Morgunblaðið - 02.01.2004, Qupperneq 8

FRÉTTIR
8 FÖSTUDAGUR 2. JANÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Verður það enn einn höfuðverkurinn með Keikó-ævintýrið hvert líkið á að fara: Þjóð-
argrafreitinn, Vestmannaeyjar, Húsavík, eða bara til Súdan í 60 þúsund kjötbollum?
Veiðihornið fékk Njarðarskjöldinn
Aðallega gott
fyrir hjartað
Skömmu fyrir hátíðirvar tilkynnt aðverslunin Veiði-
hornið í Hafnarstræti hefði
hlotið Njarðarskjöldinn,
sem besta ferðamanna-
verslun Reykjavíkur árið
2003. Eigendur Veiði-
hornsins eru María Anna
Clausen og Ólafur Vigfús-
son og lagði Morgunblaðið
nokkrar spurningar fyrir
Ólaf á dögunum. Fara svör
hans hér á eftir.
– Hvaða verðlaun eru
þetta, Ólafur?
„Njarðarskjöldurinn er
árleg viðurkenning sem
Reykjavíkurborg, Kaup-
mannasamtökin og Félag
íslenskra stórkaupmanna
veita til þeirrar verslunar
sem stendur sig best gagn-
vart erlendum ferðamönnum. Mér
skilst að þetta sé áttunda árið sem
skjöldurinn er veittur. Það er
nefnd á vegum umræddra aðila
sem fylgist með hvað verið er að
gera á þessu sviði og leggur fram
tillögur sínar.“
– Sækja verslunareigendur um
þessi verðlaun eða vinna á ein-
hvern hátt markvisst að útnefn-
ingum?
„Nei, alls ekki. Það kom okkur
Maríu algerlega í opna skjöldu
þegar menn birtust hérna og til-
kynntu okkur þessa niðurstöðu.
Það kom og á daginn að nefndin
hafði unnið mikið í þessu án þess
að við hefðum nokkru sinni haft
pata af einu eða neinu. Okkur
skildist að einkum þrennt væri
metið. Í fyrsta lagi árangur í sölu
til erlendra ferðamanna. Nefndin
hefur getað séð mikla aukningu
hjá okkur með því að athuga toll-
frjálsu viðskiptin. Útlit verslunar-
innar og verðlagning skipti einnig
máli, en hún þykir vera mjög
glæsileg. Þá var tekið tillit til
þjónustu og tungumálakunnáttu.
Við höfum lagt okkur í líma í þeim
efnum, tölum ýmis tungumál, er-
um með fagfólk í afgreiðslu og
höfum opið sjö daga vikunnar,
meðal annars frá klukkan átta til
átta á sumrin. Auk þess er þjón-
ustusími þar sem menn geta
hringt og fengið málum bjargað.
Við höfum lent í því að fara í búð-
ina og opna hana á nánast öllum
tímum sólarhringsins, enda eru
erlendir veiðimenn að koma til
landsins á öllum tímum. Allt þetta
hafði nefndin aflað sér vitneskju
um“
– Gengur ekki svona þjónustu-
lund fram af mönnum á endanum?
„Þetta er bara það sem við
María ákváðum þegar við fórum
af stað með þetta fyrirtæki okkar
og byggist á því að þetta er sú
þjónusta sem við myndum sjálf
kjósa okkur ef við værum að leita
annað. Það er líka trú okkar að þú
uppskerir eftir því sem þú sáir og
fáir jafnvel margfalt til baka það
sem þú leggur til. Dæmi er um
mann, innlendan veiðimann í
þessu tilviki, sem hringdi í mig að
kvöldlagi þegar ég var kominn
heim og búinn að loka
búðinni. Hann var að
fara norður í land í
veiðiskap og vantaði
búnað. Ég drattaðist
niður eftir, opnaði búð-
ina fyrir manninum og hann festi
þar kaup á önglapoka sem kostaði
295 krónur. Ég sagði ekkert, en
fór heim og sagði við Maríu, nú er
nóg komið, nú hættum við þessu.
En sannleikurinn er sá að þessi
maður er í dag verulega stór við-
skiptavinur og verslar hjá okkur
reglulega og oft fyrir háar upp-
hæðir.“
– Hangir skjöldurinn uppi?
„Hann er yfir útidyrunum.
Þetta er fallegur gripur, flott lógó
með mynd af víkingaskipi.“
– Ekki geta túristarnir lesið ís-
lensku áletrunina …?
„Þetta er fyrst og fremst gott
fyrir hjartað. Gleðin yfir svona
viðurkenningu er hvatning til að
halda áfram á sömu braut og helst
að gera betur. Þessi verðlaun hafa
einnig reynst hafa verulegt gildi
gagnvart erlendu birgjum okkar,
en viðbrögð þeirra hafa verið
sterk.“
– Þú talaðir um aukningu í sölu
til erlendra ferðamanna …?
„Um hásumarið var engu líkara
en að íslenska væri vart töluð í
búðinni. Það var mikil aukning og
þetta voru Bandaríkjamenn,
Frakkar, Bretar, Þjóðverjar,
Spánverjar o.fl. Við vitum eigin-
lega ekki hvers vegna þetta jókst
svona mikið, a.m.k. vorum við ekki
með neitt sérstakt markaðsátak.
Hafa ber þó í huga að það eru um
2.500 útlendingar sem koma hing-
að til lands gagngert til að veiða
lax og síðan er fjöldi annarra sem
koma í öðrum erindagjörðum, en
skjótast í stutta veiði. Það má því
segja að í júlí a.m.k. sé Veiðihornið
ferðamannaverslun þótt við hjón-
in höfum aldrei litið á þessa litlu
veiðibúð okkar þannig augum. En
þetta er gott fyrir reksturinn, er-
lendu veiðimennirnir eru upp til
hópa vel stæðir og þar af leiðandi
hinir mestu aufúsu-
gestir.“
– Veiðihornið er ekki
beinlínis á verslunar-
vænum stað samkvæmt
kenningunni, hvað seg-
irðu um það?
„Þetta er það sérhæfð verslun
að staðsetningin ræður hér litlu.
Ég er þó ekki viss um að Veiði-
hornið myndi þrífast t.d. á Lauga-
veginum. Sambúðin við veitinga-
staðina er annars góð og dregur
m.a. úr álagi á bílastæðum. Það
eru sektirnar sem eru erfiðari og
koma í veg fyrir að fleiri Íslend-
ingar versli í miðbænum.
Ólafur Vigfússon

Ólafur Vigfússon er fæddur á
Reyðarfirði árið 1959. Lauk
námi við Verslunarskóla Íslands
1978 og var víða næstu árin, m.a.
framkvæmdastjóri hjá Hag-
kaupum og forstöðumaður innra
eftirlits og skrifstofustjóri hjá
Hofi, í Útilífi í tæp tvö ár eða til
ársbyrjunar 1998, er hann festi
kaup á smásöluhluta verslunar-
innar Veiðimannsins í Hafn-
arstræti, ásamt Maríu Önnu
Clausen, eiginkonu sinni. Þau
breyttu nafninu í Veiðihornið og
hafa rekið það síðan, í Hafn-
arstræti og Síðumúla. Þau eiga
þrjú börn, Egil Daða, 19 ára,
Andra, 16 ára, og Vigfús, 7 ára.
…að íslenska
væri vart töl-
uð í búðinni
SMS
tónar og tákn