Morgunblaðið - 09.07.2002, Qupperneq 37

Morgunblaðið - 09.07.2002, Qupperneq 37
MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 9. JÚLÍ 2002 37 eitthvað og fór að dunda við að búa til lampa, lítil jólatré og fánastangir til að gefa ættingjum og vinum. Elsku besti afi minn. Þakka þér fyrir allt það sem þú hefur gert fyrir mig og gefið mér. Þú varst alltaf til staðar þegar ég þurfti á því að halda, og þakklátur fyrir þau ár sem við átt- um saman. Ég elska þig, þú verður alltaf í hjarta mínu. Þinn Brynjar Örn. Siggi afi var mjúkur, góður, sæt- ur, skemmtilegur, fyndinn, duglegur og hraustur. Hann vildi allt fyrir mig gera og ég sakna hans. Elsku afi, núna getum við ekki lengur heimsótt þig og leikið okkur með þér og spilað krikket í garðin- um. Þú varst svo góður afi. Við sökn- um þín svo mikið. Við pössum ömmu fyrir þig. Núna ertu ósýnilegur hjá Guði og getur flogið um og passað okkur öll. Þín langafabörn Heiðar Már, Arnór Fannar, Una Svava, Bergur Elí og Bjarki Rafn. Líf mitt var svo samtvinnað Sigga föðurbróður mínum og vini, hann var líka pabbi beztu vinkonu minnar og var heimili þeirra á Sogaveginum eins og mitt annað heimili. Ég veit til dæmis að ef foreldrar mínir hefðu verið fráteknir þegar ég valdi mér þá, hefðu Siggi og Magga örugglega orðið næst í röðinni. Við fylgdumst að og með hvert öðru alla tíð, þegar ég eignaðist mína fyrstu íbúð sá Siggi um allt tréverkið og var það vandað eins og allt annað sem hann lét frá sér fara. Ég á margar góðar minningar um hann, allt frá því að fá að fara með í berjamó á Moskovits, hlusta á hann syngja á gleðistundum, sjá hann svífa í dansi með Möggu sinni, glett- ast og gæla við barna- og barna- barnabörnin, sjá hann halda þétt ut- an um afkomendur sína sem hann var stoltur af. Þegar Siggi varð sjötugur fyrir ellefu árum gat ég glatt hann með því að birtast óvænt í heimsókn til þeirra Möggu á Rimini þar sem þau dvöldu og fært honum eftirfarandi ljóð frá pabba: Sjötíu ár með sóma ber, sæmd er öllum hann að þekkja. En það finnst ýmsum eins og mér að aldurinn sé tímaskekkja. Allan staðið aldur þinn í ístaði með gjörðum sönnum. Að flestu leyti er ferillinn til fyrirmyndar öðrum mönnum Væri mennskan mæld á vog myndi hún víst öllum sýna að berðu hiklaust höfuð og herðar yfir bræður þína. Þú ert jafnan geð með glatt, gildur líka andans sjóður. Ég tel mig vera að segja satt um Sigurð Ragnar litla bróður. (Ben. Björnsson.) Þegar við pabbi heimsóttum Sigga og Möggu í Ölfusborgir fyrir tveim- ur vikum lék hann á als oddi, sól- brúnn og sætur. Þeir bræður urðu eins og stráklingar (báðir á níræð- isaldri) þegar þeir rifjuðu upp æsku- árin góðu fram í Múla og á Þorbergs- stöðum. Þeir hristust af hlátri yfir strákapörum sínum og systkina sinna sem var einstaklega samrýnd- ur hópur. Þeir kepptust líka við að fara með ljóð sem þeir kunnu ógrynni af og botnuðu fyrir hvorn annan ef minnið brást. Eftir þetta ljúfa síðdegi með þeim hjónum fylgdi Siggi okkur úr hlaði með gleði og hlýju sem einkenndu nærveru hans. Ég vil þakka frænda mínum sam- fylgdina og styrkinn sem hann veitti mér þegar ég þurfti á því að halda. Megi Almættið leiða elsku Möggu, Eygló, Elfu, Sigmar, Svan og aðra ástvini. Með kveðju frá fjölskyldu minni, Birna Dís. Sumarið 1954 byrjuðum við Siggi að vinna saman á skurðgröfu frá Vélasjóði ríkisins vestur á Rauða- sandi. Ég var talinn vanur gröfu- maður, hafði unnið á skurðgröfu austur í Breiðdal í tvö sumur. Á undraverðan hátt náði Siggi fljótt tökum á skurðgröfunni. Kom það mér reyndar ekki á óvart þar sem ég þekkti af eigin raun hversu lagtækur hann var. Mér var fljótt ljóst að þarna var mættur til starfa kapp- samur atorkumaður sem gaman var að vinna með. Þarna hófst það samstarf okkar félaga sem átti eftir að verða okkar sumarstarf í rúman áratug. Stund- um komu konurnar okkar í sveitina og dvöldu hjá okkur um tíma. Þá var frítíminn gjarnan notaður til veiði- ferða í nálæg vötn og veiðiár. Stund- um vorum við heppin og fiskuðum vel, ef ekki, þá voru sumarkvöldin gefandi í góðum félagsskap. Þú varst mikill gæfumaður í þínu einkalífi því saman áttuð þið hjónin 55 ára sambúð að baki og voruð alla tíð mjög samstiga. Þið áttuð ykkar yndislega heimili sem öllum stóð op- ið enda oft gestkvæmt hjá ykkur. Um árabil höfðuð þið hjónin tekið þátt í sundleikfimi hér í Árbæ og eignast þar góða vini og félaga. Þú varst maður sátta og samlynd- is, vinur sem hægt var að treysta. Þú varst vinur vorsins og alls nýgræð- ings. Þér var einkar vel lagið að um- gangast fólk, ekki hvað síst börn og unglinga sem urðu þínir vinir og fé- lagar. Þökk fyrir allar samverustundirn- ar í gegnum lífið, þökk fyrir allt sem þú gafst og varst fjölskyldu okkar. Megi almættið ávallt vaka yfir þér og fjölskyldu þinni. Ragnar og Friðgerður. „Hvað segirðu – þetta getur bara ekki verið“ sögðum við þegar okkur bárust þessar mjög svo slæmu frétt- ir af okkar góða félaga og vini. Ekki höfðum við haft nokkra trú á öðru en Siggi myndi hrista þetta af sér líkt og önnur þau skipti þegar hjartað hafði verið eitthvað að stríða honum. Hann var eins og kötturinn sem átti níu líf sem sýndi sig í því að ávallt spratt hann aftur á fætur þó svo að einhverjar „gangtruflanir“ hafi verið að plaga hann á stundum. Sigga fannst engin ástæða til að láta lífið líða hjá án þess að hafa út úr því það besta sem það bauð upp á. Það var hans lífsviðhorf og því fylgdi hann allt fram á síðasta dag. Við bræðurnir ólumst upp í næsta húsi við Möggu og Sigga og er ekki ofsögum sagt að það hafi verið ákveðin forréttindi. Forréttindi sem höfðu góð áhrif á okkar samskipti og vináttu alla tíð síðan. Einna minni- stæðast frá þeim tíma er hversu mik- il lífsgleði og spaug fylgdi þeim sem þar bjuggu. Siggi var sjálfur meinstríðinn og mikill húmoristi sem auðvelt var að lynda við. Oft dvöld- um við, ásamt foreldrum okkar, hjá þeim um áramót. Siggi átti ávallt til einhver ráð í pokahorninu þegar vandi steðjaði að og var þá alveg sama hvert vandamálið var. Okkur eru sérstaklega minnisstæð áramót- in þegar Val vantaði ekki nema ein- hverjar mínútur upp á það markmið sitt að geta vakað í 24 tíma samfellt. Gekk það vel framan að en undir það síðasta var hann alveg við að gefast upp. Nú voru góð ráð dýr en þá var það Siggi sem lét sér detta í hug að útbúa vökustaura úr eldspýtum sem notaðar voru með góðum árangri við að halda augnlokunum opnum þann tíma sem eftir var til að drengurinn næði takmarki sínu. Þetta dugði og ekki skemmdi fyrir að auðvelt var að henda gaman að þessu samhliða öðru því sem menn gleðjast yfir um áramót. Ekki er heldur hægt að láta hjá líða að minnast þeirra samveru- stunda sem við áttum í kringum bíla- viðgerðir í bílskúrnum hjá Möggu og Sigga. Hér fyrr á árum var það nefnilega svo að „fínu“ bílarnir okkar Jóhönnu þurftu á mjög reglubundnu viðhaldi að halda, aldrei minna en 4–5 daga í mánuði var skúrinn hjá Sigga upptekinn vegna þessa. Hann var sérdeilis duglegur að aðstoða og leggja til góð ráð þegar allt var kom- ið í óefni. Ekki var samt nóg að njóta aðstoðar hans í skúrnum því inni stóð Magga vaktina við að útbúa alls kyns góðgæti sem við gæddum okk- ur á í hléum frá viðgerðunum. Vera má að maður hafi verið farinn að sinna bílaviðgerðunum meir en nauðsyn krafði, einungis til að kom- ast að eldhúsborðinu í Hraunbæ 87. Að endingu er einnig gaman að rifja upp afmælisboð Siggu nú ný- verið þar sem Siggi var mættur, al- veg glerfínn og strokinn eins og hans var von og vísa. Hann talaði mikið um það eftir á að þetta væri boð í lagi enda var þar mikið sungið og trallað sem var í takt við hans hugmyndir um skemmtun. Siggi var hörkusöng- maður og kunni mörg lög og texta, sem hann hafði gaman af að syngja í góðum hópi. Eiginkonur okkar hafa einnig haft á orði að betri dansari hafi verið vandfundninn svo segja má að þar hafi verið á ferð maður sem kunni að gera sér glaðan dag og skemmta sér og gleðja aðra á góðum degi. Margs er enn að minnast sem ekki gefst tækifæri til að gera skil í þess- ari kveðju. Við bræðurnir, ásamt fjölskyldum okkar, viljum að end- ingu færa fjölskyldu Sigga okkar dýpstu samúðarkveður. Við kveðjum kæran vin og félaga til fjölda ára og þökkum fyrir alla gleðina og um- hyggjuna sem Siggi gaf fjölskyldum okkar. Guð blessi fjölskyldu þína og um- vefji hana ljósi. Logi, Valur og fjölskyldur. Erfisdrykkjur 50-300 manna Glæsilegir salir Bræðraminni ehf., Kíwanishúsinu, Engjateigi 11, sími 588 4460.                                       !"          #     #       $  %          ! "     #"!!$   %#&! "     #"!!$ &' " ! "    " "! "  (")&*!!$ + +',*"! "    -.&*!!$ /  /,$/  /  /,# &"    "     ().0% )(1 220 + ! &34 *"*  ' $ '  ' "   ( )   *   + " !  !!$   5! '! "  5! '" !!$ %"6&! "  " !!$ $/  /  /,# ,     "     "   %+-%( 220 7 !8 6*' &* -$     *     (  )   *            * ./   +'  !$ +'    !!$   !!   "  +', *    !!$ 5! &9 ! "  5   !!$ (  .6 &!+  ! "  6 : +'  " #  "    "   "   " ( ; -9 220 )! /34 6*' &* -    0 1  2"1    ( 06  < !!$  /', +! "  5! &) /$ < ! "  ". !!$ " < !!$ 5! /',   "  $/  /,  = ! ! "     !!$# ,        (12   ! ! & !  +6*&  6*' &* - *    0 1    %   3 )   *   +    ! "  =! &! " ('" ! "    ( ('" ! "    ('" !!$ ( %$('" !!$#

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.