Morgunblaðið - 06.02.2003, Qupperneq 32

MINNINGAR
32 FIMMTUDAGUR 6. FEBRÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Jón Otti Gíslasonfæddist í Reykja-
vík 15. apríl 1955.
Hann lést á heimili
sínu 26. janúar síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Gísli Ein-
arsson hæstaréttar-
lögmaður, f. 26. des-
ember 1922, d. 25.
janúar 1992, og Sig-
ríður Jónsdóttir hús-
móðir og verslunar-
kona, f. 22. desember
1925, d. 5. mars 1989.
Þau skildu. Bræður
Jóns Otta eru Einar,
f. 29. apríl 1946, kennari í Hafnar-
firði, kvæntur Halldóru Jóhanns-
dóttur handavinnuleiðbeinanda og
eiga þau dæturnar Kristínu, f. 1967,
Brynju, f. 1970, og Þóru, f. 1973;
Ragnar, f. 24. október 1951, skóla-
stjóri í Garðabæ, kvæntur Ingi-
björgu Gunnarsdóttur leikskóla-
stjóra og eiga þau Gunnar Bjarna,
f. 1969, Sigríði Elísabetu, f. 1974, og
Ragnheiði Þórdísi, f. 1977. Hálf-
Jóns Otta og Helgu er Þorsteinn
Otti, f. 10. október 1980.
Jón Otti kvæntist hinn 15. apríl
1995 Berglindi Eyjólfsdóttur, rann-
sóknarlögreglukonu, f. 26. desem-
ber 1957. Berglind er dóttir Jóns
Eyjólfs Jónssonar, lögreglumanns
og sundkappa, f. 1925, og Katrínar
Dagmar Einarsdóttur húsmóður, f.
1930, d. 1996. Berglind er einka-
dóttir þeirra hjóna. Börn Jóns Otta
og Berglindar eru Katrín Dagmar,
menntaskólanemi, f. 16. september
1983, og Jón Eyjólfur, grunnskóla-
nemi, f. 23. mars 1989, bæði búsett í
foreldrahúsum.
Jón Otti ólst upp til fimmtán ára
aldurs í Reykjavík og nokkur næstu
ár á Eskifirði. Hann var til sjós og í
verslunarstörfum og gekk til liðs
við lögregluna í Reykjavík 1976.
Jón Otti var lengi í umferðardeild,
en nú síðast í rannsóknarlögregl-
unni, í forvarna- og fræðsludeild.
Jón Otti var afreksmaður í flokki
sjósundsmanna og átti að baki
mörg Viðeyjarsund og eitt Engeyj-
arsund. Hann var formaður
Íþróttafélags lögreglunnar og for-
maður Sjósundfélags lögreglunnar
frá stofnun þess.
Útför Jóns Otta verður gerð frá
Bústaðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
bróðir samfeðra er
Gísli Þór, f. 1. júní
1969, búsettur erlend-
is.
Jón Otti kvæntist
hinn 21. febrúar 1976
Ástríði Einarsdóttur
frá Vík í Mýrdal, f. 5.
maí 1955. Foreldrar
hennar eru Einar
Bárðarson, f. 1918, og
Guðlaug Sigurlaug
Guðlaugsdóttir, f.
1926, búsett í Vík í
Mýrdal. Jón Otti og
Ástríður skildu. Dóttir
þeirra er Birna Dögg,
f. 7. mars 1976, hársnyrtir, búsett á
Akureyri. Sambýlismaður hennar
er Halldór Gunnlaugur Hauksson,
hljómlistarmaður, f. 1966. Þeirra
synir eru Ívar Már, f. 1995, og
Kristófer Logi, f. 1998.
Barnsmóðir Jóns Otta er Helga
Þ. Egilsson, f. 7. febrúar 1958. For-
eldrar hennar eru Þorsteinn Egils-
son, f. 1910, d. 1987, og Þóra Ósk-
arsdóttir, f. 1919, d. 2001. Sonur
Deyr fé deyja
deyja frændur
deyr sjálfur ið sama.
En orðstír deyr aldregi
hveim er sér góðan getur.
(Hávamál.)
Þetta erindi úr Hávamálum lýsir
vel lífshlaupi þínu. Heiðarleiki,
tryggð og vinátta voru þitt aðal. Við-
kvæm sál sem hafði svo töfrandi út-
geislun.
Þú hreifst aðra með þér til dáða er
þú stofnaðir Sjósundfélag lögregl-
unnar og endurvaktir nýárssund
frumherjanna frá 1910. Þú komst á
árlegu sjósundi lögreglunnar frá
Viðey til Sundahafnar. Sjálfur syntir
þú frá Engey og inn í Reykjavík-
urhöfn til að heiðra minningu for-
feðranna er voru ábúendur í Engey,
en þú varst af elstu reykvísku ætt-
inni. Þú varst frábær sundkappi,
eins og móðir þín Sigríður og móð-
urbróðir Sigurður KR-ingur, börn
Jóns Otta Jónssonar skipstjóra á
Vesturgötu 36 og Gyðu Sigurðar-
dóttur konu hans.
Starf þitt innan lögreglunnar var
þér hugleikið og samvinnan við
Björn Sigurðsson varðstjóra til fyr-
irmyndar, við að hjálpa þeim og
styðja er urðu áfenginu að bráð og
skipbrota í lífinu. Þú veittir SÁÁ
mikinn stuðning og sóttirmjög oft
fundi SÁÁ og talaðir við og hug-
hreystir þurfandi brotnar sálir.
Ávallt varstu tilbúinn að hlusta á og
hughreysta þá er hringdu heim til
þín í neyð, en það var nánast daglega
og stundum oft á dag.
Fjölskylda þín var þér allt. Þú
elskaðir eiginkonu þína og börn og
barst mikla virðingu fyrir þeim og
það var gagnkvæmt. Enda var fjöl-
skyldulífið til fyrirmyndar, sam-
heldni og innri friður ríkjandi. Mikil
vinátta og traust ríkti á milli ykkar
bræðranna og fjölskyldur ykkar
tengdar miklum vináttuböndum.
Sama var að segja um vini þína.
Gagnkvæm hjálpsemi og tíðar heim-
sóknir styrktu þessi vináttubönd.
Þú hvattir mig til að skrifa ævi-
sögu mína og varst óþreytandi við
það. Eingöngu vegna hvatningar
þinnar hóf ég að skrifa endurminn-
ingar mínar hér úti í Ástralíu og tók
það mig þrjú ár.
Elsku tengdasonur og vinur. Ég
veit að þú hefur beðið almættið að
styrkja Berglindi, dóttur mína og
konu þína, og börn ykkar Kallýju og
Eyjólf, einnig son þinn Þorstein Otta
og dóttur Birnu Dögg og syni henn-
ar Ívar Má og Kristófer Loga og
Halldór mann hennar. Ennfremur
bræður þína og vini.
Minningin um hjartahreinan og
elskulegan tengdason og vin mun
lifa.
Eyjólfur Jónsson.
Nú er hann tengdapabbi allur og
hefur lokið sínu lífsferðalagi. Ég
kynntist honum fyrir nærri níu árum
og var hann þá starfandi hjá lögregl-
unni eins og hann hefur gert alla tíð
síðan. Ég veit að hann var ekki hrif-
inn af að fá tónlistarmann sem
tengdason, hvað þá að hann væri
nærri tíu árum eldri en dóttir hans.
En eftir ítarlegar rannsóknir og
nokkra viðtalstíma tók hann mig í
sátt og kallaði mig uppáhalds-
tengdasoninn og bætti yfirleitt við á
eftir – „en að vísu sá eini“.
Fyrir mér var Jón Otti ekki bara
tengdapabbi heldur líka góður vinur.
Húmorinn hjá honum var mjög sér-
stakur og hann gerði oft grín að
sjálfum sér.
Það verður að segjast að hann var
mjög fyndinn og hrókur alls fagn-
aðar þegar í veislur var komið, hvort
sem það voru barnaafmæli, ferming-
arveislur eða eitthvað annað.
Jón átti sína dökku daga um æv-
ina og hefur þurft að ganga í gegn-
um ýmislegt á lífsgöngunni sem
hann hefur fært í sinn reynslupoka
og miðlað öðrum.
Hann hefur verið mikið í að hjálpa
öðrum í gegnum tíðina með sín
vandamál, hvort sem það var vegna
óreglu hjá fólki eða vegna annarra
vandamála.
Hann gerði mikið fyrir okkur
Birnu og strákana og mun ég alltaf
þakka honum það.
Duglegur var hann að vera í sam-
bandi við okkur eftir að við fluttum
til Akureyrar og hringdi hann
nokkrum sinnum í viku og kynnti sig
stundum sem heimilispláguna. Þessi
símtöl voru stundum stutt því hann
vildi bara athuga hvort allt væri í
góðu lagi og hvort við værum ekki
góð hvort við annað.
Góður var hann við afastrákana
sína og þykir þeim afskaplega vænt
um afa sinn.
Það var alltaf tekið á móti þeim á
stigapallinum með orðunum „afa-
strákar“ þegar þeir komu í Rauða-
gerði til hans og Berglindar og þá
kepptust þeir við að hlaupa upp stig-
ann í fangið á honum.
Það var líka einkennilegt að heyra
ekki lengur þessa kveðju þegar við
komum í Rauðagerðið fyrst eftir að
hann dó.
Alltaf var hann boðinn og búinn að
passa þá Ívar og Kristófer og hafði
alltaf eitthvað með sér til að gefa
þeim. Þegar foreldrarnir komu síðan
heim var íbúðin eins og eftir stórt
partý. En svona var hann Jón bara,
hann lagði mesta áherslu á að það
væri gaman hjá sér og strákunum.
Eins og Ívar og Kristófer sögðu:
„Afi var svo góður við okkur, hann
gaf okkur alltaf nammi, leyfði okkur
að vaka fram eftir og skammaði okk-
ur aldrei.“
Mikið vorum við heppin öll að fá
þessi ár með honum, þó að alltaf vilji
maður lengri tíma með sínum nán-
ustu, en við þökkum þann góða tíma
sem hann gaf okkur.
Við feðgarnir, Ívar, Kristófer og
ég, kveðjum Jón Otta með miklum
söknuði, og við munum öll reyna
áfram að vera góð hvert við annað.
JÓN OTTI
GÍSLASON
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og
afi,
GUÐNI HALLDÓRSSON
fv. heilbrigðisfulltrúi,
Kirkjubraut 52,
Akranesi,
verður jarðsunginn frá Akraneskirkju föstu-
daginn 7. febrúar kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Sjúkrahús Akraness.
Lilja Guðrún Pétursdóttir,
Halldór Gísli Guðnason,
Guðmundur Smári Guðnason, Kristín Guðjónsdóttir,
Eufemía Berglind Guðnadóttir, Kjartan Björnsson,
Júlíus Víðir Guðnason Fanney Björnsdóttir
og barnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi.
GEIR SÆMUNDSSON,
Gullsmára 7,
Kópavogi,
áður Helgamagrastræti 27,
Akureyri,
verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu föstu-
daginn 7. febrúar kl. 10.30.
Elín Sveinsdóttir,
Gréta Geirsdóttir, Þórir H. Jóhannsson,
Erla H. Ásmundsdóttir,
Harpa, Elfa Björt og Gylfi Gylfabörn,
Rúnar Sigurpálsson,
Jóngeir, Grétar, Þórir Elías og Elín Anna Þórisbörn
og barnabarnabörn.
Okkar elskulegi maður, faðir og afi,
SIGURÐUR ALBERTSSON,
Brúsholti,
Reykholtsdalshreppi,
lést á hjúkrunardeild Sjúkrahúss Akraness
föstudaginn 31. janúar.
Jarðarförin fer fram frá Reykholtskirkju laugar-
daginn 8. febrúar kl. 14.00.
Aðalbjörg Skarphéðinsdóttir,
Ásdís Sigurðardóttir,
Gunnar Þ. Sigurðsson,
Theodór Kr. Gunnarsson,
Ingi Steinn Gunnarsson.
Við þökkum öllum þeim er sýndu okkur samúð
og hlýhug við andlát og útför elskulegu eigin-
konu minnar, móður, tengdamóður og ömmu,
ÞÓREYJAR EIRÍKSDÓTTUR,
Ofanleiti 25,
Reykjavík.
Jón Fr. Jónsson,
Anna Lind Jónsdóttir, Guðmundur Guðmundsson,
Arnfríður Jónsdóttir,
Soffía Rut Jónsdóttir, Agnar Jónsson
og barnabörn.
EINAR SIGURJÓNSSON
fyrrum vegaverkstjóri,
Grænumörk 5,
Selfossi,
sem lést þriðjudaginn 28. janúar sl., verður
jarðsunginn frá Selfosskirkju laugardaginn
8. febrúar nk. kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hins látna, er bent á
líknarstofnanir.
Kristín Helgadóttir,
Hildur Einarsdóttir, Guðmundur P. Arnoldsson,
Gunnar Einarsson, Hulda Gunnlaugsdóttir,
Garðar Einarsson, Dýrfinna Jónsdóttir,
Karolína Hulda Guðmundsdóttir,
Helga Einarsdóttir, Sigge Lindkvist,
Anna Þóra Einarsdóttir, Halldór Ingi Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Útför ástkærs bróður okkar og mágs,
SIGFÚSAR ARNARS ÓLAFSSONAR
heimilislæknis,
frá Gröf á Höfðaströnd,
sem lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
fimmtudaginn 30. janúar, verður gerð frá
Digraneskirkju í Kópavogi föstudaginn
7. febrúar kl. 16.00.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á líknardeild Landspítalans í Kópa-
vogi.
Jón Ólafsson, Inga Svava Ingólfsdóttir,
Sigríður Ólafsdóttir, Þórir Hjálmarsson,
Edda Jónína Ólafsdóttir, Hafliði Hafliðason.
Systir okkar,
DAGNÝ HANSEN,
Hátúni 10b,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítala Landakoti
þriðjudaginn 4. febrúar.
Systkini
og aðrir aðstandendur.