Tíminn - 24.12.1969, Blaðsíða 47

TÍMINN • JÓLABLAÐ
47
UTLI
DAVIDSHÚSI
4
l
Lag: Lapi, texti Davíðs Stefánssonar.
Hann Dodda litla í Davíðshúsi dreymdi um skip og sjó,
af dorginu á bryggjuhausnum fékk hann aldrei nóg,
og þegar hann úr söltum sævi silfruð kóðin dró,
menn sögðu: Þessi Þórður hénia, þvílík aflakló.
Og Langabryggja löngum helzti leikvöllur hans er,
þangað Dodda-drengurinn á degi hverjum fer,
um farmennsku og fiskveiðar svo fróður er nú hann,
að jafnt á trillu, skútu og skipi skil á flestu kann.
Það dylst ei þeim, sem drenginn þekkja, að Doddi kemst
til manns,
og Klara litla á Klifinu er konuefnið hans,
því setji hann óskaæviferil upp á draumasvið,
þá skipar Klara alltaf annað aðalhlutverkið.
Og hver veit nema Dodda litla seinna sjáum við
sem skipstjóra á skuttogara skunda á Grænlandsmið,
og öðrum betur standast Góu-storma og páskahret,
og bæði í Hull og Bremerhaven bæta öll sölumet.
Og þó að hann á heimleiðinni hreppi stormakast,
svo liðsmönnum hans liggi við að láta hugfallast,
þá verður gleðin heima hátt í hundrað þúsund föld,
að skenkja sinni sómakonu sjálfvirk búsáhöld.
Og frægðarorð hans flýgur þá um Frónið, trúi ég,
og álit fólks mun yfirleitt á einn og sama veg,
og þeir, sem bezt til þekkja, segja að þrekraun hverri í
sé dugnaður hans dæmalaus og dirfskan eftir því.
Og kannski seinna í sortabyl um svarralega dröfn,
hann „Felli“ eða „Fossi" stýri farsællega í höfn.
Ég þekki í svipinn ekki önnur efni betri en hann
í skjótráðan og skörulegan skipstjómunarmann.
Söðvar GuSlaugsson.