Pressan - 31.10.1991, Page 35

FIMMTUDAGUR PRESSAN 31. OKTÓBER 1991
35
Nína Pálsdóttir,
dóttir Guðrúnar
Jónsdóttur. Nína
er skólatannlækn-
ir. „Þegar ég fór í
tannlæknanám
vorum við 7 nem-
endur, þar af 3
konur."
Dögg Pálsdótir, dóttir Guðrúnar Jóns-
dóttur. Dögg er lögfræðingur hjá heil-
brigðis- og tryggingamálaráðuneytinu.
„Öllum fannst það merkilegt að mamma
var læknir en þegar við sögðum að hún
væri heima þá varð hún eins og hinar
konurnar."
Guðrún Jónsdóttir fékk lækningaleyfi 1958. Hún eignaðist fimm börn, þar af tvenna
tvíbura. „Ég var alltaf ákveðin í að verða geðlæknir því ég hafði alltaf áhuga á fólki og
langaði til að hjálpa fólki til að hjálpa sér sjálft út úr geðrænum vandamálum."
brautryðjendur á sínu sviði á
þessum árum. Þeim fannst
þær hins vegar ekki vera
neinir brautryðjendur heldur
voru þær að gera það sem
þær dreymdi um. Menntun
var þeim mikils virði og þær
héldu áfram að mennta sig
allt sitt líf. Þær fóru allar
mðrgum sinnum utan til að
afla sér meiri menntunar.
Alma flutti sig frá svæfinga-
lækningum yfir í krabba-
meinsrannsóknir og seinna
fór hún að vinna við geð-
lækningar. Guðrún hefur
skrifað margar greinar í bæði
íslensk og erlend tímarit um
sjálfsmorðsrannsóknir og
flutt fyrirlestra. Þorbjörg fór
oft utan til að kynnast því nýj-
asta í svæfingalækningum.
Þegar Þorbjörg fór á eftirlaun
innritaði hún sig í tónlistar-
skóla Garðabæjar og fór að
læra söng og í almennt tón-
listarnám.
Það þarf ekki að spyrja
margar ungar konur sem eru
í læknisfræði í dag til að kom-
ast að því að þessar konur
ásamt fleirum hafa verið
þeim fyrirmyndir.
Þórunn Bjarnadóttir
Inga Pálsdóttir,
dóttir Guðrúnar
Jónsdóttur. Inga
er lyfjafræöingur í
Breiðholtsapóteki.
„Það hvarflaði aldr-
ei að okkur systr-
um að fara ekki í
nám."
brigðisfræði við Johns Hopk-
ins-háskólann í Bandaríkjun-
um.
Þegar þær sögðu frá því að
mamma þeirra væri læknir
„fannst fólki það mjög merki-
legt, en þegar við sögðum að
hún væri heimavinnandi
varð hún eins og hinar kon-
urnar," segir Dögg.
„Fólk skildi það ekki að
hún væri læknir þegar ég
sagði fólki frá því,“ segir Sig-
rídur Hrafnkelsdóttir, dóttir
Þorbjargar. „Fólk skildi bara
að ef hún ynni á spítala hlyti
hún að vera hjúkrunarkona."
Sigríður segir að það sem
henni hafi fundist skrýtnast
við að mamma sín væri lækn-
ir var að „mamma þurfti oft
að hlaupa upp á sjúkrahús í
miðjum matartímum og
stundum á jólunum". Sigríður
vill meina að það hafi verið
erfiðara fyrir móður sína að
skilja hana eftir svona oft en
fyrir Sigríði sjálfa.
„Ég var oft í mínum eigin
heimi og fannst bara ágætt að
vera ein,“ segir Sigríður.
„Mamma var fjörug og
skemmtileg, var alltaf að
dansa og syngja fyrir mig á
milli þess sem hún var á
hlaupum."
Sigríður fór snemma í
Barnamúsíkskólann. „Ég var
alltaf að setja hana á allskon-
ar námskeið til þess að hún
hefði eithvað fyrir stafni,"
segir Þorbjörg.
„Ég fór í ballett, myndlist-
arskólann og líka í tónlistar-
skólann," segir Sigríður og
fannst þetta alvegágætt. „Ég
naut líka góðs af þeim tekjum
sem mamma hafði fyrir alla
þessa vinnu. Ég gat farið utan
á tónlistarnámskeið á sumrin
og hún gaf mér mína eigin
fiðlu."
„Fólk var oft að spyrja mig
hvort ég ætlaði ekki að
ákveða að fara í læknisfræði
eins og mamma,“ segir Sig-
ríður. „Ég spáði í það, fékk oft
að fylgjast með skurðaðgerð-
um á Borgarspítalanum og
þekkti því þessa vinnu svolít-
ið. En ég held að þessi reynsla
hafi frekar hjálpað til við að
ákveða að fara ekki í læknis-
fræðina." Eftir stúdentspróf
BRAUTRYÐJENDUR
Þessar konur voru allar
ákvaö Sigrídur að halda
áfram tónlistarnáminu og
spilar nú á fiðlu hjá Sinfón-
íuhljómsveit fslands.
,,Mér fannst þaö alltaf
sjálfsagöur hlutur aö
mamma ynni áti," segir Sig-
ríöur Hjaltadóttir, dóttir
Ölmu. „Við höfðum vinnu-
konur sem bjuggu heima
og sáu um okkur, ég þekkti
náttúrlega ekkert annað, svo
fyrir mig var þetta bara eðli-
legt. Þó svo hún ynni svona
mikið úti hafði hún tíma til að
fara með okkur í leikhús og
sjá um kvöldmatinn," segir
Sigríður.
„Mamma studdi mig þegar
ég ákvað að verða meina-
tæknir, hún reyndi aldrei að
hafa áhrif á hvaða fag ég færi
í. En hún sagði alltaf að það
borgaði sig að hafa menntun
og hvatti okkur til náms, en
við gátum valið sjálf," segir
Sigríður.
Hún vann sem meinatækn-
ir í mörg ár á íslandi og svo
við ónæmisfræði- og bakter-
íurannsóknir við Dart-
mouth-háskólann í Banda-
ríkjunum í nokkur ár. Hún
býr í Sioux City í Bandaríkj-
unum, þar sem eiginmaður
hennar starfar sem sérfræð-
ingur í heilaskurðlækning-
um.
M
XTAikil óánægja ríkir meðal
bleikjuframleiðenda með Fagráð
bleikjuframleiðenda. Fagráðið var
stofnað til að vinna að framgangi
greinarinnar. Nú starfar ráðið hins
vegar í harðri samkeppni við
bleikjuframleiðendur. Þar eru sér-
staklega nefndir til Silfurlax í Öxar-
firði og Lækur í Ölfusi. Fagráðið er
sagt kaupa bleikjur af gjaldþrota fyr-
irtækjum og selja í keppni við fram-
leiðendurna...
i rátt fyrir að lítið hafi heyrst frá
Náttúrulækningahælinu í Hvera-
gerði í nokkurn tíma er langt í frá að
þar sé allt með kyrr-
um kjörum. Fyrir
skömmu var fyrsti
fundurinn haldinn í
bráðabirgðastjórn
hælisins síðan í ág-
úst. Urðu töiuverð
átök þar, meðal ann-
ars vegna þess að í ljós kom að
stjórnin hafði ritað Læknafélagi ís-
lands bréf og lofað að segja upp öll-
um yfirmönnum heilsuhælisins.
Fulltrúi náttúrulækningamanna í
stjórninni, Gunnlaugur K. Jóns-
son, mótmælti þessu hástöfum,
enda vissi hann ekkert af bréfinu til
Læknafélagsins...
F
JL ulltrúi landlæknisembættisins í
bráðabirgðastjórn Heilsuhælisins í
Hveragerði, Matthías Halldórs-
son aðstoðarlandlæknir, hefur hót-
að að segja sig úr stjórninni. Matthí-
as gerir það vegna óánægju með að
ekki hefur verið staðið við gefið lof-
orð um að segja upp yfirmönnum
hælisins, sem hann telur nauðsyn-
legt til að stuðla að endurskipulagn-
ingu þess ...
N
X ^ ú stefnir í að starfsfólk Harðar
Sigurgestssonar hjá Eimskip
hætti að greiða í Lífeyrissjóð Eim-
skipafélags íslands.
Flestallir fastráðnir
starfsmenn félagsins
hafa hingað til greitt
í þennan sjóð. At-
kvæðaseðlar um
málið hafa verið
sendir sjóðfélögum
ásamt upplýsingum um að réttindi
þeirra sem greitt hafa í sjóðinn verði
á engan hátt skert heldur muni sjóð-
urinn standa við allar skuldbinding-
ar sínar. Einhverrar hræðslu mun
hafa gætt hjá starfsmönnum Eim-
skips við að þeir væru að tapa fé, en
talsmenn fyrirtækisins segja að svo
sé alls ekki. Heldur sé þvert á móti
verið að tryggja réttindi sjóðfélaga
áður en litlir lífeyrissjóðir verði
lagðir niður með valdboði...
*
A
■ím. Akureyri er verið að hellu-
leggja Ráðhústorgið. Hellurnar voru
keyptar hjá fyrirtækinu Möl og
sandi á Akureyri. Þrennt hefur kom-
ið upp sem hefur valdið mönnum
erfiðleikum. f fyrsta lagi eru hellurn-
ar ekki sterkar og eiga til að brotna.
í öðru lagi virðast þær misháar og
því er yfirborð þeirra óslétt og mjög
auðvelt að hrasa um þær. í þriðja
lagi er ekki nokkur leið að raða
þeim samkvæmt teikningum.
Munstrið á að vera í hring, en hell-
urnar eru 30 sinnum 30 sentímetrar
og það er sama hvernig menn hafa
lagt höfuðið í bleyti; þeir geta ekki
raðað hellum af þessari stærð í
hring...