Morgunblaðið - 16.03.2003, Qupperneq 8

FRÉTTIR
8 SUNNUDAGUR 16. MARS 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Það er sko óhætt að gefa mér 60 millu afslátt, Jón minn. Ég er ekki þessi alræmda Ingibjörg
Sólrún eða hvað hún nú heitir.
Prentsmiðjan Litróf sextug
Fullburða
prentsmiðja
SEXTÍU ára samfelldstarfsemi í ólgusjóíslensks viðskipta-
umhverfis er dágóður tími,
ekki síst í prentgeiranum
þar sem efnahagslegt
harðæri og niðurdífur
smella af ógnarþunga.
Prentsmiðjan Litróf á sex-
tíu ára afmæli um þessar
mundir og hefur tekið
miklum breytingum á allra
síðustu árum. Einn af eig-
endum og framkvæmda-
stjóri Litrófs er Konráð I.
Jónsson.
– Segðu okkur fyrst eitt-
hvað sögulegt um Litróf.
„Litróf var stofnað árið
1943 af Eymundi Magnús-
syni. Í þá daga var fyrir-
tækið einkum í prent-
myndagerð. Með árunum
breyttist starfsemin í takt við
breytingar í tæknivæðingu, farið
var út í filmuvinnslu og litgrein-
ingu. Þetta var þróun sem ekki
varð stöðvuð, smátt og smátt
bætti fyrirtækið við sig og segja
má að frá og með 1999 megi tala
um fullburða prentsmiðju og þá
var Litróf komið með þær full-
komnustu vélar sem völ var á.“
– Það hlýtur að vera fróðlegt og
skemmtilegt að fylgjast með
svona tækniþróun?
„Það hefur verið sérstaklega
gefandi og skemmtilegt allra síð-
ustu árin, byrjandi á bilinu 1998 til
2000, en þá flutti fyrirtækið úr
óhentugu húsnæði í Sóltúni og nú-
verandi húsnæði í Vatnagörðum.
Á þessum árum var nánast allt
tekið nýtt inn, fyrst bættum við
nýrri tveggja lita prentvél við
aðra gamla og síðan stórri fjög-
urra lita prentvél. Þá voru öll for-
vinnslutæki endurnýjuð. Þetta
var mikil fjárfesting, líklega alveg
um 60 milljónir króna.“
– Það var ekkert sérstaklega
traust efnahagslífið á þessum
tíma, var þetta ekki talsverð
áhætta?
„Það má kannski segja það og
það er rétt, að bæði var efnahags-
lífið varhugavert á þessum árum
og svo hitt, að við vorum að fara
með fyrirtækið út á nýjar brautir
og það þarf alltaf tíma til að fóta
sig í nýju umhverfi. En við töldum
að það verði ekki barist með ryðg-
uðum sverðum. Þetta er búið að
vera erfitt, en það hefur gengið
upp. Efnahagsástandið virðist
vera að batna aftur og við höfum
stöðugt verið að bæta við verkefn-
um, viðskiptavinum og þar með
veltuna. Fjárfestingin er auk þess
í þess háttar búnaði, að það er
ekki tjaldað til skamms tíma,
heldur munu þessi tæki lifa í ára-
tugi og gera sitt gagn, hvort sem
þau verða nú alla sína lífdaga í
þessu fyrirtæki eða annars stað-
ar.“
– Nefndu okkur dæmi um vax-
andi velgengni.
„Ég nefni bara veltutölur fyr-
irtækisins í þeim efnum. Í fyrra
velti Litróf 122 milljónum, 2001
var veltan 108 milljónir
og árið 2000 voru þetta
rétt rúmar 80 milljón-
ir.“
– Er þetta viðvar-
andi í greininni al-
mennt?
„Það er bara upp og ofan eftir
því sem ég best veit, en hvað sem
því líður, þá held ég að við höfum
ákveðna sérstöðu sem gerir okkur
viðskiptavæna. Við erum ekki
stórt fyrirtæki og það er tilfinning
okkar að mörgum þyki þægilegra
að skipta við þannig aðila. Það sé
meiri nálægð og samskipti per-
sónulegri. Ég er ekki að hnýta í
stærri fyrirtækin, þetta er bara
það sem maður fær á tilfinn-
inguna.“
– Hvað er nú skemmtilegast við
þessa vinnu?
„Fyrir mig er það að vera með
kannski 5–7 verkefni í gangi í
einu, verkefni sem þarf að vanda
vel til og vinna á hraða og sjá í
hendi sér að það gengur upp og
allir fá sitt og eru sáttir og ánægð-
ir. Skemmtilegt er líka að vinna
með fólki sem er ævinlega
reiðubúið að leggja sig allt fram,
en ég hef verið afar heppinn í
þeim efnum á þessum vinnustað.“
– Hvað er það skrýtnasta sem
þú hefur verið beðinn um að út-
vega eða vinna?
„Því er vandsvarað svona út í
loftið. Það er margt skrýtið sem
við erum beðnir um. Við vinnum
t.d. mikið með auglýsingastofum
sem lifa á því að vera með frum-
legar hugmyndir og fyrirspurnir
til okkar endurspegla það oft og
tíðum. Ég gæti nefnt eitt dæmi,
fyrir nokkrum mánuðum óskaði
auglýsingastofa eftir því að við út-
færðum hugmynd sem þeir voru
með að boði í veislu umbjóðenda
sinna. Bjóða átti 500 gestum til
veislu undir slagorðunum „Sláðu
til og komdu“. Stofan mætti svo til
okkar með 500 pör af trommukj-
uðum sem við þurftum að festa
prentuðu boðskortin á. Það verð-
ur líklega ekki mikið skrýtnara en
það.“
– Hvað á svo að gera til hátíð-
arbrigða?
„Út á við ætlum við
að efna til fyrirtækja-
getraunar. Sendum út
á næstu dögum gögn í
öll fyrirtæki í landinu
þar sem viðtakendum
býðst að vera með. Það fyrirtæki
sem vinnur fær að launum prent-
un að verðmæti 250.000 krónur
hjá Litrófi. Önnur tíu fá andvirði
25.000 króna í prentun og auk
þess verða mörg smærri verðlaun.
Inn á við er stefnt að því að starfs-
fólkið fari saman í helgarferð til
útlanda, líklega Þýskalands, og
geri sér glaðan dag
Konráð I. Jónsson
 Konráð Ingi Jónsson, einn eig-
enda og framkvæmdastjóri
Prentsmiðjunnar Litróf, er
fæddur í Reykjavík 14. janúar
1956. Hann lauk námi í prent-
myndagerð við Iðnskólann í
Reykjavík árið 1980 og verklega
námið í greininni vann hann í
Myndamótum. 1. janúar 1983 tók
Konráð við rekstri prentsmiðj-
unnar Litrófs og nokkru síðar
keypti hann hlutafélagið. Eig-
inkona Konráðs er Anna Sigurð-
ardóttir og eiga þau þrjár dætur
á bilinu tæplega 11 ára til 24 ára,
Sesselju, Lilju og Eddu.
Það er margt
skrýtið sem
við erum
beðnir um
EINAR Páll Tamimi, forstöðumaður
og kennari við lagadeild Háskólans í
Reykjavík, er afar ósáttur við fram-
göngu þeirra aðila sem urðu til þess
að breytingarfrumvarp Sólveigar
Pétursdóttur dómsmálaráðherra um
lögmenn hafi ekki verið afgreitt á yf-
irstandandi þingi. Frumvarpið var
ekki afgreitt samkvæmt ákvörðun
meirihluta allsherjarnefndar þingsins
um að vísa því til umsagnar hags-
munaaðila. Þar var lagt til að þeir
nemendur hlytu réttindi sem héraðs-
dómslögmenn, sem höfðu lokið fulln-
aðarnámi í lögfræði með embættis-
eða meistaraprófi við lagadeild há-
skóla sem viðurkenndur er af
menntamálaráðuneytinu skv. lögum
um háskóla.
„Við gerum okkur alveg grein fyrir
hvaða ástæður lágu á bakvið að tefja
þetta mál. Ástæðurnar voru þær að á
þessum umsóknarfresti sem nú er, er
hægt að nota það gegn okkur í sam-
keppni lagadeildanna, að við getum
ekki útskrifað menn sem eru gjald-
gengir til lögmannsréttinda. Þetta
var gert í þeirri von að það myndi
leiða til verulega minni aðsóknar í Há-
skóla Reykjavíkur heldur en síðasta
ár. Við höfum einfaldlega ekki trú á
því að það gangi eftir. Það sem veldur
okkur mestum vonbrigðum er það
hvernig sumir aðilar hafa komið fram
í þessu máli,“ sagði Einar Páll.
Telur framgöngu Jónínu
athyglisverða
Einar Páll sagði athyglisvert að líta
á hverjir það væru sem hefðu orðið til
þess að frumvarpið fór ekki lengra.
„Mér finnst einkar athyglisvert
hvernig Jónína Bjartmarz hefur kom-
ið fram í þessu máli. Hún hefur sagt í
viðtölum að ástæða þess að ekki hafi
verið hægt að afgreiða frumvarpið
væri sú að það þyrfti að leita álits hjá
ákveðnum aðilum er málið varðaði. Þá
átti hún við Lögmannafélagið, Lög-
fræðingafélagið, Dómarafélagið og
svo framvegis og til þess hafi ekki
unnist tími. Staðreyndin er hins vegar
sú að allir þessir aðilar voru kallaðir
fyrir nefndina síðastliðinn föstudag
(fyrir rúmri viku) til að gefa álit sitt en
þá gat Jónína ekki gefið sér tíma til að
mæta á fund allsherjarnefndar og
hlýða á þau mikilvægu álit sem hún
nú telur að vanti. Svo staglast þing-
maðurinn á því á ýmsum vettvangi að
laganám við HR sé nám í viðskipta-
lögfræði. Þar talar Jónína gegn betri
vitund.“
Einar Páll sagði framgöngu laga-
deildar Háskóla Íslands heldur ekki
hafa verið til fyrirmyndar. „Forsvars-
menn lagadeildar HÍ hafa sumir sagt
að frumvarpið hafi verið svo seint
fram komið að það hafi ekki verið
hægt að klára það af þeim sökum.
Þetta eru sömu menn og létu einskis
ófreistað til að tefja málið í stjórnsýsl-
unni mánuðum saman þannig að ekki
var hægt að leggja það fyrr fram,“
sagði Einar Páll. Segir Einar Páll
ennfremur að þá hafi forsvarsmenn
deildarinnar komið fram fyrir alls-
herjarnefnd Alþingis og lagt áherslu
á að ekkert lægi á í þessu máli þar
sem enginn ætti hagsmuni undir því
að málinu yrði lokið á þessu þingi.
Kveðst ósáttur við fram-
göngu lagadeildar HÍ