Morgunblaðið - 05.12.2003, Blaðsíða 6
m
6
Það var glæný upplifun og ótrúlega skrýtin tilfinn-
ing að þurfa ekki að leita að því ódýrasta eða að
lyfta upp eigin buddu.
En segjum að ég eigi engan aur og vinkonur mín-
ar vilji ólmar komast til mín í hádegisboð. Hvað
er til ráða?
Jú, það er einmitt bjútíið við bókina. Sökum þess
hvað ég er alltaf blönk, setti ég inn í leitarkort allar
þær uppskriftir sem útleggjast á minna en 200
krónur á mann. Það er nefnilega hægt að lifa ótrú-
lega spart en á sama tíma að elda einfalda og afar
bragðgóða rétti.
Bókin þín er full af skemmtilegum kvótum. Mitt
uppáhald er „Fólk getur bara lifað ákveðið lengi
án sykurs, salts og fitu áður en það breytist í kvik-
indi“. Hvert er þitt?
Það fyrsta sem kemur upp í hugann er mitt eigið
kvót. „Það er jafn mikilvægt að hrista upp í okkar
vanabundna lífi eins og að hrista upp í ávaxtasafa
fyrir notkun. Því á botninum situr oft það sem mest
bragð er að!“
Á hvaða eina rétti gætir þú lifað út ævina?
Gamla, góða „stir fry“-réttinum mínum. Þeim sem
var kveikjan að matreiðslubókinni. Hann getur eig-
inlega ekki klikkað og það má endalaust bæta
ólíku hráefni út á pönnuna. Alltaf góður með engi-
feri, hunangi og soya-sósu.
Þú talar um að velja mat eftir útliti eða lit. Hvaða
litur fer best í mann?
Persónulega finnst mér rauður, því við erum oft
með svo náttúrulega liti í mat. Eða eins og amer-
ískur vinur minn sagði þegar hann leit inn í ísskáp-
inn hjá mér um þorrann: „Úps, matur Íslendinga er
grár, svartur og brúnn. Hann er í rollulitunum!“ Þá
dettur mér í hug rauður sem fal-
legt mótvægi. Rauður gerir mat-
inn meira lifandi.
Af hverju ertu að ráðleggja fólki
að fara í lautarferð á gólfinu
heima?
Jú, af hverju ekki? Við fjölskyldan
gerðum einmitt þetta um dag-
inn. Settumst á teppi í stofunni,
kveiktum á kertum og borðuðum saman á gólfinu.
Það var mjög kósí og auðvitað allt öðruvísi borð-
hald en venjulega. Við sátum lengur, spjölluðum
mikið og allt í einu vorum við farin að spila. Ég held
við höfum ekki tímt að sleppa takinu af augnablik-
inu, því maður var kominn frá vananum og inn í
eitthvað sem breytti öllu. Þetta lukkaðist svo vel að
næst þegar ég held saumaklúbb þá skelli ég stelp-
unum bara á gólfið.
En af hverju að drekka úr tómri sultukrukku og
borða með sleif? Hvaða áhrif hefur slíkt á upp-
lifun og bragð?
Jú, það fær fólk til að flissa og leyfa sér að vera ei-
lítið barnalegt; örvar það og gefur því nýja og
öðruvísi upplifun. Það er mikilvægt ef maður ætlar
sér að virkja sköpunargáfuna og gera lífið
skemmtilegra um leið.
Er von á framhaldsbók? Kannski seríu mat-
reiðslubóka?
Nei, ég reikna síður með því. Í mínum huga er ég
búin að gera matreiðslubókina sem mig vantaði
svo sárlega fyrir fjórum árum og í dag er ég með
allt aðrar hugmyndir, sumar í kringum mat, aðrar
ekki. Kemur á óvart síðar.
EINFALT FYRIR AÐVENTUNA
Ef ég væri að gera bókina í dag
færi þessi réttur örugglega inn.
Hann er gott mótvægi við öll
veisluhöldin í desember; léttur,
einfaldur og ótrúlega bragðgóð-
ur. Uppskriftin býður einnig upp
á endalausa möguleika á að nýta það sem til er
hverju sinni.
KALT FISKISALAT
Brytjaðu niður fimm kaldar, soðnar kartöflur og
settu í stóra salatskál. Skerðu soðið fiskflak í bita
og láttu það kólna. Einnig er upplagt að nota af-
gangs fisk og kartöflur. Skerðu niður einn rauð-
lauk, fjögur harðsoðin egg og fjóra tómata, og
blandaðu saman í salatskálinni. Búðu nú til sinn-
eps-ediksósu. Í hana fer tæpur bolli af olíu, helm-
ingi minna af balsamic-ediki, teskeið af Dijon-
sinnepi, auk salts og pipars. Hrærðu saman og
helltu yfir hráefnið í salatskálinni. Rétturinn er
tilbúinn þegar búið er að blanda öllu varlega sam-
an. Hægt er að bæta ýmsu góðgæti út í fiskisal-
atið, eins og kapers, ólífum, sólþurrkuðum tómöt-
um, blönduðu salati og í raun hvaða grænmeti
sem er.
„Hristist fyrir notkun“ fæst í Kokku, Máli & menningu, Ey-
mundsson og hjá Guðbjörgu sjálfri.
Best er að senda henni línu á gudbjorgg@simnet.is
„Í raun væri ég samt
meira til í að stela körfu
frá öðrum, rjúka með
hana á kassann og
stinga af með óvæntan
varninginn.“
bjútíið við bókina