Morgunblaðið - 10.08.2002, Síða 44

MINNINGAR
44 LAUGARDAGUR 10. ÁGÚST 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Edda Björk Þor-steinsdóttir
fæddist í Reykjavík
28. okt. 1947. Hún
lést á Sjúkrahúsi
Suðurlands 31. júlí
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru hjón-
in Sigurlaug Guð-
mundsdóttir og
Þorsteinn Sigvalda-
son sem lengst af
bjuggu í Þorláks-
höfn. Edda Björk var
næstyngst sex systk-
ina, sem öll eru á lífi.
Þau eru Herdís, Ísa-
fold, Þröstur, Guðmundur Brynj-
ar og Grétar Breiðfjörð.
Eftirlifandi eiginmaður Eddu
Bjarkar er Kristján Jónsson, f.
28.10. 1931, fyrrverandi verslun-
armaður á Hellu. Dóttir Eddu
Bjarkar er Gréta Björk Þorsteins-
dóttir, f. 16.5. 1967, maki Magnús
Ingvarsson, f. 18.7. 1964, börn
þeirra Ingvar og Kristján. Stjúp-
börn, börn Kristjáns og Dýrfinnu
Óskar Andrésdóttur, f. 4.10. 1932,
d. 9.6. 1965, eru: 1) Andrés, f. 16.9.
1954, maki Ingveldur Pétursdótt-
ir, f. 23.1. 1954, börn: Pjetur,
Kristján og Finnur. 2) Rúnar, f.
20.10. 1956, maki Inga Kristín
Sveinsdóttir, f. 14.8. 1953, börn:
Sveinn Kristján og Gunnar Bjarki.
Fyrir átti Rúnar soninn Sighvat.
3) Kristjón Laxdal, f. 29.12. 1957,
barn: Guðfinna Hlín. 4) Magnús, f.
13.6. 1959, maki Oddrún María
Pálsdóttir, f. 11.1. 1962, börn: Ing-
þór, Gísli Svan og Almar. 5) Dýr-
finna, f. 12.5. 1960, fyrri maki, lát-
inn, Sigvarður
Haraldsson, f. 10.3.
1955, d. 9.10. 1995,
börn: Ingi Freyr,
Atli Snær, Dýrfinna
Ósk. Seinni maki,
Þórir B. Kolbeins-
son, f. 28.2. 1955,
stjúpbörn: Davíð
Björn og Kristín
Heiða. 6) Hjálmar
Trausti, f. 8.9. 1962,
maki Ragnheiður B.
Hannesdóttir, f. 3.3.
1964, börn: Ása
Berglind, Knútur
Trausti og Smári
Ragnar. 7) Þorgerður, f. 26.5.
1964, maki Þorgeir Axelsson, f.
18.2. 1961, börn: Elína Dís og Axel
Þór. Barnabarnabörn Eddu
Bjarkar eru orðin fjögur.
Edda Björk fluttist með foreldr-
um sínum að Nauteyri við Ísa-
fjarðardjúp 1953. Þau fluttust að
Sumarliðabæ í Holtum 1960 og
síðan til Þorlákshafnar 1961.
Edda Björk lauk grunnskólanámi
frá Laugalandi. Hún stundaði nám
við Húsmæðraskólann Ósk á Ísa-
firði veturinn 1966–67 og sótti
einnig verkstjórnar- og fiskvinnsl-
unámskeið og starfaði við það þar
til hún fluttist á Hellu 1968 með
dóttur sína. Þau Kristján hófu
sambúð 1968 en giftu sig 28.3.
1998. Á Hellu sinnti hún ýmsum
störfum en vann lengst af í Tjald-
borg við tjaldasaum og fleira.
Útför Eddu Bjarkar fer fram
frá Oddakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 11. Jarðsett verð-
ur í Oddakirkjugarði.
Það eru þung spor sem við göng-
um í dag þegar borin er til grafar
stjúpmóðir mín Edda Björk. Sjúk-
dómslega hennar var stutt en
ströng en hún tók öllu af æðruleysi
og var það stór áfangi að hún komst
heim fáum dögum áður en hún lést.
Kynni mín af Eddu hófust þegar
ég var átta ára gömul. Við erum sjö
systkinin og dó móðir okkar 1965
þegar yngsta systkinið var ársgam-
alt. Tveimur þeim yngstu var komið
í fóstur en það þriðja dvaldi hjá afa
og ömmu í Blönduhlíð. Pabbi hélt
heimili með okkur hinum og fékk
ráðskonur til að hjálpa með heim-
ilishaldið. Við höfðum haft nokkrar
ráðskonur fram að því að Edda kom
til okkar og það var okkur afskap-
lega dýrmætt þegar ljóst var að
hún og Gréta voru komnar til að
vera, þegar þau pabbi hófu sambúð.
Edda réðst ekki á garðinn þar
sem hann er lægstur að ráða sig inn
á svo stórt heimili. Við vorum á erf-
iðum aldri og með erfiðan sorgar-
viðburð að baki. Edda var aðeins 21
árs þegar hún kom til okkar en
þrátt fyrir ungan aldur reyndist
hún okkur góður félagi og sýndi
einlægan áhuga og umhyggju á því
sem við vorum að gera og vann
huga okkar og hjarta. Í minning-
unni var Edda alltaf til staðar þeg-
ar á þurfti að halda.
Edda og pabbi sáu til að fjöl-
skylduböndin efldust og styrktust
og Gréta varð sem eitt af systk-
inunum. Systkinunum sem fóru í
fóstur var líka sinnt og tryggt að
tengslin héldust þannig að í dag er-
um við ein stór og samheldin fjöl-
skylda. Heimilið í Heiðvangi 3 hefur
alltaf staðið opið bæði fyrir systk-
inin og síðar maka og börn þeirra
og barnabörn. Edda undi sér vel
með barnabörnunum og var mjög
natin við þau. Hún hjálpaði þeim t.d
við lestur og skrift, kenndi þeim að
spila, leggja kapal og svo margt
fleira sem þau munu ætíð búa að
enda kalla þau hana aldrei annað en
ömmu.
Elsku Edda. Það er margs að
minnast nú þegar komið er að leið-
arlokum en efst í huga mér er hve
vel þú reyndist mér og börnum
mínum alla tíð og þó sérstaklega við
fráfall föður þeirra og er það ómet-
anlegt. Það er stórt skarð höggvið í
okkar stóru en samhentu fjölskyldu
við fráfall þitt en við munum standa
þétt saman á þessum erfiðu tímum
eins og áður. Guð blessi minningu
þína.
Dýrfinna Kristjánsdóttir.
Elsku amma. Nú er komið að
kveðjustund og viljum við flytja þér
okkar bestu kveðjur og þakka fyrir
alla umhyggjuna og ástina sem þú
hefur gefið okkur. Þú varst fastur
punktur og mikil stoð í okkar lífi en
þau ár voru alltof fá. Mikið sam-
band var á milli húsa hjá okkur. Þú
komst oft yfir og við svo til baka.
Það var svo gaman að ferðast með
ykkur afa út um allt land í tjald-
vagninum, fara að veiða og ýmislegt
fleira. Þú kenndir okkur marga
góða og mikilvæga hluti. Eins hjálp-
aðir þú okkur oft við lærdóminn.
Svo var alltaf vel þegið ef þú bauðst
okkur í mat vegna þess að þú varst
svo mikill kokkur og gerðir góðan
mat. Svo spilaðir þú stundum á gít-
arinn og kenndir okkur texta. Það
var mjög gaman. Ekki má gleyma
Formúlunni en við vorum missam-
mála, þú og pabbi gátuð oftast verið
ánægðari en við og kostaði þetta oft
rökræður. Svo þegar við fengum að
gista þá komum við með Kobba og
Apaskinn og þá var oft fjör í hjóna-
rúminu að bjarga þeim frá afa, því
hann er svolítið stríðinn. Nú fer að
líða að hausti og mamma og pabbi
fara að fara í göngur, það verður
ansi tómlegt að hafa þig ekki þá.
Elsku amma. Kveðjustundin er
erfið og við eigum aldrei eftir að
gleyma hversu góður félagi þú varst
í öllu okkar lífi en þú varst bara svo
stutt. Við eigum eftir að sakna þín
mikið og mamma og pabbi hafa
misst góðan vin og sálufélaga.
Tómarúmið verður erfitt að fylla.
Elsku afi, megir þú eiga bjarta
framtíð.
Ingvar og Kristján.
Elsku amma, mig langar með
nokkrum orðum að minnast þín. Ég
hef oft hugsað um það hvernig per-
sónuleiki þú varst. Þú varst ein-
ungis 26 ára þegar ég fæddist og
varst orðin amma en ég hef aldrei
fundið annað en að þú værir það í
hjarta þínu og það finnst mér lýsa
þér vel hvað þú hafðir mikinn per-
sónuleika og hafðir hlýtt hjarta. Ég
naut þeirra forréttinda að fá að
koma til ykkar afa fyrir jólin þegar
ég var strákur og það voru miklar
tilhlökkunarstundir og skemmtilegt
að hjálpa þér við jólaundirbúning-
inn. Seinna fékk ég svo að búa hjá
ykkur tvo vetur og það var alltaf
gott að fá að vera í þinni návist.
Þegar Svava konan mín varð
ófrísk að fyrsta barni okkar var ég
viss um að barnið væri stelpa og
eina nafnið sem við vorum með í
huga var nafnið þitt, Edda Björk,
það skyldi hún heita. Ég gleymi
aldrei svipnum á þér þegar þú
heyrðir nafnið. Okkur fannst erfitt
að heyra þegar við vorum að koma
úr heimsókn frá afa stuttu eftir
andlát þitt og Edda Björk segir:
„Bráðum kemur amma til afa aft-
ur.“ Það eru til fá orð til að svara
svona spurningum hjá ekki fjögurra
ára skottu.
Elsku amma og langamma, okkur
þykir vænt um þig og megir þú fara
í friði til Guðs.
Pétur, Svava, Rúnar, Edda
Björk og Inga Júlía.
Þegar hún Edda er farin frá okk-
ur koma ótal minningar upp í hug-
ann. Frá fyrstu heimsóknum þeirra
hjóna í Dalina og til þeirra síðustu
komu þau alltaf með sömu hlýjuna
og vinsemdina í farteskinu, en um-
fram allt gleðina. Frá Eddu stafaði
alltaf sama rósemdin og hlýjan. Ég
minnist ótal gleðistunda með þeim
hjónum, bæði heima hjá þeim á
Hellu, í Dölunum og á ferðalögum.
Edda var hafsjór fróðleiks og
þekkti landið sitt mjög vel. Hún var
mikið náttúrubarn og útivistarkona.
Það voru ófáar útilegur og fjalla-
ferðir sem þau hjón fóru í með
börnin og barnabörnin. Það voru
góðar stundir þegar hún spilaði á
gítarinn og þau sungu saman á ætt-
armótum og öðrum gleðistundum.
Minningin um Þýskalandsferðina
er dýrmæt í huga mér, og ekki síð-
ur heimsóknin um haustið 1994.
Hún er og verður mér alltaf dýr-
mæt minning. Engan grunaði nú í
maí, þegar bræður Kristjáns og
mágkonur komu saman á heimili
þeirra, að hún færi á sjúkrahús
stuttu seinna og ætti ekki aftur-
kvæmt.
Ég vil senda Kristjáni mági mín-
um og fjölskyldu hans mínar inni-
legustu samúðarkveðjur. Guð styrki
ykkur öll á þessari sorgarstundu.
Svanhildur Kristjánsdóttir
(Ninna).
Í dag er Edda Björk Þorsteins-
dóttir kvödd. Hennar er sárt sakn-
að. Nafn Eddu verður oft nefnt
þegar rifjaðar verða upp góðar
minningar. Þær verða ekki rifjaðar
upp hér, en bíða betri tíma í góðra
vina hópi.
Edda var sterkur persónuleiki.
Rúmlega tvítug tekur hún að sér
stórt heimili. Það hefur ekki alltaf
verið auðvelt, en það vannst Eddu
létt, enda var hún ekki að velta sér
upp úr smámunum. Hún var frekar
félagi krakkahópsins en uppalandi
með boð og bönn. Hjá henni voru
erfiðleikar til að takast á við. Það
sást best þegar hún háði baráttuna
fyrir lífi sínu. Í þeirri orustu ætlaði
hún svo sannarlega að sigra. Það er
því miður ekki hægt að sigra mann-
inn með ljáinn þegar hann hefur
tekið ákvörðun.
Kristján, Gréta, Addi, Rúnar,
Kristjón, Maggi, Dýrfinna, Hjálm-
ar, Þorgerður og fjölskyldur, systk-
ini Eddu og aðrir ástvinir, innilegar
samúðarkveðjur til ykkar frá okkur
Ingólfi og dætrum.
Aftur þarf Kristján að sjá á bak
eiginkonu. Núna stendur hann ekki
einn uppi með sjö ung börn, heldur
átta uppkomin og stóran hóp af-
komenda sem styðja hann nú í
söknuðinum.
Elsku Kristján, við þig vil ég
segja: Ekki týna lífsgleðinni sem þú
átt svo mikið af. Haltu áfram að
vera skemmtilegastur.
Guð blessi minningu Eddu Bjark-
ar.
Inga Jóna Gísladóttir.
Hér við skiljumst
og hittast munum
á feginsdegi fira;
drottinn minn
gefi dauðum ró,
en hinum líkn, er lifa.
(Úr Sólarljóðum)
Edda var litla systir hennar
mömmu. Edda kenndi mér að hekla
föt á barbídúkkuna mína. Edda
kunni að spila á gítar og notaði til
þess samanbrotinn peningaseðil,
svo fékk maður seðilinn til baka
með tígullaga gati, stundum nokkr-
um tígullaga götum ef mjög mikið
var spilað. Edda nagaði neglurnar
og sagði mér að gera það aldrei.
Edda gaf mér besta smurbrauð í
heimi, heimabakað með tómötum og
gúrku ofaná. Hún tók alltaf fagn-
andi á móti mér hvenær sem mér
datt í hug að koma. Edda gaf mér
alltaf gott að borða. Hún sá aldrei
nein vandkvæði á því að fram-
kvæma bara hlutina. Hún hafði allt-
af einlægan áhuga á því að heyra af
mér og mínum. Og mikið lifandis
ósköp var gaman að hlæja með
henni.
Alveg eins og Þórbergur var viss
um að fá kaffi hjá Möngu hinum
megin, þá er ég líka viss um að
Edda og amma bíða með kaffið
handa mér.
Edda fór of snemma.
Sigurlaug.
Hún Edda frænka mín er látin
eftir langa sjúkdómsþraut, aðeins
54 ára að aldri. Hún var eitt af sex
börnum Þorsteins Sigvaldasonar
bókbindara og Sigurlaugar Guð-
mundsdóttur, konu hans, en hún
var móðursystir mín. Bæði eru þau
hjón nýlega látin á efri árum. Ég sá
Eddu oft sem ungbarn í foreldra-
húsum í Reykjavík, nánar tiltekið á
Njálsgötu 52B. Síðar fluttust þau
hjón með börn sín vestur að Naut-
eyri við Ísafjarðardjúp, þar sem bú-
rekstur var stundaður um nokkur
ár, en fluttu þaðan að Sumarliðabæ
í Holtum. Loks var sest að til fram-
búðar í Þorlákshöfn, þeim vaxandi
stað. Þar búa nú fjögur af börnum
Þorsteins og Sigurlaugar og eru
mætir borgarar þar. Elst barna
þeirra er Herdís, búsett á Ísafirði.
Edda settist að á Hellu á Rang-
árvöllum og giftist Kristjáni Jóns-
syni.
Hjónaband þeirra var farsælt.
Aldursmunur nokkur hafði þar ekk-
ert að segja. Þeim varð ekki barna
auðið, en Edda átti dóttur ung að
árum.
Börn Sigurlaugar móðursystur
voru fædd langtum síðar en börn
mömmu Elínar, enda var hún ára-
tug eldri en Sigurlaug, sem jafnan
var nefnd Lauga af kunnugum.
Lauga var þar að auki áratug eldri
en mamma, er hún fæddi sín börn.
Eddu sá ég sem fullvaxna konu við
nokkrar útfarir fjölskyldunnar. Hún
bauð af sér góðan þokka og var vel
látin af þeim, sem af henni höfðu
kynni.
Ég kveð hana frænku mína, sem
fór allt of snemma frá okkur, og
votta þeim sem næst henni standa,
innilega samúð mína. Fari hún í
friði, friður guðs hans blessi.
Auðunn Bragi Sveinsson.
EDDA BJÖRK
ÞORSTEINSDÓTTIR
Elsku Siggi. Ég vil byrja á að
þakka þér mannkærleikann og öll
þau gullkorn sem þú gafst mér í
veganesti. Það er mér ómetanlegt að
hafa heyrt í þér daginn áður en þú
fórst og geta kvatt þig. Ég trúði því
varla að þú værir farinn þegar ég
fékk andlátsfregn þína.
Ég kom lítið barn til móður þinn-
ar, ömmu minnar, og ólst ég að
miklu leyti þar upp og eru þaðan
mínar bestu minningar og ófáar
SIGURJÓN
JÓHANNESSON
✝ Sigurjón Jóhann-esson fæddist í
Kálfsárkoti í Ólafs-
firði 1. mars 1916.
Hann lést á dvalar-
heimilinu Horn-
brekku í Ólafsfirði
31. júlí síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
hjónin Jóhannes Jó-
hannesson bóndi, f.
8. sept. 1875, d. 15.
apríl 1924, og Sigríð-
ur Júlíusdóttir, f. 6.
nóvember 1886, d. 3.
mars 1967. Systkini
Sigurjóns eru Júlíus,
f. 17. nóv. 1909, látinn; Jónína, f. 6.
nóv. 1912; Septína, f. 28 ágúst
1919, látin; Helgi, f. 25. júlí 1922;
Jóhannes, f. 24 október 1924.
Sigurjón var ókvæntur og barn-
laus.
Útför Sigurjóns fer fram frá
Ólafsfjarðarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
tengdar þér. Þú sást
alltaf það besta í öllu
og ekki var léttleikinn
langt undan því þú
gast séð spaugilegu
hliðarnar á flestum
málum. Þú reyndist
börnunum mínum besti
frændi og ef eitthvað
var að þá varst þú allt-
af kominn til að hjálpa,
ósjaldan við flutninga.
Þú sagðir oft við mig í
gríni að ef maður flytti
þrisvar yrði maður
eignalaus og oft hafa
þessi orð komið upp í
huga mér. Þetta var lýsandi dæmi
fyrir þau gullkorn sem þú hafðir á
reiðum höndum.
Hún var löng landafræðilega fjar-
lægðin á milli okkar þessi síðustu ár
en alltaf vorum við í góðu sambandi
og þú nær hjarta mínu.
Ég þakka þér fyrir samveruna á
þessari jörð og guð veri með þér.
Guðrún Pálsdóttir.
Mig langar að minnast hans Sigga
frænda míns í nokkrum orðum, en
hann var með betri manneskjum
sem hægt var að kynnast. Þegar
amma hringdi og sagði mér frá láti
Sigga komu ófáar minningarnar upp
í hugann. Hann fór með mér margar
bæjarferðirnar og mátti þá ekki
sleppa Kolaportinu en þangað hafði
Siggi mjög gaman af að fara og kom
ávallt út með ýmislegt góðgæti og
nokkrar skemmtilegar sögur af
mannlífinu og persónum þess í far-
teskinu. Hann var mjög þolimóður
og mikill mannvinur og ekkert aumt
mátti Siggi sjá eða vita af án þess að
það hefði áhrif á hann og var hann
duglegur að styrkja menn og mál-
efni. Það er einnig minnisstætt jafn-
aðargeð Sigga en flestum fréttum
tók hann með því að slá á lær og
vinda aðeins uppá sig og segja ja-
hérna. En þessa setningu höfum við
fjölskyldan oft eftir honum og gleð-
ur það jafnan hug og hjörtu okkar.
Sigga frænda og gullkornanna hans
verður sárt saknað á þessari jörð.
Því hjarta mitt er fullt af hvíld og fögnuð
af frið mín sál.
Þá finnst mér aðeins yndi, blíða, fegurð
sé alheims mál,
að allir hlutir biðji bænum mínum
og blessi mig,
við nætur gæskuhjartað jörð og himinn
að hvíli sig.
(Stephan G. Stephansson)
Elsku Siggi, ég veit þú ert nær.
Þín frænka,
Hildur Björk Leifsdóttir.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er
móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru
nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í
úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í
bréfasíma 569 1115, eða á netfang þess
(minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina
fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við með-
allínubil og hæfilega línulengd – eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.