Morgunblaðið - 20.06.2003, Blaðsíða 41

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 20. JÚNÍ 2003 41
Elsku afi minn er dáinn. Hann er
besti maður sem ég þekki og ég
veit að Guð tekur vel á móti honum.
Ég á margar góðar minningar
um afa. Afi var alltaf svo hress og
góður við mig. Hann var hjá mér
alveg síðan ég man eftir mér og
hélt á mér þegar ég var skírð á af-
mælisdegi ömmu minnar.
Á þriggja ára afmælisdaginn
minn gaf hann mér pakka sem var
næstum jafnstór og ég, þetta var
dúkkuvagn sem var í miklu uppá-
haldi hjá mér lengi.
Þegar við heimsóttum afa á Víði-
völlum á Selfossi tók hann alltaf
svo vel á móti okkur og gaf okkur
Sæunni Sif systur minni stundum
ís eða Kit Kat, lék við okkur, spilaði
við okkur Ólsen Ólsen eða fór með
okkur í feluleik og þá gaf hann okk-
ur vísbendingar með því að gera
fyndin hljóð. Okkur fannst gaman
að leika okkur úti í garðinum hans,
þar voru stór grenitré og aspir sem
mér fannst eins og heill skógur
þegar ég var lítil.
Við fórum líka stundum með afa í
veiðibústaðinn í Stakkavík á sumr-
in og veiddum með honum í Hlíð-
arvatni en afi hafði mikinn áhuga á
stangaveiði.
Þegar ég var fjögurra ára fór afi
með okkur fjölskyldunni til Portú-
gal. Þar naut hann þess að vera í
sól og hita.
Afi fylgdist vel með skólagöng-
unni og tónlistarnáminu hjá okkur
og ég vildi gera allt til að gleðja
hann með því að ná góðum árangri.
Mig langar til að þakka afa fyrir
að hafa verið svona góður við mig
og án hans væri ég ekki sú sem ég
er af því að hann átti mikinn þátt í
að móta mig. Hann er mín helsta
fyrirmynd.
Einn morgun nokkrum dögum
áður en afi dó talaði ég við hann í
síma. Hann sagði við mig: „Elsku
vinkona.“ Mér þótti mjög vænt um
það og það gladdi mig. Ég get ekki
hugsað mér betri afa og nú kveð ég
hann með söknuði og vona að hann
viti hvað mér þykir vænt um hann.
Emma.
Hann afi minn góði er nú farinn,
sameinaður ömmu okkar sem hon-
um þótti svo vænt um. Nú er hann
farinn úr þessum heimi til guðs og
allra englanna.
Við eigum ótal minningar og
margt að þakka. Fyrstu jólin sem
ég man eftir voru á Víðivöllunum
hjá afa og þá gaf hann mér Snússa
sem er bangsi. Við stelpurnar
hjálpuðum afa alltaf að skreyta
jólatréð. Hann afi okkar var svo in-
dæll og góður við alla og hann elsk-
aði ekkert meira en okkur barna-
börnin en nú er hann farinn, farinn
í ljósið.
Ég held að þegar allt kemur til
alls hafi fáir verið jafn góðir og
hugulsamir og hann afi okkar var.
Ég hef örugglega farið 100 sinnum
í sund með honum en nú er það á
enda.
Ég leyfði honum að hafa rúmið
mitt þegar hann var veikur sem
mér fannst auðvitað sjálfsagt, en
mamma sagði að hann hafði verið
þakklátari en ég hélt. Ég held að
hreyfingin og ánægjan af lífinu hafi
haldið honum uppi svona lengi og
ég er svo ánægð að hafa kynnst
honum og þegar árin munu líða á
ég aldrei eftir að gleyma þessum
einstaka manni. Minningin um afa
mun alltaf búa á besta stað í hjarta
mínu.
Kveðja til þín, afi minn
Sigurlaug Guðrún.
Elsku afi, þú varst alltaf svo góð-
ur við okkur barnabörnin. Ég á
margar góðar minningar um þig,
eins og þegar ég tefldi við þig og
þegar þú hlustaðir á mig spila á pí-
anóið.
Þegar þú bjóst á Víðivöllum fór-
um við alltaf til þín á jólunum og
öðrum hátíðisdögum.
Ég þakka guði fyrir að hafa átt
þessi ár með þér, en ég hefði viljað
hafa þig lengur hjá mér. Núna ertu
kominn á himininn til Emmu
ömmu. Vonandi líður þér vel þar.
Þín
Sæunn Sif.
Þökkum hlýhug og samúð við andlát og útför
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
STEFÁNS GUÐMUNDSSONAR.
Okkar bestu þakkir til starfsfólks sambýlisins
á Skjólbraut 1A og hjúkrunarheimilisins
Sunnuhlíðar fyrir hlýhug og góða umönnun.
Guðrún Stefánsdóttir, Einar Ólafsson,
Jóhanna Stefánsdóttir, Magnús H. Valgeirsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför elskulegrar eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
ELÍNAR GUÐJÓNSDÓTTUR,
sem andaðist á kvennadeild Landspítalans
laugardaginn 10. maí.
Sérstakt þakklæti til þeirra fjölmörgu sem
hjúkruðu henni í veikindum hennar.
Emil Hjartarson,
Kristján Guðmundsson, Hildur Hermannsdóttir,
Kolfinna Guðmundsdóttir, Hlöðver Sigurðsson,
María Guðmundsdóttir, Jón Heiðar Guðjónsson,
Haraldur Guðmundsson, Sigríður Böðvarsdóttir,
Sigríður Emilsdóttir, Ragnar Harðarson,
Erla Emilsdóttir,
Guðrún Emilsdóttir,
Bryndís Emilsdóttir, Hjalti Ástbjartsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður, afa
og langafa,
PÁLS JÓNSSONAR
fyrrv. framkvæmdastjóra,
Dalalandi 12,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólki gjörgæsludeildar Landspítala
Hringbraut.
Jóhanna Þórunn Þorbjarnardóttir,
Jón Baldvin Pálsson, Kristín Sigurðardóttir,
Þorsteinn Pálsson,
Guðjón Heiðar Pálsson, Guðrún Björk Emilsdóttir,
Páll Már Pálsson, Þóra Sigríður Ólafsdóttir,
Guðfinnur Þór Pálsson, Ragna Sigurlaug Ragnarsdóttir,
Höskuldur Einar Pálsson, Beinta Eliasen,
Arnar Pálsson, Fríða Björg Leifsdóttir,
barnabörn og langafabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð, hlýhug og vináttu við andlát og
útför ástkærs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
VALDIMARS ÓSKARSSONAR
frá Dalvík,
Lækjasmára 2,
Kópavogi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð, Kópavogi,
og deild 13D á Landspítalanum við Hringbraut.
Gerður Þorsteinsdóttir,
Fjóla Valdimarsdóttir, Ómar Karlsson,
Bjarnveig Pálsdóttir,
Óskar Valdimarsson, Jónína Ólafsdóttir,
Snjólaug Valdimarsdóttir, Jón Hreinsson,
Einar Valdimarsson, Elín Theódórsdóttir,
Aðalsteinn Valdimarsson,
Sigurbjörn Valdimarsson, Jónína Ólafsdóttir,
Lilja Valdimarsdóttir
og fjölskyldur.
Afmælis- og minningargreinum má skila í tölvupósti (netfangið er minning@mbl.is, svar er
sent sjálfkrafa um leið og grein hefur borist) eða á disklingi. Ef greinin er á disklingi þarf út-
prentun að fylgja. Nauðsynlegt er að tilgreina símanúmer höfundar og/eða sendanda (vinnu-
síma og heimasíma). Þar sem pláss er takmarkað getur þurft að fresta birtingu greina, enda
þótt þær berist innan hins tiltekna frests. Nánari upplýsingar eru á mbl.is. Um hvern látinn
einstakling birtist formáli og ein aðalgrein af hæfilegri lengd á útfarardegi, en aðrar greinar
skulu ekki vera lengri en 300 orð, u.þ.b. 1.500 slög (með bilum) eða um 50 línur í blaðinu (17
dálksentimetrar). Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast við eitt til þrjú erindi. Einnig er
hægt að senda örstutta kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5–15 línur, og votta virðingu án þess að
það sé gert með langri grein. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki
stuttnefni undir greinunum.
Vinkona okkar,
Kristín Ingimundar-
dóttir, er fallin frá.
Margs er að minnast
þegar litið er um öxl frá áratugalöng-
um kynnum, en við kynntumst þeim
hjónum, Matthíasi Bjarnasyni og
Kristínu árið, 1959. Þá bar svo við að
þau hjón, sem þá voru búsett á Ísa-
firði, litu inn til okkar, en um það
leyti starfaði ég sem læknir á Flat-
eyri við Önundarfjörð.
Ég minnist þess ætíð hversu góð-
an þokka þau hjón buðu af sér. Ekki
verður framhjá því litið að Kristín
Ingimundardóttir bar mjög sterkan
persónuleika, enda kom það í ljós við
nánari kynni af þeim hjónum.
Vináttan við þessi yndislegu hjón
dafnaði og hefur staðið allt frá fyrstu
kynnum og aldrei borið skugga á.
Alþjóð veit að Matthías Bjarnason
var einhver áhrifamesti stjórnmála-
maður landsins um áratugabil.
Margoft í ráðherratíð sinni fann
maður að á bak við þennan sterka
stjórnmálamann var sterkur bak-
hjarl, sem var eiginkona Matthíasar,
Kristín Ingimundardóttir.
Ekki verður farið frekar út í smá-
atriði í samskiptum okkar hjóna við
vini okkar Matthías og Kristínu, en
Kristínar er nú sárt saknað af hon-
um.
Þessi fáu orð eiga aðeins að minn-
ast glæsilegrar konu, sem jafnframt
var stórbrotin og vinföst.
Sár harmur er nú kveðinn að
Matthíasi, börnum þeirra hjóna,
Auði og Hinriki, en einnig tengda-
börnum og barnabörnum. Við biðj-
um góðan Guð að styrkja þau í sorg-
inni.
Við erum þess fullviss að góður
Guð mun taka á móti vinkonu okkar,
Kristínu Ingimundardóttur, og biðj-
um henni eilífrar blessunar.
Sigríður Sigurjónsdóttir
og Björn Önundarson.
KRISTÍN INGI-
MUNDARDÓTTIR
✝ Kristín Ingi-mundardóttir
fæddist í Tungugröf
í Kirkjubólshreppi 4.
maí 1924. Hún lést á
Landspítala – há-
skólasjúkrahúsi í
Fossvogi 11. júní síð-
astliðinn og var útför
hennar gerð frá
Dómkirkjunni 19.
júní.
Þau verða fá og fá-
tækleg orðin okkar,
þegar við viljum minn-
ast okkar kæru vin-
konu Kristínar Ingi-
mundardóttur. Við
andlát Stínu, sem kom
óvænt, enda þótt hún
hefði ekki gengið heil
til skógar lengi, leita á
hugann allar minning-
arnar eftir fjörutíu ára
vináttu hennar, sem
ekki einungis við hjónin
höfum notið, heldur
batt hún órofa vináttu
og tryggð við börn okk-
ar og barnabörn. Hún bjó þeim
Matthíasi hlýlegt og notalegt heimili,
hvort heldur var á Ísafirði eða í
Garðabæ, en sumarbústað þeirra í
Trostansfirði kallaði hún „heima“.
Þegar þau voru að undirbúa að
fara vestur í sumarbústaðinn í Norð-
dal sagði hún ætíð, að þau væru að
fara heim. Í hinu fagra og svipmikla
umhverfi Arnarfjarðar undu þau
sumar eftir sumar og ætíð þegar leið
á vetur mátti í samtölum við Stínu
greina tilhlökkunina að komast vest-
ur. Stínu leið hvergi betur og kallaði
það sína paradís. Þau eru ófá heim-
boðin sem við höfum notið bæði í
Norðdal og Tjaldanesi. Það gat kom-
ið full rúta af fólki í Norðdal og Stína
lét sig ekki muna um að baka pönnu-
kökur fyrir allan hópinn.
Eftir hartnær 60 ára hjónaband
hlýtur söknuðurinn að vera sár við
fráfall maka. Stína stóð ætíð fast við
bakið á bónda sínum en eins og auð-
vitað er fylgdu starfinu mikil umsvif
meðan Matthías var þingmaður og
ráðherra.
Kæra vinkona, við kveðjum þig
með sárum söknuði og biðjum góðan
guð að veita Matthíasi, Hinriki og
Auði og öðrum aðstandendum styrk í
þeirra miklu sorg.
Ingrid og Sigurður.
HÆGT að senda örstutta
kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5–
15 línur, og votta virðingu án
þess að það sé gert með langri
grein. Greinarhöfundar eru
beðnir að hafa skírnarnöfn sín
en ekki stuttnefni undir grein-
unum.
Þar sem pláss er takmarkað
getur þurft að fresta birtingu
greina, enda þótt þær berist
innan hins tiltekna frests.
Frágangur
minningar-
greina