Morgunblaðið - 06.01.2003, Blaðsíða 38

Morgunblaðið - 06.01.2003, Blaðsíða 38
MINNINGAR 38 MÁNUDAGUR 6. JANÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ Afi okkar, Haraldur Sveinsson, fæddist á Siglufirði 3. október 1926 og lést 18. des- ember sl. á 77. aldursári. Móðir hans var Guðbjörg Björnsdóttir er fæddist 12. júlí 1899 á Róðhóli í Sléttuhlíð í Skagafirði, en faðir hans var Sveinn Jóhannesson er fæddist 22. mars 1887 á Heiði í Sléttuhlíð. Afi ólst upp á heimili móður sinnar og móðurforeldra á Siglufirði og hlaut þar hefðbundna skólagöngu. Þá var Siglufjörður miðstöð síldveiða á Íslandi og skapaði það gróskumikið mannlíf og félagslíf á Siglufirði á árunum þegar afi var að alast upp. Á sumr- in var það síldin og allt er henni fylgdi. Á veturna var rólegra í bænum og þá var það snjórinn, vetraríþróttirnar og félagslífið. Allt þetta mótaði æsku- og upp- vaxtarár afa. Hann hafði unun af íþróttum og þótti góður íþrótta- maður. Hann stundaði skíðamennsku, sund, frjálsar íþróttir og knatt- spyrnu á uppvaxtar- og unglings- árum sínum á Siglufirði. Tónlist og söngur skipaði einnig háan sess í lífi afa þegar á æskuárunum. Um miðjan fimmta áratuginn stundaði hann gagnfræðanám við Héraðs- skólann á Reykholti í Borgarfirði ásamt hópi knárra Siglfirðinga. Um 1950 flutti afi suður og kynntist eftirlifandi eiginkonu sinn, Sigurbjörgu Guðmundsdóttur frá Bala á Stafnesi í Miðneshreppi, en hún fæddist 24. ágúst 1934. Þau Búbbi afi og Stella amma hófu sambúð í Sandgerði 1952 og varð þeim fimm barna auðið. Elstur er Guðmundur Gunnar, faðir okkar, þá Guðbjörg, Sigrún Hjördís, Har- aldur Birgir og loks Helgi. Þau byggðu sér einbýlishús að Vallagötu 13 í Sandgerði þar sem fjölskyldan bjó í um tuttugu ár. Þá fluttu þau sig um set að Hlíðargötu 39 í Sandgerði þar sem amma og afi voru búsett þegar afi lést. Barnabörnin eru nú 14 talsins og eitt barnabarnabarn bættist ný- verið í afkomendahópinn. Afi fékkst framan af við ýmis störf er tengdust fiskveiðum og fiskvinnslu og starfaði að mestu leyti í landi. Hann þótti hörkuduglegur til vinnu, samviskusamur og ósérhlíf- HARALDUR SVEINSSON ✝ Haraldur Sveins-son fæddist á Siglufirði 3. október 1926. Hann lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja í Kefla- vík 18. desember síð- astliðinn og var útför hans gerð frá Safn- aðarheimilinu í Sandgerði 27. des- ember. inn enda mesta hreystimenni. Um fer- tugsaldurinn gaf bak- ið sig og neyddist afi þá til að breyta starfs- háttum sínum og taka að sér öllu rólegri störf. Seinustu starfs- árin starfaði hann við Íþróttamiðstöðina í Sandgerði. Afi var alla starfsævi sína mjög heilsuhraustur að undanskilinni bak- veikinni og var honum mjög sjaldan misdæg- urt. Afi hafði alla tíð brennandi áhuga á íþróttum, einkum þó knattspyrnunni. Hann hafði spilað með Knatt- spyrnufélagi Siglufjarðar þegar hann bjó á Siglufirði og með Reyni í Sandgerði eftir að hann flutti suður. Hann var ákafur stuðnings- maður allra aldursflokka í Reyni og tíður gestur á vellinum og lét hátt í sér heyra. Afi var mjög tón- elskur og hafði ágæta og hljóm- mikla tenórrödd. Hann söng mikið á Siglufirði, m.a. með Karlakórn- um Vísi, og áfram þegar hann flutti til Sandgerðis með Karlakór Miðnesinga, Karlakór Keflavíkur og síðan Kór eldri borgara á Suð- urnesjum. Lengst söng hann þó í Kirkjukór Hvalsneskirkju eða samfleytt í um 40 ár. Afi var einstaklega trygglyndur maður, samviskusamur, strang- heiðarlegur, sanngjarn, traustur og áreiðanlegur. Hann var glað- sinna og átti það til að gantast, en þó aldrei á kostnað annarra. Til þess var hann einfaldlega of tillits- samur, enda vildi hann engum neitt illt. Trygglyndi afa kom oft fram og er hægt að nefna mörg dæmi um það. Hann hringdi t.d. reglubundið, nærfellt á hverjum degi, um árabil, í tengdaföður sinn og langafa okkar, Guðmund á Bala, þegar hann var orðinn fullorðinn og fundum við það á langafa að honum þótti afar vænt um þá um- hyggju og kunni hana vel að meta. Afi var einstaklega nærgætinn og vinsamlegur við gamalt fólk og náði prýðilegu sambandi við þá eldri. Afi okkar var mjög umhyggju- samur maður, nærgætinn, einlæg- ur og hlýr í viðmóti. Hann tók okk- ur barnabörnin gjarnan á kné sér þegar við vorum lítil og söng á ógleymanlegan hátt lög eins og „Guttavísur“ fyrir okkur afadreng- ina og „Dansi dansi dúkkan mín“ fyrir afastúlkuna sína og þá átti hann það til bæði að syngja og leika aðalpersónur þessara vísna. Og síðan voru það auðvitað jólalög- in á jólum. Hann átti það einnig til að grípa í munnhörpu og spila fyrir okkur fjörug lög. Afi var mjög til- litssamur og sanngjarn og leit á okkur barnabörnin sem sína jafn- ingja. Hann átti það jafnan til að spyrja okkur einhvers er tengdist íþróttaiðkun okkar, áhugamálum, tómstundum eða skólagöngu. Þeg- ar við svöruðum hváði hann á sinn sérstæða kankvísa hátt með upp- gerðarlegri ögrun og undrun og brosi er náði yfir allt andlit hans. Þannig braut hann auðveldlega ís- inn og átti eftir það greiða leið að innstu hugarfylgsnum okkar. Okk- ur þótti öllum óskaplega vænt um Búbba afa okkar og væntumþykja okkar var svo sannarlega endur- goldin af honum. Það leyndi sér aldrei þegar amma og afi komu í heimsókn til okkar í Reykjavík eða þegar við heimsóttum þau í Sand- gerði. Andlitið á afa bókstaflega ljóm- aði og frá honum stafaði mikilli hlýju og ástúð þegar við hittumst. Þá eru heimsóknir ömmu og afa til okkar til Englands einnig ógleym- anlegar þar sem afi fór á kostum. Afi var ætíð léttur í lundu, glað- vær og hamingjusamur og ánægð- ur með hlutskipti sitt og sinna í líf- inu. Okkur þykir því mjög miður og sorglegt að hann skyldi þurfa að kveðja svo fljótt. Á móti vegur að við fengum þó að njóta hans fram á sjötugasta og sjöunda ald- ursár, þótt það þyki svo sem ekki hár aldur í dag. Sjálfur fékk hann að halda ágætis heilsu, þangað til seinustu 2–3 æviárin þegar heilsan tók að gefa sig. Hann fékk að upp- lifa að sjá barnabörnin sín slíta barnsskónum og vaxa úr grasi og fékk að kynnast þeim og sumum þeirra fram á þrítugsaldur. Hann fékk meira að segja að upplifa fæð- ingu og fyrsta hálfa æviár fyrsta barnabarnabarnsins. Þessu gerði afi sér glögga grein fyrir og hefur þetta trúlega stuðlað að æðruleysi hans og rólyndi þegar alvaran tók að blasa við. Æðruleysið hefur lík- lega tengst því að hann sjálfur naut ágætrar heilsu mestalla æv- ina og hans nánustu voru bless- unarlega mikið til lausir við veik- indi, heilsuleysi og slysfarir. Hann var mjög þakklátur fyrir slíkt og taldi sig ekki geta kvartað. Sjálfur mundi hann tímana tvenna þegar ungir og efnilegir kunningjar, vinir og æskufélagar urðu hafinu að bráð eða féllu í valinn langt um aldur fram vegna alvarlegra og mannskæðra sjúkdóma. Hann taldi sig heppinn og njóta mikillar gæfu að vera hlíft við slíkt. Og ekki skemmdi það fyrir að hafa ömmu og samhentan barnahópinn sér við hlið. Við erum mjög þakklát fyrir að hafa átt slíkan öðling og mannkost fyrir afa. Megi minningin um drengskaparmanninn afa lifa. Ömmu Stellu, börnunum þeirra afa og hinum barnabörnunum sendum við samúðarkveðjur og biðjum þeim öllum Guðs blessunar. María, Haraldur Gunnar og Hjálmar. Elsku afi minn. Það er með söknuð í hjarta sem ég kveð þig afi minn en samt er ég svo sátt yfir því að þú fékkst bara að sofna, nú veit ég að þér líður svo vel. Ég á margar góðar minningar af þér afi, sérstaklega frá því þegar ég kom til ykkar ömmu. Þá fékk ég alltaf eitthvað gott í gogginn og gleymi ég aldrei sætu brjóstsyk- ursmolunum þínum. Mamma var að segja mér sögu um daginn sem lýsir því hvað ég hafði mikið dálæti á þér. Mamma fór eitt sinn með mig niður í kaup- félag að versla. Þegar við vorum komnar að búðarborðinu fór ég að suða í mömmu um að kaupa Búbba Búbba-tyggjó. Konurnar í búðinni fóru allar að brosa því þær þekktu auðvitað þennan Búbba sem ég var að tala um. Þú varst alltaf svo mikill söng- maður og söngst hvar og hvenær sem er, enda hafðirðu svo fallega söngrödd. Þú kenndir mér fullt af fallegum og skemmtilegum söngv- um sem ég gleymi aldrei. En eitt er það sem mér þótti alltaf svo vænt um; það var þegar þú söngst nafnið mitt. Alltaf þegar ég hitti þig, hvort sem það var heima eða í íþróttahúsinu, bjóstu til lítinn lag- stúf úr nafninu mínu, því gleymi ég aldrei. Alla tíð hafðir þú mikinn áhuga á því hvað ég var að gera. Þegar ég lærði á þverflautuna varstu allt- af að spyrja mig hvernig gengi og hvort ég ætlaði ekki að taka lagið fyrir ykkur ömmu. Þegar ég færði mig yfir í sönginn varstu eins, hafðir alltaf svo mikinn áhuga. Í síðasta skiptið sem ég hitti þig á spítalanum varstu orðinn mjög veikur. Ég ákvað að koma til þín áður en ég færi á tónleikana sem ég átti að syngja á, þá óskaðir þú mér góðs gengis og spurðir mig hvort ég væri kvíðin. Svona varstu, svo umhyggjusamur. Elsku afi, ég veit núna að þér líður vel og ég bið algóðan guð að geyma þig. Þú kenndir mér svo margt og varst mér svo góður. Minningin um þig mun alltaf verða umvafin birtu og hlýju. Elsku amma, mamma, Gunni, Guðbjörg, Biggi og Helgi, megi góður guð styrkja ykkur og varð- veita. Takk fyrir allt elsku afi. Þín Sigurbjörg. Elsku hjartans afi minn. Ég sakna þín svo mikið. Það er svo sárt að vita að ég eigi ekki eftir að sjá þig svo lengi. Þú varst sann- kallaður fyrirmyndarafi, sá besti í heiminum. Alltaf þegar ég kom í heimsókn til ykkar ömmu var mér tekið opn- um örmum og fékk alltaf góðgæti í munninn. Þú hafðir verið í mörg- um kórum og það var aðaláhuga- málið þitt. Ég man vel eftir því þegar þú söngst í kirkjukór Hvals- neskirkju og varst í tenór. Við komum oft í kirkju og mér fannst röddin þín alltaf hljóma svo vel, þú varst með svo fallega og háa rödd. Ég man það afi að þegar ég var að vinna í Samkaup fyrr á þessu ári fannst mér svo gaman þegar þið amma komuð. Þú settist alltaf inn í kaffihornið og fékkst þér kaffi á meðan amma verslaði. Eg tók mér alltaf smáhlé frá vinnunni og settist hjá þér og spjallaði. Það var alltaf svo gaman, því þú varst allt- af svo glaður og stríddir mér svo mikið. Oft eftir vinnu kom ég með heitan kjúkling til ykkar ömmu og þið voruð alltaf svo ánægð með það. Það var svo gaman að gleðja ykkur. Mér þykir svo vænt um ykkur. Amma er rosalega dugleg. Þið voruð mjög samrýnd hjón og hún saknar þín mikið. En ég ætla að passa hana fyrir þig og við öll. Elsku afi, þú varst svo hugrakk- ur í baráttu þinni við þennan hræðilega sjúkdóm, en gott er að vita af því að þér líður vel núna og ert í góðum höndum. Ég bið algóð- an guð að geyma þig að eilífu. Hittumst seinna. Ég elska þig. Elsku amma mín, mamma, Gunni, Guðbjörg, Biggi og Helgi, megi góður guð styrkja okkur öll á þessari sorgarstundu. Ég sendi þér kæra kveðju, nú komin er lífsins nótt. Þig umvefji blessun og bænir, ég bið að þú sofir rótt. Þó svíði sorg mitt hjarta þá sælt er að vita af því þú laus ert úr veikinda viðjum, þín veröld er björt á ný. (Þórunn Sigurðardóttir.) Sofðu rótt afi minn. Þín Daggrós. Elsku afi minn. Nú ertu kominn á stað þar sem þér líður betur. Ég mun sakna þín mikið. Við tveir áttum sama áhuga- málið, sem var fótboltinn. Við held- um báðir með Manchester United og gátum spjallað svo mikið saman um það. Ég kom til þín yfirleitt alla laugardaga og horfði á leik með þér. Þess á ég eftir að sakna. Ég minnist þess þegar ég kom til ykkar ömmu, að þú varst alltaf tilbúinn með íþróttasíðurnar úr Morgunblaðinu til að gefa mér. Það fannst mér svo skemmtilegt. Þú spurðir mig alltaf hvernig mér gengi í golfinu, eða gollinu eins og þú sagðir og brostir. Þú varst svo góður og gafst mér súkkulaðikúlur. Þegar ég fór út í íþróttahús í sund eða leikfimi hitti ég þig alltaf og spjallaði við þig. Þú stundaðir mik- ið sund og fórst í sund alla morgna. Þú varst svo mikill Reyn- isaðdáandi og fórst á hvern leik og lést mikið í þér heyra á vellinum. Takk fyrir allt elsku afi minn. Megi guð geyma þig með engl- unum sínum. Þinn Sigmar Þór. Ég vil með nokkrum orðum minnast Haralds Sveinssonar. Ég hóf störf hjá Sandgerðisbæ árið 1996 og náði að vinna í nokkurn tíma með Búbba. Hann var þá starfsmaður í Íþróttamiðstöðinni í Sandgerði og var að stíga síðustu formlegu skrefin á vinnumarkaðin- um. Búbbi var ekki alltaf sammála öllu því sem hinn ungi forstöðu- maður vildi gera og lét þá skoðanir sínar heyrast. Þrátt fyrir þetta og 45 ára ald- ursmun urðum við fljótt ágætis fé- lagar. Búbbi hafði þann eiginleika að geta séð broslegu hliðina á hlut- unum og var húmorinn aldrei fjarri. Hann spáði mikið í pólitík og hafði gaman af því að spjalla um atburði líðandi stundar í stjórnmálunum. Róttækar hug- sjónir vinstrimanna stóðu Búbba nærri og lét hann skoðanir sínar heyrast þegar það átti við. Það var því vel við hæfi að hann skipaði heiðurssæti Sandgerðislistans nú í vor, lista sem hafði það að mark- miði að breyta landslaginu í sveit- arstjórnarmálum í Sandgerði. Fyrst og síðast var Búbbi heill og sannur maður sem gerði heim- inn skemmtilegri og fallegri. Ég kveð Harald Sveinsson með þeirri vissu að kynni okkar hafi gert mig að betri manni. Það er mín heppni að hafa fengið að kynn- ast honum og minning hans mun lifa með mér. Ólafur Þór Ólafsson. Minn kæri vinur og frændi Har- aldur Sveinsson, eða Búbbi eins og hann var venjulega kallaður, er nú fallinn frá. Ég á dýrmæta minningu um góðan dreng sem var mér frá barnæsku okkar til síðasta dags uppbyggilegur og eftirsókn- arverður að umgangast. Ég er af- ar þakklátur fyrir vináttu hans og trygglyndi við foreldra mína og fjölskylduna alla. Stellu, börnum og fjölskyldum þeirra vottum við, ég og fjölskylda mín, samúð og biðjum góðan Guð að styrkja í sorginni. Snorri Jónsson. HINSTA KVEÐJA MINNINGARGREINUM í Morgunblaðinu hefur fjölgað verulega á undanförnum árum. Til að öllu efni Morgunblaðsins verði haganlega fyrir komið reynist nauðsynlegt að setja minningargreinum, sem og öðru efni, ákveðin lengdarmörk. Því hefur verið ákveðið að fyrir utan aðalgrein verði aðrar greinar 1.500 slög (með bilum), sem eru um 50 línur í blaðinu (17 dálks- entimetrar) og í kringum 300 orð. Hinsta kveðja – nýtt form Jafnhliða þessu verður tekin upp nýjung sem kölluð er HINSTA KVEÐJA þar sem hægt verður að senda örstutta kveðju (5–15 línur), þegar það á við. Þetta form á við þegar votta á virðingu án þess þó að það sé gert með langri grein (sjá sýn- ishorn). Lengd minningargreina Hæfileg lengd. Til þess að sjá lengd minningargreinar í t.d. Word-ritvinnslu, þá er valið Tools-valblaðið og síðan Word Count. Þá opnast þessi upplýs- ingagluggi og sýnir orðafjöldann (Words); slagafjölda án orðabila (Characters (no spaces)); slaga- fjölda með orðabilum (Characters (with spaces)): 1.500. g fa g n ar n k, a ð- m g m n- r r ð r- i. m r- n- í ar l- u í ð ð- gg g Sú hugsun að svo kynni að fara var manni þó oftast fjarri, svo mikill var lífsþróttur hennar, hugurinn vökull og atorkan óbilandi. Ækjlskdfj aæsldkjf æa lskdfj aæ ldskf jalæskdjf alsækdlaskdj. lkasdjf laksjf laks jdf. Laksdjælaskdjfæalskjfaæls kdjfaæl sk djfalæs kd. Jón Jónsson og Jónína Jónsdóttir Ækjlskdfj aæsldkjf æa lskdfj aæ ldskf jalæskdjf alsækdlaskdj lkasdjf laksjf laks jdf laksdjælask- djfæalskjfaæls kdjfaæl sk djfalæs kd fdh fg df df df n dfhndfghdfh dfgh dfgh dfh fdgh. Ækjlskdfj aæsldkjf æa lskdfj aæ ldskf jalæskdjf alsækdlaskdj lkasdjf laksjf laks jdf laksdjælask- djfæalskjfaæls kdjfaæl sk. Ækjlskdfj aæsldkjf æa lskdfj aæ ldskf jalæskdjf alsækdlaskdj lkasdjf laksjf laks jdf laksdjælask- HINSTA KVEÐJA

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.