Morgunblaðið - 29.03.2003, Side 29

ÁRBORGARSVÆÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 29. MARS 2003 29
MATVÆLATÆKNISKÓLINN
Í STAVANGER, NOREGI
NORCONSERV er fagstofnun innan matvælageirans.
Meginstarfsemi felst í rannsóknum, þróunarvinnu og kennslu
sem tengist matvælaframleiðslu í iðnaði.
MATARTÆKNISKÓLINN er mikilvægur hluti af starfsemi stofn-
unarinnar og býður m.a. upp á nám fyrir fullorðna með minnst
5 ára starfsreynslu eða sveinspróf.
Bjóðum upp á:

2ja ára iðntækniskólanám: MATARTÆKNI
Umsóknarfrestur: 1. maí.
Ekki eru greidd skólagjöld. Nánari upplýsingar
og umsóknareyðublöð fást hjá:
Institutt for Fiskeforedling og Konserveringsteknologi.
Næringsmiddelteknisk skole.
Alex. Kiellandsgt. 2 - postboks 327 - N-4002 Stavanger
Sími +47 5184 4675. Fax +47 5184 4650.
Netfang: skolekontor@norconserv.no - http://www.norconserv.no
segja hvenær við verðum 10 þúsund
en það verður eftir nokkur ár, ekki
mörg. Það er nefnilega eins og at-
vinnan verði til með fólkinu. Hér eru
stórir þættir eins og Fjölbrautaskóli
Suðurlands og allt vefur þetta utan
á sig. Atvinnan verður til með svo
mörgum hætti. Þegar ég kom hér
unnu allir mikið, menn byggðu hús-
in sín sjálfir og unnu hver hjá öðrum
og það gekk mikið á um helgar þeg-
ar það var verið að steypa og drífa í
hlutunum enda oft á tíðum miklar
hamhleypur að verki. Þetta bjarg-
aðist allt þótt húsnæðislánin væru
ekki jafnhá og núna. Menn fóru bara
inn í húsin hálfkláruð og létu sig
hafa það. Það var hér afskaplega
gott samfélag þar sem menn hjálp-
uðu hver öðrum. Ég man hreinlega
ekki eftir neinu leiðinlegu á þessum
tíma. Göturnar gátu verið hálf-
gerðir forarpyttir enda hafðist ekki
„ÞAÐ er vinnan og félagslífið sem
maður hefur verið að fást við um
dagana,“ segir Sigurjón Erlingsson
múrarameistari sem fæddur er í
Flóanum, á Galtastöðum í Gaul-
verjabæjarhreppi þar sem hann ólst
upp og flutti á Selfoss 22 ára gamall.
„Þá var nú mikil fjölgun hérna og
vöxtur í bæjarfélaginu, það vantaði
iðnaðarmenn og við strákarnir úr
sveitinni fórum flestir í iðnnám. Ég
lærði múrverk og byrjaði strax að
vinna við það hérna, hafði svona að-
eins borið það við. Þetta var vorið
1956 og þá var Mjólkurbú Flóa-
manna í byggingu og ég lenti strax
þar undir stjórn Kristins Vigfús-
sonar byggingameistara sem starf-
aði að þeirri framkvæmd með Grét-
ari Símonarsyni mjólkurbústjóra,“
segir Sigurjón sem hefur komið að
múrverki í öllum stærstu bygg-
ingum á Selfossi og fjölda íbúðar-
húsa.
Það voru allir bjartsýnir
„Þegar ég kom voru hérna um
1.500 manns og ég man eftir að það
voru nú ekki allir bjartsýnir á vöxt
þessa bæjar, sögðu að það vantaði
atvinnu en þá voru Kaupfélag Ár-
nesinga, Mjólkurbúið og Slát-
urfélagið burðarásar í atvinnulíf-
inu,“ sagði Sigurjón þegar hann
rifjaði upp þessa tíma og bar saman
við nútímann. „Það er mikill sveita-
grunnur í samfélaginu hérna á Sel-
fossi. Yngra fólkið úr Árnessýslu
lagði grunninn að þessum bæ og það
á með sínum afkomendum rætur að
rekja út í sveitirnar. Þrátt fyrir það
líta allir alltaf á sig sem Selfyssinga
og standa vörð um bæinn sinn.“
„Það fjölgaði hratt á þessum tíma
og upp úr því og enn fjölgar á staðn-
um. Ég er reyndar sannfærður um
að það heldur áfram. Ég skal ekki
við að leggja þær, húsin byggðust
svo hratt upp.
Ég starfaði mikið í félögum iðn-
aðarmanna, í mínu stéttarfélagi og í
Sambandi byggingarmanna alls í 19
ár. Ég hugsaði þannig að maður ætti
að leggja lið sinni stétt og hafði líka
gaman af þessu. Það var jú stundum
baráttuhiti í starfinu og stundum
pólitísk átök eftir aðstæðum en aldr-
ei nein vandræði eða leiðindi. Ég var
alltaf til vinstri í pólitíkinni og tók í
strenginn með mínum félögum,“
segir Sigurjón sem er þekktur að
varfærni og ákveðni þar sem hann
leggur orð að málum. Hann býr nú
við Kirkjuveg á Selfossi ásamt konu
sinni, Guðlaugu Sigurðardóttur,
sem ættuð er frá Vestmannaeyjum
en þangað fóru á árum áður margir
Flóamenn til að vinna á vertíðinni í
tvo til þrjá mánuði. „Þarna var
óhemju vinna á vertíðinni, oft land-
burður af fiski og unnið fram yfir
miðnætti. Ætli það hafi ekki verið
þar um tvö þúsund aðkomumenn
þegar mest gekk á,“ segir hann.
Sigurjón var 12 ár í sveitarstjórn,
í síðustu hreppsnefndinni og fyrstu
bæjarstjórninni á Selfossi. „Mér
fannst gaman að fást við þetta því
hér var alltaf mikill vöxtur og alltaf
verið að bregðast við því og koma
hér upp skólum. Það skemmtileg-
asta sem ég upplifði var stofnun
Fjölbrautaskóla Suðurlands. Mér
fannst við yrðum sterkara samfélag
með skólann á þessu stigi og að það
styrkti samfélagið á margan hátt.
Hingað hefur komið háskóla-
menntað fólk og ég hef alltaf trúað
þeirri fullyrðingu að fjárfesting í
menntun sé besta fjárfestingin og er
viss um að það er rétt.“
Hefur ánægju af vinnunni
„Ég verð 70 ára í haust og er enn
að vinna, ég hef alltaf verið með lítið
fyrirtæki, Steinverk, og haft tvo til
þrjá menn í vinnu eftir aðstæðum og
verkefnum. Ég er einn núna og er
að æfa mig í að hætta að vinna. Hef
annars gaman af að fást við eitthvað
og hef gaman af að vinna. Það fer
eftir aðstæðum hvenær ég hætti al-
veg. Ég er heislugóður og er svona
að taka að mér smávegis, aðallega
flísalagnir. Ég vil reyna að hafa
ánægju af því sem ég er að gera,
reyni að líta á bjartari hliðarnar. Jú,
jú, ég er ásamt fleirum að leggja því
lið að endurbyggja Tryggvaskála,
hann er okkar landnámshús hér í
þéttbýlinu og við eigum að sýna hon-
um sóma,“ segir Sigurjón Erlings-
son múrarameistari á Selfossi.
Sigurjón Erlingsson múrarameistari á Selfossi
Sigurjón Erlingsson múrarameist-
ari við flísalögn í einbýlishúsi.
Ég vil hafa ánægju af
því sem ég er að gera
Selfoss
Morgunblaðið/Sigurður Jónsson
LANDIÐ
FÉLAG eldri borgara á Eyr-
arbakka hélt sína árlegu Góu-
gleði fyrir skömmu. Eins og
venjulega var á borðum góður
matur sem Rauða húsið sá um.
Þá voru ýmis skemmtiatriði og að
lokum dans.
Skemmti fólk sér hið besta, þó
ef til vill væri samkoman ekki
eins vel sótt og oft áður. Var það
talið vera vegna þess að gleðinni
hafði verið frestað frá fyrirfram
ákveðnum degi af óviðráð-
anlegum ástæðum. Kom þá í ljós,
að eldri borgarar hafa bókað
ýmsa atburði fram í tímann og
því varð ekki breytt svo auðveld-
lega. Segi menn svo að eldri
borgarar hafi ekki eitthvað fyrir
stafni.
Morgunblaðið/Óskar Magnússon
Mikil
gleði á
Góugleði
Eyrarbakki
SIV Friðelifsdóttir umhverfisráð-
herra opnaði nýja sorporkustöð við
hátíðlega athöfn á Kirkjubæjar-
klaustri sl. miðvikudag.
Sorporkubrennsla á Kirkjubæjar-
klaustri á sér nokkurn aðdraganda.
Eftir miklar vangaveltur um heppi-
legustu lausnir á afsetningu sorps var
endanlega ákveðið árið 1998 að gera
tilraun með háhitabrennslu sorps,
sem jafnframt myndi leysa af hólmi
svartolíubrennslu, sem um áratuga-
skeið hafði verið notuð til upphitunar
á skólahúsnæði staðarins.
Keypt var sorporkuvél frá fyrir-
tækinu Hoval í Liechtenstein, sem
tekin var í notkun árið 1999 og var
henni komið fyrir í gám á skólalóð-
inni. Ekki var talið ráðlegt að ráðast í
uppbyggingu varanlegs húsnæðis
fyrir starfsemina á þeim tíma, menn
vildu sjá starfsemina virka áður en í
slíkt væri ráðist. Á ýmsu gekk í glímu
við alls kyns barnasjúkdóma og efa-
semdaraddir. Reynslan herti menn
þó í að halda áfram og árið 2001 var
hafist handa við að skipta um jarðveg
undir væntanleg mannvirki á lóðinni.
Hús var reist sumarið 2002 og ný vél
keypt síðastliðið haust.
Öllu brennanlegu sorpi eytt
Með tilkomu nýrrar og afkasta-
meiri vélar, sem eins og eldri vélin
kemur frá Hoval í Liechtenstein, er
gert ráð fyrir að hægt verði að eyða
öllu brennanlegu sorpi, sem til fellur í
sveitarfélaginu og e.t.v. eitthvað um-
fram það. Nýverið er farið að sækja
brennanlegt sorp úr öllu sveitarfé-
laginu. Sorpið er sótt heim að dyrum
og ekki er gert ráð fyrir að reka nema
einn hefðbundinn gámavöll, sem er á
Kirkjubæjarklaustri.
Ekki er tekið við lífrænu sorpi úr
dreifbýlinu og söfnunartíðni er þar
lág, safnað er einu sinni á 4 vikna
fresti. Þessi lága söfnunartíðni ræðst
af því hversu byggðin er dreifð og
vegalengdir miklar. Í þéttbýlinu er
sorp sótt vikulega og tekið við lífrænu
sorpi hjá þeim, sem ekki jarðgera
sjálfir, og það jarðgert miðlægt.
Afköst gömlu vélarinnar eru 500
kg af sorpi á dag og orkuframleiðsla
195 KW.
Uppgefin afköst nýju vélarinnar
eru 1200–1400 kg af sorpi á dag og
orkuframleiðsla 440 kw. Samanlagt
eru uppgefin afköst beggja vélanna
því rúmlega 0,6 MW
Nýja vélin hitar vatn sem er í 40
þúsund lítra miðlunargeymi. Frá
geyminum er vatnið síðan leitt inn á
hitakerfi skóla og sundlaugar. Þegar
orkuvélin er ekki í gangi og hitastig í
miðlunargeyminum fellur niður fyrir
ákveðið mark tekur rafmagnstúpa
við en gamli olíuketillinn er jafnframt
til staðar ef á þarf að halda.
Búið er að steypa grunn og gólf-
plötu fyrir íþróttahús við hliðina á
sorporkustöðvarhúsinu og er fyrir-
hugað að nýta varmann frá sorporku-
stöðinni til upphitunar á því húsi sem
fyrirhugað er að reisa síðar á þessu
ári. Annars vegar verður um að ræða
venjulega vatnsofnahitun, en jafn-
framt er fyrirhugað að setja upp loft-
varmaskipti, sem flytja mun
varmann sem myndast frá vélinni yf-
ir í íþróttahúsið. Þegar vélin er í notk-
un er hitastig upp við loft ofan við vél-
ina iðulega milli 50 og 60 gráður. Með
loftvarmaskiptinum er fyrirhugað að
nýta þennan hita, sem við núverandi
aðstæður glatast.
Heildarkostnaður við nýju stöðina
liggur ekki endanlega fyrir, en verð-
ur að líkindum á bilinu 56–59 millj-
ónir með VSK og er þá um að ræða
húsið endanlega frágengið og allan
vélbúnað. Virðisaukaskattur fæst
endurgreiddur þar sem sorporku-
stöðin er skilgreind sem B-hluta sjóð-
ur samkvæmt nýjum bókhalds-
reglum sveitarfélaga. Skaftárhrepp-
ur fékk tvo myndarlega styrki vegna
verkefnisins. Annars vegar frá
Byggðastofnun og hins vegar frá
Orkusjóði.
Byggingarnefnd hússins starfaði
undir forystu Sveinbjargar Pálsdótt-
ur, arkitekt hússins er Jes Þorsteins-
son, hönnun húss var í höndum
Sveins Pálssonar en raflagnahönnun
var unnin af verkfræðistofu Jóhanns
Indriðasonar og lagnahönnun hjá
verkfræðistofunni Hönnun í Reykja-
vík. Aðalverktaki við húsbygginguna
var Geir Þorsteinsson á Höfn í
Hornafirði, en Framrás í Vík sá um
jarðvegsskipti. Aðrir verktakar voru
Benedikt Lárusson húsasmíðameist-
ari, Lárus Bjarnason pípulagningar-
meistari, Matthías Björnsson raf-
virkjameistari, Skjöldur Hilmarsson
vélvirki og Valmundur Guðmundsson
vélsmiður. Umboðsmaður Hoval á Ís-
landi er Ingvar Nielsson. Starfsmað-
ur stöðvarinnar er Hilmar Gunnars-
son.
Aðalskipulag
Skaftárhrepps staðfest
Umhverfisráðherra staðfesti sama
dag með undirritun sinni aðalskipu-
lag Skaftárhrepps sem nær til ársins
2014. Þetta er fyrsta aðalskipulag
sem nær yfir allt sveitarfélagið, en
áður var einungis til aðalskipulag fyr-
ir þéttbýlið á Kirkjubæjarklaustri.
Skaftárhreppur er eitt af landmestu
sveitarfélögunum og nær yfir tæp-
lega 7% landsins.
Við gerð aðalskipulags Skaftár-
hrepps voru eftirfarandi markmið
höfð að leiðarljósi:
Að gera samhæft heildarskipulag
af sveitarfélaginu. Að treysta skilyrði
fyrir búsetu í Skaftárhreppi. Að
draga fram sérkenni og vaxtarmögu-
leika einstakra staða og svæða. Að
efla atvinnulíf og menningu. Að
stuðla að sjálfbærri þróun í umhverf-
is og atvinnumálum. Að styrkja
svæðið sem miðstöð náttúruvísinda.
Aðalráðgjafi við gerð aðalskipu-
lagsins var Yngvi Þór Loftsson hjá
Landmótun.
Morgunblaðið/Eiður Björn Ingólfsson
Sif Friðleifsdóttir gangsetur sorporkustöðina.
Sorporkustöð
opnuð við há-
tíðlega athöfn
Kirkjubæjarklaustur