Morgunblaðið - 12.08.2003, Qupperneq 16

AKUREYRI
16 ÞRIÐJUDAGUR 12. ÁGÚST 2003 MORGUNBLAÐIÐ
ÞJÓÐVERJINN Dirk Westphal er
einn fjölmargra útlendinga sem
finnst Ísland forvitnilegur staður
og er hingað kominn til að kynna
sér land og þjóð af eigin raun.
Dirk ferðast á puttanum, eins og
margir aðrir gera, en hann sker
sig úr fyrir það hvernig hann býr
um föggur sínar. Pilturinn er
með farangurinn í sorptunnu,
sem hann dregur á eftir sér og
ekki laust við að vegfarendur
sem sjá hann reki upp stór augu.
Dirk kom til Seyðisfjarðar frá
Noregi með Norrænu sl. fimmtu-
dag og ætlaði upphaflega að
ferðast um landið hjólandi. En
hjólið bilaði strax á Seyðisfirði og
hann varð því að leita annarra
leiða til að komast um landið með
farangurinn. Seyðisfjarðarkaup-
staður lánaði honum forláta sorp-
tunnu úr plasti, sem passar vel
fyrir farangurinn. Dirk játar að
íslenskir ökumenn séu margir
hverjir tregir til að taka hann
upp í þegar þeir sjá hvað hann er
með en hann var þó býsna snögg-
ur að koma sér til Akureyrar.
Frá Akureyri ætlar Dirk til
Reykjavíkur og þaðan austur um
land aftur til Seyðisfjarðar.
„Það væri gott ef ökumenn
vildu taka mér með opnum hug,“
segir hann og bætir við að hann
hafi fengið alveg nýja tunnu og
fólk þurfi því ekki að óttast að
bíllinn lykti af gömlu sorpi, þótt
það taki hann upp í. Aðspurður
segist hann ekki sofa í tunnunni,
tjald og viðlegubúnað sé hann
með í henni og sé í raun með all-
an hefðbundinn farangur hjól-
reiðamanns. En með því að
ferðast um með tunnuna hitti
hann skemmtilegt og forvitnilegt
fólk, sem hann hefði annars
kannski ekki hitt og er alveg
hæstánægður með veruna á Ís-
landi.
Morgunblaðið/Ásgrímur Örn
Dirk Westphal hallar sér upp að ferðafélaga sínum, seyðfirsku ruslatunn-
unni góðu, þar sem hann var staddur á Akureyri um helgina.
Puttaferðalangur með
farangurinn í sorptunnu
Um nokkurt skeið hefur verið
bannað að reykja þar nema í
ákveðnum sal sem er í glerskála
vestan á húsinu. Frá því í byrjun
sumars hafa reykingar hins vegar
verið bannaðar með öllu eftir kl. 18
á kvöldin en eftir sem áður er leyfi-
legt að tendra eld í tóbaki í gler-
skálanum fram til þess tíma. Hall-
grímur Arason á Bautanum segir
þetta einfaldlega kröfu kúnnans.
„Megnið af því fólki sem kemur til
að borða hjá okkur vill vera í reyk-
lausu rými. Meira að segja reyk-
ingafólk vill ekki sitja í reykrými.
En það vill svo geta farið eitthvað
til að reykja en verður þá bara að
fara út fyrir. Fram til kl. 18 er
hægt að koma og fá sér kaffi og
sígarettu í þeim hluta sem má
reykja í en síðan tökum við mat-
argestina fram yfir og bönnum all-
ar reykingar. Við höfum einfaldlega
ekki rými fyrir báða hópana,“ sagði
Hallgrímur. Hann sagði að reyk-
ingabannið hefði mælst mjög vel
fyrir meðal gesta, þótt auðvitað
væri alltaf einn og einn sem gæti
ekki sætt sig við að mega ekki
kveikja sér í. Hallgrímur gat þess
ennfremur að svipaðar reglur hefðu
gilt á veitingastaðnum La Vita e
Bella, sem rekinn er í sama húsi.
Ekki er leyft að reykja í veit-
ingasalnum en þar væri hins vegar
bar uppi á næstu hæð þar sem
reykingamenn gætu sinnt verkum
sínum. Þetta nýja fyrirkomulag á
Bautanum verður óbreytt að
minnsta kosti til haustsins og þá
verður skoðað hvernig þessum mál-
um verður háttað í vetur.
VEITINGAHÚSIÐ Bláa kannan á
Akureyri hefur verið reyklaust frá
upphafi, eins og bæjarbúar og
margir gestir þekkja, og hið gam-
algróna veitingahús Bautinn tak-
markaði nýlega enn frekar reyk-
ingar frá því sem verið hefur.
Mörgum þótti djarft að banna
reykingar algerlega á fyrrnefnda
staðnum á sínum tíma og spáðu því
að ef hann ætti að bera sig yrði
fljótlega að slaka á reglunum. En
Bláa kannan fagnaði fimm ára af-
mæli sínu í júlímánuði og Sigmund-
ur Rafn Einarsson eigandi segir að
hann hafi ekki tapað á því að banna
reykingar.
„Sumum fannst við ansi köld í
byrjun en þetta hefur verið okkur
til góðs. Við fáum mikil viðskipti
sem við hefðum annars ekki fengið.
Á sumrin eru borð gjarnan sett út
á gangstétt og þar er leyft að
reykja.“ Einnig er rekinn skemmti-
staður í kjallara hússins um helgar
og þar er leyft að reykja í litlum
sal. Engar tilslakanir hafa hins
vegar komið til umræðu á Bláu
könnunni og standi ekki til. Sig-
mundur á reyndar von á að reyk-
ingabann á veitingastöðum verði
lögfest áður en langt um líður, þró-
unin sé í þá átt.
Hið gamalgróna veitingahús
Bautinn takmarkaði nýlega enn
frekar reykingar inni á staðnum.
Sigmundur Rafn Einarsson, eigandi veitingastaðarins Bláu könnunnar
Reyklaus veit-
ingahús það
sem koma skal
Skilaboðin á útidyrum veitingastaðarins Bautans eru skýr.
Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson
Við veitingastaðinn Bláu könnuna við Hafnarstræti á Akureyri. Bannað er
að reykja innandyra, en úti undir beru lofti er gestum leyft að reykja.
GESTIR handverkshátíðar-
innar á Hrafnagili um helgina
voru á tíunda þúsund og eru
hátíðarhaldarar ánægðir með
hvernig til tókst.
„Þetta gekk allt mjög vel
og almenn ánægja með við-
tökurnar. Auk þess nutu ýms-
ar uppákomur í tengslum við
hátíðina mikilla vinsælda; til
dæmis kúasýningin, ýmis
skemmtiatriði og barnadag-
skráin,“ sagði Dögg Árna-
dóttir, framkvæmdastjóri há-
tíðarinnar, í samtali við
Morgunblaðið. Sérstaka at-
hygli vöktu þeir básar þar
sem gömul vinnubrögð voru
sýnd, til dæmis eldsmíði og
mjólkurvinnsla, en annars
voru sýningarbásar mjög fjöl-
breyttir og allir gátu fundið
eitthvað við sitt hæfi.
Þrír sýnendur fengu viður-
kenningu frá sérstakri dóm-
nefnd hátíðarinnar. Það voru
Alþýðulist, sem fékk viður-
kenningu fyrir frábæra og
vandaða útfærslu á íslensku
hráefni, Tona trélist fékk við-
urkenningu fyrir hágæða
handverk með góðri útfærslu
og Lifandi steinar fengu við-
urkenningu fyrir góð tök á að
draga fram það sem í stein-
unum býr.
Þema sýningarinnar að
þessu sinni var kýrin. Hand-
verksfólk getur þegar farið
að undirbúa sig fyrir sýn-
inguna að ári því búið er að
ákveða að þema hennar verði
málmar.
Vel heppn-
uð hand-
verkshátíð
TIL eru fjölmennari og fjölfarnari
staðir á Íslandi en Hjalteyri við
Eyjafjörð en ekki víst að margir
þeirra skarti jafnglæsilegu kaffi-
húsi og nýlega var opnað þar.
Anna Lísa Kristjánsdóttir og Guð-
björn Axelsson gerðu sér lítið fyrir
og reistu hús niðri á eyrinni og þar
var Kaffi Lísa opnað í lok júní. Þau
hafa dvalið á Hjalteyri á sumrin
síðustu 15–20 ár en eru annars bú-
sett í Reykjavík. Guðbjörn er
reyndar gamall Hjalteyringur en
Anna Lísa er dönsk að uppruna.
„Okkur langaði að gera eitthvað
fyrir staðinn,“ sagði hún aðspurð
hvers vegna þau réðust í að opna
kaffihús í 60–70 manna byggðar-
lagi.
Á Kaffi Lísu er margt á boð-
stólum utan kaffis. Anna Lísa hef-
ur gaman af að baka og úrvalið af
heimabökuðu bakkelsi er bæði
mikið og girnilegt. Þá er boðið upp
á súpu og brauð og hægt að fá
samlokur og pitsur og fleira smá-
legt. Einnig er hægt að panta
smurbrauð upp á danska vísu, því
Anna Lísa vill bera það fram nýtt
og ferskt og smyr því ekki „á lag-
er“. Einnig hafa þau tekið að sér
að halda minni mannfagnaði á
staðnum og þá er jafnvel hægt að
plata Guðbjörn til að draga fram
nikkuna og spila úti á rúmgóðum
pallinum við húsið.
Anna Lísa og Guðbjörn hafa
ekki auglýst staðinn að ráði en eru
samt sátt við aðsóknina. Orðspor
staðarins hefur borist manna á
milli og viðbrögð gesta hafa verið
afar jákvæð. Enda er Kaffi Lísa
mjög vistlegur staður, umhverfið
er fallegt og veitingarnar fyrsta
flokks. Þau eru með opið frá
morgni langt fram á kvöld og Ey-
firðingar og aðrir verða ekki svikn-
ir af því að fá sér ökuferð til Hjalt-
eyrar og kíkja í heimsókn á Kaffi
Lísu.
Morgunblaðið/Valur Sæmundsson
Anna Lísa Kristjánsdóttir og Guðbjörn Axelsson, eigendur Kaffi Lísu.
Reistu kaffihús
á Hjalteyrinni