  !" ! #  $% !  &' #  (  !"$&##  )'$% !( &( &* '                +, , $   )('-  &. / -!         ( )   *   ! "+  ,      $ ! %%& )* 0( -)( ) 1 23& -#   0)( )-(    -# * '                   1   4 ' %#  5 #6 + 7-(  (    -      $ !.+ + %%& / (   + *+  + 0   1   1 **    + 7-&( !08 + 7#   '80#( + 7( 3/9 #$ #  : '+ 7#  #;< -( ( &* '   *       ,** = ) !'> ?"/ &@ ,'" (      2       $$ ! && 3      (     4   4 (   + *# 0 (     *   5 67&68&&9 * 0##  :((* $% ! 2#  <$ ( "( ") !0#   *#  "0#$  (* '                 5A3$<   '?0   + !    )    )     7 ! )&)( $!"0##  )#  " +?( : = $ 3&(  !"0  &'+ 0#  &( &*              , =1,B      ( +   )   4   : ! ;    .0    $ ! %%& /   (     +   *  ( +  )     B*+( "%+#   ;) # +#   )C ( &( &*           *  (   , = 3"-& 06 #-!             1   (   < !  (    =  (      $$ ! %%& 3     4 4 (   + (   *>            3*-#  +!3& 0#  3 #0#   !*#  ?) -( / ( -* '                 :)= '/-#" ';9" 3%" , # +'-( DE / -!   + ! +   '  4   : ! "+ (     +    $ ! %%&  "#   %+ (  -!"#   / ""( & -!+(?"  %"#  ) 0 (/# (  !""#   % 3&( &( &*

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.