Morgunblaðið - 06.02.2003, Page 25

UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 6. FEBRÚAR 2003 25
TILBOÐSDAGAR
FORCE C PREMIUM - og húðin ljómar
HYDRO URGENCY - rakafyllt húð
COLLAGENIST - „áhrif Collagens án sprautunnar“
FACE SCULPTOR - andlitslyfting án skurðaðgerðar
Við bjóðum þér nú vinsælustu kremin frá Helena
Rubinstein á 10% lægra verði. Að auki færð þú
snyrtibuddu og 3 aðrar vörur sem passa með
kreminu þínu. Láttu ekki happ úr hendi sleppa.
Útsölustaðir: Gullbrá Nóatúni, Snyrtivöruverslunin Glæsibæ, Hygea Kringlunni, Hygea
Laugavegi 23, Libia Mjódd, Mist Spönginni, Sara Bankastræti 8, Sigurboginn
Laugavegi 80, Andorra Strandgötu Hafnarfirði, Bylgjan Hamraborg Kópavogi, Hygea
Smáralind, Fína Háholti Mosfellsbæ.
Landið: Hjá Maríu Glerártorgi Akureyri, Jara Hafnarstræti 104 Akureyri, Bjarg Stillholti
14 Akranesi, Hilma Garðarsbraut 18 Húsavík, Konur og menn Hafnarstræti 9 Ísafirði,
Myrra Austurvegi 4 Selfossi, Miðbær Miðstræti 14 Vestmannaeyjum.
Galtalind – Kópavogi
Hörku góð og vel skipulögð
117,6 fm 4ra herbergja íbúð
með sérinngangi og sérgarði.
Þrjú stór herbergi og stofa,
glæsilegt baðherbergi og fal-
legt eldhús, þvottahús og
geymsla innan íbúðar. Þetta er
vel staðsett eign á þessum vin-
sæla stað. Áhv. ca 7,4 millj.
húsbr. Verð 16,9 millj.
Opið virka daga kl. 9-18
laugardaga kl. 12-14
Skúlagata 17
Sími 595 9000
Fax 595 9001
holl@holl.is
www.holl.is
Í MORGUNBLAÐINU í gær
birtist grein eftir Jón Steinar Gunn-
laugsson um frumvarp til breytinga
á lögum um lögmenn. Þar er gert ráð
fyrir að þeir, sem lokið hafa „fulln-
aðarnámi í lögfræði“, hvað sem það
þýðir, „með embættis- eða meistara-
prófi frá lagadeild háskóla sem við-
urkenndur er hér á landi“, geti, að
öðrum skilyrðum uppfylltum, öðlast
réttindi sem héraðsdómslögmenn.
Þessi breyting á lögunum er með öllu
óþörf, eins og fram kemur í grein
Jakobs Möller hæstaréttarlögmanns
í Morgunblaðinu í fyrradag.
Löngum hefur verið gerður grein-
armunur á rökræðu og kappræðu.
Það sem einkennir rökræðu er að
þar er lýst rökum með og á móti til-
tekinni niðurstöðu á málefnalegan
hátt. Í grein minni um kosti og galla,
sem fylgja samkeppni milli háskóla
og birtist í Morgunblaðinu á mánu-
dag, er leitast við að gera þetta. Það
sem setur hins vegar svip sinn á
kappræðuna er einhliða málflutning-
ur þar sem hlutirnir eru gjarnan ein-
faldaðir og veist að mönnum per-
sónulega. Grein Jóns Steinars er í
dæmigerðum kappræðustíl þar sem
hann segir m.a. um okkur Jakob:
„Það er eins og allur fróðleikur og
vísindaleg hlutlægni hverfi þeim úr
augsýn, þegar þeir taka til við að
vernda hagsmuni, sem hugnast
þeim.“
Málflutningur af þessu tagi getur
verið árangursríkur, en hann sæmir
að mínum dómi ekki háskólamönn-
um. Það sem ég fer fram á er að mál
það, sem hér er til umfjöllunar, fái
vandlega skoðun áður en lögum
verður breytt. Hingað til hefur nán-
ast engin opinber umræða verið um
það, hvorki meðal lögfræðinga né há-
skólamanna.
Ég vil ekki elta ólar við að svara
kappræðumanninum Jóni Steinari
Gunnlaugssyni. Þó vísa ég því á bug
að Háskóli Íslands sé að krefjast
„forréttinda“ sér til handa. Það vill
svo til að Háskólinn í Reykjavík, þar
sem Jón Steinar starfar sem prófess-
or, nýtur forréttinda í samanburði
við Háskóla Íslands, vegna þess að
sá skóli fær fullt fjárframlag úr rík-
issjóði til kennslu hvers nemanda og
getur að auki krafið nemandann um
skólagjöld. Þetta þýðir að Háskólinn
í Reykjavík fær í sinn hlut u.þ.b. 500
þúsund krónur á ári til að annast
kennslu fyrir hvern laganema meðan
Háskóli Íslands, sem lögum sam-
kvæmt má aðeins innheimta tak-
markað innritunargjald af hverjum
nemanda, fær u.þ.b. 300 þúsund
krónur fyrir hvern laganema. Hér er
að sjálfsögðu um að ræða hróplega
mismunun sem brýnt er að lagfæra
og tengist að sjálfsögðu umræðunni
um jafnræði milli skóla á háskóla-
stigi sem Jón Steinar kýs að gera að
umtalsefni í grein sinni.
Að þessu atriði og mörgum fleiri
þarf að hyggja áður en tekin verður
ákvörðun um að breyta lögum um
lögmenn í þá veru sem að framan
greinir.
Rökræða hæfir háskóla-
mönnum, ekki kappræða
Eftir Eirík
Tómasson
„Ég vísa því
á bug að Há-
skóli Íslands
sé að krefj-
ast „forrétt-
inda“ sér til handa.“
Höfundur er prófessor og forseti
lagadeildar Háskóla Íslands.
GÍSLI S. Einarsson alþingismað-
ur skrifar athyglisverða grein í
Morgunblaðið sl. laugardag. Greinin
er svar við grein undirritaðs í sama
blaði þriðjudaginn 28. janúar sl. At-
hyglisverð er grein Gísla fyrir þeirra
hluta sakir að þrátt fyrir yfirlýstan
tilgang er innihald hennar svo óra-
langt sem hugsast getur frá því að
vera efnislegt svar við grein minni.
Hún er því svargrein án innihalds.
Í grein minni var fjallað um vega-
mál á Vestfjörðum að gefnu tilefni
úr fyrri skrifum þingmannsins.
Rakti ég efnislega hvernig á síðustu
árum hefðu orðið gríðarlegar breyt-
ingar á þeim sviðum. Var vakin at-
hygli á því að 10,6 milljörðum króna
hefði verið varið til vegamála í kjör-
dæminu frá 1991 sem eru mikið fé.
Þar af um 5,5 milljarðar vegna Vest-
fjarðaganganna. Eigi að síður lýsti
ég þeirri skoðun minni að við þyrft-
um meira fé á næstu árum til þess að
koma þéttbýlisstöðunum í viðunandi
akvegasamband með uppbyggðum
og malbikuðum vegum.
Þegar Gísli víkur að þessum mál-
flutningi mínum í grein sinni talar
hann um tittlingaskít. Það var og.
Þessir ríflegu tíu milljarðar eru þá
sennilega orðnir stærsti tittlinga-
skítur í sögu lýðveldisins, að
minnsta kosti.
Um greinina þarf því í rauninni
ekki að fara fleiri orðum. Hún er
sérstæð fyrir að vera meint svar við
málflutningi, án þess að tæpa á efn-
isatriðum. Slíkar greinar eru ekki
algengar í blöðum landsins og verð-
skulda fyrir vikið sérstakan sess – í
gleymskunnar dái.
Um svargrein
án innihalds
Eftir Einar K.
Guðfinnsson
„Stærsti
tittlinga-
skítur í sögu
lýðveld-
isins.“
Höfundur er alþingismaður.
MIKIL umræða hefur verið í þjóð-
félaginu um mikla fátækt á Íslandi og
hefur Jóhanna Sigurðardóttir farið
þar fremst í flokki. Eðlilega reynir
stjórnarandstaðan að gera þjóð-
félagsstöðuna svartari en hún er í
raun og því tilvalið að gera mikið úr
fátækt enda grafalvarlegt mál. En
veltum fyrir okkur orðinu „fátækt“, í
mínum huga kemur fyrst upp Afr-
íkuríki eins og Sómalía sem lengi hef-
ur barist við fátækt í miklum mæli.
Ósanngjarnt væri að bera Ísland við
Sómalíu og í raun ekkert sameigin-
legt með þessum þjóðum, eða hvað?
Er ekki svo mikil fátækt á Íslandi?
Svo segir Jóhanna, en ég efast um
að hún væri sammála því að við ætt-
um við eins mikla fátækt að etja líkt
og Sómalía. Enda allt öðruvísi fátækt
hér á landi og þar, hér er fólk fátækt
vegna uppáskrifta, óskynsamlegra
lána, áfengisneyslu og spilafíknar,
þ.e.a.s. fátækt sem hver og einn ein-
staklingur hefur skapað sér sjálfur
ólíkt því sem gerist í Afríkulöndun-
um.
Réttast væri að skilgreina orðið
„fátækt“ upp á nýtt, því að það er
ósanngjarnt gagnvart mannkyninu,
Íslandi og þeim er stjórna landinu að
nota orðið fátækt yfir þá sem ekki
ráða við t.d. afborganir á bílnum sín-
um á meðan fólk er deyjandi af völd-
um fátæktar. Ræða þarf um vandann
með réttu hugarfari og ósjálfrátt
blekkir orðið fátækt okkur vegna
þess hve víðtækur skilningur er á
orðinu „fátækt“.
Nú eru ráðuneyti að skoða þetta
vandamál sem stjórnarandstaðan
telur að sé í vaxandi mæli og því væri
það hollráð að skilgreina orðið að
nýju og kalla það t.d. nauðsynja-
skort.
Það er því mitt mat að fátækt á Ís-
landi sé óraunveruleg en hugsanlega
er um einhvern nauðsynjaskort að
ræða.
Fátækt!
Eftir Ragnar
Sigurðsson
„Réttast
væri að skil-
greina orðið
„fátækt“
upp á nýtt.“
Höfundur er formaður ungra sjálf-
stæðismanna í Hafnarfirði.
Fyrir flottar konur
Bankastræti 11 • sími 551 3930