Morgunblaðið - 20.06.2002, Síða 42

42 FIMMTUDAGUR 20. JÚNÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
ÞESSA dagana, áður en maður leiðir
mikið hugann að ríkisstjórn Íslands,
kemur stórveldið Kína óvart upp í
hugann. Í þvísa landi hefur um langan
aldur verið fjölmennt búa og skyldu-
lið. Réttarvenjur í Kínaveldi eru
vissulega margar mjög grónar, í landi
þar sem lífsvenjur hafa lítið breytzt í
þúsundir ára þrátt fyrir allt. Þær
venjur eru Amnesty International lítt
að skapi.
Kommúnistarnir í Kína hafa langt
því frá kollvarpað grimmúðlegum
refsingum, oft fyrir fremur léttvægar
yfirsjónir borgaranna. Þeir hafa
fremur hert á klónni sér til fram-
dráttar. Í Kína er fleira dauðasök en
morð. Og ekki þýðir að hatast við
Bandaríkjamenn fyrir það. Kína-
kommar taka m.a. af lífi umkomu-
lausar manneskjur, sem stela sér í
soðið. Flokksgæðingar höndla með
líffæri. Sögðu ekki kommisararnir
Katrínu okkar Thoroddsen um árið,
að í sláturhúsum sínum nýttu þeir allt
af skepnunni nema dauðaveinið?
Stakk hún þá ekki upp á Pekingóper-
unni?
Víða í heiminum eru morðingjar
dæmdir til dauða. Er Amnesty Int-
ernational sjálfsagt lítt að skapi. Ekki
fremur en Hérastubbi bakara í
Hálsaskógi. Stúrnir kommar hérna
heima og unnendur Amnesty eiga
upp til hópa fárra harma að hefna,
sem undan svíður á þeirra eigin
skinni. Þau eiga aftur á móti heima-
tilbúnar skyldur við eigin hugsjónir
og samþykktir. Flíka sínum óskalist-
um eins og svo margir fleiri svo að
bæta megi heiminn. Þótti ekki Che
meir en liðtækur við aftökur? Hvern-
ig hafa hommarnir það á Kúbu?
Og ríkisstjórn Íslands? Þar á bæ
segjast menn vita öðrum betur hvern-
ig allt hallast og veltist úti í heimi.
Þegnar þessa lands eiga víst eftir að
bíta úr nálinni með það. Ríkisstjórn
Framsóknaríhaldsins er orðin fræg
af endemum fyrir undirlægjuhátt
sinn og heimskulegt klúður. Þeir voru
kúgaðir komnir í heim/ og kaghýddir
langt fram í ætt, kvað skáldið. Heiðr-
aðu skálkinn að hann skaði þig ekki
segir orðtakið. Uppruni og upplag
segir til sín, svo líka í falsi og lygum.
Mikið lifandis skelfing er erfitt að
þurfa að blygðast sín fyrir smekk-
laust þýlyndi, fyrirlitlega heimsku og
yfirklór ríkisstjórnarinnar vegna
heimsóknar forseta Kína. Stjórnar-
herrar vorir, þeir Halldór og Davíð,
hafa greinilega þegið sína snúnu lund
af illa fordjörfuðum forfeðrum, kag-
hýddum undirlægjum, sporgöngu-
menn lágkúrulegustu gróðalullara,
þýlyndir en sólgnir í álitsauka, völd.
Vanastir hálftortryggilegu aðhaldi og
innihaldsrýru, verma þeir sér þess í
stað á gagnrýnislausri aðdáun, sem
enginn hörgull virðist á. Þesskonar
kónar níðast ekki hvað síst á réttlæt-
iskennd jafningja, sem dæmin sanna
og bágstaddari. Oddvitar ríkisstjórn-
arinnar virðast ekki þekkja muninn á
pólitísku andófi, tjáningarfrelsi og
ólátum fótboltabullna. Hvað þá að
þeir þekki muninn á hjálparsveitar-
manni í björgunarvesti eða klæð-
skerasaumuðum lögreglubúningi.
Bar okkur ekki skylda til að stýra
messuhöldunum, dagskrá þjóðhöfð-
ingjaheimsóknarinnar eða eru þessi
hanastélsboð með réttu lagi líkari
teiti umboðssala í tildurheimi óbæri-
legrar afþreyingar. Lýðræði hvað.
Lúbarðir þrælar í ríkisstjórninni hafa
leitt ævarandi skömm yfir land og lýð
og eiga ekki betra skilið en stinga
haus í sand líkt og strúturinn. Og
hvað með álitsaukann? Þið eruð svo
rækilega búin að skrá ykkur á nám-
skeið. Klingir ekkert þarna inni? Ein-
hvers staðar vætlar blóð. Góður Guð
hjálpi ykkur.
Meðan rafmagnið fór af í Borgar-
firði, aðfaranótt 14. júní, 2002.
JÓN BERGSTEINSSON,
Snorrabraut 30.
Klúður
Frá Jóni Bergsteinssyni:
HÉR í blaðinu birtist 28. desember
2001 grein eftir Gissur Ó. Erlingsson,
dómtúlk og skjalaþýðanda, þar sem
hann andmælti orðum dr. Arnórs
Hannibalssonar prófessors í bókinni
Moskvulínunni um frægt dómsmál í
Bandaríkjunum, sem kennt er við
Sacco og Vanzetti. Arnór hafði haldið
því fram, að hinn alræmdi áróðurs-
snillingur Leníns, Willi Münzenberg,
hefði skipulagt alþjóðlega mótmæla-
hreyfingu fyrir þá Sacco og Vanzetti,
sem sakfelldir voru 1921 fyrir vopnað
rán í úthverfi Boston í Bandaríkjunum
árið 1920 og teknir af lífi eftir mikinn
málarekstur sjö árum síðar. Sacco átti
að hafa drepið öryggisvörð í fyrirtæki
einu ásamt Vanzetti. Taldi Arnór eng-
an vafa leika á um sekt þeirra.
Gissur er sannfærður um það, eins
og margir aðrir fyrr og síðar, að þeir
Sacco og Vanzetti hafi verið dæmdir
saklausir. Sannleikurinn er því miður
annar. Sacco og Vanzetti störfuðu í
hópi herskárra stjórnleysingja. Aðrir
í hópnum, sem þeir voru í, vissu vel af
sekt þeirra, en sóru þess eið að rjúfa
ekki trúnað um hana. Einn þeirra,
Giovanni Gambera, sagði hins vegar
syni sínum frá. Eftir lát hans 1982
skrifaði sonurinn sagnfræðingnum
Francis Russel bréf með skýrslu um
málið.
Árið 1986 birti Russel bókina Sacco
and Vanzetti: The Case Resolved. Þar
mat hann þau gögn, sem lágu fyrir,
þegar þeir Sacco og Vanzetti voru
sakfelldir, og önnur, sem komu fram
síðar (ekki aðeins bréfið frá syni
Gambera, heldur til dæmis játningar
manna, sem reynt höfðu að veita þeim
Sacco og Vanzetti fjarvistarsannanir,
og rannsóknir, sem sýndu, að kúlan,
sem drap öryggisvörðinn, var úr
byssu Sacco). Niðurstaða Russels
var, að Sacco hefði drepið öryggis-
vörðinn, en Vanzetti verið í vitorði
með honum, þótt hann hefði sennilega
ekki tekið þátt í ráninu.
Mér finnst rétt, að þetta komi fram,
þótt seint sé, svo að orð Gissurar Ó.
Erlingssonar verði ekki lokaorðin hér
í blaðinu um þetta mál.
HANNES HÓLMSTEINN
GISSURARSON,
Hringbraut 24, 101 Reykjavík.
Sacco og Vanzetti
Frá Hannesi Hólmsteini
Gissurarsyni: