Pressan - 24.10.1991, Síða 34

34
FIMMTUDAGUR PRESSAN 24. OKTÓBER 1991
María Þorgeirsdóttir og Jón
Atli Kristjánsson rekstrarróö-
gjafi eru enn gift og búa i
Kópavogi. Giftingardagur
þeirra var 24. september og
hún er í bogmannsmerkinu og
hann Ijón.
Að sögn Maríu létu þau gifta
sig á sínum tíma vegna þess
„aö þaö þótti bara sjálfsagt að
fólk grfti sig á þeim árum. Við
vorum jú ástfangin".
María og Jón Atli eiga tvö
börn, strák og stelpu.
Alfheiður Steinþórsdóttir sál-
fræðingur og Björn Arnórsson
giftu sig 24. september 1966
og skildu síðar. Hún er stein-
geit en hann sporðdreki. Álf-
heiður gaf út bókina „Nútíma-
fólk" ásamt Guðfinnu Eydal
sálfræðingi, þar sem m.a. var
fjallað um skilnað.

I Indanfarid úr hafu yiftiní>-
ar færst mjög í uöxt á Islandi,
en til muri>ra ára uar likt oí>
þwr dyttu úr tísku og þad
þótti púkalegt ad giftu sig, í
þad minnstu átti athöfnin
ekki aö fara fram í kirkju. Á
sama tíma og þuö er uftur
móöins aö ganga samun upp
aö altarinu hafu skilnaöir
uukist svo mjög aö þaö lœtur
nærri aö annaö huert hjóna-
band endi meö skilnuöi.
Þegar brúökaupsgjafirnar
fura aö ganga sér til húöar og
afborganir af bankalánum
uö áuuxta sig hjá innheimtu-
lögfrwöingi uiröist rómantík-
in pakka niöur og fara, senni-
lega til annarra bjartsýnna
hjónaleysa.
Svo fer þó ekki í öllum til-
fellum og hér á síðunni gefur
að líta slatta af hvorutveggja;
fólki sem einfaldlega gafst
upp hvort á öðru mitt í lífsbar-
áttunni og hinum sem þreyja
saman lífið enn í dag. Þau
fengu birtar af sér myndir í
Morgunblaðinu í dálkinum
„Árnað heillá' og PRESSAN
valdi af
t handahófi
'»>kkur
«s hjon úr þeim
fete föngulega
hópi.

\Sv«»*sW.
WgKm ELLAOG
HANDRITIN
Þau voru í
l tilhugalífinu
þegar Bítlarnir
ærðu íslensk
|||Sy ungmennisem
■P önnur, ogárið
áður gáfu Hljómar
út fyrstu íslensku
bítlaplötuna. Þau
gittu sig á tímabilinu októ-
ber/nóvember árið sem Ella
Fitzgerald hélt tónleika hér á
Fróni ásamt hljómsveit
Jimmy Jones og það sama ár
var samþykkt í Danmörku að
láta íslendinga fá handritin
heim, nefnilega árið 1966.
Regína Viggósdóttir og Leifur
Teitsson eru skilin. Brúö-
kaupsdagur þeirra var áttundi
október og þau skildu árið
1984. Leifur er bogmaður en
Regína í nautsmerkinu.
„Við höfðum þegar eignast
barn þegar við giftum okkur
og ég var aöeins 19 ára," sagði
Regína. „Við bjuggum enn í
foreldrahúsum á þessum tíma
og það var engin brúðkaups-
ferð eða slíkt, heldur var þetta
ósköp venjulegur dagur.
Við vorum saman í tuttugu ár
og eignuðumst saman fjögur
börn og eru þrjú þeirra á lífi.
Við gengum í gegnum mjög
erfiða tíma og það er kannski
of vægt til orða tekið" sagði
Regina.
Hafsteinn Halldórsson rafvirki
og Helga Friðriksdóttir eru
ennþá gift. Hafsteinn er í tví-
buramerkinu en Helga er bog-
maður. Helga sagði í samtali
við PRESSUNA að hjóna-
bandið hefði gengið mjög vel.
Helga og Hafsteinn eiga þrjú
börn saman.
„Það fer yfirleitt þannig á
brúðkaupsafmælinu að ann-
aðhvort okkar gleymir því svo
að við höldum það ekki hátið-
legt" sagði Helga. „Á brúð-
kaupsdaginn fyrir 25 árum fór-
um við í Vindáshlíð með alla
gestina i eftirdragi og vorum
gefin saman i gamalli fallegri
kirkju sem stendur þar. Okkur
fannst það tilvalið, því að ég
hafði unnið þar þrjú sumur,"
sagði Helga Friöriksdóttir.
KÁTIR FERÐALANGAR
1966 sigldi einmitt sovéska
skipið Baltika úr íslenskri
höfn áleiðis í heimsreisu með
500 íslenska farþega, Karla-
kór Reykjavíkur og aðra káta
gesti, m.a. Þórberg Þórðar-
son rithöfund. Gleðilætin í
skipinu voru slík að sá kvittur
komst á kreik að allar vín-
birgðir í skipinu, sem duga
áttu langleiðina til Alsír,
hefðu verið drukknar upp á
tveimur fyrstu dögunum. ís-
lensku farþegarnir áttu við
svo búið að hafa farið í fýlu,
sem bráði ekki af þeim fyrr
en skipstjórinn sigldi inn til
Gíbraltar og bætti við vín-
föngum.
Einnig gekk sú saga fjöllun-
um hærra í Reykjavík að far-
þegarnir hefðu fengið lús. og
inátti að einhverju leyti rekja
sögusögnina til þess sem Þór-
bergur kallaði „óseðjandi
verslunarhungur farþeganna
í ætt við móðuharðinda-
hungrið í gamla daga". íslend-
ingarnir höfðu keypt fjöldann
allan af loðnum úlfaldaeftir-
líkingum í Egyptalandi sem
henda varð síðar um borð
vegna óþrifnaðar.
SKAMMVINN
HJÚSKAPARGLEÐI
Þetta sama ár setti danskur
maður á stofn hjónabands-
miðlun í Hafnarfirði,
en varð frá að
hverfa, því íslend-
ingar skildu ekki
hvað hjónabands-
miðlun þýddi og
héldu að þar væri
komið gleðihús og
börðu utan hjá
manngreyinu í tíma
og ótíma, jafnt á
nóttu sem degi. Það
var síðan fyrir til-
stuðlan iögreglu að
maðurinn setti til-
kynningu í blöðin
um að hjúskapar-
miðlunin hefði verið
lögð niður og urðu Hafnfirð-
ingar þar með af gleðihúsinu.
Og síðast en ekki síst kom
sjónvarpið, það þægilega
heimilisviðhald, og kanasjóri-
varpinu var gert að takmarka
útsendingar sínar við ná-
grenni flugvallarins.
Og síðast en ekki síst kom
sjónvarpið, það þægilega
heimilisviðhald, og kanasjón-
varpinu var gert að takmarka
útsendingar sínar við ná-
grenni flugvallarins.
FANGAGRÍN
Einn skemmtilegasti at-
burður ársins var kannski
þegar fangar á Litla-Hrauni
læddust út úr fangelsinu að
næturlagi, rændu og rupluðu
og höfðu fangelsisyfirvöld
þar með að fíflum.
Fangarnir höfðu borað gat
á milli klefa sinna til að geta
haft samgang á milli og los-
uðu því næst járnrimil í klefa-
glugga og smeygðu sér út,
Þeir stálu síðan bíl oddvitans
á Eyrarbakka til að komast
leiðar sinnar áreynslulaust og
héldu á bílnum í útibú Kaup-
félagsins í Hveragerði og létu
greipar sópa.
Þegar verkinu var lokið
skiluðu þeir bíl oddvitans á
sama stað og héldu svo aftur
til klefa sinna í fangelsinu,
þar sem þeir máðu út öll