Morgunblaðið - 20.06.2003, Blaðsíða 11

Morgunblaðið - 20.06.2003, Blaðsíða 11
FRÉTTIR MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 20. JÚNÍ 2003 11 BANKASTJÓRN Landsbanka Íslands hélt í gær kynningar- fund á Eskifirði. Björgólfur Guðmundsson, formaður bankaráðs, og bankastjórarnir Halldór J. Kristjánsson og Sigurjón Þ. Árnason kynntu starfsemi bankans á Austur- landi og áherslubreytingar. Fram kom á fundinum að ítalska verktakafyrirtækið Impregilo er nú í hópi tíu stærstu viðskiptavina bankans. Einar Kristján Jónsson hefur verið ráðinn forstöðumaður útibúa Landsbankans á Aust- urlandi. Starf hans mun lúta að eflingu og samhæfingu starfs útibúanna og stjórnun á frekari vexti bankans í fjórð- ungnum, samfara þeirri upp- byggingu sem þar er að vænta. Starfsstöð Einars á Eskifirði. Einar sagði í viðtali við Morgunblaðið að stefnt væri að því að stækka bankann á Austurlandi. „Við stefnum að verulegri aukningu í innlánum og útlánum og ætlum að taka virkan þátt í uppbyggingunni sem á sér stað á næstu árum og verða sýnileg fyrir við- skiptavini okkar, ásamt því að veita áfram góða þjónustu. Við munum bæði benda viðskipta- vinum okkar á hugsanleg tæki- færi í rekstri og uppbyggingu, en jafnframt vera aðeins á bremsunni til að fyrirbyggja offjárfestingu til langframa, í ljósi þess að mesta þenslan verður á næstu fimm til sex ár- um. Þá er útibúakerfið í heild að taka breytingum og í stað þess að vera með svæðisskipu- lag eins og verið hefur mun verða litið á útibú sem kjarna- útibú og Austurland þannig verða eitt slíkt,“ segir Einar. Landsbankinn rekur tólf útibú á Austurlandi og eru starfsmenn þeirra 52 talsins. Heildarinnlán bankans í fjórð- ungnum eru um sjö milljarðar króna, en útlán nema um nítján milljörðum. Stefnt að stækkun bankans á Austurlandi Landsbanki Íslands ekki því að á milli Bandaríkjanna og Íslands hefði löngum ríkt sérstakt samband allt frá því Bandaríkin fyrst ríkja viðurkenndu sjálfstæði íslenska lýðveldisins. „Það er því sérstaklega dapurlegt að sjá að svo virðist sem Bandaríkja- menn komi fram í þessu máli af full- komnu tillitsleysi í garð Íslendinga og séu í reynd ekki tilbúnir að ræða aðr- ar leiðir í varnarsamstarfinu en þær sem byggjast á þeirra eigin hug- myndum og gæta eingöngu sinna eig- in þrengstu hagsmuna. Í þessu viðmóti birtist ótrúleg ósanngirni, sem hlýtur að vera fá- heyrð millum gamalla vinaþjóða og sem við höfum ekki átt að venjast af hendi Bandaríkjanna,“ sagði formað- ur Samfylkingarinnar. Hann sagði það vera áhyggjuefni ef heimsmynd núverandi valdhafa í Washington væri orðin svo skekkt að þeir teldu hagsmunum sínum betur borgið með því að setja sífellt fram af- arkosti í garð bandalagsríkja í stað þess að semja um sameiginleg hags- munamál. ÖSSUR Skarphéðinsson, formaður Samfylkingarinnar, vék að varnar- samstarfinu við Bandaríkin í ræðu á flokksstjórnarfundi flokksins í gær. Hann sakaði ríkisstjórnina um skort á framtíðarsýn og fyrirhyggju, sem lýsti sér þeirri stöðu, sem nú væri uppi í varnarsamstarfinu. „Einn af grundvallarþáttum í full- veldi sérhvers ríkis eru landvarnir. Við bjuggum við þá sérstöðu um aldir að vera vopnlaus þjóð úr alfara- leið og þurfa því ekki að hafa veru- legar áhyggjur af landvörnum. Þegar landið var hernumið árið 1940 breytt- ist sú staða á einni nóttu. Aðild okkar að Atlantshafsbanda- laginu hefur tryggt öryggi okkar á óvissum tímum með þeirri augljósu vissu að sterk ríki muni telja árás á okkur jafngilda árás á sig,“ sagði Öss- ur. Varnarsamstarfið grund- vallarþáttur í fullveldi Íslands Varnarsamstarfið við Bandaríkin hefði verið grundvallarþáttur í full- veldi Íslendinga og verið svo sjálfsagt að menn hefðu árum saman litið á varnarsamninginn sem óbreytanlega stærð. „Atburðarás síðustu vikna hefur hins vegar sýnt hvað það er erfitt að treysta óumbreytanlegum stærðum í alþjóðamálum,“ sagði Össur. Hann sagði að mönnum kynni að líka misjafnlega við núverandi stjórn- völd í Bandaríkjunum en það breytti Össur sagði að um „mikla og sam- eiginlega hagsmuni“ væri að ræða og hefði Samfylkingin boðið ríkisstjórn- inni upp á samráð og samvinnu, bæði formlega og óformlega. „Því boði hef- ur ríkisstjórnin ekki sinnt, sem ég tel óheppilegt fyrir íslenska hagsmuni. En hún ræður því auðvitað hverja hún vill ráðgast við en hún ber líka þunga ábyrgð á niðurstöðum sem hún verður látin standa við. Við samfylkingarmenn munum halda áfram að vinna ábyrgt að mál- inu. Við ætlum ekki að veikja stöðu ríkisstjórnarinnar í samningunum við Bandaríkjamenn og ítrekum boð um samráð.“ Að mati Samfylkingarinnar væri það þó eðlileg og sanngjörn krafa að ríkisstjórnin legði spilin á borðið og birti gögn málsins. Annað hjálpaði að- eins viðsemjendum Íslendinga og bryti niður samstöðu innanlands. Mikilvægt væri að hrinda þegar í stað í framkvæmd greiningu á öryggisþörfum Íslendinga, svo hægt væri að marka öryggismálastefnu sem væri viðmið í samningaviðræð- um um nauðsynlegar varnir Íslands. Össur sagði að Samfylkingin vildi fyrst og fremst beita sér fyrir þremur forgangsatriðum í öryggismálum á næstu mánuðum. Áframhaldandi tvíhliða samstarf við Bandaríkin Í fyrsta lagi yrði að leita leiða til að tryggja varnir landsins í framtíðinni með nýjum hætti, ef niðurstaðan í við- ræðum við Bandaríkjamenn yrði sú sem íslensk stjórnvöld væru farin að gefa til kynna. Íslendingar gætu vissulega axlað meiri ábyrgð sjálfir. „Við höfum á undanförnum árum tek- ið yfir sífellt fleiri verkefni tæknilegs eðlis sem áður voru á höndum her- manna. Sú þróun er sjálfsögð og henni á að halda áfram. En óhjákvæmilega verður að tryggja varnir okkar með heildstæð- um samningum við bandalagsríki okkar innan Atlantshafsbandalags- ins, hugsanlega í tengslum við Evr- ópusambandið, sem er að þróa sjálf- stæð verkefni á sviði öryggisgæslu og eftirlits en helst í áframhaldandi tví- hliða samstarfi við Bandaríkin sem byggist á hagsmunum beggja en ekki bara annars aðilans.“ Í öðru lagi þyrfti, í tengslum við slíka samninga, að tryggja að Íslend- ingar gætu tekið yfir öryggishlutverk á hinu víðfeðma hafsvæði sem næði langt suður í Atlantshaf og norður undir heimskaut. „Á þessu svæði eru hundruð skipa að veiðum, stundum langt úti í hafi, og það verður að tryggja öryggi þeirra einsog kostur er og eins vegna þúsunda flugvéla sem fljúga hér yfir milli heimsálfa,“ sagði Össur. „Félagsleg ábyrgð“ Bandaríkjahers Í þriðja lagi yrðu bandarísk stjórn- völd að gera sér grein fyrir „fé- lagslegri ábyrgð“ sinni. Hann sagði að sú ábyrgð væri tví- þætt. Bandaríski herinn hefði haft óumdeild ruðningsáhrif á Suðurnesj- um gegnum samkeppni um vinnuafl við íslensk fyrirtæki. Án hersins hefðu annars konar fyrirtæki byggst upp og skapað störf. Bandaríkin hefðu því skyldur gagnvart svæðinu. „Sömuleiðis verður ekki horft framhjá því að fjölmargir Íslendingar hafa starfað hjá bandarískum stjórn- völdum um áratugaskeið. Þau stjórn- völd bera því að sjálfsögðu sterka fé- lagslega ábyrgð gagnvart þeim. Því verður ríkisstjórn okkar að halda til haga,“ sagði formaður Samfylkingar- innar. Formaður Samfylkingarinnar um varnarsamstarfið við Bandaríkin á flokksstjórnarfundi Íslendingar axli aukna ábyrgð í varnarmálum ÚRSLIT þingkosninganna og að- dragandi þeirra ásamt eigin framtíð eru meðal þeirra atriða sem Ingibjörg Sólrún Gísladóttir ræddi í ræðu sinni á flokksstjórnarfundi Samfylkingar- innar í gær. Á fundinum var tillaga um að setja á fót svonefndan Framtíð- arhóp Samfylkingarinnar samþykkt einróma og mun hópurinn starfa und- ir forystu Ingibjargar. Hlutverk hans verður að móta og útfæra nánar heild- arstefnu flokksins. Ingibjörg sagði í ræðu sinni að Samfylkingin hefði unn- ið kosningasigur í síðasta mánuði og að full ástæða væri til þess að fagna þótt ekki hafi náðst að gera úr henni ráðherra né þingmann eins og til stóð. Hins vegar taldi Ingibjörg það óábyrgt af öðrum þegar þeir veldu sér þær viðmiðanir í skoðanakönnunum sem væru þeim hagfeldastar við að túlka kosningaárangur sinn og eftir atvikum árangursleysi annarra. „Þeir eru hættir að nota þann eina mælikvarða sem er marktækur og skiptir máli þegar upp er staðið, þ.e hvert var fylgið í síðustu kosningum og hvert er fylgið núna, hvernig er sá samanburður sem og kosningaúrslitin séð í sögulegu ljósi. Ríkisstjórnarflokkarnir voru með 59% fylgi í kosningunum 1999 og það þurfti því talsvert til að fella ríkis- stjórnina. Okkur tókst það ekki en fullyrða má að hún er löskuð, vígamóð og hefur tapað umtalsverðu fylgi og atgervi, ekki síst atgervi kvenna.“ Tapsárir eins og prinsessan á bauninni Ingibjörg fjallaði einnig um fram- göngu annarra flokka í kringum kosn- ingarnar. „Leiðtogar stjórnarinnar ættu að hafa lært þá lexíu að þeir geta ekki sýnt meintum andstæðingum sínum sama yfirgang og hingað til. Þeim lík- ar hins vegar ekki sá lærdómur og kvarta hástöfum við hvert tækifæri sem gefst, m.a.s í þingsetningarræð- um og þjóðhátíðarræðum. Þeir segja kosningabaráttuna hafa verið harða og óvægna í sinn garð en gleyma al- gjörlega eigin framgöngu. Þannig hafa þessir herramenn verið tapsárir eins og prinsessan á bauninni. En við hverju bjuggust þeir? Og ekki bara stjórnarherrarnir heldur líka formað- ur Vinstri-grænna sem virðist líta á það sem verkefni Samfylkingarinnar að standa vörð um hagsmuni Vinstri- grænna. En pólitík er engin sunnu- dagaskóli, eins og Jón Baldvin sagði svo réttilega.“ Uppákoman í desember Ingibjörg kom einnig inn á aðdrag- anda kosninganna og gerði „tiltekt í geymslunni“ eins og hún orðaði það. „Það hefur talsvert verið ritað og rætt um hina svokölluðu uppákomu í borginni í desember sl. og mér sýnist talsmenn allra annarra flokka en Samfylkingarinnar vera að tala sig út í þá handhægu söguskýringu að ég hafi þá ákveðið að snúa baki í Reykja- víkurlistann og kjósendur hans. Þetta er auðvitað fjarri sanni. Engum hefur dulist að mínar pólitísku rætur liggja í Kvennalistanum og síðar Samfylking- unni. Það er fráleitt að halda því fram að ég hafi gengið á bak orða minna við kjósendur Reykjavíkurlistans með því að gefa kost á mér í setu í vara- þingmannssæti á Alþingi. Þegar ég tók ákvörðun um að fara í 5. sæti á lista Samfylkingarinnar hvarflaði ekki að mér annað en að það yrði varaþingsæti og myndi þ.a.l. ekki hafa nein áhrif á störf mín fyrir Reykjavík- urlistann. Það voru hins vegar fram- sóknarmenn og Vinstri-grænir sem tóku þá ákvörðun að ég yrði að standa upp úr stóli borgarstjóra til að sam- starf Reykjavíkurlistans gæti haldið áfram.“ Einkennileg og ósanngjörn viðbrögð samstarfsflokkanna Ingibjörg sagðist ekki sætta sig við að þessi staðreynd yrði skrumskæld. Hún dró í efa að aðgerðir samstarfs- flokkanna í Reykjavíkurlistanum hefðu verið í samræmi við vilja flokks- manna og kjósenda R-listans og sagði þær skýringar með öllu rangar að hún hefði verið óháður fulltrúi á Reykja- víkurlistanum og hefði svikist um til að lýsa yfir stuðningi við Samfylk- inguna með því að taka fimmta sæti á lista. „Ég hef að sjálfsögðu aldrei gengið undir það jarðarmen að vera óháð í Reykjavíkurlistanum, í merk- ingunni ekki flokkspólitísk, sem sést best á því að ég var sótt inn á Alþingi 1994 þar sem ég var þingkona Kvennalistans. Síðan þá hef ég aldrei dregið dul á stuðning minn við Kvennalistann og síðar Samfylk- inguna. Ég skal hins vegar viður- kenna að ég sá ekki fyrir þessi hörðu viðbrögð samstarfsflokka okkar í Reykjavíkurlistanum gagnvart því að ég settist á varamannabekk í þing- flokki Samfylkingarinnar og mér finnst þau enn þá vera einkennileg og ósanngjörn.“ Ingibjörg sagði marga hafa spurt sig um framtíð sína innan flokksins. Hún sagðist vilja halda trúnaði kjós- enda, hafa áhrif á stefnumótun og vera staðráðin í að taka eins öflugan þátt í starfi flokksins og henni væri treyst til. Eins og áður sagði var tillaga um stofnun Framtíðarhóps Samfylking- arinnar undir stjórn Ingibjargar sam- þykkt einróma. Í stjórn hópsins eru einnig þau Kristrún Heimisdóttir, Svanfríður Jónasdóttir, Sverrir Teits- son og Þorbjörn Guðmundsson. Á landsfundinum í haust á hópur- inn að leggja fram greinargerð, þar sem kynnt verður starfsáætlun og verklag hópsins fram að landsfundi 2005 en þá á hópurinn að skila af sér lokaskýrslu sem verður lögð fyrir fundinn sem stefnuskrá um stjórn landsins undir forystu flokksins. Ingibjörg Sólrún Gísladóttir á flokksstjórnarfundi Samfylkingarinnar Uppgjör við kosningarnar Morgunblaðið/Sverrir Össur Skarphéðinsson, formaður Samfylkingarinnar, og Ingibjörg Sólrún Gísladóttir á flokksstjórnarfundinum.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.