Vísir - 27.05.1981, Blaðsíða 2

Aðhyllist þú frekari
stóriðju hér á landi?
Arni Gunnarsson, þingmaður:
Menn eiga aö fara sér hægt i stór-
iðjuframkvæmdum. Við verðum
að velja okkur iðnað sem hefur i
för með sér minni mengun og
röskun á þjóðfélagsháttum.
Sigriður Birgisdóttir, bankarit-
ari: Ég er ekki með þvi ef það
hefur meiri mengun i för meö sér.
Einar Karl Haraldsson, ritstjóri:
Ég styð Hjörleif: tslenskt forræði
i atvinnulifinu. Ég kæri mig ekki
um að stóriðja hér sé i höndum
erlendra manna.
Albert Guðmundsson, alþingis-
maöur: Þær eiga fullan rétt á sér.
Elin Thorarensen, nemi: Við eig-
um að nota þá orku sem við höf-
um.
„Allt á jákvæðu hliöina”
Rætt vlð Döllu Þðrðardóttur sem er
ðnnur konan sem vigð verður til
preststarla á íslandi
,,Jú, alltaf hef ég fengið einhver
andsvör þegar preststarfið hefur
komið til umræðu, en það hefur
allt verið á jákvæðu hliðina”.
Þetta voru orð Döllu Þórðar-
dóttur sem verður vigð til prests-
starfa á sunnudaginn. Hún er
önnur konan á Islandi sem vigð
er til þeirra starfa en móðir henn-
ar séra Auður Eir Vilhjálmsdóttir
prestur i Þykkvabæ var sú fyrsta
er tók prestsvigslu. Dalla mun
verða prestur Bilddælinga.
,,Við erum rétt um 50 sem erum
skráð i guðfræðina og af þeim
hópi útskrifast nú átta”, sagði
Dalla er hún var spurð um starfið
i guðfræðídeildinni. Skyldu þeir
vera margir i deildinni, sem hug
hafa á prestvisglu? „Það reynist
vera litið að marka hvað sagt er
þegar menn eru rétt hálfnaðir i
deildinni, flestir taka þá fyrir
það, og sjálf var ég ekki staðráöin
i þessu fyrr en á 4. ári i deildinni,
þegar þetta var farið að verða
raunverulegt fyrir mér.”
Dalla er dóttir Þóröar Arnar
Sigurössonar lektors við Háskóla
tslands og séra Auðar Eir. Hún er
fædd i Reykjavik 21. mars 1958 og
er þvi 23 ára gömul. Hún er upp-
alin i Kópavogi, lauk stúdents-
prófi frá Menntaskólanum i
Reykjavik 1976, aðeins 18 ára
gömul og hélt i guöfræöideiidina,
þaðan sem hún útskrifast nú.
Dalla sagði að prestakallið á
Bildudal væri ákaflega þægilegt,
fólkið sem hún hefði haft sam-
band við væri indælt og hún væri
mjög bjartsýn um starfið fram-
undan. Eftir vigsluna verður
Dalla svo sett inn i embætti fyrir
vestan, en kosningar verða ekki,
þar sem prestakallið var auglýst
laust til umsóknar til 15. mars
siðast liðins, og þar sem Dalla
hafði ekki útskrifast þá og enginn
sckti um embættið, gengur hún
beint inn i það nú.
Atta guðfræðingar útskrifast i
vor, og af þeim hópi munu þrir nú
taka vigslu. Auk Döllu eru það
þeir Torfi Stefánsson Hjaltalin,
sem einnig fer til starfa á Vest-
fjörðum og Ólafur Hallgrimsson
sem fer til starfa i Bólstaðarhlið i
Húnaþingi. Tværkonur útskrifast
nú Ur deildinni, auk Döllu, þær
Agnes Sigurðardóttir og Hanna
Mari'a Pétursdóttir.
Við spurðum Döllu hvort hún
teldi það erfiðara i prestsstarfinu
að vera aðeins 23 ára gömul.
„Nei, ég er mjög bjartsýn á
þetta, aldurinn skiptir ekki öllu
máli i þessu, allir eiga við ein-
hverja byrjunarörðugleika að
striða i starfinu, hvað sem liöur
með aldur manna”, sagöi Dalla.
—AS.
Dalla Þóröardóttir verður prestur Bllddælinga.
piltarnir sem héldu héðan
á Evrópumeistaramótiö i
kraftlyftingum fyrr i
inánuðinum. Mótið var
haldið á italiu og
keppendurnir héðan 9
talsins. Vegna 2ja tima
tafar i Osló misstu þeir af
flugi til Milanó og urðu aö
biða þess næsta i drjúgan
tima. Erá Milanó var
haldið með lest til Parma,
en þar biðu þær fréttir aö
keppendur fengju ekki
inni á hóteli fyrr en dag-
inn eftir. Var þvi gripið til
þess ráðs að greiöa leigu-
bilstjórum 90.000 lirur
fyrirfram, gegn þvi aö is-
lendingarnir yröu fluttir á
eitthvað hótel fyrir utan
Parma. Siðan lögöu þeir
upp i hálftima ferð og
komust heilu og höldnu á
þetta tiltekna hótel, þar
scm þeir voru um nóttina.
Ekki vár kállð
soplð...
,.þó i ausuna væri kom-
ið, þvi hrakningar ís-
lendinganna voru hreint
ekki á enda. Þcir tóku
nefnilega áætlunarbil,
sem flutti þá til allt ann-
ars þorps en Parma. Þeg-
ar þeir ætluðu að skipta
um vagn var vagnstjór-
inn hreint ófáanlegur til
að hleypa þeiin inn i
vagninn ineð allan
farangurinn. Leigubilar
urðu því þrautarlendingin
sem fyrr og loks undir
kvöld náðu islendingarnir
til hótels sins i Parma,
eftir að Itafa létt verulega
á buddunni i lcigubilun-
um.
Ekki heyrðu þeir stunu
né hósta frá aöstandend-
um mótsins. en koniust að
þvi eftir krókaleiðum
livar keppnisstaðurinn
væri og einnig aö þar
mætti æfa. Mótið var sið-
„Könnunin ýkir stór-
lega", sagöi Jónas
Jónas og
kðnnunln
Það volgnaöi heldur en
ekki undir blessuöum
kallinum lionum Jónasi
Dagblaðsritstjóra þegar
niðurstöður fjölmiðla-
könnunar Hagvangs voru
birtar. Þaö var I sjálfu
sér ekkert skrýtið, þvi
Jónas er útfarinn i að
gera slikar kannanir og
lesa það út úr þeim sem
hann langar til. Hann sá
til dæmis strax, að I)B
heföi gjörsigraö á sið-
degismarkaðinum, og
raunar gjörsigrað öll önn-
ur blöð, alltaf og alls stað-
ar, — nema Moggann.
„Þar er greinilega cnn
mikiö verk aö vinna”,
segir Jónas galvaskur i
lciðara. Einhvcrs staðar
sá hann lika i niðurstöð-
um, að „það er æskan
sem réttir þessa örvandi
hönd og ýtir Dagblaöinu
cftir framtiðar vegi”.
En viti menn. Seinna i
leiöaranum fer Jónas
eitthvað að draga gildi
könnunar Hagvangs I efa.
Skúli Óskarsson...
Raunasaga
Þeir máttu þakka fyrir
að vcra engar veimiltitur
Kauplélags-
sllórlnn
lijúgandi
Vegagerðin fer ekki par
vel með vegina i Djúpinu,
ef merkja má frétt i
Timanum af vegamálum
þar vestra. i fyrirsögn-
innisegir: „Þjóövegurinn
heflaður einu sinni i 23
mánuði”. Með öðrum
oröum, að þegar þeir
loksins drattast til að
hefla þjóöveginn, hefla
þeir og hefla i 23 mánuöi!
Vegurinn er auðvitaö orð-
inn bullandi ófær, enda
segir i sömu frétt að
vegna samgönguöröug-
leika hafi kaupfélags-
stjóri Kaupfélags Is-
firðinga fcrðast um Djúp-
ið á flugvcl, en hann hafi
að undanförnu sótt
deildarfundi kaupfélags-
ins, sem haldnir hafi ver-
iö i útibúuin þess við lsa-
fjaröardjúp.
Ljólt og fallegt
„Það geta sennilega
ekki margir imyndað sér
hvernig mér varð við er
„Könnunin ýkir stór-
lega”, segir hann á einum
stað og „Allir sjá, að
þetta er út i hött. Hag-
vangur þarf greinilega að
taka aöfcrðafræöi sina til
gagngerðrar eudur-
skoðunar”. Svo þctta var
þá bévað bull eftir allt
saman. Eöa þaö scgir
Jónas að minnsta kosti.
Krummaspekl
Tveir hrafnar dóluðu i
rólegheitum yfir Kefla-
vik, þegar allt i einu
komu tvær þotur með
ógnarhraða og hvin yfir
bæinn.
„Almáttugur, það var
aldeilis ferð á þeim, þess-
um", sagði annar hrafn-
inn.
„Það er von", svaraði
hinn andaktugur, „eða
hvernig heldurðu að þér
liði, ef þú heföir tvö göt á
hotninum og logaði eldur
úr báðum?”.
an haldið með pomp og
prakt og ekki vitað annað
en að keppcndur séu alLir
komnir heim heilir á húfi.
...og Vikingur Traustason
voru meðal keppenda.
ég fletti „Veslfiröingi” nú
á laugardagskvöldið",
skrifar Þóra Hansdóttir i
klausu til Vestfirska
fréttablaðsins. Kveðst
hún i blaðinu hafa rekist á
„leirhnoð það”, sém hún
setti saman að gamni
sinu og ætlað hafi vcrið til
flutnings á árshátið Al-
þýðubandalagsins i
Bolungarvik i fyrri mán-
uði. „Þetta var mein-
ingarlaust grin sem „átti
við á einum stað og einu
sinni”, en i þessari mcð-
fcrð má rangtúlka alla
skapaða hluti og þá er
þetta orðið ekki einasta
lélegur kveðskapur held-
ur lika mjög ljótur...",
skrifar Þóra enn fremur.
Og nú velta incnn þvi
fyrir sér. hvort það sem
sé talinn ljótur og lélegur
kveðskapur kominn fyrir
altnenningssjónir, þyki
að sania skapi góður og
skemmtilegur innan Al-
þýðubandalagsins.
Ekkí von
Eiginkonan kom alveg
niðurbrotin heim og sagði
karli sinum að það heföi
sprungið á bilnum, þvi
hún hefði keyrt á flösku
og brotið hana.
„Það gerir nú ekkert til
góða min”, sagði eigin-
maðurinn. „En sástu ekki
flöskuna, áður en þú
keyrðir yfir hana?”
„Nei", snökkti konan,
„manngreyið var með
hana i vasanum".
Jóhanna Sig-
þórsdóttir.