Morgunblaðið - 09.01.2003, Qupperneq 46

MINNINGAR
46 FIMMTUDAGUR 9. JANÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Guðbjörg Sigur-geirsdóttir fædd-
ist í Reykjavík 7.
febrúar 1924. Hún
lést á Dvalarheim-
ilinu Hlíð á Akureyri
28. desember síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru Þor-
björg Halldóra Guð-
jónsdóttir ættuð úr
Gaulverjabæjar-
hreppi og Sigurgeir
Halldórsson einnig
ættaður úr Gaul-
verjabæjarhreppi.
Þau systkinin voru
sjö: Eyþór Óskar, látinn, Margrét
Aðalheiður, látin, Guðbjörg sem
hér er kvödd, Halldór, ekkill í
Reykjavík, Halldóra Oddrún, bú-
sett í Reykjavík, Guðjóna Klara,
búsett í Reykjavík, og yngst var
Sigríður sem er látin.
Árið 1946 giftist Guðbjörg
Pétursdóttur og eiga þau tvö börn.
2) Sigurbjörg, f. 18. sept. 1950,
maður Bernharð Steingrímsson.
Börn: Berghildur Erla gift Edvard
Berki Edvardssyni og eiga þau tvo
syni; Bernharð Stefán, sambýlis-
kona hans er Sólbjörg Guðný
Sólversdóttir og eiga þau tvö börn
og á Sólbjörg eina dóttur; Björg
Maríanna, sambýlismaður hennar
er Sigurður Kristján Blomster-
berg og eiga þau tvær dætur og
Sigurður á eina dóttur, yngstur er
Steingrímur Magnús. 3) Steindór
Geir, f. 6. mars 1953, kona Hlédís
Hálfdanardóttir. Börn af fyrri
sambúð Steindór og Anna María,
saman eiga þau Daníel Geir og
Hlédís á tvo syni, þá Guðjón Ívar
og Hilmi Frey, sambýliskona Hilm-
ars er Heiða og eiga þau eina dótt-
ur. 4) Sigurgeir, f. 25. nóv. 1954,
kona Rósa Sigurlaug Gestsdóttir.
Börn: Hrafnhildur Sólrún, gift
Tómasi Páli Sævarssyni og eiga
þau tvær dætur, næstur er Stein-
dór Björn og yngstur er Valur
Guðbjörn.
Útför Guðbjargar verður gerð
frá Akureyrarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Steindóri Steindórs-
syni járnsmiði á Akur-
eyri. Foreldrar hans
voru Sigurbjörg Sig-
urbjarnardóttir frá
Efstalandi í Hörgár-
dal og Steindór Jó-
hannesson af skag-
firskum ættum og var
hann járnsmíðameist-
ari sem stofnaði og
rak Vélsmiðju Stein-
dórs á Akureyri. Þau
Guðbjörg og Steindór
bjuggu í Strandgötu
51 og eignuðust fjög-
ur börn. Þau eru: 1)
Halldóra, f. 1. apríl 1946, maður
Björn Jóhann Jónsson. Börn Hall-
dóru eru Guðbjörg Halldórsdóttir,
á eitt barn og eitt barnabarn; og
Jón, kvæntur Sigrúnu Björk Jak-
obsdóttur og eiga þau tvö börn;
uppeldissonur þeirra, Sævar
Helgason, kvæntur Söru Dögg
Elsku mamma, margt kemur upp í
hugann þessa síðustu daga. Félagi
minn og vinur varst þú sá besti.
Aldrei man ég eftir styggðaryrði frá
þér og alltaf varst þú til staðar bæði í
gleði og sorg. Það var mikið ævintýri
að alast upp í Strandgötu 51 með
verkstæðin, bryggjurnar, bátana og
sjóinn allt um kring. Ég var mjög
ung þegar ég eignaðist börnin mín
og eflaust hefur þér og pabba fundist
það vera mikil ábyrgð en alltaf sam-
glöddust þið með okkur Benna af
heilum hug. Þegar við Benni fluttum
til Reykjavíkur og bjuggum þar um
árabil voru ferðir þínar til okkar ófá-
ar. Börnunum mínum varstu eins og
þau segja sjálf yndislegasta amma
sem nokkur getur átt. Marga flíkina
saumaðir þú á þau og stundum komu
heilu kassarnir af heimasaumuðum
fötum frá þér. Oft var sagt við mig að
þau væru einstaklega vel klædd.
Elsku mamma, það á ég þér að
þakka.
Margar stundirnar sungum við og
dönsuðum saman og höfðum mikið
yndi af og alltaf gastu komið börn-
unum á óvart með furðulegum og
skemmtilegum uppátækjum. Fjöl-
skylda mín dvaldi stundum lengi hjá
þér og pabba og þann tíma var ekki
að sjá að þér fyndist það neitt mál að
hafa allt þetta fólk. Þú tókst okkur
alltaf opnum örmum. Oft hefur þú ef-
laust verið þreytt en þú lést það ekki
uppi frekar en annað. Börnin nutu að
dvelja hjá þér og pabba og ævintýr-
anna sem umhverfið í Strandgötu
bauð upp á.
Elsku mamma mín, ég er ósköp
lítil þessa dagana en gleðst líka yfir
því að þjáningum þínum er lokið.
Æðruleysi þitt og kærleikur umvef-
ur mig en skarð þitt verður aldrei
fyllt. Ég á þó allar yndislegu minn-
ingarnar um þig sem munu ylja mér
um ókomna tíð. Hafðu ástarþakkir
fyrir allt. Ég er lánsöm að hafa átt
þig fyrir móður. Við sjáumst síðar og
þá verður fagnað og sungið. Hvíldu í
friði. Guð blessi þig. Takk fyrir allt
og allt.
Þín dóttir,
Sigurbjörg Steindórsdóttir.
Langþráð stund er runnin upp og
lítil hnáta úr Reykjavík æðir upp
tröppurnar í húsinu við Strandgötu
51 á Akureyri til að faðma ömmu
sína og afa. Loksins finnst henni jól-
in vera komin. Allt húsið angar af
kleinuilmi og stelpan veit að í þvotta-
húsinu eru margir dunkar fullir af
smákökum sem hún á eftir að gæða
sér á. Um kvöldið sofnar hún með
sælubros á vör því hún veit að hún á
eftir að vera hjá Guðbjörgu ömmu og
Steindóri afa í marga, marga daga.
Þennan tíma er glatt á hjalla og mik-
ið sungið og stelpan nýtur ævintýr-
anna sem umhverfið í kring býður
upp á. Guðbjörg amma er á sífelldum
þönum enda húsið fullt af gestum en
gefur sér alltaf tíma til að spjalla við
barnabörnin og gefa þeim nú eitt-
hvað gott að borða. Á þrettándanum
sjá krakkarnir hvar Grýla og Leppa-
lúði ásamt stóði af jólasveinum arka
framhjá húsinu og sannfærast end-
anlega um að þau séu stödd í æv-
intýralandi. Þetta eru fyrstu minn-
ingar mínar um Guðbjörgu ömmu,
en í æsku fannst mér hún vera hálf-
gerð ævintýrapersóna. Ég var til að
mynda sannfærð um að sjórinn fyrir
framan Strandgötu tilheyrði henni
einni og kallaði hann ,,Stóra baðið
hennar ömmu“. Kannski var þetta
ekki nema von því amma var dugleg
að finna upp á ýmsu ævintýralegu
fyrir okkur krakkana. Eitt það eft-
irminnilegasta var þegar hún bauð
okkur upp í sumarbústað, hengdi
sælgæti á tré og runna og lék eigin
útgáfu af ævintýrinu um Hans og
Grétu. Í þessu tilfelli var nornin þó
mun betri en í sögunni.
Það var kannski ekki nema von að
mér fyndist Akureyri vera hálfgert
draumaland í bernsku, þar bjuggu
afi og amma. Ég var því hæstánægð
með þá ákvörðun foreldra minna að
flytja þangað nokkrum árum síðar.
Á unglingsárum naut ég þess að
geta heimsótt ömmu hvenær sem ég
vildi. Hún tók iðulega fagnandi á
móti mér, var fljót að leggja eitt-
hvert góðgæti á borð og við spjöll-
uðum um heima og geima. Oft fór
líka drjúgur tími í að skoða eitthvað
sem hún hafði keypt sér eða ætlaði
að gefa öðrum. Síðar fékk ég svo
kannski að kúra í mjúka rúminu
hennar. Hún var líka dugleg að
heimsækja mig síðar meir þegar ég
var sjálf komin með heimili og það
birti alltaf upp þegar hún kom til
okkar Barkar og Sigurbjörns.
Amma var yndislegur hluti af
æsku- og fullorðinsárum mínum.
Hún tók þátt í flestum gleðistundum
í lífi mínu allt þar til heilsa hennar
brást og var sjálf mikill gleðigjafi.
Elsku vinkona, ég sakna þín en
hef allar góðu minningarnar um þig
til að ylja mér um ókomna tíð. Það
sem mér er efst í huga þegar ég kveð
þig er þakklæti. Þakklæti fyrir að
hafa átt ömmu sem þú varst. Guð
blessi þig, elsku Guðbjörg amma.
Þín
Berghildur Erla
Bernharðsdóttir.
Þá er kveðjustundin runnin upp,
tíminn þinn hér er búinn. Mér segir
svo hugur að þú sért þessari stund
fegin, frjáls á ný. Síðustu ár hefur þú
ekki fengið að leika með, elsku
amma. Oft hafa sporin úr heimsókn-
um frá þér verið þung eftir að hafa
séð í augum þínum sorg þína yfir
hlutskipti þínu, fundið fyrir harmi
þínum yfir að geta ekki tekið þátt í
lífinu með okkur hinum. Söknuður
minn til þín hefur varað svo lengi að
ég get ekki annað en þakkað fyrir
það nú að loks fær sál þín frelsi til að
njóta þess allra besta.
Að leikslokum hrannast upp minn-
ingar og í huga mínum hefur verið
stanslaus myndasýning frá því þú
fórst. Þú hefur stráð inn í líf mitt
óteljandi demöntum, perlum og gló-
andi gulli sem hafa verið mér vega-
nesti í lífinu. Þú og afi kennduð mér
margt af því besta og dýrmætasta
sem ég kann og það er sannur fjár-
sjóður. Allar stundirnar sem ég átti
með ykkur eru í brunni sem aldrei
tæmist. Við að kúldrast og knúsast,
hossast í bíltúrum, ég í miðjunni, við
öll að syngja hástöfum, þið svo falleg
og glöð. Þú kenndir mér bænirnar og
sagðir svo alltaf: „Mundu svo, elsku
Guðbjörg mín, að biðja líka fyrir
þeim sem þér finnst eitthvað ljótir og
leiðinlegir.“ Þegar ég var alla að
drepa úr hávaða og látum og þú
sagðir: „Komum í keppni hvor verð-
ur fljótari að gleyma sér.“ Hjá þér
fékk maður alltaf verkefni, þú hafðir
lag á að láta manni líða eins og meist-
ara í því sem maður tók sér fyrir
hendur. Í mínum huga varst þú
heimsins besta amma og þó ég viti að
erfitt sé að feta í ömmusporin þín
ætla ég svo sannarlega að reyna.
Farðu í friði, elsku amma, ég veit
að hann afi tekur á móti þér syngj-
andi glaður, búinn að bíða svo lengi.
Stóra ömmustelpan,
Guðbjörg.
Við systkinin kölluðum Guðbjörgu
aldrei annað en ömmu Guðbjörgu þó
svo að við værum ekkert skyld
henni. Í okkar huga var hún amma
okkar. Betri manneskju var ekki
hægt að finna og var hún í algjöru
uppáhaldi hjá okkur. Þegar foreldr-
ar okkar fóru til útlanda fórum við
ýmist norður til hennar eða hún kom
suður til okkar. Hún gerði allt fyrir
okkur, allt. Eldaði hrísgrjónagraut á
morgnana, því hún vissi að það var
uppáhaldið okkar. Hitaði fötin okkar
á ofninum þegar við komum úr baði.
Fór með okkur að veiða og eldaði svo
aflann um kvöldið. Bakaði kleinur og
pönnukökur og fengum við alltaf að
prófa að baka. Og það var einmitt
það mikilvægasta, hún var alltaf með
okkur í öllu. Við lékum okkur ekki
bara inni í herbergi, heldur var hún
með okkur og fyrir það erum við
ómetanlega þakklát. Hún hafði svo
gaman af því að tala við okkur og
segja okkur sögur, syngja með okk-
ur og kenna okkur mannasiði. Því
átti hún stóran þátt í uppeldi okkar.
Á unglingsárunum unnum við eitt
sumarið fyrir norðan og hugsaði hún
mjög vel um okkur og lagði mikla
áherslu á að við fengjum gott nesti.
Það var svo gott og gaman að vera
hjá henni.
Amma Guðbjörg var einstök kona,
svo snyrtileg og skapgóð og mjög
trúuð. Fór hún alltaf með bænirnar
með okkur og nú í dag biðjum við
góðan Guð að gæta hennar og þökk-
um henni fyrir að hafa alltaf verið til
staðar fyrir okkur.
Magnús Ármann og
Sigþrúður Ármann.
Elsku amma. Nú þegar komið er
að kveðjustund rifjast upp fyrir mér
margar gamlar og góðar minningar.
Með því fyrsta sem ég man í lífinu er
þegar við bjuggum báðar í Strand-
götunni og fórum saman í bað. Þess-
ar baðferðir okkar enduðu alltaf með
því að þú þurftir að gera allt hreint
og afi endaði alltaf á að segja: „Nei,
nú er ég sko farinn, stelpur.“
Fínni og glæsilegri konu hef ég
aldrei hitt. Þú varst alltaf gullfalleg,
vel ilmandi og fín en ég man samt
eftir hvað mér fannst agalegt að sjá
þig í buxum þegar við fórum í úti-
legur saman. Það einhvern veginn
passaði þér ekki.
Ég hef velt fyrir mér þeim áhrif-
um sem þú hefur haft á mig og þau
eru ótrúlega margháttuð. Ég smit-
aðist af ykkur afa af flugvéla- og
ferðadellu. Við horfðum oft út um
gluggann á flugvélarnar koma inn til
lendingar og reyndum svo að geta til
hvaða stórborgar þær væru að
fljúga, þegar þær fóru. Það var sama
hvort við vorum í Strandgötunni eða
í sumarbústaðnum, alls staðar voru
flugvélarnar. Þú innprentaðir mér
einnig mikilvægi þess að fara í há-
skóla svo ég hefði nú góðar tekjur
svo ég kæmist t.d. til útlanda.
Ég varð líka þess heiðurs aðnjót-
andi að fá að hafa þig á öllum þeim
stóru stundum sem hingað til hafa
verið í lífi mínu. Eftirminnilegustu
skiptin eru tvö. Það fyrra var þegar
ég varð stúdent og við fórum saman í
Höllina og dönsuðum öll fjölskyldan
saman. Það seinna var brúðkaupið
mitt þegar þú kallaðir mig á eintal og
sagðir mér að trúa nú ekki öllu sem
ég læsi í ástarsögum um brúðkaups-
nóttina.
Ég á eftir að sakna þín mikið og í
hvert skipti sem ég á eftir að und-
irbúa veislur, hátíð eða hvað sem er á
ég eftir að minnast þín því þú varst
alltaf svo virk og með mér í öllu
svona. Þú varst líka sú eina sem
nenntir að föndra með mér fyrir jól-
in, allt árið. Minningarnar um þig og
afa munu alltaf lifa í hjarta mínu.
Hrafnhildur Sólrún
Sigurgeirsdóttir.
Elsku besta amma Guðbjörg, nú
er komin kveðjustund og ég kveð þig
með miklum söknuði en jafnframt
miklu þakklæti fyrir að hafa átt
ömmu eins og þig. Undanfarna daga
hef ég verið að hugsa mikið um allar
þær frábæru stundir sem við áttum
saman og ég veit satt best að segja
ekki hvar ég á að byrja. Það var nú
þannig að þú varst svo mikið hjá okk-
ur og við systkinin vorum svo lánsöm
að eiga svona yndislega ömmu eins
og þig sem dvaldi svona mikið hjá
okkur og þó svo við hefðum ekki allt-
af setið tímunum saman að spjalli þá
var nálægð þín afar kærleiksrík og
veitti mér mikið öryggi. Ég á svo
margar minningar um þig þegar þú
bjóst í Lyngholti, þá áttum við marg-
ar góðar stundir saman og það var
alltaf svo gott að heimsækja þig. Mér
fannst ég ávallt velkomin og leið eins
og ég væri heima hjá mér, þannig
var andinn hjá þér. Þú gafst mér allt-
af svo mikið af fallegum gjöfum og
það er alveg ljóst að þú hafðir ein-
stakt auga fyrir fallegum hlutum.
Eftir að ég flutti síðan suður á bóg-
inn sá ég þig sjaldnar en engu að síð-
ur var alltaf yndislegt að sjá þig,
syngja með þér og finna nærveru
þína.
Þegar ég kynntist síðan mínum
eiginmanni var það fyrsta sem ég
gerði að koma með hann í heimsókn
til þín því mér fannst svo mikilvægt
að þú fengir að kynnast honum og
ekki síður að hann fengi að kynnast
þér.
Það er nú svo skrýtið hvað við get-
um lært af börnunum okkar en þeg-
ar ég sagði Guðrúnu Karitas að þú
værir líka farin til Guðs eins og
amma Guðrún, þá sagði hún alvar-
leg, en mamma, það er allt í lagi því
nú eru þær báðar englar og geta
leikið sér saman, og þessi setning
var mér ákveðin huggun því ég veit
að nú líður þér vel og að þú ert um-
vafin Guðs höndum. Elsku amma
mín, eitt er víst að þú varst dásamleg
amma og varst alltaf til staðar fyrir
mig, hvenær sem ég þurfti á að
halda. Takk fyrir allt, elsku amma
mín.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku mamma, Halldóra, Sigur-
geir og Steindór, ég sendi ykkur
mínar dýpstu samúðarkveðjur. Megi
Guð veita ykkur styrk og blessun í
sorg ykkar.
Björg Maríanna
Bernharðsdóttir.
Elsku amma, nú ertu farin til betri
vega og þið afi getið loks sameinast.
Þú varst sönn amma, brosandi og
hlý. Góður ilmur af nýlöguðu súkku-
laði og kaffi var oftar en ekki í bland
við kleinu- eða kökubakstur þinn. Þú
kunnir að seðja svanga munna eins
og sannrar ömmu er háttur.
Mörg voru ævintýrin hjá þér og
afa þegar maður heimsótti ykkur í
Strandgötu 51. Ekki settir þú fyrir
þig þó komið væri með kaldan og
hrakinn andarunga á heimilið. Þú
sást til þess að hann fengi sína
umönnun. Í sumarbústaðnum þín-
um, Sólbakka, áttum við ánægjuleg-
ar stundir og þú sást sannarlega til
að barnaskaranum var skemmt, með
ógleymanlegum uppátækjum – sög-
urnar áttu til að lifna við í þínum fór-
um.
Eftir að afi féll frá barst þú þig vel.
Gestrisni þín og hlýja mætti okkur
GUÐBJÖRG
SIGURGEIRSDÓTTIR
Símar 581 3300 - 896 8242
Allan sólarhringinn - Áratuga reynsla
Suðurhlíð 35 — Fossvogi — www.utforin.is
Sverrir Olsen,
útfararstjóri.
Sverrir Einarsson,
útfararstjóri.
Bryndís Valbjarnardóttir,
útfararstjóri.
Baldur Frederiksen,
útfararstjóri.
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Lokað
verður í dag frá kl. 12.00 vegna jarðarfarar ÁRNA GESTSSONAR.
Globus hf., Skútuvogi 1f.
Ástkær eiginmaður minn,
ÞÓRARINN HJÖRLEIFSSON,
Háaleitisbraut 28,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Hringbraut þriðjudaginn
7. janúar.
Guðlaug Guðmundsdóttir.