Morgunblaðið - 01.10.2003, Blaðsíða 36

36 MIÐVIKUDAGUR 1. OKTÓBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ






 






  


   !" #$
 %& % $ & & "" $ &' ( ((!
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
Á ÍSLANDI er tveim hugtökum
ruglað saman. En það eru menntun
og skólaganga. Til eru vel lesnir
verkamenn sem eru hámenntaðir og
svo annað fólk sem hefir verið ára-
tugum saman í skóla og er alveg
bjargarlaust. Skólaganga meðfram
starfi er býsna góð leið til mennt-
unar og hefir lengi verið notuð með-
al lækna og pípulagningamanna m.a.
Hver vildi láta lækni taka úr sér
botnlangann ef hann hefði bara æft
sig á dúkkum eða unnið í sláturhúsi.
Það væri verðugt verkefni fyrir við-
skiptafræðinema að rannsaka skóla-
göngu Helga Vilhjálmssonar, sæl-
gætismógúls í Hafnarfirði.
Heyrst hefir að ein af spurningum
á inntökuprófi í listaskóla hafi verið:
„Hvaða menntun hefir Kjartan
Sveinsson?“ Ef þessi spurning á eft-
ir að koma aftur, þarf að segja svo-
lítið frá manni þessum. Kjartan
Sveinsson er húsasmíðameistari og
byggingatæknifræðingur. Að námi
loknu réðst hann til starfa hjá Ein-
ari Sveinssyni, húsameistara
Reykjavíkurborgar, en Einar er
höfundur að mörgum opinberum
byggingum í borginni, s.s. heilsu-
verndarstöð, Melaskóla og spítala í
Fossvogi.
Eftir nokkur ár við teiknibrettið
hjá Einari var Kjartan orðinn vin-
sæll húsateiknari.
Setti hann þá upp sína eigin
teiknistofu þar sem hann starfaði
nætur og daga að fordæmi meistara
síns, Einars. Umsvifin voru mest á
viðreisnarárunum en þá hannaði
teiknistofan m.a. meirihluta allra
fjölbýlishúsa í Árbæjarhverfi og
voru þau öll með vatnsþéttum þök-
um. Kjartan Sveinsson á Íslandsmet
í húsateikningum, en nú er skrif-
finnskan kringum þær svo mikil, að
þetta met er ósláanlegt. Kjartan er
enn í umferð hátt á áttræðisaldri og
skýst milli húsa á risastórum, dem-
antaskreyttum Lincoln-bíl.
GESTUR GUNNARSSON,
tæknifræðingur,
Flókagötu 8, Reykjavík.
Menntun
Frá Gesti Gunnarssyni:
ÞANN, sem þessar línur ritar, rak í
rogastans, er hann rakst nýlega á
frétt í Mbl. þar sem greint er frá því,
að rannsóknarboranir séu hafnar á
vegum Landsvirkjunar við
Langasjó suðvestur af Vatnajökli
með það í huga að undirbúa fram-
kvæmdir við svok. Skaftárveitu, en
markmið þeirra framkvæmda er
sagt vera að auka vinnslugetu virkj-
ana á vatnasvæði Tungnaár og
Þjórsár. Áformað er að veita vest-
urkvíslum Skaftár inn í Langasjó
með stíflu, en úr Langasjó yrði vatn-
inu veitt um jarðgöng yfir á vatna-
svæði fyrrnefndra áa. Þess er getið,
að hafinn sé undirbúningur að mati
á umhverfisáhrifum, sem kynnt
verði á næstunni. Fram kemur í
skýrslu, sem unnin var um þetta
svæði vegna rammaáætlunar um
nýtingu vatnsafls og jarðvarma, að
umhverfisáhrif Skaftárveitu verði
mikil. Í skýrslunni segir, að Langi-
sjór muni breytast úr „blátæru
stöðuvatni í jökullitað miðlunarlón,
sem hugsanlega muni fyllast af aur
á næstu 300 árum“. Veiðar munu
leggjast af í Langasjó og áhrif á
rennsli Skaftár verða margvísleg.
Hér er sem sagt ekki um nein minni
háttar umhverfisáhrif að ræða
samkv. þessu.
Nú hefur sá, sem hér heldur á
penna, ekki komið að Langasjó né
þekkir hann til á umræddu svæði,
en í minni vitund og sjálfsagt flestra
landsmanna er Langisjór eitt af feg-
urstu stöðuvötnum í óbyggð á Ís-
landi, og er þá mikið sagt. Þar tala
myndir vissulega sínu máli og segja
allt sem segja þarf. En nú á sem
sagt að vaða inn í þetta fagra vatn
og breyta því í mórautt, lífvana
uppistöðulón. Landsvirkjun finnst
greinilega ekki nóg gert með her-
virkin austur á landi, þar sem Lag-
arfljóti verður umturnað á ýmsa
vegu. Í Þjórsárverum vilja þeir fá að
hækka fyrirhugaða stíflu um tvo
metra og stækka lónið um meira en
helming frá því sem tillögur í
tengslum við úrskurð setts um-
hverfisráðherra frá liðnum vetri
kveða á um. Með því verður þrengt
að friðlandinu í Þjórsárverum á
þrjár hliðar og komið í veg fyrir, að
af stækkun þess geti orðið í framtíð-
inni, sem er mikið nauðsynjamál.
Nú er röðin komin að Langasjó,
hinu fagra óbyggðavatni, að það
verði eyðilagt. Þannig mun stórveld-
ið Landsvirkjun halda áfram iðju
sinni með aðstoð núverandi stjórn-
arflokka, rísi þjóðin ekki upp og
mótmæli. Ég skora á íbúa Vestur-
Skaftafellssýslu og landsmenn alla
að fylgjast vel með þessu máli og
mótmæla einum rómi. Í fyrrnefndri
frétt segir, að aldrei hafi staðið til,
að Skaftárveita „stuðli að orkuöflun
til stækkunar Norðuráls, því þær
tímaáætlanir eigi ekki samleið“. Ég
spyr þá, fyrir hverja er þessi orku-
öflun gerð, ef ekki fyrir stóriðju?
Hver er sú nauðhyggja, sem knýr á
með slíka eyðileggingu, vantar e.t.v.
orku inn í almenna dreifikerfið? Eða
þykir Landsvirkjun hentugt að
hefja undirbúning við Skaftárveitu
einmitt nú á þessum tímapunkti,
þegar athygli landsmanna beinist í
stærstum mæli að Kárahnjúkavirkj-
un, og læða þessari framkvæmd
þannig inn bakdyramegin, svo lítið
beri á? Spyr sá sem ekki veit. Nema
að skýringarinnar kunni að vera að
leita í því, að ráðamenn Landsvirkj-
unar kunni yfir höfuð ekki að
skammast sín.
ÓLAFUR Þ. HALLGRÍMSSON,
sóknarprestur,
Mælifelli, Skagafirði.
Er röðin komin
að Langasjó?
Frá Ólafi Þ. Hallgrímssyni: