Morgunblaðið - 06.01.2003, Blaðsíða 38
MINNINGAR
38 MÁNUDAGUR 6. JANÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Afi okkar, Haraldur
Sveinsson, fæddist á
Siglufirði 3. október
1926 og lést 18. des-
ember sl. á 77. aldursári. Móðir
hans var Guðbjörg Björnsdóttir er
fæddist 12. júlí 1899 á Róðhóli í
Sléttuhlíð í Skagafirði, en faðir
hans var Sveinn Jóhannesson er
fæddist 22. mars 1887 á Heiði í
Sléttuhlíð. Afi ólst upp á heimili
móður sinnar og móðurforeldra á
Siglufirði og hlaut þar hefðbundna
skólagöngu. Þá var Siglufjörður
miðstöð síldveiða á Íslandi og
skapaði það gróskumikið mannlíf
og félagslíf á Siglufirði á árunum
þegar afi var að alast upp. Á sumr-
in var það síldin og allt er henni
fylgdi. Á veturna var rólegra í
bænum og þá var það snjórinn,
vetraríþróttirnar og félagslífið.
Allt þetta mótaði æsku- og upp-
vaxtarár afa. Hann hafði unun af
íþróttum og þótti góður íþrótta-
maður.
Hann stundaði skíðamennsku,
sund, frjálsar íþróttir og knatt-
spyrnu á uppvaxtar- og unglings-
árum sínum á Siglufirði. Tónlist og
söngur skipaði einnig háan sess í
lífi afa þegar á æskuárunum. Um
miðjan fimmta áratuginn stundaði
hann gagnfræðanám við Héraðs-
skólann á Reykholti í Borgarfirði
ásamt hópi knárra Siglfirðinga.
Um 1950 flutti afi suður og
kynntist eftirlifandi eiginkonu
sinn, Sigurbjörgu Guðmundsdóttur
frá Bala á Stafnesi í Miðneshreppi,
en hún fæddist 24. ágúst 1934. Þau
Búbbi afi og Stella amma hófu
sambúð í Sandgerði 1952 og varð
þeim fimm barna auðið. Elstur er
Guðmundur Gunnar, faðir okkar,
þá Guðbjörg, Sigrún Hjördís, Har-
aldur Birgir og loks Helgi.
Þau byggðu sér einbýlishús að
Vallagötu 13 í Sandgerði þar sem
fjölskyldan bjó í um tuttugu ár. Þá
fluttu þau sig um set að Hlíðargötu
39 í Sandgerði þar sem amma og
afi voru búsett þegar afi lést.
Barnabörnin eru nú 14 talsins og
eitt barnabarnabarn bættist ný-
verið í afkomendahópinn. Afi
fékkst framan af við ýmis störf er
tengdust fiskveiðum og fiskvinnslu
og starfaði að mestu leyti í landi.
Hann þótti hörkuduglegur til
vinnu, samviskusamur og ósérhlíf-
HARALDUR
SVEINSSON
✝ Haraldur Sveins-son fæddist á
Siglufirði 3. október
1926. Hann lést á
Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja í Kefla-
vík 18. desember síð-
astliðinn og var útför
hans gerð frá Safn-
aðarheimilinu í
Sandgerði 27. des-
ember.
inn enda mesta
hreystimenni. Um fer-
tugsaldurinn gaf bak-
ið sig og neyddist afi
þá til að breyta starfs-
háttum sínum og taka
að sér öllu rólegri
störf. Seinustu starfs-
árin starfaði hann við
Íþróttamiðstöðina í
Sandgerði. Afi var alla
starfsævi sína mjög
heilsuhraustur að
undanskilinni bak-
veikinni og var honum
mjög sjaldan misdæg-
urt.
Afi hafði alla tíð brennandi
áhuga á íþróttum, einkum þó
knattspyrnunni.
Hann hafði spilað með Knatt-
spyrnufélagi Siglufjarðar þegar
hann bjó á Siglufirði og með Reyni
í Sandgerði eftir að hann flutti
suður. Hann var ákafur stuðnings-
maður allra aldursflokka í Reyni
og tíður gestur á vellinum og lét
hátt í sér heyra. Afi var mjög tón-
elskur og hafði ágæta og hljóm-
mikla tenórrödd. Hann söng mikið
á Siglufirði, m.a. með Karlakórn-
um Vísi, og áfram þegar hann
flutti til Sandgerðis með Karlakór
Miðnesinga, Karlakór Keflavíkur
og síðan Kór eldri borgara á Suð-
urnesjum. Lengst söng hann þó í
Kirkjukór Hvalsneskirkju eða
samfleytt í um 40 ár.
Afi var einstaklega trygglyndur
maður, samviskusamur, strang-
heiðarlegur, sanngjarn, traustur
og áreiðanlegur. Hann var glað-
sinna og átti það til að gantast, en
þó aldrei á kostnað annarra. Til
þess var hann einfaldlega of tillits-
samur, enda vildi hann engum
neitt illt. Trygglyndi afa kom oft
fram og er hægt að nefna mörg
dæmi um það. Hann hringdi t.d.
reglubundið, nærfellt á hverjum
degi, um árabil, í tengdaföður sinn
og langafa okkar, Guðmund á Bala,
þegar hann var orðinn fullorðinn
og fundum við það á langafa að
honum þótti afar vænt um þá um-
hyggju og kunni hana vel að meta.
Afi var einstaklega nærgætinn
og vinsamlegur við gamalt fólk og
náði prýðilegu sambandi við þá
eldri.
Afi okkar var mjög umhyggju-
samur maður, nærgætinn, einlæg-
ur og hlýr í viðmóti. Hann tók okk-
ur barnabörnin gjarnan á kné sér
þegar við vorum lítil og söng á
ógleymanlegan hátt lög eins og
„Guttavísur“ fyrir okkur afadreng-
ina og „Dansi dansi dúkkan mín“
fyrir afastúlkuna sína og þá átti
hann það til bæði að syngja og
leika aðalpersónur þessara vísna.
Og síðan voru það auðvitað jólalög-
in á jólum. Hann átti það einnig til
að grípa í munnhörpu og spila fyrir
okkur fjörug lög. Afi var mjög til-
litssamur og sanngjarn og leit á
okkur barnabörnin sem sína jafn-
ingja. Hann átti það jafnan til að
spyrja okkur einhvers er tengdist
íþróttaiðkun okkar, áhugamálum,
tómstundum eða skólagöngu. Þeg-
ar við svöruðum hváði hann á sinn
sérstæða kankvísa hátt með upp-
gerðarlegri ögrun og undrun og
brosi er náði yfir allt andlit hans.
Þannig braut hann auðveldlega ís-
inn og átti eftir það greiða leið að
innstu hugarfylgsnum okkar. Okk-
ur þótti öllum óskaplega vænt um
Búbba afa okkar og væntumþykja
okkar var svo sannarlega endur-
goldin af honum. Það leyndi sér
aldrei þegar amma og afi komu í
heimsókn til okkar í Reykjavík eða
þegar við heimsóttum þau í Sand-
gerði.
Andlitið á afa bókstaflega ljóm-
aði og frá honum stafaði mikilli
hlýju og ástúð þegar við hittumst.
Þá eru heimsóknir ömmu og afa til
okkar til Englands einnig ógleym-
anlegar þar sem afi fór á kostum.
Afi var ætíð léttur í lundu, glað-
vær og hamingjusamur og ánægð-
ur með hlutskipti sitt og sinna í líf-
inu. Okkur þykir því mjög miður
og sorglegt að hann skyldi þurfa
að kveðja svo fljótt. Á móti vegur
að við fengum þó að njóta hans
fram á sjötugasta og sjöunda ald-
ursár, þótt það þyki svo sem ekki
hár aldur í dag. Sjálfur fékk hann
að halda ágætis heilsu, þangað til
seinustu 2–3 æviárin þegar heilsan
tók að gefa sig. Hann fékk að upp-
lifa að sjá barnabörnin sín slíta
barnsskónum og vaxa úr grasi og
fékk að kynnast þeim og sumum
þeirra fram á þrítugsaldur. Hann
fékk meira að segja að upplifa fæð-
ingu og fyrsta hálfa æviár fyrsta
barnabarnabarnsins. Þessu gerði
afi sér glögga grein fyrir og hefur
þetta trúlega stuðlað að æðruleysi
hans og rólyndi þegar alvaran tók
að blasa við. Æðruleysið hefur lík-
lega tengst því að hann sjálfur
naut ágætrar heilsu mestalla æv-
ina og hans nánustu voru bless-
unarlega mikið til lausir við veik-
indi, heilsuleysi og slysfarir. Hann
var mjög þakklátur fyrir slíkt og
taldi sig ekki geta kvartað. Sjálfur
mundi hann tímana tvenna þegar
ungir og efnilegir kunningjar, vinir
og æskufélagar urðu hafinu að
bráð eða féllu í valinn langt um
aldur fram vegna alvarlegra og
mannskæðra sjúkdóma. Hann taldi
sig heppinn og njóta mikillar gæfu
að vera hlíft við slíkt. Og ekki
skemmdi það fyrir að hafa ömmu
og samhentan barnahópinn sér við
hlið.
Við erum mjög þakklát fyrir að
hafa átt slíkan öðling og mannkost
fyrir afa. Megi minningin um
drengskaparmanninn afa lifa.
Ömmu Stellu, börnunum þeirra afa
og hinum barnabörnunum sendum
við samúðarkveðjur og biðjum
þeim öllum Guðs blessunar.
María, Haraldur Gunnar
og Hjálmar.
Elsku afi minn.
Það er með söknuð í hjarta sem
ég kveð þig afi minn en samt er ég
svo sátt yfir því að þú fékkst bara
að sofna, nú veit ég að þér líður
svo vel.
Ég á margar góðar minningar af
þér afi, sérstaklega frá því þegar
ég kom til ykkar ömmu. Þá fékk ég
alltaf eitthvað gott í gogginn og
gleymi ég aldrei sætu brjóstsyk-
ursmolunum þínum.
Mamma var að segja mér sögu
um daginn sem lýsir því hvað ég
hafði mikið dálæti á þér. Mamma
fór eitt sinn með mig niður í kaup-
félag að versla. Þegar við vorum
komnar að búðarborðinu fór ég að
suða í mömmu um að kaupa Búbba
Búbba-tyggjó. Konurnar í búðinni
fóru allar að brosa því þær þekktu
auðvitað þennan Búbba sem ég var
að tala um.
Þú varst alltaf svo mikill söng-
maður og söngst hvar og hvenær
sem er, enda hafðirðu svo fallega
söngrödd. Þú kenndir mér fullt af
fallegum og skemmtilegum söngv-
um sem ég gleymi aldrei. En eitt
er það sem mér þótti alltaf svo
vænt um; það var þegar þú söngst
nafnið mitt. Alltaf þegar ég hitti
þig, hvort sem það var heima eða í
íþróttahúsinu, bjóstu til lítinn lag-
stúf úr nafninu mínu, því gleymi ég
aldrei.
Alla tíð hafðir þú mikinn áhuga
á því hvað ég var að gera. Þegar
ég lærði á þverflautuna varstu allt-
af að spyrja mig hvernig gengi og
hvort ég ætlaði ekki að taka lagið
fyrir ykkur ömmu. Þegar ég færði
mig yfir í sönginn varstu eins,
hafðir alltaf svo mikinn áhuga. Í
síðasta skiptið sem ég hitti þig á
spítalanum varstu orðinn mjög
veikur. Ég ákvað að koma til þín
áður en ég færi á tónleikana sem
ég átti að syngja á, þá óskaðir þú
mér góðs gengis og spurðir mig
hvort ég væri kvíðin. Svona varstu,
svo umhyggjusamur.
Elsku afi, ég veit núna að þér
líður vel og ég bið algóðan guð að
geyma þig. Þú kenndir mér svo
margt og varst mér svo góður.
Minningin um þig mun alltaf verða
umvafin birtu og hlýju.
Elsku amma, mamma, Gunni,
Guðbjörg, Biggi og Helgi, megi
góður guð styrkja ykkur og varð-
veita.
Takk fyrir allt elsku afi.
Þín
Sigurbjörg.
Elsku hjartans afi minn.
Ég sakna þín svo mikið. Það er
svo sárt að vita að ég eigi ekki eftir
að sjá þig svo lengi. Þú varst sann-
kallaður fyrirmyndarafi, sá besti í
heiminum.
Alltaf þegar ég kom í heimsókn
til ykkar ömmu var mér tekið opn-
um örmum og fékk alltaf góðgæti í
munninn. Þú hafðir verið í mörg-
um kórum og það var aðaláhuga-
málið þitt. Ég man vel eftir því
þegar þú söngst í kirkjukór Hvals-
neskirkju og varst í tenór. Við
komum oft í kirkju og mér fannst
röddin þín alltaf hljóma svo vel, þú
varst með svo fallega og háa rödd.
Ég man það afi að þegar ég var
að vinna í Samkaup fyrr á þessu
ári fannst mér svo gaman þegar
þið amma komuð. Þú settist alltaf
inn í kaffihornið og fékkst þér kaffi
á meðan amma verslaði. Eg tók
mér alltaf smáhlé frá vinnunni og
settist hjá þér og spjallaði. Það var
alltaf svo gaman, því þú varst allt-
af svo glaður og stríddir mér svo
mikið. Oft eftir vinnu kom ég með
heitan kjúkling til ykkar ömmu og
þið voruð alltaf svo ánægð með
það. Það var svo gaman að gleðja
ykkur. Mér þykir svo vænt um
ykkur. Amma er rosalega dugleg.
Þið voruð mjög samrýnd hjón og
hún saknar þín mikið. En ég ætla
að passa hana fyrir þig og við öll.
Elsku afi, þú varst svo hugrakk-
ur í baráttu þinni við þennan
hræðilega sjúkdóm, en gott er að
vita af því að þér líður vel núna og
ert í góðum höndum. Ég bið algóð-
an guð að geyma þig að eilífu.
Hittumst seinna. Ég elska þig.
Elsku amma mín, mamma,
Gunni, Guðbjörg, Biggi og Helgi,
megi góður guð styrkja okkur öll á
þessari sorgarstundu.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Sofðu rótt afi minn. Þín
Daggrós.
Elsku afi minn.
Nú ertu kominn á stað þar sem
þér líður betur. Ég mun sakna þín
mikið. Við tveir áttum sama áhuga-
málið, sem var fótboltinn. Við held-
um báðir með Manchester United
og gátum spjallað svo mikið saman
um það. Ég kom til þín yfirleitt
alla laugardaga og horfði á leik
með þér. Þess á ég eftir að sakna.
Ég minnist þess þegar ég kom til
ykkar ömmu, að þú varst alltaf
tilbúinn með íþróttasíðurnar úr
Morgunblaðinu til að gefa mér.
Það fannst mér svo skemmtilegt.
Þú spurðir mig alltaf hvernig mér
gengi í golfinu, eða gollinu eins og
þú sagðir og brostir. Þú varst svo
góður og gafst mér súkkulaðikúlur.
Þegar ég fór út í íþróttahús í sund
eða leikfimi hitti ég þig alltaf og
spjallaði við þig. Þú stundaðir mik-
ið sund og fórst í sund alla
morgna. Þú varst svo mikill Reyn-
isaðdáandi og fórst á hvern leik og
lést mikið í þér heyra á vellinum.
Takk fyrir allt elsku afi minn.
Megi guð geyma þig með engl-
unum sínum.
Þinn
Sigmar Þór.
Ég vil með nokkrum orðum
minnast Haralds Sveinssonar. Ég
hóf störf hjá Sandgerðisbæ árið
1996 og náði að vinna í nokkurn
tíma með Búbba. Hann var þá
starfsmaður í Íþróttamiðstöðinni í
Sandgerði og var að stíga síðustu
formlegu skrefin á vinnumarkaðin-
um. Búbbi var ekki alltaf sammála
öllu því sem hinn ungi forstöðu-
maður vildi gera og lét þá skoðanir
sínar heyrast.
Þrátt fyrir þetta og 45 ára ald-
ursmun urðum við fljótt ágætis fé-
lagar.
Búbbi hafði þann eiginleika að
geta séð broslegu hliðina á hlut-
unum og var húmorinn aldrei
fjarri. Hann spáði mikið í pólitík
og hafði gaman af því að spjalla
um atburði líðandi stundar í
stjórnmálunum. Róttækar hug-
sjónir vinstrimanna stóðu Búbba
nærri og lét hann skoðanir sínar
heyrast þegar það átti við. Það var
því vel við hæfi að hann skipaði
heiðurssæti Sandgerðislistans nú í
vor, lista sem hafði það að mark-
miði að breyta landslaginu í sveit-
arstjórnarmálum í Sandgerði.
Fyrst og síðast var Búbbi heill
og sannur maður sem gerði heim-
inn skemmtilegri og fallegri.
Ég kveð Harald Sveinsson með
þeirri vissu að kynni okkar hafi
gert mig að betri manni. Það er
mín heppni að hafa fengið að kynn-
ast honum og minning hans mun
lifa með mér.
Ólafur Þór Ólafsson.
Minn kæri vinur og frændi Har-
aldur Sveinsson, eða Búbbi eins
og hann var venjulega kallaður, er
nú fallinn frá.
Ég á dýrmæta minningu um
góðan dreng sem var mér frá
barnæsku okkar til síðasta dags
uppbyggilegur og eftirsókn-
arverður að umgangast. Ég er af-
ar þakklátur fyrir vináttu hans og
trygglyndi við foreldra mína og
fjölskylduna alla.
Stellu, börnum og fjölskyldum
þeirra vottum við, ég og fjölskylda
mín, samúð og biðjum góðan Guð
að styrkja í sorginni.
Snorri Jónsson.
HINSTA KVEÐJA
MINNINGARGREINUM í
Morgunblaðinu hefur fjölgað
verulega á undanförnum árum.
Til að öllu efni Morgunblaðsins
verði haganlega fyrir komið
reynist nauðsynlegt að setja
minningargreinum, sem og öðru
efni, ákveðin lengdarmörk. Því
hefur verið ákveðið að fyrir utan
aðalgrein verði aðrar greinar
1.500 slög (með bilum), sem eru
um 50 línur í blaðinu (17 dálks-
entimetrar) og í kringum 300
orð.
Hinsta kveðja
– nýtt form
Jafnhliða þessu verður tekin
upp nýjung sem kölluð er
HINSTA KVEÐJA þar sem
hægt verður að senda örstutta
kveðju (5–15 línur), þegar það á
við. Þetta form á við þegar votta
á virðingu án þess þó að það sé
gert með langri grein (sjá sýn-
ishorn).
Lengd minningargreina
Hæfileg lengd. Til þess að sjá
lengd minningargreinar í t.d.
Word-ritvinnslu, þá er valið
Tools-valblaðið og síðan Word
Count. Þá opnast þessi upplýs-
ingagluggi og sýnir orðafjöldann
(Words); slagafjölda án orðabila
(Characters (no spaces)); slaga-
fjölda með orðabilum (Characters
(with spaces)): 1.500.
g
fa
g
n
ar
n
k,
a
ð-
m
g
m
n-
r
r
ð
r-
i.
m
r-
n-
í
ar
l-
u
í
ð
ð-
gg g
Sú hugsun að svo kynni að fara var
manni þó oftast fjarri, svo mikill var
lífsþróttur hennar, hugurinn vökull
og atorkan óbilandi.
Ækjlskdfj aæsldkjf æa lskdfj aæ
ldskf jalæskdjf alsækdlaskdj.
lkasdjf laksjf laks jdf.
Laksdjælaskdjfæalskjfaæls
kdjfaæl sk djfalæs kd.
Jón Jónsson og
Jónína Jónsdóttir
Ækjlskdfj aæsldkjf æa lskdfj aæ
ldskf jalæskdjf alsækdlaskdj
lkasdjf laksjf laks jdf laksdjælask-
djfæalskjfaæls kdjfaæl sk djfalæs
kd fdh fg df df df n dfhndfghdfh
dfgh dfgh dfh fdgh.
Ækjlskdfj aæsldkjf æa lskdfj
aæ ldskf jalæskdjf alsækdlaskdj
lkasdjf laksjf laks jdf laksdjælask-
djfæalskjfaæls kdjfaæl sk.
Ækjlskdfj aæsldkjf æa lskdfj
aæ ldskf jalæskdjf alsækdlaskdj
lkasdjf laksjf laks jdf laksdjælask-
HINSTA KVEÐJA