Vísir - 19.03.1981, Blaðsíða 27

Fimmtudagur 19. mars 1981
Tvð ný fyrlrtæki
I Slðumúla:
Bílasaia 09
„Snakdar”
Tvö ný fvrirtæki opnuðu i byrj-
un vikunnar i Sfðumúla 3-5, Bíla-
salan Blik og ..snakkbarinn"
Kofinn.
Hrafnkell Guðjónsson rekur
bilasöluna og hefur yfir að ráða
húsnæði þar sem rúm er fyrir
tæplega 20 bila inni, auk þess sem
ágæt bilastæði eru fyrir utan.
Hrafnkell sagði i samtali við Visi
að það væri alltaf rúm fyrir nýja
bilasölu i borginni, en hann rak
áður bi'lasölu i Ford-skálanum.
Siminn hjá Blik er 86477.
Svavar Höskuldsson rekur
„Snakkbarinn” Kofann þar sem á
boðstólum verða léttar veitingar
s.s. pylsur, hamborgarar, sam-
lokur og fleira i þeim dúr, en
Svavar hefur ekki fengist viö
veitingarekstur áður. Siminn i
„Kofanum” er 35708.
LeiDsðgu-
menn með
árlega
ráðstefnu
Fornleifarannsóknir i Hrafn-
kelsdal og loftslagssaga tslands
var meðal umræðuefna á ráð-
stefnu, sem Félag leiðsögumanna
hélt i ölfusborgum á dögunum.
Félagið hefur haldið árlega
ráðstefnu siðan 1975, og var ráð-
stefnan nú sú f jórða sem haldin er
i ölfusborgum.
I frétt frá félaginu segir, að
leiðsögumenn vilji „stuðla að
góðu samstarfi aðila innan ferða-
þjönustunnar og buðu þeir að
þessu sinni langferðabilstjórum
til umræðufundar. Rædd voru
ýmis mál varðandi samvinnu
leiðsögumanna og bílstjóra, en á
góðri samvinnu þeirra byggist
velheppnuð ferð.
t ráðstefnulok þágu leiðsögu-
menn höfðinglegt boð bæjar-
stjórnar Selfoss til þess að kynn-
ast menningarstarfsemi þar og
öðrum umsvifúm s.s. á sviði
félagsmála og ferðaþjónustu.
Heimsókninni lauk með þvi aö
Hafsteinn Þorvaldsson fram-
kvæmdastjóri settist i leiðsögu-
mannssætið og sýndi leiðsögu-
mönnum bæinn við góðar undir-
tektir.”
Veitingastaðurinn Kofinn.
Visismyndir EPS.
Ör bilasölunni Blik.
KOSTIR GÁFUFÓLKSINS ÞRENGDIR
Þá er svo komið fyrir fjárhag
Ríkisiítvarpsins, að engar leiðir
virðast færar aðrar en þær að
draga saman seglin. Engar
Snorra-kvikmyndir framar,
cnginhundruðmilljóna ævintýri
i verkefnum handa dramadurg-
um og engar úrlausnir fyrir
bráðar og fjölmennar stéttir,
sem hafa hugsað sér að
peningapotturinn hljöti að vera
geymdur undir rúmi útvarps-
stjöra fyrst hann hefur ekki
fundist úti i þjóðfélaginu sjálfu.
Þannig hefur gullinn draumur
gengið skyndilega til viðar, og
eftir standa hinir fjölþættu
sænskm enntuðu fræðingar,
brúsandi af tillögum og
kannanagleði, sem er eins og
sköpuð fyrir útvarps og sjón-
varpsþætti, og eiga nú á hættu
að þurfa að búa við minnkandi
aukatekjur, allt vegna þcss að
þeir aðilar sitja i rikisstjórn,
sem þrátt fyrir að hafa bæði
pólitiska innrætingu og skilning
á fólki með sérþarfir fyrir út-
varp og sjónvarp, neita alfarið
að hækka afnotagjöld á al-
menningi til gleði og ánægju
fyrir lausafólkið.
Þeirsem mótmæla samdrætti
i dagskrám útvarps og sjón-
varps eru annars vegar fulltrú-
ar Alþýðuflokksins og hins
vegar fulltrúar Sjálfstæðis-
flokksins. Það er sem sagt
stjómarandstaðan. Það getur
vel verið að þeir hafi rétt fyrir
sér, en þeirhafa það ekki nema
sá böggull fylgi skoðunum
þeirra, að þegar verði hafin
athuguná öllum rekstri Ríkisút-
varpsins með það fyrir augum
að draga úr kostnaði við óheyri-
legt mannahald i sumum deild-
um, þar sem t.d. á annan tug
manna þarf til að halda vakt yf-
ir hljómplötum og reikna út hlut
Beethovens i Stef-gjöldum. Þá
eflist sjónvarpið deild eftir deild
án þess að þess sjáist nokkurn
stað i dagskránni, enda ekkert
fé til að gera neitt fyrir. öt-
varpsrekstur er ekkert voðalegt
fyrirtæki hjá rúmlega tvö
hundruð þúsund manna þjóð.
En það er búið að hengja slikan
mannafla utan á apparatið, að
hægt hefur verið að geyma
heilan mann eiginlega án nokk-
urra starfa i ein átta ár i stofn-
uninni og halda honum samt
frægum sem útvarpsmanni áð-
ur en hann hvarf á nýtt iðju-
leysisstig. Ætli þurfi ekki að
spyrja nokkurra spurninga um
starfsmannahaldið áður en far-
ið er að samþykkja óbreytta
dagskrá af stjórnarandstöðu.
Ljóst er að sparnaðurinn nú
kemur nokkuð niður á auka-
vinnu. Hins vegar munu þeir
vera fjölmargir, scm sækjast
eftir störfum hjá Ríkisútvarpi
vegna möguleika á aukavinnu
og aukagreiðslum fyrir marg-
visleg viðvik unnin i vinnutima.
Hvað hafa t.d. hinir itursnjöllu
fréttamenn útvarps i laun á
mánuði ekki samkvæmt
samningum heldur samkvæmt
útborgun?Hvað hafa þáttastjór-
ar útvarps mikil laun á mánuði
útborguð ef þeir eru fastir
starfsmenn? Þannigmætti lengi
spvrja. Og hverju nema auka-
greiðslur til fasts starfsfólks
sjónvarpsins bæöi fyrir eftir-
vinnu, aukavinnu og þátta-
stjórn? Ætli kæmi ekki i ljós að
stærstur hluti fjárhagsvanda
Ríkisutvarpsins á rætur að
rekja til glórulauss stjórnleysis.
Og svo er hugmyndin að
byggja höll yfir útvarps- og
sjónvarpsreksturinn. Hún á víst
að vera til að minna fók á, að
þarnaer mikil peningastofnun á
ferö sem á talsvert undir sér,
hefur miklu starfsliði á að
skipa, greiðir riflega eftirvinnu
og heldur uppi aukastörfum
fyrir alla helstu kannana-og
þjóðfélagssmiði landsins.
Það er alveg augljóst mál að
Rikisútvarpiðer sjúkur risi, sem
ekki veröur læknaður með neinu
móti öðru en þvi að gefa út-
varpsrekstur frjálsan I landinu.
Vel iná vera að útvarpsrekstur
hafi þótt mikið fyrirtæki um
1930. En Parkinsonslögmálið
settist að hjá útvarpinu daginn
sem það var stofnað. Það hefur
átt hcimilisfang þar slðan og á-
rangurinn er óviðráðanleg
eyðsla, vegna þess að innan
stofnunarinnar getur enginn
verið þekktur fyrirað hafa um-
sjón með deild öðruvisi en hafa
tuttugu manns á sinum snærum
með eftirvinnu og aukavinnu.
Þetta er orðið svitahús og það er
kominn tími til að lofta út.
Svarthöföi.