Morgunblaðið - 25.03.2004, Blaðsíða 18

Morgunblaðið - 25.03.2004, Blaðsíða 18
ERLENT 18 FIMMTUDAGUR 25. MARS 2004 MORGUNBLAÐIÐ Mjög vandað og vel byggt nýlegt um 310 fm einbýlishús sem er tvær hæðir auk kjallara, þar sem hægt er að hafa séríbúð. Innbyggður bílskúr. Húsið skiptist þannig. 1. hæð: forstofa, hol, snyrting, tvær stofur, eldhús og geymsla (þvottahús). 2. hæð: hol, fjögur herbergi og baðherbergi. Kjallari: stofa með eldhúsi, svefnherbergi, baðherbergi, þvottahús og geymslur. Sérinngangur er inn í þetta rými og er það því hentugt til út- leigu eða sérnota. Skjólgóður garður, vandaðar innréttingar, stutt í alla þjónustu og skóla. Nánari uppl. veitir Sverrir Kristinsson. V. 50,0 m. 4004 VEL STAÐSETT EINBÝLI Í VESTURBORGINNI Lágu pólitískar ástæður aðbaki því að ríki heimsinsféllust á að Rússland erfðireikninga Sovétríkjanna í erlendum bönkum og sæti þeirra í ör- yggisráði Sameinuðu þjóðanna þegar þau leystust upp, á meðan Serbum var neitað um svipaða viðurkenningu þegar Júgóslavía liðaðist í sundur? Eða var eðlilegt út frá lagabókstaf þjóðaréttarins að tekið væri með ólík- um hætti á málum þessara tveggja ríkja? Þessum spurningum mun dr. Ineta Ziemele reyna að svara í fyrirlestri sem hún heldur í dag í Reykjavík á vegum Mannréttindaskrifstofu Ís- lands. Hún mun jafnframt víkja að stöðu Kosovo, héraðs sem áður til- heyrði Serbíu en sem hefur um fimm ára skeið verið undir stjórn Samein- uðu þjóðanna. Moskvustjórn barði ekki niður sjálfstæðishreyfingar Ziemele er lettneskur þjóðarétt- arfræðingur, hún er prófessor í al- þjóðarétti og mannréttindum við lögfræðiháskólann í Ríga og jafn- framt gestaprófessor við Raoul Wall- enberg-mannréttindastofnunina og lagadeild háskólans í Lundi í Svíþjóð. Hún segir í samtali við Morgunblaðið að vissulega sé eðlilegt að rifja upp að Júgóslavía hafi liðast í sundur í hern- aðarátökum á meðan upplausn Sov- étríkjanna hafi farið fram á til- tölulega friðsaman máta. „Það er hugsanlega til marks um að dæmin séu ekki fullkomlega sam- bærileg,“ segir hún, „en við megum þó ekki gleyma hinum blóðugu at- burðum sem áttu sér stað í Bakú, í Vilnius og í Ríga á sínum tíma.“ Ziemele segir það hugsanlega hafa skipt máli, hvað varðar ólíka afstöðu alþjóðasamfélagsins til upplausnar Sovétríkjanna og Júgóslavíu, að Rússar voru samvinnuþýðari í sam- skiptum við Vesturveldin. Að stjórnvöld í Moskvu beittu ekki aflsmunar til að berja niður sjálfstæð- ishreyfingar í lýðveldum eins og Eist- landi, Lettlandi og Litháen sem þau hefðu vel getað gert; nokkuð sem serbneski herinn hafi hins vegar gert í gömlu Júgóslavíu, eða reynt að gera. Í þessum skilningi hafi Vesturveldin hugs- anlega einfaldlega verið að refsa stjórnvöldum í Belgrad. Er þá lærdómurinn sá að ef menn beiti slíku valdi, sem Slobodan Mil- osevic gerði, glati þeir samúð umheimsins, af- staða þeirra hætti að njóta viðurkenningar? „Þú þrengir mjög stöðuna, það er rétt. Milosevic og stjórnvöld í Belgrad reyndu að sýna fram á að þó að sum lýðveldanna hefðu sagt skilið við ríkjasambandið þá væri kjarninn áfram hinn sami, Belgrad hefði erft aðild að al- þjóðastofnunum, bankareikninga er- lendis og eignir ríkisins. Farið var fram á að þetta yrði viðurkennt en al- þjóðasamfélagið hafn- aði því hins vegar. Þá þarf að rifja upp að stjórnin í Belgrad hafði gerst sek um alvarlega glæpi, á sama tíma og hún var að reyna að tryggja sér þessi rétt- indi. Það gengur ekki upp, hvorki að því er varðar alþjóðalög né al- þjóðastjórnmál.“ Ziemele rifjar upp að Króatíu, Slóveníu og Makedóníu hafi gengið greiðlega að tryggja sér viðurkenningu Vestur-Evrópuríkja á sjálfstæði þeirra, eftir að þau sögðu sig úr júgóslavneska ríkjasamband- inu. Hið sama eigi ekki við um Kos- ovo. Eðlilegt sé að menn velti fyrir sér hvers vegna Kosovo-búum hafi ekki verið leyft að nýta sér sjálfs- ákvörðunarrétt sinn á sama hátt. Hún bendir hins vegar á að sér- staklega sé reynt að tryggja í al- þjóðalögum að ekki séu þar veittar forsendur fyrir því að sambandsríki liðist í sundur með þessum hætti. Sjálfstæði er ekki spurningin „Saga Kosovo síðustu árin sýnir að mörgu leyti hversu flókin álitaefni er hér um að ræða,“ segir Ziemele. „Ég held að það hafi verið á sama tíma og loftárásir stóðu yfir á Serbíu 1999 sem alþjóðasamfélagið tók í reynd undir kröfur Albana um sjálfstæði Kosovo. Þarna voru mistökin gerð, þetta voru pólitísk mistök því al- þjóðalög gerðu ekki ráð fyrir að Kos- ovo gæti orðið sjálfstætt ríki. Nema þá aðeins að ríki heimsins lýstu því einfaldlega yfir að við þessar að- stæður væri rétt að kröfur Kosovo- Albana næðu fram að ganga. Vandinn var sá að stjórn- málamennirnir vissu ekki að málum væri háttað með þessum hætti, eða leiddu ekki hugann að því. Stjórn- málamenn gleyma gjarnan að lög setja oft tilteknar skorður um hvað er hægt og hvað er ekki hægt og setja því fram svona yfirlýsingar, sem aft- ur verða þess valdandi að fólk fer að gera sér væntingar.“ Þeim stjórnmálamönnum sem Zie- mele er hér að tala um snerist seinna hugur að því er varðar sjálfstæð- iskröfur Kosovo-Albana. Ziemele er spurð að því hvort hún telji sjálf að Kosovo eigi að hljóta sjálfstæði. „Það er ekki spurningin, að mínu mati. Spurningin er sú hvort Sameinuðu þjóðirnar og aðrar al- þjóðastofnanir, sem fóru þarna inn og tóku við stjórn mála, hafi raunveru- lega vitað hvernig þau ættu að fara að því að stýra héraðinu. Spurningin er líka hvernig alþjóðastofnanir hafi leyst þetta verkefni sitt af hendi. Ég tel ekki að við værum að horfa upp á vaxandi spennu í Kosovo í dag ef þær hefðu unnið gott starf við stjórn hér- aðins,“ segir Ziemele. Fyrirlestur dr. Inetu Ziemele fer fram í Norræna húsinu í dag og hefst hann kl. 16. Hvað ræður því hver erfir réttindi ríkja? Hvers vegna fengu Rússar að erfa réttindi og skyldur Sovétríkjanna á meðan Serbum var neitað um hið sama í gömlu Júgóslavíu? Dr. Ineta Ziemele reynir að svara þessu í fyr- irlestri sem hún flytur í Reykjavík í dag. Reuters Enn er óútkljáð hvaða stöðu Kosovo fær; sjálfstæði, fari aftur undir Serbíu, verði skipt upp eða hvort SÞ stjórni þar áfram og þá til langframa. Ineta Ziemele BILL Clinton, þáverandi forseti Bandaríkjanna, vildi árið 1998 að leiðtogi al-Qaeda-samtakanna, Osama bin Laden, yrði drepinn. Kom þetta fram í vitnisburði Samu- els Bergers sem var þjóðaröyggis- ráðgjafi Clintons en Berger kom í gær fyrir nefnd sem rannsakar að- draganda árásanna á Bandaríkin 11. september 2001. Vildi Berger með þessu andmæla þeim sem í tveggja daga vitna- leiðslum hafa sakað stjórn Clintons um að hafa sofnað á verðinum gagn- vart hryðjuverkahættunni og segja ráðleysi hafi einkennt viðbrögð stjórnvalda þegar hryðjuverkamenn bin Ladens myrtu hundruð manna í tilræðum í Afríku 1998. Demókratinn Clinton var við völd 1991–2001 en repúblikaninn George W. Bush tók við í janúar 2001. „Eng- inn getur efast um markmiðið þegar Clinton forseti lét skjóta 60 Tom- ahawk-stýriflaugum á bin Laden í ágúst 1998,“ sagði Berger. „Ég get fullvissað ykkur um að þær fluttu ekki handtökuskipun. Markmiðið var að drepa bin Laden.“ Mikilvægt en ekki brýnt? Richard Clarke, sem árum saman var yfirmaður hryðjuverkavarna í Hvíta húsinu, hefur ritað bók þar sem hann gagnrýnir mjög Bush fyrir að hafa nær hunsað hættuna á árás. Clarke kom fyrir nefndina í gær. „Ég tel að fyrstu átta mánuðina hafi stjórn Bush talið hryðjuverk mikil- vægt mál en ekki brýnt,“ sagði hann. Clarke sagði að jafnt hann sem George Tenet, yfirmaður leyniþjón- ustunnar, CIA, hefði reynt að brýna menn til dáða og benda á að hættan væri yfirvofandi. „En ég held að þannig hafi ekki nokkurn tíma verið tekið á því,“ sagði Clarke. Tenet sagði að haft hefði verið ná- ið samstarf við leyniþjónustur í Mið- Asíulöndum og afganska uppreisn- armenn sem börðust gegn talíbönum til að reyna að komast að því hvað al- Qaeda ætlaði sér. Fjöldi vísbendinga hefði borist en ekkert sem hægt hefði verið að nota til að kæfa áform- in í fæðingu. „Það var skelfilegur skortur á upplýsingum um atriði sem hægt var að bregðast við,“ sagði hann. Flest hefði bent til þess að ætlunin væri að leggja til atlögu gegn stöðum í Mið- Austurlöndum. Talsmenn rannsókn- arnefndarinnar sögðu í gær að CIA hefði ekki talið sig hafa heimild til að drepa bin Laden áður en árásirnar voru gerðar 11. september 2001, að- eins handtaka hann. Leyniþjónustan studdist einkum við afganska hópa í baráttunni gegn bin Laden, jafnvel þótt Tenet vissi að líkurnar á árangri væru aðeins 10–20%, segir nefndin. Hún segir að embættismenn á jafnt lágum sem háum stjórnstigum í tíð jafnt Clintons sem Bush hafi efast um gagnið að því að láta fram- kvæmd stefnunnar ráðast af frammistöðu erlendra aðila. Verði því að kanna hvers vegna þessari stefnu hafi fyrst verið breytt eftir árásirnar 11. september. Tenet segir að skort hafi vísbendingar Rannsóknarnefnd telur að CIA hafi skort heimild til að drepa bin Laden Washington. AFP, AP. HÆSTIRÉTTUR Bandaríkjanna hefur verið beðinn að skera úr um hvort það samræmist lögum um aðskilnað ríkis og kirkju, að milljónum skólabarna skuli gert að segja „ein þjóð undir augliti guðs“ þegar þau fara með holl- ustueiðinn. Er það fimmtugur guðleysingi, sem vill fá úr þessu skorið, og eins og alltaf þegar trúmál ber á góma vestra rísa tilfinningarnar í hæstu hæðir. Safnaðist nokkur hópur manna saman fyrir utan aðsetur réttarins í Washington í gær til að mótmæla því, að hreyft yrði við eiðnum og orða- lagi hans. Reuters „Undir aug- liti guðs“
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.